Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Ο ήρωας τη Επανάστασης του 1821 Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε προβλέψει ότι θα υπάρξουν αγνώμονες Έλληνες, που δεν θα αναγνωρίσουν τις υπηρεσίες, που πρόσφερε στην Επανάσταση του 1821. Δεν μπορούσε όμως να προβλέψει ότι θα κάποιοι δεν θα κάνουν κριτική στα ανδραγαθήματά του και στις στρατιωτικές και πολιτικές του επιλογές, αλλά θα τον χρησιμοποιήσουν ως να είναι υλικό σκανδαλοθηρικής φυλλάδας.
Ο Δημήτριος Αινιάν, που ήταν από τους κοντινούς συναγωνιστές του Καραϊσκάκη, στα «Απομνημονεύματά» του αναφέρει πως ενώ με το στράτευμά του πολιορκούσαν την Δομβραίνα πληροφορήθηκε ότι κινδύνευε από ενέδρα, που του είχαν στήσει οι Τούρκοι, ο εκ των θερμών του υποστηρικτών οπλαρχηγός Σουλτάνης. Τότε αποφάσισε να αφήσει τους πολλούς στην πολιορκία και ο ίδιος μαζί με τον Αινιάνα και άλλους δεκαπέντε άνδρες του να κινήσει προς βοήθεια του Σουλτάνη.
Ο καιρός ήταν πολύ κακός. Έβρεχε ασταμάτητα και στο βουνό έκανε πολύ κρύο. Ο αέρας που φυσούσε μετέτρεπε σε παγωμένα βόλια τη βροχή και τους περόνιαζε το δέρμα. Προσπαθούσαν να τρέξουν πάνω στα λασπωμένα από τη βροχή μονοπάτια, αλλά ήταν πολύ δύσκολο, υπήρχε κίνδυνος να κατρακυλήσουν στην πλαγιά και μετά ποιος ξέρει πού θα σταματούσαν…Μια στιγμή ο Καραϊσκάκης γύρισε στον Αινιάνα, που έτρεχε δίπλα του, και τούπε: «Βλέπεις πόσο υποφέρουμε, άραγε θα μας το αναγνωρίσει κανείς;» Ο Αινιάν του απάντησε: «Δεν είναι δυνατόν αρχηγέ να μην αναγνωριστούν οι κόποι τους οποίους καταβάλλεις δια την Πατρίδα. Μίαν ημέρα η Ιστορία θέλει σε ικανοποιήσει». Ο Καραϊσκάκης του είπε τότε: «Γράφε εσύ για να μην μείνουν άγνωστοι οι κόποι μας».
Ο Δημ. Αινιάν στα «Απομνημονεύματά» του σημειώνει: « Απ’ εκείνης της στιγμής εκράτησα σημειώσεις δια να συντάξω την βιογραφία του ή την υπέρ των Αθηνών εκστρατείαν αυτού, εις την οποίαν έλαβον και εγώ μέρος…Την υπόσχεσιν ταύτην εξεπλήρωσα άμα έλαβον καιρόν συντάξας και τυπώσας την βιογραφίαν του Γεωργίου Καραϊσκάκη». Ο Αινιάν πολέμησε κοντά στον Καραϊσκάκη για την ελευθερία της Ελλάδος, τον έζησε στην καθημερινότητά του και έγραψε γι’ αυτόν όσα από πρώτο χέρι γνώριζε. Και τώρα, στα διακόσια χρόνια από την κήρυξη της Επανάστασης, έρχονται οι εθνομηδενιστές που δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, δεν σέβονται την μνήμη των κόπων και των θυσιών των αγωνιστών και χυδαιολογούν σε βάρος τους.
Σημειώνεται ότι οι ίδιοι ενώ θαυμάζουν ένα έργο λογοτεχνικό ή εικαστικό, χωρίς να εξετάζουν την προσωπική ζωή του λογοτέχνη ή του καλλιτέχνη, και πολύ καλά κάνουν, δεν σκέπτονται το ίδιο για τους αγωνιστές. Γι’ αυτούς συμπεριφέρονται ως κουτσομπόλες, που παρακολουθούν τους γείτονες πίσω από τα κουρτινάκια των παραθύρων τους και λόγο καλό δεν έχουν να πουν για κανέναν. Δεν τους απασχολούν, όπως εκείνες, τα ουσιώδη, όπως η ύπαρξη και το μέλλον μας ως Έθνους και οι Αξίες που οδήγησαν στο 1821. Το μόνο που επιδιώκουν είναι να μας όμοιούς τους. Δεν θα τα καταφέρουν.-