Υπό Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ. κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
Στη σηµερινή Ευαγγελική περικοπή ο Ευαγγελιστής Λουκάς µας παρουσίασε τη Παραβολή του Καλού Σπο¬ρέως. Ο Κύριος µας Ιησούς Χριστός έπαιρνε εικόνες και παραστάσεις από την καθηµερινή ζωή για να εκφράσει τις θείες αλήθειες. Με αυτό τον τρόπο βοηθούσε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο να καταλάβει και να αποδεχθεί το θεϊκό κήρυγµά Του. Έτσι και σήµερα µε την Παραβολή του Καλού Σπορέως, παίρνει την εικόνα της σποράς, που σε πολλούς γεωργούς είναι τόσο οικεία. Αντιπαραβάλλει λοιπόν το σπόρο µε το λόγο του Θεού, τη γη µε τις ψυχές των ανθρώπων και τις διάφορες ψυχικές διαθέσεις µε τις οποίες δεχόµεθα ή αρνούµεθα το λόγο του Θεού µέσα στην προσωπική µας ζωή.
Κάποτε, λοιπόν, ένας γεωργός βγήκε στα χωράφια του για να σπείρει το σπόρο του. ‘Εσπειρε σ’ όλες τις κατευθύνσεις, αλλά ενώ µε τέχνη έσπερνε ένα µέρος του σπόρου έπεσε στο δρόµο, που καταπατήθηκε από τους περα¬στικούς ανθρώπους και στο τέλος το έφαγαν τα πετεινά του ουρανού. Άλλο έπεσε σε πετρώδη γη, που ενώ φύτρωσε ξηράθηκε, διότι δεν είχε γη για να ριζώσουν οι ρίζες του. Άλλο πάλιν έπεσε σε γη, που φύτρωσαν ακάνθια. Εφύτρωσε και εκείνο µέσα στα ακάνθια, αλλά στο τέλος το έπνιξαν. Τέλος, άλλο έπεσε σε καλή γη, και όταν φύτρωσε έδωσε πολύ καρπό, εκατό φορές περισσότερο.
Ο άνθρωπος έχει έµφυτο τον πόθο και την επιθυµία να ερωτά και να µαθαί¬νει για τα όσα συµβαίνουν γύρω του. Όσο ο άνθρωπος ερωτά και εµβαθύνει στην επιστηµονική γνώση και σοφία, τόσο περισσότερο συναισθάνεται το πόσο λίγα γνωρίζει. Και εάν γι’ αυτά που συµβαίνουν γύρω µας αδυνατούµε να γνωρίσωµε επακριβώς, πόσο µάλλον αγνοούµε για εκείνα που συµβαί¬νουν στα επέκεινα του κόσµου αυτού, και τα οποία είναι απρόσιτα στην ανθρωπίνη έρευνα και γνώση.
Ο Κύριος µας Ιησούς Χριστός, που είναι πηγή κάθε σοφίας και γνώσης, είναι ο Μόνος που αποκαλύπτει στους πιστούς και καλοπροαιρέτους µαθη¬τάς Του τα µυστήρια περί της σωτηρίας του ανθρώπου. Σε σας έχει δοθεί, µας διαβεβαιώνει, το προνόµιο να µάθετε τις αλήθειες της Βασιλείας του Θεού.
Αυτές τις αλήθειες – τα µυστήρια του Θεού – αρµόζουν να γνωρίζουν µόνον όσοι πιστεύουν στο Σωτήρα µας Χριστό.
Ο λόγος του Θεού είναι πάντοτε γεµάτος ζωή. Είναι πηγή ζωής και δυνάµεως, είναι πάντοτε άγιος και δυνατός, αλλά η καρποφορία του εξαρτάται από τη διάθεση της ψυχής του κάθε πιστού, που ακούει και αποδέχεται τι λόγο του Θεού. Εάν ο άνθρωπος λόγω κακής προαίρεσης αρνηθεί να αποδεχθεί το λόγο του Θεού µέσα στην καρδιά του, τότε η θεία Χάρη δεν καρποφορεί και η ψυχή δεν στολίζεται µε τις αρετές του Χριστού.
Πολλοί είναι οι άνθρωποι που ακούουν τον λόγον του Θεού. Και ο λόγοι του Θεού διακηρύττεται µε κάθε µέσον. Οι Ιερείς, οι Ιεροκήρυκες, τα Μέσα Μαζικής Ενηµερώσεως, οι γονείς και κάθε πιστός διαλαλεί τον λόγον τον Θεού στο σύγχρονο άνθρωπο. Όλοι ακούνε, από τον πιο µικρό µέχρι και τόν πιο ηλικιωµένο, αλλά το ερώτηµα είναι: Πόσοι κρατούν τα θεία λόγια µέσα στην καρδιά τους και τα εφαρµόζουν στην καθηµερινή τους ζωή;
Ο Κύριος µας Ιησούς Χριστός µας διαβεβαίωσε λέγοντας, ότι «ου πας ο λέγων µοι, Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την Βασιλείαν των Ουρανών, αλλ ο ποιών το θέληµα του Πατρός µου». Δεν αρκεί να ακούµε ωραία λόγια. Δε αρκεί να µελετάµε τις θείες Γραφές. Δεν αρκεί να εκκλησιαζόµεθα κάθε Κυριακή ή µεγάλες γιορτές. Όλα αυτά πρέπει να γίνωνται, αλλά µε την απαραβίαστη και βασική ποροϋπόθεση, ότι θα εφαρµόζουµε µέσα στην καθηµερινή µας ζωή τα θεία διδάγµατα. Πράξη και Θεωρία είναι τα δύο χαρακτηριστικά της Ορθόδοξης Πνευµατικής Ζωής.
Όσοι ακούνε µε αδιαφορία τη φωνή της Εκκλησίας, έρχεται ο διάβολος κα παίρνει από τη ψυχή τους τα σωτήρια λόγια για να µην ωφεληθούν κα σωθούν. Ο άνθρωπος, τότε, παραµένει βυθισµένος µέσα στο σκοτάδι της αµαρτίας, στερούµενος το θείο Φως και µαστιζόµενος από την πνευµατική πείνα. Και πόσοι είναι εκείνοι, που απορρίπτουν καθηµερινά την θεία Διδασκαλία; Πόσοι άνθρωποι, ενώ ακούνε τον λόγον του Θεού στρέφουν τι σκέψη τους στα γήϊνα, στις απολαύσεις των γηΐνων αγαθών, στις περιουσίες τους και αφήνουν τα ιερά λόγια του Θεού, να κλαπούν από το µισόκαλο εχθρό;
Τα λόγια του Θεού, που είναι θησαυρισµένα µέσα στις Άγιες Γραφές έχουν την παντοδύναµο Χάρη του Θεού και την ζωή του Αγίου Πνεύµατός. Ο λόγοι του Θεού έχει τη δύναµη να µεταβάλλει, να αναγεννήσει τη ψυχή εκείνου που τον αποδέχεται και τότε ο άνθρωπος σαν καρπό φέρει την αρετή και τη’ ευσέβεια. Η καρποφορία των αρετών όµως επιτυγχάνεται µόνον µέσα στον χώρο της Εκκλησίας, που είναι η γη η καλή και γόνιµος. Έξω από το χώρο της Εκκλησίας υπάρχουν δρόµοι, που τους καταπατούν οι δαίµονες, της αθεΐας, της δισπιστίας, της απιστίας και του υλισµού. Έξω από την ζωή της Εκκλησίας ο άνθρωπος πνίγεται από τις βιοτικές µέριµνες και τις κοσµικές φροντίδες.
Όταν ο λόγος του Θεού γίνεται δεκτός από µία καλοπροαίρετη ψυχή, τότε µεταβάλλεται όλος ο ψυχικοσωµατικός του κόσµος. Τον άπιστο κάµνει πιστό, τον σαρκικό µεταβάλλει σε πνευµατικό, τον πλεονέκτη σε ελεήµονα, τον θυµώδη και µνησίκακο σε πράο και ανεξίκακο, τον βλάσφηµο και υβρι¬στή, σε ευλαβή και θεοφοβούµενο, τον άσωτο και διεφθαρµένο σε σώφρονα και τίµιο.
Γι αυτό, αγαπηµένοι µου Χριστιανοί, οφείλοµε όλοι να όχι µόνον να ακούµε τον λόγο του Θεού, ή να τον µελετάµε, αλλά και να τον εφαρµόζουµε στη καθηµερινή µας ζωή. Η αποδοχή και εφαρµογή του λόγου του Θεού φέρει καρπό τις αρετές και µεταβάλλει τον άνθρωπο σε ναό και κατοικητή¬ριο του Αγίου Πνεύµατος.