Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: Εις περιστάσεις που περιφρονείται η Πίστις, απαγορεύεται η σιωπή

Εν Πάρω 1η Νοεμβρίου 1970

Τω εν Κυρίω πνευματικώ μοι τέκνω Αθανασίω, χαίρειν και ευ πράττειν.

       Έλαβον την επιστολήν σας και μετά προσοχής ανέγνωσα. Μοι γράφετε να σας πληροφορήσω διά την πορείαν της μηνύσεώς μου εις την Ιεράν Σύνοδον εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρου και των Μελίτωνος και Ιακώβου επί αντορθοδόξων αυτών ενεργειών και φρονημάτων.
       Κατ’ αρχάς, που υπεβλήθη η μήνυσις, δεν εγένετο δεκτή, αλλά κατόπιν εστάλη διά δικαστικού κλητήρος και την εδέχθησαν. Έχουν παρέλθει 4 μήνες περίπου και δεν γνωρίζω μέχρι σήμερον τί έγινε. Την έσχισαν, την έκαψαν, την έρριψαν εις τον κάλαθον των αχρήστων; Μόνον αυτοί γνωρίζουν και ο Θεός ο γινώσκων πάντα, και τα παρελθόντα και τα παρόντα και τα μέλλοντα και τα κρύφια εκάστου, τα της καρδίας και τους της διανοίας λογισμούς. Εν μόνον οίδα και ήκουσα από πληροφορίας ανθρώπων πιστών φιλαληθεστάτων, ότι μετά την μήνυσιν την ιδικήν μου και άλλων, τας απέρρι­ψε η Σύνοδος και διά να δείξη ότι συμφωνεί με όσα αι μηνύσεις αναφέρουσι διά τους κατηγορουμένους αντορ­θόδοξα, έργα, λόγια, πράξεις των, προέβησαν τινές φιλοπαπισταί και φιλολουθηροκαλβινισταί εις κατάργησιν και αποβολήν βυζαντινών τέμπλων και ιερών και πανσέπτων εικόνων τα οποία ενέκλεισαν εις υπόγεια διά να αφανισθούν, κατέσκαψαν τα άγια θυσιαστήρια και ανήγειραν νέα όμοια των Δυτικών παπιστών και διαμαρτυρομένων διά να δείξουν ότι συμφωνούν μετ’ αυτών και ότι δεν είναι καθυστερημένοι. Μερικοί δε κληρικοί απέβαλον το ράσον, το γένειον και την ανδρικήν μορφήν των την μετέβαλον εις γυναικείαν, και ούτε αυτοί εντρέπονται, αλλ’ ούτε και η Ιερά Σύνοδος τους περιορίζει. Ελευθερίαν έδωκε και εις Λατινίδας να μεταλαμβάνουν ως επληροφορήθην εις τον Ναόν της Μητροπόλεως. Μη χειρότερα!! Σιγά σιγά, αφού συνιστούν σεβασμόν εις τον καρνάβαλον, φόβος υπάρχει να τον βάλουν και εντός της εκκλησίας. Και πολλά άλλα έχουν σκοπόν να ποιήσουν. Αλλ’ ο διασκεδάζων βουλάς άνομων, ο επιβλέπων επί την γην και ποιών αυτήν τρέμειν θα επιβλέψη και επ’ αυτούς και θα επιβρέξη επί τας κεφαλάς αυτών πυρ και θείον και πνεύμα καταιγίδος, και θλίψις και στεναχώρια παντί τω εργαζομένω το κακόν, Ιουδαίω τε πρώτον και Έλληνι και παντί ανθρώπω πάσης φυλής και καταστάσεως. Λοιπόν αυτοί οι μεγάλοι και τρανοί, οι ψευδώς τιτλοφορούμενοι ως αλάθητοι και παναγιώτατοι, φουσκωμένοι από εωσφορικήν υπερηφάνειαν, εχθροί της Ορθοδοξίας και των πιστώς ακολουθούντων την ορθόδοξον πίστιν και τας αποστολικάς και πατρικάς παραδόσεις, επόμενον να μας πολεμήσουν, να εξασκήσουν βίαν, αλλά ημείς να μένωμεν στερεοί εις την πί­στιν, να μη φοβηθώμεν εκ των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων. Ας ψάλλωμεν το. Μεθ’ ημών ο Θεός, γνώτε έθνη και ηττάσθε, ότι μεθ’ ημών ο Θεός… Ούτοι ως πομφόλυγες θέλουν διαλυθή και ωσεί χνους θέλουν ανεμολικνισθή και ωσεί σκεύη κεραμέως θέλουν συντριβή από τον κραταιόν και δυνατόν εν πολέμοις Κύριον της δόξης.
       Ο Απόστολος Παύλος, το στόμα του Χριστού πα­ραγγέλλει: Μη συγκοινωνήτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε. Εις περιστάσεις κατά τας οποίας περιφρονείται και υβρίζεται η Αγία Ορθόδοξος Πίστις ημών επιτρέπεται έλεγχος ακόμη και θυμός δίκαιος δικαιώτατος, απαγορεύεται δε η σιωπή. Αλλά και ο έλεγχος να γίνεται με διάκρισιν και σύνεσιν όχι με ταραχήν και θυμόν υπερβολικόν, να γίνεται με θυμόν θεϊκόν, διότι και ο Θεός μας λέγει, μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμι και ταπεινός τη καρδία…, πολλάκις θυμούνται κατά των ασεβών και βλασφήμων, των αιρετικών, των υπερηφάνων, τον οποίον θυμόν φοβούμενος ο προφήτης Δαβίδ έλεγε. Κύριε μη τω θυμώ σου ελέγξης με μηδέ τη οργή σου παίδευσης με. Τώρα ο θυμός του Θεού είναι μέγας, διότι οι αμαρτωλοί είναι εις όλον τον κόσμον, τον συγκρατεί η Παναγία και οι Άγιοι Πάντες με τας προσευχάς των και δεήσεις υπέρ των αμαρτωλών και μερικοί εκλεκτοί εις τας Μονάς και εις τον κόσμον, ως γράφει ο Οδοιπόρος εις οπτασίαν του. αλλ’ έως πότε; έως αν ερημωθώσι πολλαί πόλεις παρά τω μη κατοικείσθαι υπό ανθρώπων…

Μετά πατρικής αγάπης και ευχών
Αρχιμ. Φιλόθεος

Σημ. επιμελητού: Η επιστολή αυτή εστάλη σε οικογενειάρχη στην Κρήτη.

«Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ
Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (1884-1980)»
Τεύχος 13. ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ – ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2005. Θεσ/νίκη

Έκδοσις: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»