- Ποια λόγια επάξια μπορούν
για Σένα να μιλήσουν
ποιες λέξεις Παναγία μου
να Σε μυριοστολίσουν;
- Στην εύλαλη τη σιωπή
ήταν η ζωή Σου
σε κάθε λύπη και χαρά
έως την κοίμησή Σου.
- Κι η στάση Σου, μια διδαχή
και υπάκουη τελεία
απ’ όταν μπήκες στον ναό
όντας μικρή Μαρία.
- Ζώντας ’κει χρόνους δεκατρείς
ως να ’ταν μέρα μία
μες στων αδύτων τα άδυτα
σε απόλυτη ησυχία,
- Ο Άγγελος Σε έτρεφε
και Συ δεν ερωτούσες
στα θαυμαστά και υπέρλογα
σεμνά εσιωπούσες.
- Άφηνες πάντα τον Θεό
για Σένα να μιλήσει
ακόμα και στον Ιωσήφ
κακώς σαν ελογίσθη.
- Ο καθαρότατος ναός
να γίνεις του Κυρίου
και νέα Εύα δυνατή
ενάντια του θηρίου.
- Της πρώτης Εύας, σπλαχνική
στον πόνο της αβύσσου
εγέννησες νέον Αδάμ
του νέου παραδείσου.
- Ο παλαιός να λυτρωθεί
από την αμαρτία
κι όλα καινούρια να γενούν
στου κόσμου την πορεία.
- Με εμπιστοσύνη στον Θεό
και τ’ άγιο όνομά Του
τους πόνους όλους γεύτηκες
πιστή στο θέλημά Του.
- Της δίωξης, της προσφυγιάς
της ορφάνιας στο έπακρό της
κι αυτόν, της μάνας που έχασε
τον μοναχογιό της.
- Στο σταυρικό το πάθος Του
κοιτώντας το παιδί Σου
μέσα σε θρήνο μυστικό
εσπάραζε η ψυχή Σου,
- Χωρίς ένα παράπονο
χωρίς διαμαρτυρία
με υπομονή κι ευσέβεια
και αγία ησυχία.
- Και στην ανάσταση του Υιού
που ηξιώθης πρώτη
όπως στον Ευαγγελισμό
μες στη χαρά Σου, μόνη.
- Καρτερική και ταπεινή
στα θεία μεγαλεία
πρότυπο ήσουν σιωπής
κι ας είχες τα πρωτεία.
- Το τέλος Σου σαν έφτασε
διόλου εθορυβήθης
τα πάντα, μόνη, ετοίμασες
και σιωπηλά εκοιμήθης.
- Και τώρα δίπλα στον Υιό
σε μητρική ικεσία
τη μεγαλύτερη έχουσα
απ’ όλους παρρησία.
- Προστάτις είσαι των πιστών
και ιατρός του πόνου
ενάρετων κι αμαρτωλών
ως Δέσποινα του κόσμου.
- Χαρά Σου, η δόξα του Θεού
και η σωτηρία όλων
αντιδοξάζοντας, Σεμνή
το γένος των ανθρώπων.
- Χαρά μας και καύχημα, Εσύ
μετά Θεόν , Θεός μας
παραμυθία είσαι κι ελπίς
και άγρυπνος φρουρός μας.
Ποιήμα της Μαρίας Καλαμπούκα-Κοτζάμπαση
Για την ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ