Πέτρου Προκοπίδη
δικηγόρου
Γιά πρώτη φορά στά χρονικά τῆς ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ, Ἀπόδημοι Ἕλληνες τοῦ οἰκουμενικοῦ ἑλληνισμοῦ ἐκλήθησαν νά παρουσιάσουν τίς ὑπεύθυνες θέσεις τους σέ ὅλα τά θέματα πού τούς ἀφοροῦν.
Οἱ Ἕλληνες τοῦ Πόντου ἀποτελοῦσαν ἐπί χιλιετηρίδες τό βορειοανατολικό ἄκρο τῆς ἑλληνικῆς οἰκουμένης. Καί ἔμειναν ἐκεῖ αἰῶνες, ὡς ἀκραία ἔπαλξη τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί εἶχαν πλήρη συνείδηση τῆς ἑνότητος τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους καί ὡς μεταλαμπαδευτές τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πνεύματος ἔγιναν ἀκρῖτες τοῦ Ἑλληνισμοῦ, στρατιῶτες τοῦ χριστιανισμοῦ καί κυματοθραῦστες τοῦ αρβαρισμοῦ.
Δυστυχῶς τό ὁλοκαύτωμα τοῦ μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ στά χρόνια τῆς μεγάλης καταστροφῆς τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων, ὅταν οἱ πανάρχαιες πατρίδες μας ἔγιναν τόπος δακρύων καί αἵματος, ὅταν μέ τό ξερρίζωμα τῶν αὐτοχθόνων κατοίκων τους ὁλοκληρώθηκε ἡ τραγική τομή στήν ἱστορία τῶν Ἑλλήνων, τό ὁλοκαύτωμα αὐτό παραμένει πάντοτε μία πραγματική τραγωδία καί ἕνας διαρκής ἐθνικός πόνος πού δέν ἔχει συνειδητοποιηθῆ ἀκόμη σέ ὅλη τήν ἔκταση στήν ἑλληνική ἐπικράτεια.
Ναί, ὑπῆρξε ἀναμφισβήτητα μία νεοελληνική τραγωδία, μέ τό εὗρος καί τήν δομή τῆς ἀρχαίας, χωρίς ἡ ὕβρις πού συνετελέσθη ἀπέναντι στό βαθύτερο νόημα τῆς εὐρωπαϊκῆς καί παγκοσμίου ἱστορίας νά ἔχη εὕρει μέχρι σήμερα τοὐλάχιστον τήν θεωρητική της κάθαρση ἀνάμεσα στούς δράστες, τούς φανερούς καί κρυφούς. Καί ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται. Τό ἔθνος σέ πορεία αὐτοκαταστροφῆς. Τήν θεωρία αὐτή πού δέχεται πώς τά ἱστορικά γεγονότα ἐπαναλαμβάνονται τοὐλάχιστον μέ προσέγγιση σέ διάφορες χρονικές ἐποχές, δέχονται πολλοί. Ἂν αὐτό συμβαίνη πού κι ἐμεῖς προσωπικά πιστεύουμε, τότε ἡ χώρα μας μέ μία ἀπό τίς μακρύτερες ἱστορικές διαδρομές ἐθνῶν, σίγουρα πρωτεύει μέ μία ὅμως μαζί δυσάρεστη διαπίστωση, πώς ἡ ἱστορική αὐτή ἐπανάληψη συμβαίνει νά εἶναι πάντα καταστροφική.
Αὐτές ἰδιαίτερα τίς μέρες πού τά ἐθνικά μας θέματα βρίσκονται σέ δύσκολη θέση, οἱ πονεμένες μνῆμες ξανάρχονται ζωντανεμένες στό προσκήνιο. Κι ἀναρωτιόμαστε. Γιατί νά δεχώμαστε ἀδιάκοπα ἐθνικές ἧττες καί μάλιστα μέ προδοσίες φίλων καί συμμάχων, ἀφοῦ ἔχουμε καί προγονική δόξα καί ἕνα μοναδικό δυναμικό σέ προσωπικότητες τόσο στό ἐσωτερικό, ὅσο καί στό ἐξωτερικό. Τό «ἔχει ἡ μοίρα μας», λέμε συχνά. Ἂς μή μοιρολατροῦμε ὅμως. Ὑπάρχει μόνο δική μας ἀνόητη πολιτική καί τακτική πού ἐφαρμόζεται συνεχῶς, κατά τρόπο ἐθνικά ἀπαράδεκτο.
Κατ ̓ ἀρχήν δέν πρέπει νά χρησιμοποιοῦμε τά ἐθνικά μας θέματα καί θέματα τοῦ Ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ στίς κομματικές μας ἀντιπαραθέσεις. Αὐτή εἶναι ἡ κύρια αἰτία τοῦ ἑκάστοτε διχασμοῦ τοῦ λαοῦ μας. Ἑνός λαοῦ πού ἔχει μία μεγάλη ἀδυναμία. Νά πείθεται εὔκολα καί νά ἀκολουθῆ τούς ὅποιους δημαγωγούς χωρίς βαθύτερη σκέψη καί κριτική.
Πρέπει οἱ πολιτικοί μας ἡγέτες νά συμφωνήσουν σέ μία ἑνιαία πορεία στά ἐθνικά μας θέματα. Δυστυχῶς σήμερα τό ἔθνος μας συρρικνώνεται ἀδιάκοπα. Ὁ Ἑλληνισμός πού ἀνθοῦσε ἄλλοτε σάν μειονότητα στά Βαλκάνια, τήν Ρωσσία, τόν Καύκασο, στίς Ἀφρικανικές χῶρες, στίς χῶρες τῆς Ἀμερικῆς, Αὐστραλίας, Καναδᾶ, κ.λπ. ἀργοσβήνει ἐπικίνδυνα. Καί αὐτό μάλιστα κάτω ἀπό τό ἀδιάφορο μάτι τῆς μάννας Πατρίδας. Οἱ Ἑλληνικές κυβερνήσεις κάνουν πολύ λίγα γιά τούς ἀδελφούς μας αὐτούς. Γιά τόν Ἑλληνισμό τῆς Ἀμερικῆς, Αὐστραλίας, Καναδᾶ καί Εὐρώπης περιμένουν τίς ἐκεῖ ἑλληνικές Κοινότητες νά ὀργανωθοῦν, νά ἱδρύσουν σχολεῖα, ἐκκλησίες καί νά διατηρήσουν τούς δεσμούς καί τήν ἐπαφή μέ τήν Πατρίδα. Μάλιστα, φτάσαμε στό σημεῖο νά ζητᾶμε ἀπό τόν πολύπαθο Ἀπόδημο Ἑλληνισμό νά βοηθήση τήν Πατρίδα στίς δυσκολίες της, ἄσχετο βέβαια ἄν αὐτό πρέπει νά γίνεται.
Ἐμεῖς ὅμως τί κάνουμε γι ̓ αὐτούς; Φυσικά κάποια διαγγέλματα τούς ἀπευθύνουμε μόνο. Καμμία ἄλλη χώρα στόν κόσμο δέν ἔχει ἀφήσει στό ἔλεος τῶν ἐχθρῶν της τούς ὁμοεθνεῖς της. Πολλές μάλιστα ἔφτασαν μέχρι πολεμικῶν ἐνεργειῶν γιά ἐλάχιστες μειονότητες. Ἐμεῖς μέ τίς χιλιάδες καί τά ἑκατομμύρια, σιωποῦμε. Ἕνας τεράστιος ἑλληνισμός στήν Τουρκία ἀφανίστηκε κι ἐμεῖς ἀρκεστήκαμε νά κάνουμε μόνο χαμηλόφωνες διαμαρτυρίες γιά κινήσεις πού… «δέν συμβάλλουν στό ἤπιο κλῖμα καί στίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις!!!». Στήν Ἀλβανία καί στίς σλαβικές χῶρες ὁ Ἑλληνισμός ἐξανδραποδίστηκε καί ἐμεῖς ὄχι μόνο δέν ἐνημερώσαμε τήν διεθνῆ κοινή γνώμη, ὄχι μόνο δέν διαμαρτυρηθήκαμε, ἀλλά οὔτε τόν βοηθήσαμε καί τόν ἀφήσαμε στήν τύχη του, ἐνῶ ἄλλες χῶρες κινοῦν γῆ καί οὐρανό γιά ἀνύπαρκτες μειονότητες. Ἔχουμε τό πρόβλημα τῶν Σκοπίων καί οὔτε πού ἀναφέρουμε τό 17% τῶν Ἑλλήνων πού ζοῦν ἐκεῖ. Μία πληγή δέν θεραπεύεται ἀπό τήν κάλυψη ἐπιδέσμων. Ποιά φωνή μας ἀκούστηκε γιά τόν Ἑλληνισμό τῶν 860.000 καί πλέον Ἑλλήνων τῆς Ἀλβανίας ἤ τῆς αὐτονομίας τῆς Β. Ἠπείρου πού ἔχει μάλιστα ὑπογραφεῖ; Μόνον ὁ Ἑλληνικός λαός τούς βοήθησε καί ἡ Ἐκκλησία μέ κορυφές τούς δύο ἀληθινούς Ἱεράρχες, τόν Κονίτσης καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλβανίας.
Τί νά κάνουν ὅμως μόνον αὐτοί; Τά ἑλληνικά σχολεῖα κλείνουν καί οἱ νέοι διώκονται, οἱ γέροι πεθαίνουν καί ἐμεῖς ὑποστηρίξαμε τήν εἴσοδο αὐτῆς τῆς χώρας στήν ΔΑΣΕ, χωρίς νά ἐξασφαλίσουμε τήν προστασία τῶν ἀδελφῶν μας. Μέ τέτοιους χειρισμούς σίγουρα ἡ Βόρειο Ἤπειρος θά ἀποτελῆ ἀνάμνηση, ὅπως τώρα ἡ Ἀνατολική Ρωμυλία, ἡ Ἀνατολική Θράκη, ἡ Ἰωνία, ἡ Κύπρος καί τόσες ἄλλες ἑλληνικές περιοχές, πρός δόξαν τῶν ἀναξίων ἐκείνων Ἑλλήνων (ἄν εἶναι Ἕλληνες) πού κινοῦνται ἀπό ὕποπτα κέντρα καί συμφέροντα γιά νά ὑποστηρίζουν πώς ἐκτός Ἑλλάδος δέν ὑπάρχει ἑλληνισμός καί νά μήν γινώμαστε σωβινιστές! Αὐτή ἡ δόλια ταύτιση τῶν πατριωτικῶν αἰσθημάτων τῶν πολιτῶν μέ τόν ἐθνικισμό, τόν σωβινισμό, ἐθνικοσοσιαλισμό, τόν φασισμό, κ.λπ. εἶναι μία παλιά βρώμικη ἱστορία.
Γιά τούς Ἕλληνες τῆς τέως Σοβιετικῆς Ἑνώσεως τί κάνουμε; Ἦρθαν νά βροῦν καταφύγιο στήν Πατρίδα καί ἡ πατρίδα τούς ἀφήνει νά φυτοζωοῦν τυχοδιωκτικά ὡς περιπλανώμενοι ἔμποροι καί ρα-
κένδυτοι πολῖτες δεύτερης κατηγορίας, ἀπαίδευτοι, ἀπροσάρμοστοι, μέ ἀβέβαιο μέλλον καί ὕπαρξη.
Ὁ Ἑλληνισμός τῆς Διασπορᾶς στήν μακρόπνοη τρισχιλιετῆ ἱστορία του ἔπαιζε καί παίζει σημαντικό ρόλο στήν στήριξη καί δικαίωση τοῦ ἔθνους, τοῦ Γένους μας.