Καλλιέργεια καλαμποκιού

9 Ιουνίου 2024 σε ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΟΙΚΙΑΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

1. Προετοιμασία του χωραφιού

Τό χωράφι στο όποιο θά σπείρουμε καλαμπόκι πρέπει νά είναι καλά ώργωμένο άπό τό φθινόπωρο, γιά νά συγκρατήση όλο τό νερό άπό τις βροχές καί τά χιόνια του χειμώνα. Νωρίς την άνοιξη (Φεβρουάριο μέ Μάρτιο), μόλις τό χωράφι έρθη στον ρώγο του, θά ξαναοργώσουμε, μέ σκοπό νά καταστρέψουμε τά αγριόχορτα καί κυρίως γιά νά διατηρήσουμε τήν υγρασία. Αυτό τό πετυχαίνουμε έάν αμέσως μετά τό όργωμα, την ίδια ημέρα, γίνεται τό σβάρνισμα τό όποιο ακολουθεί ενα ελαφρό ϊσοπέδωμα – πάτημα τοΰ χωραφιού, μέ ίσοπεδωτήρα ή κύλινδρο ή έστω και μέ ένα σίδηρο (μπουντρέλι) ή ακόμα μέ ενα βαρύ ξύλο. Μέ τόν τρόπο αύτό ξηραίνεται τό έπιφανειακό στρώμα τού χωραφιού (σέ ενα πόντο πάχος). Αύτό ένεργεϊ προστατευτικά γιά τό παρακάτω έδαφος πού διατηρεί έτσι την υγρασία του.

Ύστερα άπ’ αύτην τήν περιποίησι δέν πρέπει νά πειράξουμε καθόλου τό χωράφι μας μέχρι τή σπορά. Αν όμως αυτή, γιά όποιοδήποτε λόγο, καθυστερήση καί τό χωράφι μας χορταριάση, τότε αναγκαστικά θά κάνουμε ένα πολύ ελαφρό όργωμα ή σβάρνισμα, γιά νά καταστρέψουμε τά άγριόχορτα καί άμέσως πάλι θά ξανακάμουμε τό σιδέρωμα τοϋ χωραφιού.
Με αύτόν τον τρόπο διατηρούμε την ύγρασία στο επιφανειακό στρώμα τού εδάφους, εκεί που θά πέση ό σπόρος καί εξασφαλίζουμε έτσι τό καλό φύτρωμά του.

Η άπλή αυτή φροντίδα όμως δέν λαμβάνεται άπό τους περισσότερους άγρότες μας καί δεν είναι υπερβολή τό νά ποϋμε ότι τά περισσότερα καλαμποκοχώραφα δέν είναι καλά φυτρωμένα. Μεριές- μεριές στό χωράφι βλέπεις πυκνά φυτά καί αλλού πολύ λίγα ή και καθόλου. Τό άποτέλεσμα είναι πώς ή άπόδοσις πέφτει άνάλογα με τό ποσοστό τοϋ χωραφιού που δέν έχει φυτά, γιατί βέβαια δέν είναι δυνατό νά κερδίσης μιά μάχη όταν σοϋ λείπουν στρατιώτες ή όταν οί στρατιώτες δέν βρίσκωνται στις θέσεις που πρέπει νά είναι.
Η διατήρησις τής χειμωνιάτικης υγρασίας βοηθάει τά φυτά και στήν πρώτη τους άνάπτυξι. Σήμερα βέβαια που τό περισσότερο καλαμπόκι σπέρνεται σέ ποτιστικά χωράφια, εύκολο είναι νά τό βοηθήσουμε στο καλό φύτρωμα καί στήν πρώτη άνάπτυξί του μέ ένα πότισμα. Σκοπός μας όμως δέν πρέπει νά είναι μόνο τό πώς θά πάρουμε μεγαλύτερη άπόδοσι, άλλά και τό πώς θά πάρουμε τή μεγαλύτερη αύτήν άπόδοσι μέ όλιγώτερα έξοδα.

2. Εποχή σποράς καλαμποκιού

Τό καλαμπόκι πρέπει νά σπέρνεται όταν η θερμοκρασία του εδάφους σταθεροποιηθή στους 12 βαθμούς Κελσίου και πιο πάνω. Αύτό εξασφαλίζεται συνήθως 15-20 ήμέρες, μετά τις τελευταίες άνοιξιάτικες παγωνιές. Και γιά νά είμαστε πιό συγκεκριμένοι, στά ελαφρά χωράφια τής νότιας Ελλάδας καί μέχρι τή Θεσσαλονίκη, τά πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη είναι η καλλίτερη εποχή σποράς. Όσο πάμε πρός τά βαρύτερα χωράφια πού νεροκρατούν καί τίς ψυχρότερες περιοχές, τόσο η καλή εποχή σποράς μετατίθεται πρός τό δεύτερο καί τρίτο δεκαήμερο τοϋ Απρίλη ή άκόμη καί στις πρώτες ήμέρες τοϋ Μάη, γιά περιοχές πολύ ψυχρές σάν τή Δυτική Μακεδονία.

Γιά την εποχή σποράς πρέπει νά έχουμε ύπ’ όψι μας ότι όσο πρωϊμότερα σπείρουμε τό καλαμπόκι μας τόσο τό καλλίτερο, ύπό τον όρο πάντοτε ότι δέν ύπάρχει κίνδυνος κακού φυτρώματος άπό τυχόν χαμηλές θερμοκρασίες, μετά τήν σπορά. Υπενθυμίζουμε ακόμα πώς οϊ σπόροι τύπου Flint(ύβρίδια Ι.Σ.-20, I. Σ.-400 καί Ι.Σ.-228 κανονικό) αντέχουν -περισσότερο στό κρύο κατά τή σπορά καί μπορούν νά σπέρνωνται πρωϊμότερα άπό τους σπόρους τύπου Dent (ύβρίδια Ο Η. 0-92 καί Ι.Σ.-228 αντίστροφο).

3. Τρόπος σποράς

Η σπορά πρέπει νά γίνεται αποκλειστικά μέ σπαρτική μηχανή, γιατί με αύτήν όλος ό σπόρος πάει στό βάθος πού πρέπει (3-5 πόντους) καί σε κανονικές άποστάσεις. Ή σπορά μέ τό άλέτρι, στήν αύλακιά, είναι κακοσπορά. Δέν εξασφαλίζουμε τά φυτά πού Θέλουμε καί εκεί πού τά θέλουμε.

4. Ποσότητα σπόρου

Η ποσότητα τού σπόρου κατά στρέμμα εξαρτάται άπό τό μέγεθος τού κόκκου καί τον άριθμό φυτών πού θέλουμε νά εξασφαλίσουμε κατά στρέμμα. Έτσι, γιά νά λεπτόσπερμα ύβρίδια (Ι.Σ.-20 καί Ι.Σ.-400), δυόμισυ μέ τρία κιλά σπόρου κατά στρέμμα είναι αρκετά, ενώ γιά τά χονδρόσπερμα (Ο. Η. 0-92 καί Ι.Σ.-228) πρέπει νά πάμε στά τρία μέ τριάμισυ κιλά σπόρου κατά στρέμμα.

5. Άπολύμανσις τοΰ εδάφους

Όταν τό χωράφι μας εχη σιδεροσκούληκα ή ύλέμυιες ή όταν έμφανιστή ή καραφατμέ, τά έντομα αύτά θά μας καταστρέψουν πολλά φυτά και ό,τι πετύχαμε διατηρώντας τήν ύγρασία, κάμνοντας καλά τήν σπορά μας κ.λ,π. θά μάς τό καταστρέψουν. Πρέπει συνεπώς να πάρουμε τά άπαραίτητα μέτρα έναντίον τους.
Γιά τά σιδεροσκούληκα καί τις ύλέμυϊες πρέπει λίγο – πολύ νά ξαίρουμε άν στό χωράφι μας ύπάρχη πιθανότητα νά εμφανιστούν τά έντομα αύτά, οπότε πρέπει νά κάμουμε γενική άπεντόμωσι.

Είδικώτερα γιά τις ύλέμυιες, όταν ξέρουμε πώς στό χωράφι μάς κάνουν ζημία, πρέπει νά καθυστερούμε τή σπορά μέχρις ότου ό καιρός ζεσταίνει άρκετά καί σπέρνουμε όσο τό δυνατόν πιο ρηχά. Έτσι συντομεύεται ό χρόνος μεταξύ σποράς καί φυτρώματος καί ή ύλέμυια δέν εχει πολύ καιρό νά μάς κάμη ζημιά, γιατί άμα φυτρώση τό καλαμπόκι ή ύλέμυια δέν μπορεϊ νά τό βλάψη.
Τέλος γιά την καραφατμέ τό μυστικό τής επιτυχίας είναι τό νά έπέμβουμε μόλις διαπιστώσουμε τήν έμφάνισι έστω και μιας μόνο μικρής κάμπιας, γιατί όσο μεγαλύτερες γίνουν οί κάμπιες, τόσο δυσκολώτερα καταπολεμούνται. Εναντίον τής καραφατμέ εφαρμόζουμε δολώματα μέ 40-45 γραμμάρια φαρμάκου σε ένα κιλό πίτυρα τά οποία σκορπίζουμε στις γραμμές σποράς τις βραδυνές ώρες ή ψεκασμούς, και πάλι τις βραδυνές ώρες, κατά τούς οποίους φροντίζουμε νά καλύψουμε όλα τά φυτά (νά τά λούσουμε) μέ τό ψεκαστικό υγρό.

6. Αριθμός φυτών κατά στρέμμα- Άραίωμα

Ό αριθμός φυτών κατά στρέμμα έξαρτάται άπό τό υβρίδιο (περισσότερα φυτά όταν έχουμε ύβρίδιο μικροτέρου ύψους σάν τό Ι.Σ. -20 καί Ι.Σ.-400, λιγώτερα φυτά γιά τά πολύ ψηλά υβρίδια Ι.Σ.- 228 καί Ο.Η. 0-92) καί τις συνθήκες ύγρασίας τοϋ χωραφιού μας (περισσότερα φυτά όταν έχουμε άφθονο νερό γιά πότισμα καί ή καλλιέργειά μας δέν πρόκειται νά διψάση, ολοένα καί λιγώτερα φυτά όσο πάμε πρός τά χωράφια μέ λιγώτερο νερό γιά πότισμα καί τά ξηρικά), καθώς έπίσης καί άπό τήν γονιμότητα τοϋ χωραφιού μας (περισσότερα φυτά στά πολύ πλούσια χωράφια, λιγώτερα στά φτωχότερα).

Έτσι: Στά φτωχότερα καί ξηρικά χωράφια μέ τό Ι.Σ.-20 πρέπει νά έχουμε γύρω στις 3.000 φυτά στό στρέμμα.
β) Σέ χωράφια κάπως πλουσιώτερα καί πού έχουν κάποια φυσική ύγρασία, μέ τό 1.Σ.-20 καί τό Ι.Σ.-400 μπορούμε νά φτάνουμε τις 3.500-4.000 φυτά στό στρέμμα.
γ) Όταν στά ίδια χωράφια διαθέτουμε νερό γιά ένα – δύο ποτίσματα, μπορούμε νά πάμε στις 4.500 – 5.000 φυτά προκειμένου γιά τά υβρίδια 1.Σ.-20 καί Ι.Σ.- 400 καί νά βρισκόμαστε γύρω στις 4.000 φυτά στό στρέμμα γιά τά ύβρίδια Ι.Σ.-228 καί Ο.Η. 0-92.
δ) Σέ ακόμα πλουσιώτερα χωράφια καί μέ τις ίδιες περιωρισμένες δυνατότητες ποτισμάτων, πρέπει νά πάμε γύρω στις 4.500-5.000 φυτά στό στρέμμα γιά τό Ι.Σ.- 228 καί ΟΗ. 0-92.
ε) Τέλος, στα πολύ πλούσια καί μέ δυνατότητες όσων καί όταν χρειάζεται ποτισμάτων χωράφια, ό αριθμός φυτών κατά στρέμμα γιά τά υβρίδια ΙΣ—228 καί ΟΗ. 0-92 πρέπει νά βρίσκεται στις 5.500-6.000, άναλόγως δέ μεγαλύτερος αριθμός φυτών (μέχρις 7.000) άν τυχόν σπείρουμε τά υβρίδια ΙΣ—400 ή Ι.Σ.-20.

Ένα πρόβλημα είναι τό πώς θά εξασφαλίσουμε τον αριθμό φυτών πού θέλουμε στό στρέμμα. Αύτό τό πετυχαίνουμε σπέρνοντας σέ γραμμές καί πάνω σ’ αύτές αφήνοντας ένα φυτό στις αποστάσεις πού σημειώνονται στον παρακάτω πίνακα, ή (όταν σέ μερικά σημεία δέν έχουμε φυτά στήν συνέχεια) αφήνοντας 2 φυτά στήν διπλάσια άπόστασι.
Παράδειγμα : Θέλουμε νά έχουμε 5.000 φυτά στό στρέμμα σέ γραμμές πού απέχουν μεταξύ τους 80 πόντους. Βρίσκουμε πώς πρέπει πάνω στις γραμμές νά άφήσουμε ένα φυτό κάθε 25 πόντους.

Αφού αποφασίσουμε πόσα φυτά θέλουμε στό στρέμμα, κάμνουμε τό άραίωμα, βγάζουμε δηλαδή τά παραπανίσια φυτά πού δέν βρίσκονται στις καθωρισμένες θέσεις. Τό άραίωμα γίνεται νωρίς, όταν τά φυτά έχουν ύψος γύρω στούς 15 πόντους καί όχι αργότερα, γιατί τά παραπανίσια φυτά βλάπτουν όσο καί τά αγριόχορτα τήν καλλιέργειά μας. Έάν πρόκειται νά κάνουμε σκάλισμα, τό άραίωμα πρέπει νά γίνεται άμέσως μετά καί οχι αμέσως πριν άπό τό σκάλισμα, γιατί μέ τήν τσάπα μπορεί νά κόψουμε καί μερικά φυτά άπό εκείνα πού αφήσαμε μέ τό άραίωμα.

Πίνακας αποστάσεων μεταξύ γραμμών σποράς και επί των γραμμών, γιά διάφορες πυκνότητες φυτών στό στρέμμα

7. Σκαλίσματα – Ζιζαννοκτόνα

Τό καλαμπόκι ζημιώνεται άφάνταστα ατό τά αγριόχορτα, όπως – δείχνει ό παρακάτω πίνακας:

Περιπτώσεις Άπόδοσις, κιλά στό στρέμμα

Χωρίς σκάλισμα ……………………………………………………………………. 28
Μέ ένα παράκαιρο σκάλισμα …………………………………………………… 134
Μέ δυο παράκαιρα σκαλίσματα………………………………………………… 149
Μέ ενα έγκαιρο σκάλισμα ………………………………………………………. 209
Μέ δυό έγκαιρα σκαλίσματα……………………………………………………. 264

Τό συμπέρασμα είναι πώς στό καλαμπόκι, αν θέλουμε νά πάρουμε παραγωγή, πρέπει όχι μόνο νά καταστρέψουμε τά άγριόχορτα, άλλά καί νά τά καταστρέψουμε όταν πρέπει γιατί μέ παράκαιρη καταπολέμησι δέν πετυχαίνουμε σχεδόν τίποτα.
Τό πρώτο σκάλισμα πρέπει νά γίνεται όταν τά φυτά του καλαμποκιού έχουν ύψος 10-15 πόντους καί τό δεύτερο 20 ήμέρες αργότερα. ’Άν τό χωράφι μας ξαναβγάλη άγριόχορτα, πρέπει νά κάνουμε και ένα τρίτο σκάλισμα, 20 ήμέρες μετά τό δεύτερο.
Τό σκάλισμα γίνεται εϊτε μέ τό χέρι είτε μέ ΐπποσκαλιστήρια, ή φρέζες μεταξύ τών γραμμών καί μέ τό χέρι στις γραμμές τοΰ καλαμποκιού.

Καμμιά φορά, όταν μετά τή σπορά έχουμε πολλές βροχές καί τό έδαφος έχει πολλή υγρασία, ή θερμοκρασία του κατεβαίνει καί τά μικρά φυτά μας είναι κιτρινιάρικα καί δέν μπορούν νά πάρουν άπάνω τους. Στήν περίπτωσι αύτή επιβάλλεται ένα σκάλισμα γύρω άπό τά φυτά, πού δέν έχει σκοπό νά καταστρέψη τά άγριόχορτα άλλά νά «ξεράνη» τό έδαφος, γιά νά μπορέσουν τά φυτά νά ξεπεταχτούν.
Τά τελευταία χρόνια, πού όλοένα και δυσκολώτερα βρίσκονται εργάτες γιά σκάλισμα, άρχισε νά γίνεται καί στό καλαμπόκι χρήσις ζιζανιοκτόνων καί πολλά τέτοια κυκλοφορούν στό έμπόριο. Αλλά άπό αύτά έχουν τό μειονέκτημα ότι μένουν πολύν καιρό στό έδαφος, όπως π.χ. ή άτραζίνη, καί βλάφτουν τήν καλλιέργεια πού θά βάλουμε μετά τό καλαμπόκι (τεύτλα, σιτηρά κ.λ.π.) καί άλλα.

8. Λίπανση καλαμποκιόυ

Άπό τά πειράματα πού έγιναν μέχρι τώρα βγαίνει πώς τό καλαμπόκι δέν χρειάζεται λίπανσι μέ κάλι παρά μόνον στά τενάγη τών Φιλίππων. Δέν χρειάζεται επίσης λίπανσις μέ φωσφόρο, άκόμα καί σέ περιοχές πού οί καλλιεργηταί διατείνονται πώς διαπιστώνουν ώφελιμότητα. Γιά ό,τι αφορά τό άζωτο, πάντοτε τά πειράματα έδειξαν πώς τό ποτιστικό καλαμπόκι χρειάζεται γύρω στις δέκα μονάδες στό στρέμμα.
Προκειμένου τώρα νά συστήσουμε τήν καλλίτερη λίπανσι τοΰ καλαμποκιού, πιστεύουμε πώς σέ κάθε περίπτωσι πρέπει νά λιπαίνουμε μέ 10-15 μονάδες άζώτου σέ τρεις έως τέσσαρες ισόποσες δόσεις, τήν πρώτη στό Τελευταίο πρό τής σποράς όργωμα, τή δεύτερη στό πρώτο σκάλισμα ή πότισμα, τήν τρίτη στό δεύτερο σκάλισμα ή πότισμα και τήν τέταρτη λίγο αργότερα άλλά πάντως πριν άπό τό ξεστάχυασμα γιατί άργότερα δέν ώφελεϊ σέ τίποτα.

Τά λιπάσματα πού θά χρησιμοποιήσουμε είναι ή Θειϊκή άμμωνία πρό τής σποράς καί ή άσβεστοϋχος νιτρική άμμωνία επιφανειακά καί δέν πρέπει νά ξεχνούμε πώς μέ τά λιπάσματα αύτά μιά μονάδα αζώτου σημαίνει 5 κιλά λίπασμα στό στρέμμα, άν θέλουμε δηλ. νά ρίξουμε τρεις μονάδες άζωτο σέ κάθε δόση αύτό σημαίνει πώς πρέπει νά ρίξουμε 15 κιλά λίπασμα στό στρέμμα κάθε φορά.
Φωσφόρο, όπως είπαμε, δέν φαίνεται κατά τά πειράματα πώς έχει ανάγκη τό καλαμπόκι. Επειδή εν τούτοις δέν μελετήθηκαν πειραματικώς όλα τά καλαμποκο-χώραφα τής Ελλάδος, όσοι παραγωγοί νομίζουν πώς τό καλαμπόκι τους ώφελεΐται άπό τον φωσφόρο μπορούν νά κάμνουν μιά περιωρισμένη φωσφορική λίπανσι, 3-4 μονάδες στό στρέμμα. Στήν περίπτωσι αύτή δέν έχουν παρά κάτά τήν πρό τής σποράς λίπανσι, άντί θειϊκή άμμωνία, νά ρίξουν στά χωράφι τους 15-20 κιλά φωσφορικής αμμωνίας στό στρέμμα.

Τέλος γιά τό κάλι, μόνο στά τενάγη των Φιλίππων επιβάλλεται χρησιμοποίησίς του, κατά τίς οδηγίες των τοπικών γεωπόνων καί σύμφωνα μέ τήν πείρα πού έχουν οί καλλιεργηταί τής περιοχής οΐ όποιοι καλλιεργούν συνεχώς τό καλαμπόκι έδώ καί είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια.

9. Ποτίσματα

Τό καλαμπόκι, μέ τήν τεράστια έπιφάνεια διαπνοής πού έχει, έχει καί τεράστιες απαιτήσεις σέ νερό. Όσο περισσότερο νερό τού δώσουμε, τόσο μεγαλύτερη παραγωγή θά πάρουμε. “Οσο όμως τό καλαμπόκι θέλει νά βρίσκεται σέ έδαφος πού έχει διαρκώς καλή ύγρασία, τόσο πολύ ζημιώνεται άν βρεθή έστω καί γιά μιά-δυό ήμέρες σέ ύπερβολική ύγρασία. Γι’ αύτό τό χωράφι μας πρέπει νά είναι καλά ισοπεδωμένο γιά νά μήν σταματήση μεριές-μεριές τό νερό καί, γενικώτερα, νά στραγγίζη γρήγορα τό περισσευούμενο νερό μετά κάθε πότισμα.

Απ’ τά παραπάνω βγαίνει πώς όταν εχουμε μπόλικο νερό πρέπει νά ποτίζουμε όταν βλέπουμε ότι τό καλαμπόκι μας άρχίζει νά διψάη καί αύτό αρχίζει νά γίνεται αισθητό όταν φθάση περίπου σέ ύψος 30 – 40 έκ., γιατί στήν άρχή τοΰ φτάνει συνήθως ή υγρασία πού έχει τό χωράφι αϊτό τον χειμώνα. Τά ποτίσματα πρέπει νά σταματούν όταν ή υγρασία τών απειριών τής ρόκας φτάση στά 37 %, δταν δηλαδή δύσκολα μπαίνει τό νύχι μας στό σπειρί. Άπό έκεϊ καί πέρα τό πότισμα δέν ώφελεϊ σέ τίποτα, μάλλον βλάφτει γιατί καθυστερεί τήν ξήρανσι καί συνεπώς τό μάζεμα τού καλαμποκιού.
Όταν τό νερό πού έχουμε γιά πότισμα είναι λιγοστό, γιά ένα π.χ. πότισμα, τότε πρέπει νά ποτίζουμε στό ξεστάχυασμα, άν φθάνη γιά δυό ποτίσματα αύτά πρέπει νά γίνωνται δεκαπέντε ή μέρες πριν καί κατά τό ξεστάχυασμα καί άν φτάνη γιά τρία, τότε θά ποτίσουμε 15 ή μέρες πριν τό ξεστάχυασμα κατά τό ξεστάχυασμα καί 15 ήμέρες μετά τό ξεστάχυασμα.

10. Καταπολέμησις καμπιών

Μεγάλη ζημιά μπορούν νά κάμουν στήν καλλιέργειά μας οΐ κάμπιες διαφόρων λεπιδοπτέρων (Πυραλίδα, Σεζάμια, Έλίοτις), πού τρώνε τά φύλλα, σκάφτουν στοές μέσα στό στέλεχος τού καλαμποκιού καί, μπαίνοντας στήν ρόκα, τρώνε τά σπειριά τού καλαμποκιού.
Όλες αύτές οΐ κάμπιες καταπολεμούνται μέ δυό τρεις ψεκασμούς (εάν βέβαια διαπιστώσουμε την ύπαρξί τους), άπ’ τούς οποίους ό πρώτος γίνεται όταν έμφανισθή ό στρόβιλος (όταν τά φυτά έχουν ύψος 50 – 60 πόντους καί τά τελευταία φύλλα είναι πυκνά στήν κορυφή καί σχηματίζουν τον λεγόμενο στρόβιλο), ό δεύτερος όταν εμφανιστούν τά μουστάκια στήν ρόκα καί ό τρίτος – άν χρειαστή – άργότερα.

Στον πρώτο ψεκασμό φροντίζουμε νά λούσουμε καλά – καλά τον στρόβιλο ενώ στούς άλλους δυό μάς ενδιαφέρει μόνο τό λούσιμο τής ρόκας. Πολύ καλά αποτελέσματα έχουμε μέ τό Θειοντάν σέ διάλυμα 80-100 γραμμάρια δραστικής ούσίας σέ 100 κιλά νερό άπ’ τό όποιο χρησιμοποιούμε κατά στρέμμα όσο χρειάζεται γιά τό λούσιμο τού στροβίλου ή τής ρόκας, καθώς έπίσης καί μέ όποιοδήποτε άλλο κατάλληλο γιά τήν περίπτωσι φάρμακο καί, πάντοτε, σύμφωνα μέ τις οδηγίες τού παρασκευαστού του.

Πρέπει ακόμα νά προσέχουμε μήπως τό καλαμπόκι μας προσβληθή άπό τετράνυχο. Ή προσβολή αύτή έμφανίζεται συνήθως άργά, όταν τό καλαμπόκι μας ξεσταχυάση καί κάμνει πολλές φορές σοβαρές ζημιές γιατί δέν θρέφεται καλά ό σπόρος. Καί στήν περίπτωσι, συνεπώς, αυτή πρέπει νά κάμουμε καταπολέμησι, καλά δέ αποτελέσματα κατά του τετράνυχου δίνουν διάφορα φάρμακα, όπως τό θειάφι κλπ.

11. Συγκομιδή

Τό μάζεμα τοϋ καλαμποκιού γίνεται όταν ή ύγρασία τών απειριών κατεβή όσο γίνεται χαμηλότερα, οπότε εξασφαλιζόμαστε πώς δέν θά μας άνάψη. Τήν σιγουριά αύτή τήν έχουμε μέ ύγρασίες 15 % καί χαμηλότερες, άλλοιώς είμαστε ύποχρεωμένοι νά διατηρήσουμε τις ρόκες σέ κότσερά ή νά άπλώσουμε τό καλαμπόκι στον ήλιο καί στον άέρα άν τό ξεσπειρίσουμε.
Τό μάζεμα τού καλαμποκιού γίνεται είτε μέ τό χέρι, είτε μέ μηχανές πού παίρνουν τις ρόκες, είτε μέ κομπίνες πού τό ξεσπειρίζουν. Στήν τελευταία αυτή περίπτωσι χρειάζεται ιδιαίτερα νά έχη τό καλαμπόκι μας χαμηλή περιεκτικότητα σέ ύγρασία, όταν τό μαζέψουμε, γιά νά μήν έχουμε μετά προβλήματα μέ τήν συντήρησί του.

12. Δεύτερη (έπίσπορη) καλλιέργεια καλαμποκιού

Σέ πολλές περιοχές τό καλαμπόκι μπορεϊ νά σπαρθή καί νά ώριμάση άφού μαζέψουμε μιά άλλη χειμωνιάτικη καλλιέργεια (στάρι, κριθάρι, χειμωνιάτικα ψυχανθή) πού είχαμε στό χωράφι μας. Ετσι παίρνουμε άπ’ τό ίδιο χωράφι δυο σοδειές τήν ίδια χρονιά.
Ή δεύτερη αύτή καλλιέργεια γίνεται όπως καί ή κανονική πρώιμη καλλιέργεια, τά σημεία δέ πού πρέπει νά προσέξουμε, ιδιαίτερα, είναι τά παρακάτω:

α) Τό ύβρίδιο πού θά σπείρουμε πρέπει νά είναι πρώϊμο), γιά νά προλάβη νά ώριμάση προτού έρθουν τά κρύα τού χειμώνα.
β) Ή καλλίτερη εποχή σποράς βρίσκεται μεταξύ 15 Ιουνίου καί 10 Ιουλίου.
Σπορές μετά τις 10 Ιουλίου πρέπει νά άποφεύγωνται γιατί ή παραγωγή θά εχη μεγάλη περιεκτικότητα σέ ύγρασία καί δέν θά είναι συντηρήσιμη.
γ) Στην δεύτερη αύτήν καλλιέργεια χρειάζονται περισσότερα ποτίσματα καί περισσότερα έξοδα γιά τήν καταπολέμησι τών εντόμων άπ’ ό,τι στήν κανονική πρώιμη καλλιέργεια.
Γενικώτερα γιά τή δεύτερη καλλιέργεια -πρέπει νά εχουμε ΰπ’ όψι μας πώς ή παραγωγή ποΰ θά πάρουμε θά έχη υγρασία 18- 20% καί περισσότερο. Πρέπει, συνεπώς, άπαραιτήτως νά έχουμε κοτσερά γιά νά τήν συντηρήσουμε ή νά τήν περάσουμε άπό ξηραντήρια, γιά νά μπορέσουμε νά τη διαθέσουμε στό εμπόριο.
Όταν ό άγρότης έχει κοτσερά, διατρέφει μερικά ζώα καί, παράλληλα, έχει καί χωράφια κατάλληλα, τότε νομίζουμε πώς είναι ή ιδανική περίπτωσις γιά νά κάμνη καί δεύτερη καλλιέργεια καλαμποκιού.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Εφαρμόζοντας τά όσα είπαμε στό βιβλιαράκι αύτό, δέν πρέπει νά ύπάρξη ούτε ένα χωράφι στήν Ελλάδα άπό τό όποιο, καλλιεργώντας το μέ ποτιστικό καλαμπόκι, θά πάρουμε λιγώτερο άπό 600 κιλά στό στρέμμα. Αν δέν πάρουμε τήν άπόδοση αύτή τότε σημαίνει πώς κάτι φταίει : ή δέν διαλέξαμε τό κατάλληλο γιά τό χωράφι μας ύβρίδιο ή δέν κάναμε όλες τις περιποιήσεις πού γράφονται καϊ όταν πρέπει. Ό πρώτος, πού ζημιώνει, στήν περίπτωση αύτή είναι ό καλλιεργητής πού, ενώ μπορεί, δέν φροντίζει νά κάμη ό,τι πρέπει, γιά νά πάρη όσο μπορεί νά δώση τό χωράφι του.

Μέχρι πού όμως μπορούν νά φτάσουν οΐ άποδόσεις τού καλαμποκιού στήν ‘Ελλάδα ; Πάνω σ’ αύτό δέν χρειάζεται νά κάνουμε υποθέσεις γιατί ύπάρχουν πραγματικά γεγονότα. Όταν όλα έφαρμοσθοΰν, όπως πρέπει, ή άπόδοσις τού καλαμποκιού έξαρτάται πλέον άπό τήν γονιμότητα του συγκεκριμένου χωραφιού. Παραδείγματα αποδόσεων ένός τόννου στό στρέμμα, είναι συνήθη καί ύπάρχουν περιπτώσεις πού Έλληνες καλλιεργηταϊ πήρανε μέχρι και 1.400 κιλά καλαμπόκι στό στρέμμα.

https://www.ftiaxno.gr