ΒΑΦΟΥΜΕ ΑΥΓΑ….ΕΛΛΗΝΙΚΑ – ΤΕΓ ΒΑΑΛ Ν. ΑΦΡΙΚΗΣ
Γράφει ο εκπαιδευτικός του ΤΕΓ κ. Δημοσθένης Άξιος
Τηρώντας το έθιμο οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί του Τ.Ε.Γ Τριγώνου Βάαλ στη Ν. Αφρική, παραμονές του Ορθόδοξου Πάσχα, μαζεύτηκαν όλοι στο προαύλιο του Ελληνικού σχολείου προκειμένου να βάψουν τα Πασχαλινά αυγά. Οι εκπαιδευτικοί έδωσαν θέση στους παλαιότερους μαθητές οι οποίοι γνώριζαν την διαδικασία από τις περασμένες χρονιές και αυτοί φάνηκαν πρόθυμοι να μεταδώσουν την γνώση τους στους καινούριους.
Επάνω στα τραπέζια τοποθετήθηκαν τα αυγά, οι μπογιές, διάφορα άλλα σκεύη, ελαιόλαδο, βαμβάκι, φύλλα δέντρων, σχοινάκια, πινελάκια, αφού το βάψιμο των αβγών θα γινόταν με διάφορους παραδοσιακούς Ελληνικούς τρόπους. Το αποτέλεσμα ήταν τέτοιο που ενθουσίασε όλους του παρευρισκόμενους και ιδιαίτερα τους πιο μικρούς μαθητές οι οποίοι έγιναν πλέον κοινωνοί της όλης διαδικασίας!
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣ ΑΜΠΕΜΠΑ ΑΙΘΙΟΠΙΑΣ
Γράφει η δ/ντρια του Γυμνασίου – Λυκείου, κα Μαρία Εξάρχου“Λαζαράκια αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις” συνήθιζαν να λένε οι παλαιότεροι, αφού πίστευαν ότι ο αναστημένος φίλος του Χριστού είχε παραγγείλει: “Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…” Σύμφωνα με τα όμορφα έθιμα αυτής της ημέρας σηκωθήκαμε πρωί πρωί να ζυμώσουμε για τα υπόλοιπα παιδιά, και όχι μόνο, μικρά ψωμάκια, τα «Λαζαράκια», «Λαζάρηδες» ή αλλιώς και «Λαζαρούδια», με το χαρακτηριστικό σχήμα του σπαργανωμένου Λαζάρου. Μετά από κάποιες ώρες στη κουζίνα το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.
Στη συνέχεια, τα κορίτσια- οι «Λαζαρίνες»- ντυμένες με παραδοσιακές στολές επισκέφτηκαν τον Πρόεδρο της Κοινότητας, κ. Δ. Συκά και τα σχολεία που λειτουργούσαν παρόλη την αργία (για να αναπληρώσουμε τις χαμένες ώρες λόγω covid) και τραγούδησαν τα «Λαζαρικά»
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σου ’φέρε χαρτί και κομπολόι.
Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,
γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.
Οι κοτούλες σας αυγά γενούνε
Και οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε
Δώστε μας και μας για να χαρούμε
Και καλή Λαμπρή να ευχηθούμε
κρατώντας καλαθάκια τα οποία είχαν στολίσει με λουλούδια το απόγευμα της Παρασκευής λεηλατώντας τον κήπο της Κοινότητας. Μέσα σ’ αυτά τα καλαθάκια είχαν βάλει αυγά που θα τα βάψουν την Μ. Πέμπτη αλλά και τα «Λαζαράκια» που τα μοίρασαν σε μικρούς και μεγάλους. Το compound της Κοινότητας γέμισε από τη δροσερή τους παρουσία και το τραγούδι τους. Μαζί με τις ευχές για τις Άγιες Ημέρες, όλοι συνεχάρησαν τα κορίτσια για την αναβίωση των ωραίου αυτού εθίμου του τόπου μας.
ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΓ SPRINGS – Ν. ΑΦΡΙΚΗΣ
Γράφει η Ομογενής εκπαιδευτικός του ΤΕΓ, κα Αθηνά Γαλανού
Καθώς πλησιάζουμε στα Άγια Σωτήρια και φρικτά Πάθη της Σταύρωσης και στο Άγιο Πάσχα της Ανάστασης του Χριστού σκέφτομαι πως θα μπορέσω να νοιώσω αυτές τις μέρες με μεγαλύτερη κατάνυξη και θρησκευτική ευλάβεια. Είναι μια αίσθηση που θα ήθελα να με φέρει πιο κοντά στο Χριστό.Είναι κάτι που θέλω να το μεταδώσω μέσω της διδασκαλίας στα παιδιά του ελληνικού σχολείου.
Η Κοινότητά μας στο “Springs” Τη Μεγάλη Πέμπτη πρωί στολίζει τον Επιτάφιο όλοι μαζί γυναίκες και παιδιά του σχολείου έρχονται να βηθήσουν και φέρνουν νηστίσιμα φαγητά. Είμαστε όλη μέρα στην Κοινότητα και η αφοσίωσή μας ως προς το στο στολισμό του Επιταφίου είναι μια επίμονη απασχόληση όπως η αγάπη μας προς τον Κύριό μας. Αργότερα της ίδιας μέρας βάφουμε τα κόκκινα αυγά για το βράδυ του μεγάλου Σαββάτου της Αναστάσεως του Χριστού.
Τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί τα παιδιά έρχονται με τους γονείς τους στην εκκλησία και οι μαθήτριες του σχολείου ντύνονται Μυροφόρες με μαύρα ρούχα όπου βοηθούν τον Ιερέα να τοποθετήσει τη ζωγραφισμένη εικόνα της ταφής του Χριστού στον Επιτάφιο. Οι μαθητές φορούν μωβ ράσα και βοηθούν τον Ιερέα στο Ιερό. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής γυναίκες της χορωδίας της Κοινότητος και μαθητές της χορωδίας του σχολείου μας ψάλλουμε τα Εγκώμια του Επιταφίου θρήνου.
Ακολουθεί η περιφορά του Επιταφίου όπου μπροστά πηγαίνουν οι μαθητές με τα μωβ ράσα κρατώντας τα εξαπτέρυγα και αργότερα το προσκύνημα στο σώμα του Χριστού. Το Μέγα Σάββατο τα ξημερώματα πηγαίνουμε στη Λειτουργία της πρώτης Ανάστασης, οι μαθητές έρχονται με τους γονείς τους και κρατούν ξύλα για να χτυπήσουν δυνατά τα στασίδια της εκκλησίας όταν ο Ιερέας ψάλλει το «Ανάστα ο Θεός» για να βγει ο Σατανάς έξω από την εκκλησία. Το βράδυ της Ανάστασης όλοι μαζί μαθητές και γονείς είμαστε στην εκκλησία στις 11:00 πριν τα μεσάνυχτα κρατώντας λαμπάδες για να πάρουμε το Άγιο φως από τον Ιερέα και να το μεταφέρουμε στο σπίτι μας. Ψάλλουμε όλοι μαζί όταν ψάλλει ο Ιερέας το «Χριστός Ανέστη» η καμπάνα της εκκλησίας χτυπάει χαρμόσυνα και τσουγγρίζουμε τα κόκκινα αυγά. Την Κυριακή του Πάσχα η Κοινότητά μας προσφέρει σ’ όλους του Έλληνες της παροικίας δωρεάν φαγητό και τσουρέκια. Αυτή τη μέρα αισθάνομαι την ανάγκη να ευχηθώ σ’ όλους τους μαθητές και στις οικογένειές τους Χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη και να τους μεταδώσω την Αγάπη που μας δίδαξε ο Χριστός…
ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΛΟΥΜΠΟΥΜΠΑΣΙ Λ. Δ. ΤΟΥ ΚΟΝΓΚΟ
Γράφει η Δ/ντρια του δημοτικού σχολείου, κα Αγγελική Κωτσορίδη
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Ελληνικού Δημοτικού Σχολείου του Λουμπουμπάσι του Κονγκό περιμένοντας τις διακοπές του Πάσχα ασχολήθηκαν με πολύ κέφι και μεράκι με πασχαλινές δραστηριότητες:
Δημιούργησαν ευχετήριες κάρτες,
διακοσμητικούς λαγούς και στεφανάκια,
κατασκεύασαν αυτοσχέδιες λαμπάδες
έβαψαν αυγά και ο κάθε μαθητής τα διακόσμησε στο δικό του αυτοσχέδιο καλαθάκι, έφτιαξαν πασχαλινά κουλουράκια βάζοντας ο καθένας με τη φαντασία του την προσωπική του πινελιά, Την τελευταία ημέρα τα παιδιά απήγγειλαν πασχαλινά ποιήματα στη γαλλική γλώσσα και τραγούδησαν τα Κάλαντα του Λαζάρου στον χώρο της Ελληνικής Κοινότητας.
Στο τέλος αφού οι δάσκαλοι κέρασαν τους μαθητές γλυκίσματα, αντάλλαξαν μεταξύ τους πασχαλινές ευχές. Μια εργασία που ενθουσίασε τους μαθητές ήταν το project με τίτλο «Τα πασχαλινά ήθη και έθιμα του τόπου μου», γιατί τους δόθηκε η ευκαιρία να ανατρέξουν στην παράδοση του τόπου της καταγωγής τους είτε επικοινωνώντας με συγγενείς και φίλους από την πατρίδα είτε παίρνοντας πληροφορίες από τους γονείς τους, όπως αυτοί έζησαν τα παιδικά τους χρόνια στην Ελλάδα.
Έτσι ο Κωνσταντίνος Μανίκας παρουσίασε το ιδιαίτερο λαϊκό δρώμενο της Πρέβεζας (Ήπειρος), «ο Καγκελάρης», που αποτελούσε ένα σύνολο δημοτικών τραγουδιών που χορεύονταν στο κέντρο του χωριού. Η Κωνσταντίνα Αραμπατζή παρουσίασε το πολύ όμορφο έθιμο των Λαζαρίνων της περιοχής του Τσιαρτσαμπά της Κοζάνης (Μακεδονία), κατά το οποίο την παραμονή της γιορτής οι Λαζαρίνες ξεχύνονται στα χωράφια, για να μαζέψουν λουλούδια με τα οποία θα στολίσουν τα καλάθια τους ντυμένες με τις τοπικές ενδυμασίες. Οι Λαζαρίνες γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν τα κάλαντα του Λαζάρου.
Η Καλλιόπη Κουτουλάκη ανέφερε το έθιμο του Ιούδα στο χωριό Κριτσά της Κρήτης, όπου αφού οι κάτοικοι συγκεντρώσουν ξύλα καίνε το ομοίωμα του Ιούδα μετά την πρώτη Ανάσταση. Τότε η νύχτα γίνεται μέρα από τα πυροτεχνήματα, η καμπάνα του χωριού χτυπά συνεχώς χαρμόσυνα για τρία μερόνυχτα. Το ίδιο έθιμο , αναφέρει η μαθήτρια, έχουν και στην Κάλυμνο.
Φαντασμαγορική επίσης είναι και η συνάντηση των δέκα Επιταφίων στην κεντρική πλατεία του λιμανιού.
Η Ειρήνη Τσάβαλου παρουσίασε το έθιμο των «Τουφεκιών», το οποίο πραγματοποιείται την Κυριακή της Ανάστασης στον Μαραθόκαμπο της Σάμου. Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στην επανάσταση του 1821. Το μεσημέρι της Κυριακής, αφού μαζευτούν όλες οι ενορίες σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία δίνουν το σύνθημα, για να ξεκιν ήσουν οι τουφεκιές. Ακολουθεί ένα εντυπωσιακό θέαμα καπνών και εκρήξεων. Ο Μηνάς Άγγελος Ζώτος παρουσίασε το έθιμο της Ρόδου, την παρασκευή πασχαλινών κουλουριών, τα «Λαζαράκια», που φτιάχνουν οι νοικοκυρές του νησιού σε στριφτό σχήμα. Τα «Λαζαράκια» συμβολίζουν το σώμα του Λαζάρου, που ήταν τυλιγμένο σε σάβανο.
Ο Αγησίλαος Σπύρος Λάσκος ανέφερε τις πιο σημαντικές παραδόσεις από την ιστορία του ναού της Κέρκυρας όπως τη συνάντηση όλων των Φιλαρμονικών την Κυριακή των Βαΐων με τη λιτανεία του σεπτού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα , το σπάσιμο των «μπότηδων», πήλινων δοχείων γεμάτων με νερό, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου μετά την πρώτη Ανάσταση στους δρόμους της πόλης από τα παράθυρα των σπιτιών, και το έθιμο του «Μαστέλο» (βαρέλι), όπου στο παλιό εμπορικό κέντρο, την Πίνια, τοποθετείται ένα ξύλινο βαρέλι γεμάτο νερό, στο οποίο οι περαστικοί ρίχνουν νομίσματα, και όταν πλησιάζει η ώρα της πρώτης Ανάστασης κάποιος πέφτει στο βαρέλι και παίρνει τα λεφτά υπό τους ήχους της καμπάνας.
ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΕΘΙΜΑ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΑΝ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ από το ΤΕΓ Ντέρμπαν.
Τη Μεγάλη Πέμπτη συγκεντρωθήκαμε για να τηρήσουμε τα έθιμα του Πάσχα. Βάψαμε κόκκινα αυγά με τους μικρούς μας μαθητές και αφού παιδευτήκαμε με τη ζύμη τα καταφέραμε και φτιάξαμε παραδοσιακά πασχαλινά κουλούρια.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Νηπιαγωγείο Σχολής ΣΑΧΕΤΙ: Πασχαλινές δραστηριότητες στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης διδασκαλίας.
Στέλλα Καραγιάννη MA Education
Στο παρόν άρθρο θα παρουσιαστούν οι δραστηριότητες που υλοποιήθηκαν από τους/τις μαθητές/τριες της Μεγάλης Τάξης του Νηπιαγωγείου της Σχολής ΣΑΧΕΤΙ στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας «Πάσχα». Επίσης, θα αναφερθούν συνοπτικά οι βασικές θεωρητικές προσεγγίσεις από τις οποίες απορρέουν η μεθοδολογία και οι πρακτικές που εφαρμόστηκαν στην εκπαιδευτική πράξη.
Η διδασκαλία μιας γλώσσας ως δεύτερης/ξένης σε παιδιά προσχολικής ηλικίας στηρίζεται στον προφορικό λόγο, δεδομένου ότι τα παιδιά σε αυτό το στάδιο δεν έχουν κατακτήσει ακόμη τις δεξιότητες της γραφής και της ανάγνωσης. Το Αναλυτικό Πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου στη Σχολή ΣΑΧΕΤΙ, σε ό,τι αφορά τη διδασκαλία των Ελληνικών ως δεύτερης/ξένης γλώσσας, αποτελείται από δύο μέρη: Το ακαδημαϊκό και το πολιτισμικό. Τα δύο αυτά μέρη δεν αποτελούν ανεξάρτητες μεταβλητές, αλλά το καθένα συμπληρώνει και ενισχύει το άλλο. Η εκμάθηση του λεξιλογίου αφορά το ακαδημαϊκό μέρος του Αναλυτικού Προγράμματος.
Βασική προϋπόθεση, όμως, για οποιαδήποτε μαθησιακή δραστηριότητα σε οποιοδήποτε γνωστικό αντικείμενο είναι η δημιουργία ενδιαφέροντος και κινήτρων στους μαθητευόμενους. Στο σημείο αυτό και στο πλαίσιο διδασκαλίας των Ελληνικών ως δεύτερης/ξένης γλώσσας, υπεισέρχεται το πολιτισμικό μέρος του μαθήματος το οποίο συμβάλλει στη δημιουργία ενδιαφέροντος και αγάπης για τον πολιτισμό της χώρας της οποίας τη γλώσσα διδάσκονται. Η διδασκαλία των Ελληνικών στη Σχολή ΣΑΧΕΤΙ αρχίζει από τον Παιδικό Σταθμό. Στα παιδιά αυτής της ηλικίας το πολιτισμικό μέρος καταλαμβάνει μεγαλύτερο μέρος στη διδασκαλία έναντι του ακαδημαϊκού. Ο χρόνος του ακαδημαϊκού μέρους αυξάνεται σταδιακά ανάλογα με την τάξη, την εκπαιδευτική βαθμίδα και το επίπεδο της ελληνομάθειας των παιδιών. Με βάση τα προαναφερθέντα, οι στόχοι της διδασκαλίας στο πλαίσιο της συγκεκριμένης θεματικής ενότητας διαμορφώθηκαν ως εξής:
• Να μάθουν τα παιδιά το θρησκευτικό μέρος της γιορτής του Πάσχα.
• Να διδαχθούν αρχές και αξίες μέσα από την θρησκευτική αφήγηση.
• Να έρθουν σε επαφή με τα ελληνικά πασχαλινά έθιμα.
• Να μάθουν το βασικό λεξιλόγιο της ενότητας.
Οι τρεις πρώτοι στόχοι καλύπτουν το πολιτισμικό μέρος της διδασκαλίας ενώ ο τελευταίος το ακαδημαϊκό. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων λάβαμε υπόψη μας τη θεωρία της κοινωνικής αλληλεπίδρασης του Vygotsky, η οποία υποστηρίζει ότι ο ανθρώπινος νους αναπτύσσεται μέσα από την
αλληλεπίδραση του ατόμου με το κοινωνικό σύνολο. Υπό αυτή την έννοια, το παιδί της προσχολικής ηλικίας διαμορφώνει τη σκέψη του μέσα από δύο πεδία που είναι η οικογένεια και το σχολείο. Σύμφωνα με τον Vygotsky, καθοριστικός παράγοντας για την μαθησιακή εξέλιξη των μαθητών αποτελεί η σχέση δασκάλου- μαθητή. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη θεωρία του Vygotsky είναι καθοδηγητικός και διαγνωστικός. Αναλυτικότερα, ο εκπαιδευτικός είναι αυτός που θα διαγνώσει το βαθμό ετοιμότητας του κάθε μαθητή, ώστε να σχεδιάσει τις κατάλληλες μαθησιακές δραστηριότητες που θα οδηγήσουν τον μαθητή από το πραγματικό αναπτυξιακό του επίπεδο στο εν δυνάμει αναπτυξιακό του επίπεδο, που στο
πλαίσιο της θεωρίας του Vygotsky ορίζεται ως «Ζώνη επικείμενης ανάπτυξης». Ο μαθητής, δηλαδή, θα εργαστεί με το δάσκαλό του ή στα πλαίσια μιας ομάδας προκειμένου να κατακτήσει την παρεχόμενη γνώση και στη συνέχεια θα κληθεί να εφαρμόσει μόνος του όσα έμαθε για τη επίλυση σχετικών προβλημάτων.
Η ανομοιογένεια είναι αυτό που χαρακτηρίζει τον μαθητικό πληθυσμό όλο των σχολικών βαθμίδων σήμερα. Οι διαφορές αυτές αποδίδονται σε κοινωνικούς, πολιτισμικούς και οικονομικούς παράγοντες. Με τη σειρά τους οι παράγοντες αυτοί οδηγούν σε διαφορές στο βαθμό μαθησιακής ετοιμότητας, στο μαθησιακό προφίλ των μαθητών (οπτικός τύπος, ακουστικός τύπος, κιναισθητκός τύπος) καθώς, επίσης και στα ενδιαφέροντα των μαθητών. (Οικονομίδης, Σφυρόερα).
Στο νηπιαγωγείο της Σχολής ΣΑΧΕΤΙ ο μαθητικός πληθυσμός χαρακτηρίζεται από ανομοιογένεια λόγω του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα του σχολείου. Για τον λόγο αυτό, σε ό,τι αφορά τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ως δεύτερης/ξένης γλώσσας, χωρίσαμε τα παιδιά της Μεγάλης Τάξης του Νηπιαγωγείου σε επίπεδα ανάλογα με το επίπεδο της ελληνομάθειας του κάθε μαθητή. Δημιουργήθηκαν 3 επίπεδα που είναι αυτά των προχωρημένων, των παίδευσης ενδιάμεσων και των αρχάριων. Και πάλι, όμως, οι ανάγκες των παιδιών ακόμα κι αν ανήκουν στο ίδιο επίπεδο δεν είναι ίδιες. Για το λόγο αυτό υιοθετήσαμε το μοντέλο της διαφοροποιημένης διδασκαλίας, προκειμένου να ικανοποιήσουμε τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών μας. Η διαφοροποιημένη διδασκαλία αποτελεί μία σύγχρονη πρόταση οργάνωσης της εκπαιδευτικής πράξης, η οποία λαμβάνει υπόψη της τις ατομικές διαφορές του μαθητικού πληθυσμού και διατρέχει το περιεχόμενο, τη διαδικασία και το αποτέλεσμα της μαθησιακής διαδικασίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να οργανώσει δραστηριότητες για κάθε μαθητή ξεχωριστά.
Αντίθετα, του δίνεται η δυνατότητα να εργάζεται με όλη την τάξη, με ομάδες ή και με μεμονωμένους μαθητές. Στο σημείο αυτό, γίνεται φανερή και η συνάφεια της διαφοροποιημένης διδασκαλίας με την θεωρία της κοινωνικής αλληλεπίδρασης σε ό,τι αφορά το ρόλο του δασκάλου ως συντονιστή της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά και τη λειτουργία της εργασίας των μαθητών σε ομάδες. Δίνεται, δηλαδή, «έμφαση στη σημασία των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων στην οικοδόμηση της μάθησης, αλλά και στη ζώνη της επικείμενης ανάπτυξης» (Σφυρόερα 2007, Tomlinson et al 2003) . Επίσης, η διαφοροποιημένη διδασκαλία είναι συναφής με την διαθεματική προσέγγιση της διδασκαλίας, αφού και στις δύο προσεγγίσεις αποτελεί βασικό στοιχείο της διδακτικής πράξης η οργάνωση της τάξης σε ομάδες με μία βασική διαφορά.
Στην διαφοροποιημένη διδασκαλία έχουμε ευέλικτη ομαδοποίηση ενώ στην διαθεματική ανομοιογενείς ή μικτές ομάδες (Κακανά 2008). Η θεωρία του Gardner σχετικά με τους τύπους πολλαπλής νοημοσύνης έχει επίσης επηρεάσει το θεωρητικό πλαίσιο, αλλά και τις πρακτικές της διαφοροποιημένης διδασκαλίας (Μαβίδου 2020).
Με βάση τα παραπάνω οι μαθητές όλων των τάξεων και των επιπέδων διδάχτηκαν την ιστορία για το Πάσχα και το λεξιλόγιο της συγκεκριμένης ενότητας, που καλύπτουν το πολιτισμικό και ακαδημαϊκό μέρος του Αναλυτικού μας Προγράμματος αντίστοιχα, μέσα από διασκεδαστικές και βιωματικές δραστηριότητες. Δημιούργησαν το δικό τους βιβλίο όπου ζωγράφισαν σημαντικές στιγμές από τη ζωή και το έργο του Χριστού, έφτιαξαν μεγάλο πανό με τη βάρκα των μαθητών του, ακολούθησαν τις οδηγίες μιας συνταγής, έπλασαν κουλουράκια και τραγούδησαν το ελληνικό παραδοσιακό παιδικό τραγούδι «Πλάθω κουλουράκια», παρακολούθησαν σχετικές ιστορίες προσαρμοσμένες για παιδιά που αφορούν το θρησκευτικό μέρος της γιορτής καθώς, επίσης, και ιστορίες που αναφέρονται σε ελληνικά πασχαλινά έθιμα, ζωγράφισαν λουλούδια και στόλισαν τον Επιτάφιο, έβαψαν κόκκινα αυγά, κατασκεύασαν αυγοθήκες, διακόσμησαν πασχαλινές κάρτες και έμαθαν ευχές για το Πάσχα στην ελληνική γλώσσα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι όλα τα παιδιά δεν μαθαίνουν με τον ίδιο τρόπο, με τις ποικίλες δραστηριότητες προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε στις ατομικές ανάγκες μάθησης των μαθητών μας. Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό και πιστεύουμε ότι οι στόχοι μας επιτεύχθηκαν.