Σήμερα που «κάθε θάνατος, οφείλει να σφραγιστεί από μιαν Ανάσταση» (Μενουχίν), που «Στέκουν τα πάντα στη λαμπρή στιγμή σα μαγεμένα» (Σικελιανός), που «τα σήμαντρα των εξοχικών εκκλησιών φτάνουν από πολύ μακριά, από πολύ βαθιά» (Ρίτσος)… Σήμερα που τίποτα δεν είναι όπως το ξέραμε, ζητάμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα που θα κάνουν ορισμένους να νιώσουν άβολα.
Είναι όντως αυτή «η χειρότερη υγειονομική κρίση των τελευταίων εκατό χρόνων»;
Υπάρχουν συμπολίτες μας που επιχειρούν κυνικά να κτίσουν πολιτική, επιστημονική ή δημοσιογραφική καριέρα πάνω στον τρόμο που προκαλεί η πανδημία;
Ποιος είναι ο χρήσιμος ηλίθιος αυτού του αφηγήματος, που πιστεύει ότι υπηρετεί έναν ευγενή σκοπό ενώ στην ουσία χρησιμοποιείται;
Είναι ηθικό να γίνονται δημοσκοπήσεις εν καιρώ καραντίνας και τι δείχνει το ότι κάποιοι συζητούν για εκλογές λόγω της «ευνοϊκής» συγκυρίας;
Το σύνδρομο του σωτήρα μπορεί να σταθεί δίχως το σύνδρομο του εγκλεισμού και τι πιστεύουν για τη σχέση αυτών των δύο όσοι έχουν το σύνδρομο του χρυσοθήρα;
Υπάρχουν μέσα μαζικής ενημέρωσης που επωφελούνται τόσο από το μέτρο της αναστολής των εργαζομένων, αλλά ωφελούνται πολυπλεύρως και οικονομικά, λ.χ. από την επικοινωνιακή καμπάνια του Μένουμε Σπίτι;
Ποια θα ήταν η αντίδραση των πολιτών αν όλα αυτά τα μέτρα και για τις εκκλησίες ιδιαιτέρως, δεν τα έπαιρνε μια δεξιά κυβέρνηση (που έχει για σημαία της το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια») αλλά μια («άθεη») αριστερή;
Πότε έκλεισαν ξανά οι εκκλησίες στην Ελλάδα;
Πότε και έναντι ποιανού αδικήματος οι αστυνομικές αρχές και η Πολιτική Προστασία επέδειξαν τέτοιο ζήλο και τέτοια αντανακλαστικά τα τελευταία 50 χρόνια;
Πώς γίνεται να χαρακτηρίζονται «κοινοί εγκληματίες», «αμετανόητοι» κ.λπ. ιερείς που άνοιξαν τις πόρτες για να προσκυνήσουν τον Επιτάφιο λίγες δεκάδες πιστοί ή κάποιοι άλλοι «ασυνείδητοι» επειδή κοινώνησαν στα κρυφά ορισμένους άλλους;
Τι άραγε έχουν να πουν οι πραγματικοί εγκληματίες για τους εφημέριους των σωφρονιστικών καταστημάτων που τους εξομολογούν και προσπαθούν να τους βοηθήσουν να αλλάξουν ζωή;
Τολμούν αυτοί που απευθύνουν αυτούς τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς στο ιερατείο με τόση κακεντρέχεια, να κάνουν το ίδιο και έναντι μουσουλμάνων ιερέων λ.χ.;
Δεν θα μπορούσαν κάποιες ακολουθίες να γίνουν υπαίθρια, με τήρηση των προτεινόμενων ορίων αποστασιοποίησης όπως γίνεται και σε άλλες -λιγότερο προοδευμένες από την Ελλάδα- χώρες;
Δεν θα μπορούσε να οργανωθεί έστω ένα εφάπαξ οργανωμένο προσκύνημα ή μία περιφορά του Επιταφίου χωρίς κόσμο;
Ο καθημερινός συνωστισμός στις λαϊκές αγορές και τα σούπερ μάρκετ είναι μια ικανοποιητική συνθήκη για τους επιτελείς του υπουργείου Υγείας;
Από όλο αυτό αποδείχθηκε τελικά η «ανωριμότητα», ο «παρορμητισμός» και η «αμετροέπεια» των «θεό-τρελών» Χριστιανών της Ελλαδικής εκκλησίας ή η εκ του πονηρού υπερβολή των σωφρόνων επικριτών τους;
Η ιεραρχία της Εκκλησίας είναι ικανοποιημένη με τον τρόπο που διαχειρίστηκε το ζήτημα;
Αντιλαμβάνονται οι ιεράρχες και ο Αρχιεπίσκοπος τι τελεσμένο δημιουργείται με αυτό το γεγονός και πρόβα για ποια μελλούμενα μπορεί να είναι;
Πόσες προσωπικές ελευθερίες μπορούμε να παραχωρήσουμε ακόμη;
Πώς γίνεται να έχουμε την υγειά μας, τελικώς, αφού οι άστοχες μεθοδεύσεις έκαναν το Πάσχα του 2020 μια σταύρωση διαρκείας για τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού και μία ατελείωτη ζωή εν τάφω;