Τά τυχόν λάθη δικά μου, τά ἐλάχιστα ἴσως σωστά του Χριστοῦ μας.
Τά αἴτια τῆς ὁμοφυλοφιλίας (homosexuality) εἶναι πολλά καί ψυχοσωματικά.
Σύμφωνα μέ σύγχρονους ἅγιους (Ἅγιος Πορφύριος ὁ Ἁγιορείτης, Γέροντας Ἀναστάσιος τῆς ἱερᾶς μονῆς Κουδουμᾶ στήν Κρήτη καί ἄλλους) ὁ κάθε ἄνθρωπος ὁρίζεται σάν ψυχοσωματική ὀντότητα (30% σωματική καί 70% ψυχική). Ἡ σωματική ἀνθρώπινη διάσταση ἀφορᾶ τήν γονιδιακή κληρονομικότητα τῶν προγόνων μᾶς (κυτταρική μνήμη, D.N.A.). Καί ἡ σύγχρονη Γενετική μοριακή βιολογία παραδέχεται αὐτό πού οἱ Ὀρθόδοξοι Ἅγιοι Πατέρες ὀνομάζουν σωματικά ἀδιάβλητα (=ἀκατηγόρητα) πάθη, πού κληρονομοῦνται ἀπό τούς προγόνους στούς ἀπογόνους μέσω D.N.A.
Ἡ χαρτογράφηση τοῦ ἀνθρώπινου D.N.A. ποῦ ὁλοκληρώθηκε σχεδόν ἀπόλυτα, ἀπό τό 1995-2005 μ.Χ. κατέπληξε ὅλον τόν κόσμο γιατί ἐπιβεβαίωσε ὅτι τά 24.000 (περίπου) ἀνθρώπινα γονίδια, πού κληρονομοῦμε ἄκοντες (=μή θέλοντες) ἀπό τίς ἀλλεπάλληλες γενιές τῶν φυσικῶν μας προγόνων εὐθύνονται ἀμεσότατα γιά τίς ροπές πού ἔχουμε σέ γῆρας, θάνατο σωματικό, πάθη, διάφορες ἀρρώστιες (σχεδόν ὅλες τίς ἀρρώστιες) ὅλων των σωματικῶν ἀνθρωπίνων συστημάτων: κυκλοφορικό, νευρικό, γενετικό κλπ). Μέσα σέ αὐτές τίς κληρονομούμενες γενετικές ροπές, συμπεριλαμβάνονται καί τάσεις γιά ἐγκληματική καί ἀντικοινωνική παραβατικότητα (ροπή γιά ἔγκλημα, γιά βία, γιά ἀλκοολισμό, ναρκωτικά καί σεξουαλική διαστροφή).
Θυμᾶμαι χαρακτηριστικά, πού γεννήθηκαν δυό δίδυμα ἐτεροζυγωτικά (διαφορετικό ὠάριο καί σπερματοζωάριο) ἀγοράκια στήν γειτονιά μου –μέσα στήν δεκαετία τοῦ 1960-1970. Τό ἕνα ἀγοράκι ἔγινε ὑπέρ-γυναικάς καί τό ἄλλο τό ἀδελφάκι τοῦ ἀσυναίσθητα ‘’ἐνστικτωδῶς’’ ἔβαζε ‘’χέρι’’ σέ ἄλλα ἀγοράκια καί ἐξελίχθηκε σέ μεγάλο ὁμοφυλόφιλο. Καί οἱ δυό μάλιστα ζοῦν ἀκόμη καί εἶναι καί εὐλαβέστατοι καί ὀρθοδοξότατοι, δηλαδή ἁμαρτωλοί μέν ἀλλά ἀσυμβίβαστοι καί ἀγωνιζόμενοι μετανοοῦντες δέ.
Κάθε ἕνας μας, σίγουρα, ἔχει παρόμοιες ἐμπειρίες στό οἰκογενειακό ἤ τό οἰκεῖο περιβάλλον του! Στήν τραγική περίπτωση τῶν δυό ἐτεροζυγωτικῶν δίδυμων ἀγοριῶν ὑπῆρχαν ἀπό ‘’γεννησιμιοῦ’’ τους καί ὁρμονικές διαφορές. Τό ὁμοφυλόφιλο ἀγοράκι εἶχε ἐλάχιστη ἀδρεναλίνη καί τεστοστερόνη καί περισσότερα οἰστρογόνα (γυναικεῖες ὁρμόνες). Ἐδῶ, ὁλοφάνερα, ἔχουμε κληρονομημένη γενετική ἀνωμαλία πού ὁ Χριστός ἐπιτρέπει γιά λόγους πού ξέρει Αὐτός [1]. Ἐπίσης, ὅπως μᾶς ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁ Ἁγιορείτης στό Μήλεσι, ὅλα τα ἀγοράκια καί τά κοριτσάκια κάπου στήν ἀρχή τῆς ἐφηβείας τούς (περίπου ἀπό 11-13 ἐτῶν) καί γιά ἕνα ἑξάμηνο, περίπου, ἔχουν μιά μικρή αὔξηση τῶν ἀντιθέτων του φύλου τούς ὁρμονῶν γιά νά ὀμορφαίνουν (τά ἀγοράκια μικρή αὔξηση οἰστρογόνων – τά κοριτσάκια μικρή αὔξηση ἀδρεναλίνης καί τεστοστερόνης).
Σέ ἐκείνη ἀκριβῶς τήν προσωρινή σωματική ‘’φάση’’ τά ταγκαλάκια (οἱ δαίμονες) πολεμοῦν ἐντονότατά τους ἀθώους καί ἀπονήρευτους ἔφηβους μέ πονηρούς λογισμούς ὁμοφυλοφιλίας γιά νά τούς δώσουν μπερδεμένη δισεξουαλική κατεύθυνση.
Αὐτό τό ξέρανε ἀπό παλιά στήν Κρήτη γι’ αὐτό, καί σήμερα ἀκόμη, πολλοί γονεῖς ἀγοριῶν, κυρίως, στά πρώιμα ἐφηβικά τους στάδια τά ὁδηγοῦν –δυστυχῶς- νά πορνεύσουν γιά νά τά σιγουρέψουν, νά ΄΄ἀντρέψουν΄΄ γιατί φοβοῦνταν μή τούς ἐξελιχθοῦν, τά ἀγόρια τους σέ ‘’ἀδελφές’’. Ὁ ἀντίστοιχος μικρότερος φόβος γιά τά κορίτσια τους, ὁδηγοῦσε τούς γονεῖς τους νά τά προξενέψουν καί νά τά παντρέψουν νωρίς.
Αὐτές τίς πρόωρες ἀνωμαλίες σεξουαλικῆς τάσης τίς φοβόταν πολύ καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (345-407 μ.Χ.) καί στούς περίφημους λόγους τοῦ περί γάμου συνιστοῦσε στούς γονεῖς τῆς ἐποχῆς του νά παντρέψουν τό ταχύτερο δυνατό τα παιδιά τους. Ἄν καί, ὅπως παραπονιόταν ὁ Ἅγιος ἱεράρχης μας, μακαριστός Αὐγουστίνος Καντιώτης (ἔζησε σχεδόν ὅλο τόν 20ο αἰώνα, κοιμήθηκε σέ ἡλικία 104 ἐτῶν) μόνον οἱ τσιγγάνοι (ἀθίγγανοι) ἐφαρμόζουν τήν Χρυσοστομική συμβουλή καί παντρεύουν τά παιδιά τούς μέχρι τό πολύ 16 ἐτῶν. Στήν ἐποχή μᾶς αὐτό πιά σπανιότατα ἐφαρμόζεται γιατί προέχουν οἱ σπουδές τῶν παιδιῶν. Καί λόγω οἰκονομικῆς καχεξίας καί οἱ ἐνήλικες ἄνω των 20 ἐτῶν δύσκολα παντρεύονται καί πανεύκολα χωρίζουν (λόγω ἐλλιποῦς πνευματικότητας κλπ)
Σημείωνε ὁ Ἅγιος Πορφύριος (ὁ Καυσοκαλυβίτης) ὅτι οἱ παρά φύσιν σχέσεις τῶν γονέων (πρωκτικός καί στοματικός ἔρωτας) ἐπειδή εἶναι ὁμοφυλοφιλικές (συνειδητά ἤ ἀσυνείδητα) διαστροφές ἀλλοιώνουν τό D.N.A. τῶν γεννητόρων καί προκαλοῦν πολλές φορές τήν γέννηση παιδιῶν μέ ροπή πρός τήν ἔκφυλη σεξουαλική ζωή (ὁμοφυλόφιλη ἤ ἑτεροφυλόφιλη). Τοῦτο διότι οἱ γενετήσιες σεξουαλικές ἀνδρόγυνες σχέσεις ὅταν γιά ‘’ποικιλία’’ ἐρωτικῆς ἀπόλαυσης παρεκτρέπονται σέ παρά φύσιν ἀνώμαλες σαρκικές σχέσεις ἐκφυλίζουν τήν κυτταρική μνήμη τοῦ D.N.A. τῶν δυό γονέων. Ἐξοῦ τό Ἁγιοπατερικό χωρίο: ‘’ἁμαρτίαι γονέων παιδεύουσιν τέκνα’’, πασίγνωστη ἁγιογραφικῆ ρήση.
Ὁμοίως, ὅπως πληροφορούμαστε ἀπό ζεύγη Ἀθηναίων, πού εἶχαν ἐπισκεφτεῖ τόν σύγχρονο μεγάλο ὅσιο Γέροντα Ἀναστάσιο (τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουδουμᾶ 1925-2013 μ.Χ.) παρόμοιες ἦταν καί οἱ δικές του τοποθετήσεις. Μάλιστα, ὁ ὅσιος Γέροντας Ἀναστάσιος ἔλεγε ὅ,τι ὁ σκοπός τοῦ γάμου εἶναι νά διασώσει τό κατά φύσιν καί νά ὁδηγήσει στό ὑπέρ φύσιν, δηλαδή στήν θέωση. Ὅταν (ὁ γάμος) παρεκτρέπεται στό παρά φύσιν ὄχι ἁπλῶς δέν ἔχει ὄφελος (πνευματικό) ἀλλά ἀποδεικνύεται καί πολλαπλῶς ἐπιζήμιος γιατί συγκαλύπτει τήν διαστροφή κάτω ἀπό τόν φυσιολογικό μανδύα (τοῦ γάμου) καί μᾶς ταυτίζει μέ τόν διεστραμμένο δαίμονα, γεγονός πού ἔχει ἐπιπτώσεις τόσο στήν ψυχική ἁρμονία τῶν συζύγων ὅσο καί στήν γενετική τους συνέχεια (τά τέκνα τους, τούς ἀπογόνους τους). Αὐτές οἱ ἁμαρτίες μᾶς ὑποβιβάζουν χαμηλότερα καί ἀπό τά ἐπίπεδά των ζώων τά ὁποῖα ἔχουν σιδηροῦς φραγμούς πού διέπουν τήν λειτουργία τοῦ γενετήσιου ἐνστίκτου καί οὐδέποτε ἐκτρέπονται στό παρά φύσιν. Ὁ σύγχρονος Γέροντας Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνα (ὁ Φιλοθεΐτης) ὑποστηρίζει καί ἐκεῖνος, ὅπως καί ὁ προαναφερθῆς Γέροντας Ἀναστάσιος, ὅ,τι ἡ ἰταμή (ἰταμός=αὐθάδης, θρασύς, ἀναιδής) διακύβευση (=διακινδύνευση) τῆς Θεοσύστατης ἀνθρωπολογίας (ἀνθρώπινης ὀντολογίας) καί φυσιολογίας θά ἀποτελέσει τήν αἰτία τοῦ ἐπερχόμενου Γ’ παγκοσμίου πολέμου.
Γιά τούς λόγους αὐτούς οἱ σύγχρονοι Ἅγιοι Πορφύριος [2], ὁ Γέροντας Ἀναστάσιος ὁ Κρητικός (της Ἱερᾶς Μονῆς Κουδουμᾶ), ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης [3] καί ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης [4] συνιστοῦν ἐξαγιασμό τῶν γονέων, πρό καί κατά τόν γάμο τους μέ τακτική ἐξομολόγηση, ὑπακοή, Θεία Κοινωνία γιά νά ἐξαγιάζονται ψυχοσωματικά οἱ γονεῖς καί νά μήν γεννοῦν διεστραμμένα, ἔκφυλα παιδιά.
Ἀπόλυτο παράδειγμα ἐξαγιασμένων γονέων ἀποτελοῦν οἱ Ἅγιοι Γονεῖς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου δηλαδή ὁ Ἅγιος Ἰωακείμ (=Θεός Γιατρός) καί ἡ Ἁγία Ἄννα (=Χάρις) –οἱ ὁποῖοι καθαγιασμένοι ὄντες πρόσφεραν μέ τήν ἐνδοοικογενειακή γαμική σαρκική τους συνάφεια- στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ἐξαγιασμένο D.N.A. δηλαδή ὑγειή, καλή, κληρονομική σωματική προδιάθεση. Αὐτά, τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, μποροῦν νά τά ζήσουν ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι γονεῖς πού πρίν καί κατά τόν ὀρθόδοξο γάμο τούς ἐξαγιάζονται μέ τήν ὀρθόδοξη ἀσκητική καί μυστηριακή κοινή ζωή τούς –ὅσα ἁμαρτήματα καί πάθη νά ἔχουν ἀπό τήν τυχόν παρελθοῦσα ζωή τους ἤ τήν ἄρρωστη κληρονομικότητα τῶν προγόνων τους-.
Ὁ ἅγιος μακαριστός σύγχρονός μας ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος μᾶς τόνιζε σέ διάφορες ὁμιλίες του, μέσα ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη ὅτι ἡ κακή κληρονομικότητα, λόγω σαρκικῆς ἁμαρτωλότητας ἐπηρεάζει ἀρνητικά κληρονομικά τους ἀπογόνους μας μέχρι 7ης γενεᾶς. Πολλοί γονεῖς, πού ὑπέφεραν τά παιδιά τους καί τά ἐγγόνια τους, ὅταν συμβουλεύονταν σύγχρονους προορατικούς καί διορατικούς ὀρθοδόξους γεροντάδες (γιά παράδειγμα τούς Ἁγίους Πορφύριο, Παΐσιο, τόν Γέροντα Ἀναστάσιο καί λοιπούς) ἐπληροφοροῦντο, κατάπληκτοι, ὅτι φταῖνε οἱ ἴδιοι καί οἱ προγονοί τους γιά τά ψυχοσωματικά ἄρρωστα ἤ ἔκφυλα παιδιά τους.
Στήν συγχυσμένη ἐποχή μᾶς πολλοί ἔκφυλοι ἄνθρωποι ἑτεροφυλόφιλοι ἤ ὁμοφυλόφιλοι, οἱ δισεξουαλικοί (gays), δικαιολογοῦν σάν φυσιολογική τήν σεξουαλική τους συμπεριφορά. Τοῦτο διότι ἀγνοοῦν τήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα ἤ γιά νά μή νιώθουν ἐνοχές ἤ γιατί δέν πιστεύουν στήν ὕπαρξη τῆς ψυχῆς – γιατί εἶναι φροϋδιστές – καί θεωροῦν τόν ἄνθρωπο ἄψυχο λογικό ζῶο ‘’body’’ πού ἄγεται καί φέρεται μόνο ἀπό ζωώδη ἔνστικτα (π.χ. ἡ γενετήσια ὁρμή-libido). Γιά τούς φροϋδιστές θεωρεῖται ἡ libido πανάκια πού ἐξηγεῖ καί δικαιολογεῖ -γιά τούς ἄθεους φροϋδιστές- κάθε ψυχοσωματική διαστροφή σέ ὁρμονικό ἐπίπεδο καί σέ νευρώσεις καί ψυχώσεις. Πρός τιμήν τοῦ ὁ ἴδιος ὁ Φρόϋντ θεωροῦσε τήν ὁμοφυλοφιλία σάν σιχαμερή, ἐγκληματική διαστροφή [5].
Στίς 28 Μαΐου 2017 ἡμέρα Κυριακή, στίς 4 μ.μ. στό Πολεμικό Μουσεῖο Ἀθηνῶν ἐδώθη διάλεξη γιά τίς ἔμφυλες ταυτότητες. Συντονιστῆς ἦταν ὁ Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου. Ἀνάμεσα στούς τρεῖς κύριους ὁμιλητές ἦταν ὁ ὁμότιμος καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στόν τομέα τῆς Νευρολογίας ὁ κ. Σταῦρος Μπαλογιάννης.
Ὁ ἐν λόγω καθηγητής κ. Στ. Μπαλογιάννης κατέδειξε, μέ πρόσφατα ἰατρικά πορίσματα, ὅ,τι ὁ Χριστός μας, μέσω κληρονομικότητας, ξεχωρίζει καί στήν ἐγκεφαλική κατασκευή μέ σημαντικότατες φυλετικές διαφορές τό ἀγόρι ἀπό τό κορίτσι, ἀπό τήν ὥρα τῆς σύλληψης τοῦ ἀνθρωπίνου ἐμβρύου. Ἄν ὑποθέσουμε ὅτι στατιστικά καί σπανιότατα γεννιέται ἕνα παιδί ‘’ἀγοροκόριτσο’’ (ἑρμαφρόδιτο ἤ μέ διαταραχή ὁρμονῶν) στό 98% τῶν περιπτώσεων ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι περισσότερο ἐπίκτητη καί λιγότερο κληρονομική.
Τά ἐπίκτητα αἴτια τῆς ὁμοφυλοφιλίας εἶναι τά παρά φύσιν ἁμαρτήματα μέσα στό γάμο καί κυρίως ἡ βία μεταξύ των γονέων καί μεταξύ γονέων καί παιδιῶν (ἐνδοοικογενειακή βία). Ρωτῆστε ὁποιονδήποτε ψυχίατρο πιστό ἤ ἄπιστο σχετικά! Θά σᾶς διαβεβαιώσει κατηγορηματικά ὅτι 98% τῶν παιδιῶν μέ παραβατική, σκληρή συμπεριφορά ἤ συμπτώματα ψυχικῆς ἀνισορροπίας ἔχουν σάν αἰτία βίαιους καί ἀνώμαλους ψυχοσωματικά γονεῖς! Ρωτῆστε γνωστούς σας ὁμοφυλόφιλους, θά σᾶς βεβαιώσουν ἐξομολογητικά, ὅ,τι εἶχαν κτητικούς γονεῖς, ὑπερβολικά ἠθικιστές, εὐσεβιστές καί καταπιεστές πού ἔζησαν τόν γάμο τούς χωρίς ἁγιότητα ἤ ἔστω ἰσορροπία καί ἀγάπη. Ἀποτέλεσμα ἦταν νά μεταδώσουν στά παιδιά τούς ψυχικό ‘’βιασμό’’ καί ‘’εὐνουχισμό’’ καί νά τά κάνουν νά μισήσουν τήν φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά ἀπό ἀντίδραση καί φόβο πρός τούς γονεῖς τους [6].
Εἴτε κληρονομικά εἶναι τά αἴτια τῆς ὁμοφυλοφιλίας εἴτε ἐπίκτητα: Δέν πρέπει σάν χριστιανοί ὀρθόδοξοι νά δεχόμαστε σάν φυσιολογική ἔκφραση τῆς σεξουαλικότητας τήν ὁμοφυλοφιλία ἀλλά νά τήν θεωροῦμε σάν ψυχοσωματική (διαβλητή καί ἀδιάβλητη [7]) ἀσθένεια-πάθος καί νά μετανοοῦμε ὀρθόδοξα γιά νά μᾶς ἀπαλλάξει ὁ Χριστός ἀπό αὐτήν ἀγιοποιώντας μας. Εἶναι ὁλοφάνερο ὅ,τι ὁ Χριστός μᾶς ξέρει ὅτι τό 30% τοῦ κακοῦ ἐαυτοῦ μᾶς εἶναι κληρονομικότητα, γιά τήν ὁποία δέν φταῖμε! Φταῖμε ὅμως ὅταν ἀφήνουμε τούς δαιμονικούς λογισμούς νά μᾶς δαιμονοποιοῦν ὀδηγώντας μας σέ δικαιολογία καί ἀμετανοησία, νά ὁρίζουμε δηλαδή τήν ἁμαρτωλότητά μας φυσιολογική ἐπιλογή ἤ ‘’φυσική’’ ἀναμάρτητη κατάσταση. Ὁ Χριστός μᾶς ξέρει πόσο ἁμαρτωλοί καί ἄρρωστοι εἴμαστε ψυχοσωματικά. Νά μή δεχόμαστε δαιμονικούς λογισμούς ἀπελπισίας. Ἀναμάρτητος οὐδείς!
Ὁ Χριστός μας, μᾶς προσκαλεῖ διακριτικά, ταπεινά, ὅλος ἀγάπη νά τόν ἀφήσουμε νά μᾶς θεραπεύσει ψυχοσωματικά δηλαδή νά μᾶς ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕΙ! Ἄν πιστέψουμε τούς δαιμονικούς λογισμούς, τότε ὁ διάβολος ἤ θά μᾶς ἀπελπίσει ὅ,τι δῆθεν δέν μπορεῖ νά μᾶς θεραπεύσει ὁ Χριστός μας ἤ ὅ,τι δέν μᾶς κάνει κακό ἡ ἁμαρτία. Ἀλλά κάθε ψυχοσωματική ἁμαρτωλότητα μᾶς κάνει αἰωνία ἀμετανόητους, κακούς καί ἐγωιστές! Ἔτσι πορωμένοι καί ἀμετανόητοι κινδυνεύουμε νά ζήσουμε αἰώνια το Ἄκτιστο φῶς τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι πλήρως ταπεινῆς ἀγάπης ἐκ μέρους Του, σάν σκοτάδι καί ἄσβεστη κόλαση φωτιᾶς ἐκ μέρους μας [8]!
Καλή μετάνοια, καλό παράδεισο γιά ὅλους μας ὀρθοδόξους, ἑτεροδόξους, ἀλλοδόξους, ὁμοφυλοφίλους, ἑτεροφυλοφίλους κλπ.
Συγχωρέστε μέ καί ὁ Χριστός νά μᾶς θεραπεύει, νά μᾶς ἁγιάζει αἰώνια ὅλους.
Ἀμήν Γένοιτο.
Τέλος καί τῷ Θεῶ Δόξα.
Συγχωρέστε μέ πού σᾶς ζάλισα μέ τήν πολυλογία μου.
Μοναχός Ἰωάννης
Ἀττική, Τετάρτη 7 Ἰουνίου 2017
Ὑστερόγραφο 1: Τά τυχόν λάθη εἶναι δικά μου καί τά σπερματικά καί σπάνια σωστά του Χριστοῦ μας καί τοῦ Σώματός Του τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας Του. Ὁ Χριστός διά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου θά μᾶς ἁγιάζει ὅλους τους ὀρθοδόξους χριστιανούς ἀρκεῖ νά μετανοοῦμε δηλαδή νά συμμετέχουμε στήν ἀσκητική καί μυστηριακή παγκόσμια ὀρθόδοξη Θεία Λειτουργία μαζί μέ ὅλους τους Ἁγίους Ἀγγέλους καί ἀνθρώπους. Ἀμήν [9].
Ὑστερόγραφο 2: Καί μή ξεχνᾶμε. Φταῖμε ὅλοι γιά ὅλους, γι’ αὐτό ἅς μετανοοῦμε ὀρθόδοξα ὅλοι γιά ὅλους, χωρίς νά κατακρίνουμε κανέναν γιά τίποτε [10]!
1.Ὁ Χριστός μᾶς ἐπιτρέπει νά κληρονομεῖται τό κακό D.N.A. σάν ψυχοσωματική ἀρρώστια πού μᾶς ταπεινώνει καί μᾶς βοηθᾶ νά μετανοοῦμε ἰσοβίως.
2.Βλέπε σχετικά ‘’Βίος καί Λόγοι’’ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβιτης, ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοπηγῆς Χανίων, Κρήτη
3.Βλέπε σχετικά ‘’Μέ Πόνο καί Ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο’’, Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, Λόγοι Ἅ’, ἔκδοση Ἱερό Ἡσυχαστήριο ‘’Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος’’ Σουρωτή Θεσσαλονίκης
4.Συμβουλευτικό Ἐγχειρίδιο -Ἤ περί τῆς φυλακῆς τῶν πέντε αἰσθήσεων-, ἐκδόσεις Ρηγόπουλος
5.Βλέπε σχετικά: ‘’Ψυχανάλυση’’ Σίγκμουντ Φρόϋντ, ἐκδόσεις Γκοβόστη καί ἐπίσης Σίγκ. Φρόϋντ ‘’Εἰσαγωγή στήν Ψυχανάλυση’’ (2005), ἐκδόσεις Γκοβόστη
6.Βλέπε σχετικά: ‘’Τό πρόβλημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας’’ Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλος ἔκδοση Φωτοδότες, Ἀθήνα 1994
7.Δηλαδή ἀκατηγόρητη, σωματικά κληρονομούμενη μέσω D.N.A. σάν ροπή
8.Βλέπε καί: ‘’Ἡ Ζωή μετά τόν Θάνατο’’, Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ.Ἰεροθέου Βλάχου, ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου της Θεοτόκου, Ἀκραίφνιο Βοιωτίας
9.Βλέπε καί: ‘’Ἄνθρωπος καί Θεάνθρωπος’’, Ἀρχιμανδρίτου Ἰουστίνου Πόποβιτς, ἔκδοση Ἀστήρ (2001)
10.Βλέπε καί: ‘’Ὀψόμεθα τόν Θεόν καθώς ἔστι’’ Ἀρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ, ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Essex-England