Την Δευτέρα 12 ιουνίου 2023 στο πλαίσιο των συναντήσεων των μελών και φίλων της ΕΡΩ, πραγματοποιήσαμε παράκληση στον Άγιο Παΐσιο.
Η ακολουθία τελέστηκε σε έναν ευπρεπέστατο Ναό της πόλης , στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Καρπενησίου.
Εκεί μας καλωσόρισε και φιλοξένησε ο εφημέριος του Ναού πρωτ. πατέρας Κωνσταντίνος Λιάπης με την πρεσβυτέρα του Χριστίνα ,τους οποίους και ευχαριστούμε.
Προ του δι ευχών , ο πάτερ Κωνσταντίνος έλαβε τον λόγο και ανέφερε τα εξής:
” Η Αγία μας εκκλησία είναι ένα εργαστήρι Αγίων. Ότι δηλαδή ο καθένας από εμάς έχει ως σκοπό, νόημα, μέριμνα το πώς θα γίνει Άγιος. Είναι όμως εφικτό στις μέρες μας; Την απάντηση την δίνουν οι ίδιοι οι Άγιοι μας.
Χαρακτηριστικός ο βίος του Αγίου. Ο οποίος γεννήθηκε την ημέρα παραμονής της Αγίας Παρασκευής το 1924.
Είναι γραμμένο στην βιογραφία του πως όσο ζούσε ήθελε να επισκεφτεί τον έτερο Άγιο Πορφύριο στο Μήλεσι της Αττικής ,όπου μόναζε. Είχαν συνάντηση πάνω από δύο ώρες. Και όταν ρωτήθηκε ο άγιος Πορφύριος τι κουβέντιαζαν είπε χαρακτηριστικά:” τίποτα, λέγαμε μόνο την ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με”.
Εάν εμείς είχαμε χρόνια να δούμε έναν συγγενή μας τι θα λέγαμε; Πόσα πράγματα μας απασχολούν καθημερινά, ανθρώπινα (αρρώστιες, δοκιμασίες, πάθη). Ο άνθρωπος όμως ο οποίος είναι ανεβασμένος πνευματικά έχει ως κέντρο της ζωής του μόνο και μόνο τον Χριστό.
Είναι αυτό που λέει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός»
Ο ένας άγιος έβλεπε στα μάτια του άλλου αγίου τον Χριστό, την εικόνα του Χριστού.
Δυστυχώς οι μέριμνες οι βιοτικές είναι πάμπολλες και μας κάνουν πολλές φορές να ξεχνάμε για το τι έχουμε πλαστεί, για το ποιος ο λόγος τού επίγειου βίου μας.
Όμως οι Άγιοι Άπαντες της εκκλησιάς μας ως αστέρες νεοφανείς, φωτίζουν και δείχνουν τον δρόμο τον οποίον πρέπει να ακολουθήσουμε, έτσι ώστε με τις πρεσβείες τους να παρακάμψουμε τυχόν εμπόδια και δυσκολίες και να αξιωθούμε στο τέλος της επίγειας ζωής μας και εμείς τον αμαράντινο της δόξης στέφανο.”
Μετά το πέρας της παράκλησης προσφέρθηκε καφές και γλυκίσματα στην αίθουσα πλησίον του ναού, προς τα μέλη και τους φίλους της ΕΡΩ, ως δείγμα της υπέρμετρης φιλοξενίας του εφημέριου και των επιτρόπων.