“Σε αυτή την περίπτωση, έχουμε αυτή τη φοβερή σκηνή, ο Θεός μπροστά στο παιδί Του. Του λέει θες να γίνεις καλά; Του λέει δεν έχει κανέναν άνθρωπο. Θα μπορούσε να του πεί: έχεις Εμένα! Το λέει σε όλους μας! Δεν έχω κανένα τρόπο να βγώ από το πρόβλημά μου. Έχεις εμένα, σου λέει ο Χριστός, εδώ μπροστά σου είμαι! Τί κάνεις;; Ζήτησέ το! Βοήθησέ με, φώτισέ με, πάρε με από το χέρι και οδήγησέ με. Έχω ένα πόνο; Βοήθησέ με να τον αντέξω! Και είπαμε, έχω μία χαρά, πάω να Του πω ευχαριστώ! Να ζούμε τον Χριστό όλη την ώρα, και στη χαρά και τη λύπη. Και όταν είμαστε με άλλους και όταν είμαστε μόνοι μας. Γιατί αυτό είναι ο Παράδεισος. Εάν θεωρείς τον Θεό βαρετό εδώ, και μετά που θα πεθάνεις βαρετό θα τον βρίσκεις. Μην περιμένεις να ζήσεις τη βασιλεία των Ουρανών, αν δεν Τον έχεις αγαπήσει, αν δεν Τον έχεις γνωρίσει, αν δεν σε έχει γνωρίσει”.
