Αθανάσιου Ρακοβαλή
Διάβασα ένα βιβλίο και σκέφτηκα… θα τα στείλω αυτά να μου πουν και οι αδελφοί την γνώμη τους…
Λοιπόν… «όταν ο νους του ανθρώπου είναι γεμάτος με λογισμούς, τότε δεν μπορεί να θεολογεί ορθοδόξως… μπορεί να θεολογεί περίπου περί ορθοδόξου θεολογίας, γιατί έχει διαβάσει συνοδικές αποφάσεις, πατερικά κείμενα και γνωρίζει κατά τυπικό τρόπο τα της πίστεως, αλλά δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει σωστή διάκριση όλης αυτής της ύλης και να καταλάβει ποία είναι η σχέση όλων αυτών των ονομάτων με την πραγματικότητα της πνευματικής εμπειρία των πατέρων»…
Δηλαδή άλλο να είσαι Πατέρας που έχει άμεση εμπειρία και φωτισμένο δια της ασκήσεως νου και άλλο να μιλάς για τους πατέρες και για την πνευματική εμπειρία τους επειδή έχεις διαβάσει κείμενα τους…
Κι όμως μερικοί μορφωμένοι κληρικοί που οι απόψεις τους διαφέρουν και ανατρέπουν την μέχρι τώρα πατερική παράδοση δηλώνουν με αναίδεια και ασχετοσύνη ότι «Και εμείς είμαστε πατέρες» !!!… Με προβληματίζει αυτό το θέμα· δηλαδή ο καθένας που σπούδασε στα προτεσταντικά πανεπιστήμια της Γερμανίας Θεολογία ή όπου αλλού και φόρεσε το ράσο ΘΕΩΡΕΙ ότι είναι ίσα και όμοια με τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά ;;; !!!! … που ασκήτεψε πολλά χρόνια στις ερήμους και πέρασε από την κάθαρση των παθών, τον φωτισμό του νοός και έφτασε στην δοξασμένη Θέωση του όλου ανθρώπου…. που το Άγιο Πνεύμα ενεργεί μέσα του, που είναι χαρισματούχος, που είναι θαυματουργός, που αποπνέει γύρω του την ειρήνη και την ευωδία του Χριστού… Αυτοί είναι οι ορθόδοξοι άγιοι… Πνευματοφόροι και όχι κονδυλοφόροι… Είναι αυτοί τέτοιοι;… ή το στόμα τους λαλεί υπερήφανες μεγαλοστομίες;… μήπως είναι μόνο υπερήφανοι;…
Και ο Βαρλαάμ, ο αντίπαλος του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, τι ήταν;… Ένας μορφωμένος κληρικός που φιλοσοφούσε γύρω από την Θεολογία… που μιλούσε αναιδώς για Θεϊκά πράγματα που δεν γνώριζε παριστάνοντας μάλιστα τον ειδικό, τον γνώστη… που μιλούσε για τον Θεό που δεν βίωνε… για αυτό φιλοσοφώντας πιθανολογούσε… γι’ αυτό την ‘πάτησε’… Τέτοιοι ήταν όλοι οι αιρετικοί όλων των αιώνων. Η αιτία της πλάνης είναι η υπερηφάνεια μας λένε οι όντως άγιοι πατέρες μας.
Ακόμα και αν μιλάμε ορθόδοξα μέσα από τα βιβλία και όχι μέσα από την εμπειρία μας πάλι μπορούμε να κάνουμε λάθος… γιατί ακριβώς δεν είμαστε, άγιοι, διακριτικοί, χαρισματικοί και θαυματουργοί, θεοφόροι. Οι άγιοι πάντοτε οδηγούσαν την εκκλησία στα ‘δύσκολα’, οι άγιοι… όχι οι διανοούμενοι… ούτε οι ‘δικηγόροι’ των εκκλησιαστικών κανόνων…
« … η πραγματική ορθόδοξη θεολογία συνδέεται με τον φωτισμένο νου…»
Έτσι και σήμερα νομίζω ότι χρειαζόμαστε να ακολουθούμε αυτούς που έχουν φωτισμένο νου, που είναι πατέρες, που έχουν την διάκριση να μας περάσουν μέσα από τις συμπληγάδες, και όχι ανθρώπους που έχουν ξερές θεωρητικές θεολογικές γνώσεις.
Οι ταπεινοί θαυματουργοί άγιοι, αυτοί που ζουν τον φωτισμό και την πνευματική εμπειρία, μας έδειχναν πάντοτε τον δρόμο… Εμείς οι υπόλοιποι, είμαστε εμπαθείς άνθρωποι, υπερήφανοι, μας κλέβουν τα πάθη μας, μας κλέβει η ανεπίγνωστη υπερηφάνειά μας, σιγά-σιγά, λίγο-λίγο, ανεπαίσθητα και μας οδηγούν σε λάθος μονοπάτια… και τότε κάνουμε ζημιά με την αδιακρισία μας και στον εαυτό μας και στην εκκλησία… μιλώ από πικρή προσωπική πείρα .
ο εν Χριστώ αδελφός σας…
Αθανάσιος ο υπερήφανος