Τὸν τελευταῖο καιρὸ καὶ μάλιστα μὲ αὐξανόμενη ἔνταση ὅσο πλησιάζουμε πρὸς τὶς ἐκλογὲς τῆς 17ης Ἰουνίου, ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη δέχεται ἐρωτήματα ἀπὸ πολλοὺς φίλους καὶ συνεργάτες σχετικὰ μὲ τὸ ἐὰν ὑποστηρίζει ἢ ἐὰν ἔχει νὰ προτείνει τὴν ψήφιση κάποιου κόμματος. Ἡ ἀπάντησή μας εἶναι ἐκπεφρασμένη ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ ἱδρυθήκαμε ὡς Σωματεῖο καὶ βρίσκεται στὸ κείμενο τῆς Ταυτότητάς μας ποὺ ἐξηγεῖ τὸ ποιοὶ εἴμαστε. Ἐκεῖ λοιπὸν ἐπὶ λέξει ἀναφέρουμε: «…Τὸ σωματεῖο δὲν σχετίζεται μὲ κανένα τρόπο μὲ τὴν πολιτική. Ἀπὸ τὸ καταστατικό του δὲν γίνονται δεκτὰ ὡς μέλη πολιτικὰ πρόσωπα ὅσο διάστημα ἀσχολοῦνται μὲ τὴν πολιτική. Τηρεῖ τοὺς νόμους, σέβεται τὸ δημοκρατικὸ πολίτευμα καὶ υἱοθετεῖ ἀπόλυτα τὰ χρηστὰ ἤθη…». Εἶναι λοιπὸν σαφὲς ὅτι ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ἐκ τοῦ καταστατικοῦ της ἀπέχει μὲ κάθε τρόπο ἀπὸ τὴν πολιτικὴ καὶ ἑπομένως σὲ καμία περίπτωση δὲν τάσσεται ὑπὲρ ἢ κατὰ τοῦ τάδε ἢ τοῦ δείνα πολιτικοῦ σχηματισμοῦ. Ἀντίθετα, ἐπειδὴ σκοπὸς μας εἶναι ἡ ἑνότητα τοῦ Γένους μας, ὀφείλουμε νὰ ἐπισημάνουμε τὴν ἀνάγκη νὰ παραμείνουμε ἑνωμένοι, αὐτὲς τὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ περνᾶμε, μὲ κοινὸ συνεκτικὸ δεσμό μας τὶς Πνευματικὲς Ἀξίες ποὺ μᾶς χαρακτηρίζουν ὡς Ὀρθόδοξους Ἕλληνες. Ἂς κλείσουμε τὰ αὐτιά μας σὲ διχαστικὰ διλήμματα ποὺ ἀφθονοῦν αὐτὲς τὶς ἡμέρες καὶ μᾶς καλοῦν νὰ διαλέξουμε μεταξὺ Εὐρὼ ἢ Δραχμῆς, Εὐρώπης ἢ ἀπομόνωσης, ὑπευθυνότητας ἢ ἀνευθυνότητας καὶ πολλῶν ἄλλων τετριμμένων ἔχοντας ὑπόψη μας ὅτι τὸ Γένος μας στὴ μακραίωνη πορεία του οὐσιαστικὰ μόνο ἕνα δίλλημα ἐπέτρεψε νὰ τεθεῖ στὸν ἑαυτό του, τὸ «Ἐλευθερία ἢ Θάνατος» καὶ δὲ δίστασε οὔτε στιγμὴ νὰ πάρει τὴ σωστὴ ἀπόφαση.
Τὶς τελευταῖες ἡμέρες ἀγγλόφωνα καὶ γερμανόφωνα κυρίως μέσα ἐνημέρωσης ἀναδεικνύουν μὲ ἰδιαίτερη ζέση ἐπεισόδια ποὺ συνέβησαν στὴ χώρα μας μὲ ἀφορμὴ τὶς ἐπερχόμενες ἐκλογὲς ἐκφράζοντας παράλληλά τους «εὐσεβεῖς» πόθους τους γιὰ τὸ ξέσπασμα ἑνὸς νέου ἐμφυλίου στὴν Ἑλλάδα. Εἶναι προφανὲς ὅτι ὁ στόχος τῶν κέντρων ποὺ κατευθύνουν τὰ ἔντυπα αὐτὰ εἶναι νὰ ἐξαφανισθεῖ τὸ Γένος μας καὶ ἐὰν αὐτὸ δὲ γίνει μὲ τὴν οἰκονομικὴ καὶ πνευματική μας ὑποδούλωση, νὰ γίνει μὲ τὸν ἀλληλοσπαραγμὸ καὶ τὴ μισαλλοδοξία. Δὲ θὰ τοὺς κάνουμε οὔτε τὴ μία ἀλλὰ οὔτε καὶ τὴν ἄλλη χάρη. Ὀφείλουμε νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν κρισιμότητα τῶν ἡμερῶν ποὺ ζοῦμε καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἐὰν φτάσαμε ὡς ἐδῶ εἶναι γιατί ἀπεμπολήσαμε τὶς πνευματικές μας ἀξίες, τὴν Πίστη μας, τὴ φιλοπατρία μας, τὴν Παράδοση, τὸν σεβασμὸ στὴν οἰκογένεια, τὴν ἀγάπη στὸν συνάνθρωπό μας, ἀρνηθήκαμε τὸν κόπο, τὴ μοιρασιὰ καὶ τὴ συγχώρεση, ξεχάσαμε νὰ λέμε Ἐμεῖς καὶ παγώσαμε τὴν καρδιὰ μας μέσα στὸ ὑπερφυὲς Ἐγώ μας ποὺ ἐξέθρεψαν ξενόφερτες ἰδεοληψίες.
Ὀφείλουμε ὅμως νὰ κάνουμε ἕνα βῆμα παραπέρα καὶ ἀλλάξουμε, νὰ μετανοήσουμε. Ἔστω καὶ τώρα, ἀρκεῖ αὐτὴ τὴν ὕστατη στιγμή. Νὰ ποῦμε «Ὡς ἐδῶ!» Νὰ ἀντιμετωπίσουμε καὶ νὰ ὑπομείνουμε ἄφοβα τὶς συνέπειες τῶν λαθῶν μας, νὰ ζητήσουμε μὲ ἐλπίδα τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Παναγιᾶς ποὺ πάντα μᾶς παραστέκουν καὶ νὰ τραβήξουμε τὸν ἀνήφορο τῆς Ἀλήθειας, τῆς Ἀγάπης καὶ τῆς Τιμιότητας.
Ἐννοεῖται ὅτι ἔχουμε δημοκρατικὸ καθῆκον καὶ ὑποχρέωση νὰ ψηφίσουμε. Ἂς τὸ πράξουμε ὅμως ὡς πατριῶτες καὶ ὄχι ὡς ἰδιῶτες. Ἐπιβάλλεται νὰ προτάξουμε τὶς πνευματικὲς ἀξίες μας ἔναντι τοῦ ἀτομικοῦ μας συμφέροντος. Δύσκολη φαντάζει ἡ ἐπιλογή μας. Ὅλοι γιὰ πατρίδα μιλᾶνε, σχεδὸν ὅλοι πῆγαν προεκλογικὰ στὴν Ἐκκλησία, ὅλοι νοιάζονται γιὰ τὰ παιδιά μας. Ὀφείλουμε νὰ αὐξήσουμε τὶς ἀπαιτήσεις μας καὶ νὰ ὀξύνουμε τὰ κριτήριά μας. Νὰ ἀπαιτήσουμε ξεκάθαρη θέση ἀπὸ ὅσους διεκδικοῦν τὴν ψῆφο μας. Ποιοὶ εὐαγγελίζονται τὴν κάρτα τοῦ Πολίτη καὶ τὶς λοιπὲς ὁμοειδεῖς καὶ ποιοὶ τὶς ἀποδοκιμάζουν; Ποιὰ ἡ θέση τους γιὰ τὶς ἐκτρώσεις, γιὰ τὸ δημογραφικό, τὴν ὁμοφυλοφιλία; Ποιὸς ἐπιθυμεῖ νὰ ἐνισχυθεῖ ἡ Ἑλληνορθόδοξη παιδεία καὶ ποιὸς μιλᾶ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ναρκωτικῶν; Ἀκόμη περισσότερο, ποιὸς μιλᾶ γιὰ τὴν ὕπαιθρο, τὴν ἀγροτικὴ παραγωγή, τὴ διάσωση τῶν ἑλληνικῶν σπόρων καὶ γιὰ τὴν ἁγνὴ διατροφή; Ποιὸς μιλᾶ γιὰ Ἑλληνικὴ ποιότητα, καὶ γιὰ Ἐθνικὴ αὐτάρκεια, γιὰ ὀλιγάρκεια, ἀλληλεγγύη καὶ γιὰ ἑνότητα, γιὰ Ρωμηοσύνη, γιὰ τοὺς Ἥρωες τοῦ Γένους καὶ γιὰ τὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό;
Τὰ παραπάνω εἶναι μερικὰ μόνο ἀπὸ τὰ θέματα στὰ ὁποῖα ὄφειλαν οἱ πολιτικοί μας νὰ πάρουν θέση ἢ νὰ μιλήσουν γιὰ αὐτά. Ἂν δὲν τὸ ἔπραξαν, ἂς τὸ ἀπαιτήσουμε ἀπὸ αὐτοὺς ὥστε οἱ ἀνάξιοι νὰ ἀναγκαστοῦν νὰ ἀποχωρήσουν καὶ οἱ καλοπροαίρετοι νὰ προσπαθήσουν νὰ ἀνταποκριθοῦν στὶς αὐξημένες καὶ βελτιωμένες ἀξιώσεις μας.
Εἴθε ὁ Θεὸς νὰ μᾶς δώσει φώτιση, μετάνοια καὶ ἀγάπη μεταξύ μας.