Με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα για τη χρήση συστημάτων επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή ήχου ή εικόνας σε δημόσιους χώρους που υπέγραψε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου και με το οποίο θεσπίζονται οι ειδικότεροι κανόνες για την εγκατάσταση και λειτουργία σε δημόσιους χώρους συστημάτων λήψης ή καταγραφής ήχου ή εικόνας, μου γεννήθηκαν ορισμένες σκέψεις για το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας και των ανθρώπων.
Στις 20-8-2020, στα πλαίσια ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, κ. Στέλιο Πέτσα για τον κορωνοϊό δήλωσε «ότι σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, σε παγκόσμιο επίπεδο, τα καταγεγραμμένα κρούσματα αγγίζουν πλέον τα 22,1 εκατομμύρια, στην Ευρώπη φτάνουν τα 1,9 εκατομμύρια και στην Ελλάδα τα 7.684. Οι θάνατοι, που αποτελούν τον πιο σκληρό, τον πιο θλιβερό, αλλά και τον πιο αδιάψευστο δείκτη για το κόστος που πληρώνει κάθε χώρα από την πανδημία, ανέρχονται σε 770.273 παγκοσμίως, σε 179.660 στην Ε.Ε. και σε 235 στην Ελλάδα».