Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α´ (δ´ 13-17). Ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ. Τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν λόγῳ Κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες, οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου, οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας· ὅτι αὐτὸς ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ᾿ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον, ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι, ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις, εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Δέν θέλουμε, ἀδελφοί, νά ἔχετε ἄγνοια σχετικά μ’ αὐτούς πού ἔχουν πεθάνει, γιά νά μή λυπάστε ὅπως λυποῦνται καί οἱ ὑπόλοιποι πού δέν ἔχουν ἐλπίδα ἀναστάσεως. Δέν πρέπει νά λυπάστε σάν κι αὐτούς. Διότι ἐφόσον ἐμεῖς ἔχουμε ἀκράδαντη πεποίθηση ὅτι ὁ Ἰησοῦς πέθανε καί ἀναστήθηκε, ἔτσι πρέπει νά πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεός κι ἐκείνους πού ἔχουν πεθάνει μέ πίστη στόν Ἰησοῦ ἑνωμένοι μαζί του, θά τούς ἀναστήσει καί θά τούς ὁδηγήσει ἔνδοξα στήν αἰώνια ζωή, γιά νά ζήσουν μαζί του. Ναί, θά τούς ὁδηγήσει στήν αἰώνια ζωή μαζί μέ τόν Ἰησοῦ. Διότι αὐτό σᾶς τό λέμε ὄχι ἀπό μόνοι μας, ἀλλά μέ βάση τή διδασκαλία πού μᾶς ἔδωσε ὁ Κύριος· ὅτι δηλαδή ἐμεῖς οἱ ζωντανοί, ὅσοι θά ἀπομένουμε τήν ἡμέρα τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου, δέν θά φθάσουμε πρωτύτερα ἀπό ἐκείνους πού θά ἔχουν πεθάνει, ἀλλά αὐτοί θά προηγηθοῦν στήν προϋπάντηση τοῦ Κυρίου. Κι αὐτό θά συμβεῖ, διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μέ πρόσταγμα, μέ φωνή ἀρχαγγέλου καί μέ σάλπιγγα Θεοῦ θά κατεβεῖ ἀπό τόν οὐρανό, καί οἱ νεκροί πού εἶχαν πεθάνει πιστοί στό Χριστό θά ἀναστηθοῦν πρῶτοι. Ἔπειτα ἐμεῖς πού θά εἴμαστε τότε ἀκόμη στή ζωή, συγχρόνως καί μαζί μ’ αὐτούς θά ἁρπαχθοῦμε μέ σύννεφα γιά νά προϋπαντήσουμε τόν Κύριο μετέωροι στόν ἀέρα, μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς. Κι ἔτσι, ἀφοῦ ἀνεβοῦμε μαζί του στόν οὐρανό, θά εἴμαστε πάντοτε μαζί μέ τόν Κύριο.