Ψήφισμα ἐκδήλωσης Ἀγρινίου γιά τά Θρησκευτικά στό Δημοτικό Σχολεῖο, 13-12-2017

15 Δεκεμβρίου 2017 σε ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΨΗΦΙΣΜΑ

Στο Αγρίνιο, σήμερα Τετάρτη, 13 Δεκεμβρίου 2017 μετά το τέλος της ενημερωτικής εκδήλωσης, που συνδιοργάνωσαν και πραγματοποίησαν στη μεγάλη αίθουσα του Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας τα Διοικητικά Συμβούλια  των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των Δημοτικών Σχολείων 1^ου , 2^ου, 4^ου, 6^ου, 7^ου, 8^ου, 9^ου, 10^ου, 11^ου και 12^ου πόλεως Αγρινίου και 1^ου Αγίου Κωνσταντίνου, 2^ου Παναιτωλίου, 2^ου Καινούργιου, 3^ου Νεάπολης, Στράτου και Καλυβίων Δήμου Αγρινίου, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, και στην οποία κεντρικός ομιλητής  ήταν ο κ. Δημήτριος Νατσιός, Διδάσκαλος – Θεολόγος και Συγγραφέας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Το μάθημα των Θρησκευτικών στα Νέα Προγράμματα του Δημοτικού Σχολείου», όσοι παραβρεθήκαμε στην εκδήλωση, ομόφωνα αποφασίσαμε τα εξής:

1. Εκφράζουμε την ενσυνείδητη και πλήρη αντίθεσή μας προς τα εφαρμοζόμενα από εφέτος Νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών με τη διανομή των σχετικών «Φακέλων μαθήματος» στα σχολεία της Χώρας μας και ζητούμε την άμεση απόσυρσή τους, διότι με τον χαρακτήρα και το περιεχόμενό τους ανατρέπουν εκ βάθρων το κορυφαίο εκπαιδευτικό ιδεώδες της ανατροφής των παιδιών μας, σύμφωνα με τη διδασκαλία και τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης.
2. Πιστεύουμε ότι πάντοτε, ιδίως δε στις ημέρες μας, που χαρακτηρίζονται από μεγάλη ιδεολογική σύγχυση, προκλητικό αμοραλισμό και πολύμορφη αλλοτρίωση του ανθρώπινου προσώπου, το Σχολείο οφείλει να θωρακίζει τα παιδιά μας, τα παιδιά των ορθοδόξων Ελλήνων, με τις αιώνιες αλήθειες της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης, μέσα από ένα μάθημα Θρησκευτικών, που αυτές θα τις προσφέρει ασφαλώς με εκσυγχρονισμένο και ελκυστικό λόγο, αλλά οπωσδήποτε και προεχόντως με λόγο καθαρά ευαγγελικό, πατερικό, παραδοσιακό και εκκλησιαστικό.
3. Στα «νέα Θρησκευτικά» δεν προβάλλεται και δεν ομολογείται ο Χριστός ως ο μόνος αληθινός Θεός και Σωτήρας του κόσμου ούτε η διδασκαλία του ως η μόνη αποκεκαλυμμένη αλήθεια. Ο Χριστός προβάλλεται ως Δάσκαλος και ιδρυτής θρησκείας, δίπλα σε άλλους. Στην προοπτική και λογική ενός ουδετερόθρησκου σχολείου συμπαρατίθενται και αναμειγνύονται σε πολλές διδακτικές ενότητες η ορθόδοξη χριστιανική πίστη και λατρεία με αντίστοιχες πίστεις και λατρευτικές εκδηλώσεις διαφόρων θρησκειών. Επιπλέον η προσφορά του διδακτικού υλικού γίνεται αμέθοδα, αντιπαιδαγωγικά (π.χ. άκρως λεπτομερειακές, δυσνόητες και κουραστικές θρησκειολογικές έννοιες) και άνευ ενιαίου και συγκεκριμένου στόχου προς ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών. Τούτα, όμως, φρονούμε ότι προκαλούν θρησκευτική σύγχυση στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές και τους οδηγούν κατευθείαν στο συγκρητισμό, την πανθρησκεία, τον αγνωστικισμό και ενδεχομένως την αθεΐα.
4. Καταγγέλλουμε την εις βάρος των παιδιών των ορθοδόξων Ελλήνων ανισονομία, αφού τα παιδιά των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης και των Ελλήνων Ρωμαιοκαθολικών και Εβραίων απολαμβάνουν, σύμφωνα με ειδικές νομοθετικές προβλέψεις, το δικαίωμα, και ορθώς, να διδάσκονται στο μάθημα των Θρησκευτικών τους αμιγώς και ανοθεύτως τη θρησκεία των γονέων τους, μόνον δε τα τέκνα των ορθοδόξων Ελλήνων εξαναγκάζονται με τα «νέα Θρησκευτικά» σε αντορθόδοξη πολυθρησκειακή αγωγή. Δηλαδή μόνο σε αυτά ασκείται με τρόπο ρατσιστικό, ερήμην της λαϊκής βουλήσεως, προσηλυτισμός στο συγκρητισμό και την πανθρησκεία.
5. Απαιτούμε από την Ελληνική Πολιτεία, με βάση το Σύνταγμά μας (άρθρα 13 και 16), τους νόμους του Κράτους (άρθρο 1 του νόμου 1566/1985), τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (Αποφάσεις του ΣΤ΄ Τμήματος 3356/1995 και 2176/1998) και τις διεθνείς συμβάσεις (άρθρο 2 του Α΄ πρόσθετου πρωτοκόλλου στη Διεθνή Σύμβαση της Ρώμης της 4^ης Νοεμβρίου 1950), κυρίως δε και κατεξοχήν με βάση τη μακραίωνη Ελληνορθόδοξη συνείδησή μας, να σεβαστεί το αναφαίρετο δικαίωμα των Ελλήνων Ορθοδόξων γονέων για ορθόδοξη χριστιανική αγωγή των παιδιών τους, ακόμη και αν τούτο το δικαίωμα επικαλούνταν ένας και μόνο γονέας.
6. Ζητούμε από το Υπουργείο Παιδείας να λύσει το ανακύψαν ζήτημα των «νέων Θρησκευτικών» από κοινού και με τη σύμφωνη γνώμη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και πάντως να χορηγήσει το ταχύτερο δυνατόν στους ορθόδοξους μαθητές σχολικά εγχειρίδια θρησκευτικών, που θα προσφέρουν ορθόδοξη χριστιανική αγωγή με τρόπο ανόθευτο, ευμέθοδο και βεβαίως σύγχρονο. Τούτο όχι μόνο θα εκφράζει το φρόνημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, αλλά θα αποτελεί και αρραγές θεμέλιο του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.