Μετάφραση για την ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
Η μακροπρόθεσμη επιβίωση των χαρτονομισμάτων και των κερμάτων είναι πιο επισφαλής από ποτέ.
Μια ήσυχη μέρα του Σεπτεμβρίου το 2015, ένας άνδρας μπήκε στο εμπορικό κέντρο Walsall στο West Midlands και κατευθύνθηκε αμέσως προς το τοπικό υποκατάστημα της τράπεζας NatWest.
Στα χέρια του υπήρχαν μαύρες σακούλες σκουπιδιών γεμάτες μέχρι πάνω, αλλά όχι άμεσα ύποπτες για τους ανθρώπους γύρω του. Καθώς έφτασε στον προορισμό του, ωστόσο, οι τσάντες σχίστηκαν από το βάρος του φορτίου τους και έπεσαν 700.000 λίρες σε μετρητά.
Αντί να σημάνει συναγερμός στο προσωπικό της NatWest, οι υπάλληλοι του υποκαταστήματος βοήθησαν τον άνδρα να ξαναπακετάρει τα χαρτονομίσματα σε πιο ανθεκτικούς σάκους προτού τα μετρητά μεταφερθούν στο χρηματοκιβώτιο της τράπεζας.
Η τεράστια κατάθεση έγινε από τον κοσμηματοπώλη του Bradford, Fowler Oldfield, ο οποίος κατέθεσε περισσότερα από 260 εκατομμύρια λίρες σε μετρητά στα υποκαταστήματα της NatWest σε μια πενταετία. Κατά καιρούς, οι ποσότητες ήταν τόσο μεγάλες που γέμιζαν δύο χρηματοκιβώτια από το πάτωμα μέχρι την οροφή στο υποκατάστημα στο Walsall και οι επιπλέον ποσότητες έπρεπε να αποθηκευτούν αλλού.
Παρά το γεγονός ότι ο κοσμηματοπώλης του Yorkshire είχε μόνο ετήσιο τζίρο περίπου 15 εκατομμυρίων λιρών, η NatWest απέτυχε να αναφέρει τις καταθέσεις ως ύποπτες πριν από το 2016, όταν η αστυνομία είπε ότι ερευνούσε τον Fowler Oldfield.
Το 2021, η Αρχή Χρηματοοικονομικής Συμπεριφοράς (FCA) οδήγησε τη NatWest στο δικαστήριο, όπου καταδικάστηκε ποινικά και της επιβλήθηκε πρόστιμο 265 εκατομμυρίων λιρών για παραβίαση των κανονισμών κατά του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος σχετικά με τις καταθέσεις.
Αποδείχθηκε ότι τα τεράστια ποσά ήταν έσοδα από ένα φερόμενο σχέδιο ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Η Clare Montgomery, η δικηγόρος που ενεργούσε εκ μέρους της FCA, είπε στο δικαστήριο, απογοητευμένη: «Κάποιος περπατούσε στους δρόμους με μαύρες σακούλες σκουπιδιών με μετρητά».
Η υπόθεση ήταν ένα παράδειγμα των ανησυχιών ότι οι δανειστές της Βρετανίας δεν έκαναν αρκετά για να αποτρέψουν το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, ειδικά όταν επρόκειτο για συναλλαγές με μετρητά.
Ωστόσο, εν μέσω ρυθμιστικής πίεσης, υπάρχουν τώρα αυξανόμενοι φόβοι ότι οι τράπεζες δείχνουν υπερβολικό ζήλο κατά των μετρητών. Την περασμένη εβδομάδα, η The Telegraph αποκάλυψε ότι η NatWest επέβαλε νέα όρια στις καταθέσεις και αναλήψεις μετρητών. Η κίνηση τροφοδότησε προειδοποιήσεις ότι οι τράπεζες εξαναγκάζουν τους πελάτες προς μια «κοινωνία χωρίς μετρητά», απειλώντας να αφήσουν εκατομμύρια ανθρώπους αποκλεισμένους από την πρόσβαση σε βασικές χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και πυροδοτώντας πολιτικές αντιδράσεις εν μέσω ανησυχιών για την προστασία της ιδιωτικής ζωής.
«Υπνοβατώντας σε μια κοινωνία χωρίς μετρητά»
Η μείωση των μετρητών είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει για μεγάλο μέρος του 21ου αιώνα.
Η άνοδος των ψηφιακών πληρωμών, συμπεριλαμβανομένων των Apple Pay και Google Pay, που επιτρέπουν στους χρήστες να πληρώνουν για αγαθά και υπηρεσίες με μία κίνηση των κινητών τους τηλεφώνων, έχουν κάνει τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα μία ταλαιπωρία για πολλούς.
Στοιχεία από την Τράπεζα της Αγγλίας δείχνουν ότι η χρήση μετρητών για καθημερινές συναλλαγές μειώνεται ραγδαία για τουλάχιστον μια δεκαετία, πέφτοντας από πάνω από 50% όλων των συναλλαγών το 2010 σε μόλις 15% το 2021. Εν τω μεταξύ, σχεδόν το ένα τρίτο όλων των πληρωμών στο Ηνωμένο Βασίλειο έγινε μέσω ανέπαφων μεθόδων το 2021, σύμφωνα με το UK Finance.
Οι φόβοι ότι η μετάβαση στις ψηφιακές πληρωμές επιταχύνθηκε με ρυθμό που θα έβλαπτε εκατομμύρια ανθρώπους, ανάγκασαν τον Philip Hammond, τον τότε υπουργό οικονομικών, να υποσχεθεί ότι θα προστατεύσει τα μετρητά το 2019 κρατώντας όλα τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα – από την πένα μέχρι το χαρτονόμισμα των 50 λιρών – σε κυκλοφορία.
Τότε, είχε πει: «Η τεχνολογία έχει μεταμορφώσει τον τραπεζικό τομέα για εκατομμύρια ανθρώπους, καθιστώντας ευκολότερη και ταχύτερη τη διενέργεια οικονομικών συναλλαγών και την πληρωμή υπηρεσιών. Είναι όμως επίσης σαφές ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να βασίζονται στα μετρητά και θέλω το κοινό να έχει επιλογή για το πώς θα ξοδέψει τα χρήματά του».
Την ίδια χρονιά, η Natalie Ceeney, δημόσια υπάλληλος και επιχειρηματίας, δημοσίευσε την, με εντολή της κυβέρνησης, ανάλυσή της για το μέλλον της πρόσβασης σε μετρητά, στην οποία προειδοποίησε ότι η Βρετανία βρισκόταν σε κίνδυνο «υπνοβασίας σε μια κοινωνία χωρίς μετρητά».
«Δεν μπορούμε να περιμένουμε πολύ για να δράσουμε», έγραψε. «Από τη στιγμή που οι υποδομές έχουν χαθεί ή οι κοινότητες έχουν υποστεί ζημιά, η ανακατασκευή είναι πολύ δύσκολη. Αλλά αν ενεργήσουμε τώρα, μπορούμε να λάβουμε μέτρα για να σταματήσουμε τα κακά που συμβαίνουν και να προετοιμαστούμε για έναν κόσμο με χαμηλότερα μετρητά, χωρίς κοινωνικές και οικονομικές ζημίες».
Η Ceeney ανέφερε το κλείσιμο τραπεζικών υποκαταστημάτων και ATM, ιδιαίτερα σε αγροτικές περιοχές, ως βασική ανησυχία. Πρόσθεσε ότι αυτά τα κλεισίματα δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο καθιστώντας δυσκολότερη για τους ντόπιους την πρόσβαση σε μετρητά, ενώ αυξάνουν επίσης το κόστος για τους τοπικούς λιανοπωλητές που χρησιμοποιούν μετρητά – κάτι που τους ωθεί μόνο στη χρήση ψηφιακών τρόπων πληρωμής.
Ο αριθμός των ATM μειώθηκε από περισσότερες από 70.000 το 2015 σε μόλις 51.000 το 2021.
Το κλείσιμο των υποκαταστημάτων μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις κοινότητες, ειδικά σε πιο αγροτικές περιοχές. Ο Richard Foord, βουλευτής των Φιλελευθέρων Δημοκρατών για το Tiverton και το Honiton στο Devon, λέει: «Όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν στην τράπεζά τους ή στις εταιρείες στεγαστικών δανείων, συχνά πρόκειται για κάτι αρκετά μεγάλο και σοβαρό στη ζωή τους.»
«Μπορώ να σκεφτώ έναν ηλικιωμένο του οποίου η γυναίκα πέθανε και ένα από τα πρώτα πράγματα που έπρεπε να κάνει μετά τον θάνατό της ήταν να τακτοποιήσει τις οικονομικές της υποθέσεις. Ο τρόπος που έκρινε σκόπιμο να το κάνει αυτό, όπως θα έκαναν πολλοί άνθρωποι της γενιάς του, ήταν να πάει και να μιλήσει στον διευθυντή της τοπικής τράπεζας.»
«Αυτό το είδος προσωπικής εξυπηρέτησης σε συνθήκες πολύ έντονης θλίψης είναι υποτιμημένο. Νομίζω ότι οι τράπεζες δεν εκτιμούν πλήρως το πόσο σημαντικό είναι αυτό το είδος προσωπικής εξυπηρέτησης και τις ιδιαίτερες συνθήκες. Δεδομένου ότι η κυβέρνηση έχει ζητήσει από την FCA να εισαγάγει μία καταναλωτική δέσμευση να μην θέτει εκτός τραπεζικού συστήματος ιδιώτες, τι θα λέγατε για μια παρόμοια δέσμευση να μην θέτει εκτός τραπεζικού συστήματος κοινότητες;»
Σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει αυτή την τάση, η κυβέρνηση επιτηρεί τη δημιουργία των αποκαλούμενων «κοινών τραπεζικών κόμβων», οι οποίοι λειτουργούν ουσιαστικά ως μεγάλα υποκαταστήματα που τα μοιράζονται πολλές εταιρείες διαχείρισης δανείων, με μια ταμειακή υπηρεσία που διευθύνεται από τα Ταχυδρομεία.
Οκτώ από αυτούς τους κόμβους έχουν ανοίξει μέχρι στιγμής με άλλους 60 να είναι υπό κατασκευή. Ένας κόμβος στο Axminster, που βρίσκεται στην εκλογική περιφέρεια του Foord, επρόκειτο να ανοίξει αυτόν τον μήνα, αλλά έχει καθυστερήσει, κάτι που όπως λέει, οδήγησε σε πολλά ερωτήματα από τους ψηφοφόρους.
Παρά τις προσπάθειες αυτές, η ταχεία πτώση των μετρητών δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης. Τον Απρίλιο, ο Sir Jon Cunliffe, ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, είπε σε μια σύνοδο κορυφής σχετικά με την οικονομία ότι «τα μετρητά είναι πιθανό να μειωθούν περαιτέρω και ότι τα ίδια τα μετρητά θα χρησιμοποιούνται λιγότερο στις καθημερινές συναλλαγές».
Οι προβλέψεις της Threadneedle Street δείχνουν ότι μόλις το 9% όλων των πληρωμών θα γίνονται με μετρητά έως το 2028, ενώ το UK Finance αναμένει ότι θα μειωθεί στο 6% όλων των πληρωμών μέχρι το 2031.
Σημαντικές ανησυχίες για το απόρρητο
Η μείωση των μετρητών έχει επίσης προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με το απόρρητο και τις πολιτικές ελευθερίες. Οι πολίτες έχουν πολύ περισσότερο έλεγχο και ιδιωτικότητα όταν χρησιμοποιούν μετρητά σε σύγκριση με τις ψηφιακές συναλλαγές, οι οποίες αφήνουν ένα ανιχνεύσιμο αποτύπωμα. Ενώ το τελευταίο μπορεί να είναι βολικό για τις τράπεζες και τις ρυθμιστικές αρχές, περιορίζει επίσης τις προσωπικές ελευθερίες.
Ο Sir Jacob Rees-Mogg, συντηρητικός βουλευτής και πρώην υπουργός Εσωτερικών, λέει ότι η αυξημένη παρακολούθηση των συναλλαγών είναι μια ανησυχητική συνέπεια μιας κοινωνίας χωρίς μετρητά.
Λέει: «Υποθέτει ότι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν μετρητά κάνουν κάτι λάθος. Θα πρέπει να είστε ελεύθεροι να κάνετε οτιδήποτε θέλετε σε αυτή τη χώρα εντός των ορίων του νόμου και [οι τράπεζες] έχουν την εξουσία να εντοπίζουν συναλλαγές, συχνά χωρίς λόγο».
Το θέμα φαίνεται να υπερβαίνει τις κομματικές πολιτικές γραμμές. Σε κοινοβουλευτική συζήτηση τον Μάρτιο, ο Martyn Day, βουλευτής του SNP, εξέφρασε παρόμοιες ανησυχίες.
Είπε: «Υπάρχουν επίσης εκείνοι που έχουν βάσιμους προβληματισμούς για το απόρρητο σχετικά με τις ηλεκτρονικές πληρωμές. Σε μια εποχή τεχνολογίας, αλγορίθμων, ψηφιακών αποτυπωμάτων και εγκλημάτων στον κυβερνοχώρο, είναι κατανοητό ότι ορισμένοι –ίσως πολλοί– από τους ψηφοφόρους μας θα προτιμούσαν το οικονομικό απόρρητο που προσφέρουν οι συναλλαγές σε μετρητά.
«Κάποιοι ψηφοφόροι μου έγραψαν τις τελευταίες εβδομάδες για να δώσω έμφαση σ’αυτό. Πολλοί δήλωσαν ότι θεωρούν τα εμπόδια στη χρήση μετρητών ως παραβίαση του δικαιώματός τους στην ιδιωτική ζωή».
Ομάδες όπως η Cash Matters, που αυτοαποκαλείται ως «κίνημα της κοινωνίας των πολιτών», κάνουν εκστρατεία για να «υποστηρίξουν την ύπαρξη και την αναγκαιότητα των μετρητών ως αναπόσπαστο μέρος των τρόπων πληρωμής τώρα και στο μέλλον».
Η ομάδα υποστηρίζει ότι τα μετρητά είναι η πιο ασφαλής μέθοδος πληρωμής, είναι ανθεκτική σε περιόδους κρίσης και προσφέρει προστασία της ιδιωτικής ζωής όταν η απάτη και η συλλογή προσωπικών δεδομένων εξαπλώνονται. Η ομάδα προσθέτει: «Τα τραπεζογραμμάτια και τα κέρματα αντικατοπτρίζουν την ταυτότητα ενός έθνους και τις μαγικές του στιγμές, παρουσιάζοντας τους πιο σημαντικούς ανθρώπους, τα ορόσημα και τις αξίες του στον κόσμο».
Ενώ ο Sir Jacob λέει ότι είναι κάπως περιφρονητικό να υποδηλώνει κανείς ότι οι ηλικιωμένοι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν ψηφιακές μεθόδους πληρωμής, προσθέτει ότι πείθεται περισσότερο από το «επιχείρημα της επιτήρησης».
Λέει: «Πρέπει να έχει κανείς στο πίσω μέρος του μυαλού του τον κίνδυνο να γίνει μία κοινωνία επιτήρησης χωρίς να γίνεται παρανοϊκός γι’ αυτό».
Νωρίτερα φέτος, η Τράπεζα της Αγγλίας και το Υπουργείο Οικονομικών έριξαν το βάρος τους στη δημιουργία μιας «ψηφιακής λίρας», πυροδοτώντας περαιτέρω ανησυχίες σχετικά με την εξαφάνιση του χρηματοοικονομικού απορρήτου.
Το «Britcoin» όπως ονομάζεται, το ψηφιακό νόμισμα της κεντρικής τράπεζας (CBDC), θα χρησιμοποιούσε τεχνολογία blockchain που χρησιμοποιείται επί του παρόντος από τα κρυπτονομίσματα για την καταγραφή των μεταφορών σε ένα κεντρικό ψηφιακό βιβλίο.
Η Threadneedle Street δημιουργεί ήδη χρήματα ψηφιακά εκδίδοντας νέα αποθεματικά σε εμπορικές τράπεζες, αλλά ένα CBDC θεωρητικά θα επέτρεπε στην Τράπεζα να εκδίδει νέο νόμισμα ψηφιακά απευθείας σε ιδιώτες ή επιχειρήσεις. Θα επέτρεπε επίσης στους ανθρώπους να διατηρούν ψηφιακό νόμισμα σε smartphone χωρίς την ανάγκη τραπεζικού λογαριασμού, παρόμοιο με τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να κρατηθούν τα φυσικά μετρητά σε ένα πορτοφόλι.
Οι ακτιβιστές απορρήτου έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τα CBDC, με έναν προγραμματιστή που εργάζεται στο έργο Britcoin να λέει ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο της ηλικίας ή της εθνικότητας των αγοραστών.
Υπάρχουν επίσης ανησυχίες στα ανώτερα κλιμάκια της ίδιας της Τράπεζας, με την Carolyn Wilkins, μέλος της Επιτροπής Χρηματοοικονομικής Πολιτικής, να προειδοποιεί τον Μάιο για κινδύνους προστασίας της ιδιωτικής ζωής.
Είπε ότι πρέπει να υπάρχει ένας «υψηλός πήχης» για την τεχνολογία, καθώς «το απόρρητο και η δυνατότητα παρακολούθησης των πολιτών βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των ανησυχιών» σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες των αρχών.
Από την άλλη μεριά, το θέμα έχει απασχολήσει τους συνωμοσιολόγους που ισχυρίζονται ότι τα ψηφιακά νομίσματα χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των πληθυσμών. Νωρίτερα φέτος, οι συνωμοσιολόγοι κατέλαβαν ένα βίντεο μιας ομιλίας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, όπου ισχυρίστηκαν ότι ένας «πράκτορας του Νταβός» ζητούσε μια κοινωνία χωρίς μετρητά και έλεγε ότι όσοι αποφασιστούν «λιγότερο επιθυμητοί» θα αποκλειστούν.
Στην πραγματικότητα, ο Eswar Prasad, καθηγητής οικονομικών από το Πανεπιστήμιο Cornell, μίλησε στην εκδήλωση και μίλησε τόσο για τα οφέλη όσο και για τους κινδύνους των CBDC.
Εν τω μεταξύ, για τον Sir Jacob, το κύριο ζήτημα σχετικά με την πρόσβαση σε μετρητά περιστρέφεται γύρω από την ιδιοκτησία. «Είναι τα μετρητά σου και θα πρέπει να σου επιτρέπεται να τα βγάλεις όλα, αν το θέλεις», λέει.
«Τώρα, αν μια 90χρονη γυναίκα έμπαινε σε ένα υποκατάστημα τράπεζας με κάποιον απατεώνα και προσπαθούσε να κάνει ανάληψη μετρητών, μια τράπεζα έχει καθήκον να αποτρέψει την απάτη. Αλλά αν ένας άνθρωπος με σώας τας φρένας θέλει να βγάλει τα μετρητά του, θα πρέπει να μπορεί να το κάνει».
Ο αυξανόμενος αριθμός καταστημάτων που αρνούνται να δεχτούν μετρητά έχει επίσης οδηγήσει σε εκκλήσεις προς την κυβέρνηση να καταστήσει παράνομη την απόρριψη των πληρωμών σε μετρητά από τους λιανοπωλητές. Ενώ τα μετρητά είναι νόμιμο χρήμα, οι επιχειρήσεις δεν υποχρεούνται νομικά να το αποδεχθούν. Υπάρχει ένας αυξανόμενος κατάλογος δημοφιλών αλυσίδων εστιατορίων που έχουν σταματήσει να παίρνουν μετρητά γενικώς, συμπεριλαμβανομένων των Prezzo, Itsu και Côte Brasserie.
Εν τω μεταξύ, πολλά υποκαταστήματα των Starbucks και Burger King δέχονται επίσης πληρωμές μόνο με κάρτα.
Ο Covid επιτάχυνε αυτή την τάση καθώς οι εταιρείες έσπευσαν να περιορίσουν τη διαχείριση μετρητών στην αρχή της πανδημίας, αλλά πολλές επιχειρήσεις αποφάσισαν να διατηρήσουν τις χωρίς μετρητά πολιτικές τους.
Οι λόγοι που γίνεται αυτό είναι ποικίλοι, με το Prezzo να λέει ότι κάνει τα πράγματα «πολύ πιο απλά και πιο γρήγορα» για το προσωπικό και τους πελάτες. Η Côte Brasserie είπε ότι αποφάσισε να δέχεται πλέον μόνο πληρωμές με κάρτα λόγω των μειωμένων τοπικών τραπεζικών διευκολύνσεων και για την «ασφάλεια του προσωπικού της». Εν τω μεταξύ, η εμπνευσμένη από την Ασία αλυσίδα Itsu, είπε ότι το να είναι χωρίς μετρητά της επιτρέπει να εξυπηρετεί τους πελάτες «με ασφάλεια και πιο γρήγορα», «χωρίς απόσπαση της προσοχής στους κανόνες διαχείρισης μετρητών».
Άλλες αλυσίδες που συνεχίζουν να παίρνουν μετρητά αλλά λένε ότι «ενθαρρύνουν» τις πληρωμές με κάρτα είναι οι Caffè Nero, Pizza Express και Greggs.
Ενώ αυτές οι πολιτικές μπορούν να κάνουν τη λειτουργία των επιχειρήσεων εστίασης πιο απλή, κινδυνεύουν επίσης να αποξενώσουν μια ομάδα του πληθυσμού που εξακολουθεί να βασίζεται σε πληρωμές σε μετρητά.
Σύμφωνα με την FCA, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο ενήλικες στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχουν τραπεζικό λογαριασμό και βασίζονται αποκλειστικά σε μετρητά.
Ωστόσο, δεν αποφεύγουν όλες οι επιχειρήσεις τα μετρητά. Η JD Wetherspoon είπε ότι πολλοί από τους πελάτες της εξακολουθούν να προτιμούν να χρησιμοποιούν μετρητά, προσθέτοντας ότι η απόρριψη ατόμων που εμφανίζονται με νόμιμο χρήμα είναι «αμφιλεγόμενη».
Εγγυήσεις της νομοθεσίας
Η πίεση αυξάνεται για την κυβέρνηση να κάνει περισσότερα για να εγγυηθεί την πρόσβαση σε μετρητά. Πέρυσι, μια αναφορά που ζητούσε νέα νομοθεσία που θα καθιστούσε παράνομη την απόρριψη πληρωμών σε μετρητά από τους λιανοπωλητές συγκέντρωσε περισσότερες από 33.000 υπογραφές, καλύπτοντας εύκολα το όριο των 10.000 για να προκαλέσει απάντηση από την κυβέρνηση.
Ωστόσο, παρά τις αυξανόμενες αντιδράσεις, οι υπουργοί δήλωσαν ότι δεν σχεδιάζουν να αναγκάσουν τα καταστήματα να δέχονται χαρτονομίσματα και κέρματα. «Η κυβέρνηση δεν σχεδιάζει να επιβάλει την αποδοχή μετρητών. Οι επιχειρήσεις μπορούν να επιλέξουν τους τρόπους πληρωμής που δέχονται. Οι προτάσεις της κυβέρνησης για νομοθεσία υποστηρίζουν την αποδοχή μετρητών», ανέφερε η απάντηση.
Ο Sir Jacob συμφωνεί. «Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σχετικά με το νομοθετικό όπλο», λέει.
Σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο περί χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και αγορών, η FCA θα γίνει η κύρια ρυθμιστική αρχή για την πρόσβαση σε μετρητά λιανικής και θα έχει τις κατάλληλες εξουσίες για να διασφαλίσει ότι οι εταιρείες θα συνεχίσουν να παρέχουν διευκολύνσεις κατάθεσης και ανάληψης σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ωστόσο, με τη χρήση μετρητών σε δυνητική αποδρομή, ενδέχεται να χρειαστεί να ληφθούν σκληρότερα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι ορισμένα από τα πιο ευάλωτα άτομα της κοινωνίας εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση σε βασικά οικονομικά δικαιώματα.