ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ – ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ 1904 (Γ΄)

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ – ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ 1904 (Γ)

Ὁ Μακεδονικός Ἀγώνας εἶναι ἡ συνέχεια τῆς μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Μέ τήν θυσία τοῦ Παύλου Μελᾶ, μέ τόν ἡρωϊκό του θάνατο, ἄλλος ἀγέρας πνέει πιά στή Μακεδονία, συσπειρώνονται περισσότερο οἱ Ἕλληνες κι ἀκολουθοῦν πορεία ἔνδοξη. Αὐτός πρωτόσπειρε τῆς Λευτεριᾶς τό σπόρο· ὕστερα ξύπνησαν καί ξεσηκώθηκαν πολλοί καί στήν Μακεδονία καί στήν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα. Ἀφοῦ πολέμησαν καί ἔπεσαν ἡρωϊκά, πότισαν τό δέντρο τῆς Ἐλευθερίας καί ἦρθε ἡ εὐλογημένη ὥρα τῆς 5ης  Ὀκτωβρίου 1912 ὅταν ἄρχισαν οἱ Βαλκανικοί πόλεμοι. Καί τότε ἐλευθέρωσαν τήν Μακεδονία οἱ Ἕλληνες καί ἀπό τούς Τούρκους στόν 1ο Βαλκανικό καί ἀπό τούς Βουλγάρους στόν 2οΒαλκανικό πόλεμο.

   Ὁ γεωγράφος Στράβων λέει ὅτι: «Ἑλλάς ἐστί και ἡ Μακε-δονία». Καί κατά τόν Ἴωνα Δραγούμη: «Ἡ Μακεδονία εἶναι οἱ δύο πνεύμονες τῆς Ἑλλάδος. Ἐάν χαθεῖ ἡ Μακεδονία, δέν θά μπορεῖ ἡ Ἑλλάς ἡ ὑπόλοιπη ν’ ἀνασάνει!» Καί : «Ἐλευθερῶστε τή Μακεδονία κι ἐκείνη θά μᾶς σώσει». Καί σήμερα εἴδατε πόσος ἀγώνας γίνεται ἐκεῖ μέ τό ψευδεπίγραφο κράτος τῶν Σκοπίων νά οἰκειωθεῖ τόν τίτλο τῆς Μακε δονίας. Κι ἔχουν καταφέρει πάρα πολλά! Ἄν πᾶς στό ἐξωτερικό σήμερα καί πεῖς ὅτι εἶσαι Μακεδών=Σκοπιανός! Βέβαια! Τό 1945 ἐπέβαλε ἐκεῖ ὁ Τίτο αὐτό τό ὄνομα γιά νά οἰκειοποιηθεῖ καί τήν ὑπόλοιπη Μακεδονία καί νά θριαμβεύσει ὁ Πανσλαβισμός, πού σκοπό ἔχει νά πάρει τή Θεσσαλονίκη καί να βγεῖ στήν ἄσπρη θάλλασσα  στό Αἰγαῖο. Καί διεκδικοῦν ἀκόμη καί σήμερα καί τήν Θεσσαλονίκη καί τήν Καβάλα καί ὅ,τι ἄλλο. Ἐνῶ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες  δέν διεκδικοῦμε τίποτα! Ἀλλά καί τότε, στά χρόνια τοῦ Παύλου Μελᾶ τά ἴδια ἦταν. Πολλοί ἀπό τούς μορφωμένους, οἱ περισσότεροι δέν ἤξεραν οὔτε τίς πόλεις, οὔτε τά βουνά, οὔτε τά ποτάμια, οὔτε τις λίμνες οὔτε τά μέρη τῆς Μακεδονίας και τῆς Ἠπείρου. Ἀδιαφορία. Ἄγνοια. Ψυχρότητα. Συμφέρον καί τίποτ’ ἄλλο. Τό μόνο πού ἤξεραν ἦταν ἡ Θεσσαλονίκη καί τό λιμάνι της.                                                                                                                                                                   Καί πόσοι τώρα ἐκεῖ στά Σκόπια τά περίφημα δέν εἶναι, πόσες χιλιάδες Ἕλληνες κι ἄς μή μιλᾶνε φανερά Ἑλληνικά. Ἀλλά ποιός τούς φροντίζει; Ποιός μιλάει γιά τά δικαιώματά τους; Στά μέσα Ἀπριλίου 1992 στή Θεσσαλονίκη, διοργανώθηκε εἰδικό συνέδριο γιά τ’ ἀνθρώπινα δικαιώματα τῶν Ἑλληνορθοδόξων μειονοτήτων στή Νότιο Γιουγκοσλαβία καί στή Νότιο Βουλγαρία. Ἀπό τό ἐνδιαφέρον ψήφισμα μεταφέρουμε τό ἀκόλουθο ἀπόσπασμα: «Ἀπό ἐπίσημη ἀπογραφή πού ἔκανε πρόσφατα ἡ Κυβέρνηση τῶν Σκοπίων (καί ἡ ὁποία δέν δημοσιοποιήθηκε), ἀλλά καί ἀπό στοιχεῖα πού παρουσιάστηκαν ἀπό τούς εἰσηγητές τῆς ἡμερίδας, προκύπτει ὅτι, τό 18% τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Δημοκρατίας τῶν Σκοπίων εἶναι Ἕλληνες (περίπου 360.000) πού ζοῦν κυρίως στίς πόλεις Μοναστήρι, Ἀχρίδα, Κρούσοβο, Μορίχοβο, Γευγελῆ καί Δοϊράνη καθώς καί στήν πόλη τῶν Σκοπίων. Ὅλοι τους εἶναι χριστιανοί ὀρθόδοξοι καί τό μεγαλύτερο ποσοστό αὐτῶν ὁμιλεῖ τήν Ἑλληνική γλώσσα». Ἡ πολιτική βιαίου «ἐκμακεδονισμοῦ» καί συστηματικοῦ ἀφελληνισμοῦ πού ἐφήρμοσαν ἀπό τό 1945 καί μετά οἱ ἀρχές τῶν Σκοπίων, εἶχε ἀρκετά θύματα. Ἄλλοι θανατώθηκαν, ἄλλοι φυλακίσθηκαν, ἄλλοι βασανίσθηκαν καί ἄλλοι ἀναγκάσθηκαν νά δηλώσουν «Μακεδόνες» καί «Βλάχοι», διότι κινδύνευαν, ἐάν δήλωναν «Ἕλληνες». Ἀκόμη καί οἱ Σέρβοι παραδέχονται ὅτι τό Ἑλληνικό στοιχεῖο καταπιέζεται ἀπό τούς Σκοπιανούς.         Τά Σκόπια ἐπιμένουν μέχρι σήμερα πώς τό κράτος τους – «ἡ Μακεδονία» – φτάνει ἕως τόν …Ὄλυμπο! Καί πώς τό καθετί πού ἀνήκει στήν ἀρχαία Ἑλληνική μας Μακεδονική ἱστορία εἶναι δικό τους! Τό διδάσκουν ἄλλωστε, στά σχολεῖα τους. Τό διαδίδουν ἀπό τά μέσα ἐνημέρωσης καί ἀπό τίς ἐπίσημες δηλώσεις τους. Οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν πλέον ἐπίσημες …θέσεις ὁρισμένων Εὐρωπαϊκῶν χωρῶν καί τῆς Ἀμερικῆς! Καί ἀλλοίμονο καί κάποιων Ἑλλήνων! Τό πρόβλημα, λοιπόν, δέν εἶναι στό «ὄνομα», ὅπως νομίζουν ἀρκετοί. Εἶναι στόν σφετερισμό (στήν κλοπή) τῆς Ἱστορίας καί τοῦ Πολιτισμοῦ. Τό χειρότερο, ὅμως, εἶναι ὅτι οἱ Σκοπιανές θέσεις ἔχουν υἱοθετηθεῖ καί ἀπό χῶρες τῆς Εὐρώπης, ἀλλά καί τήν Ἀμερική. Ἄς ἀναφέρουμε δύο χαρακτηριστικά πα ραδείγματα: Τό παιδί ἑνός Ἕλληνα πρέσβη, φοιτοῦσε σέ δημοτικό σχολεῖο τῶν Βρυξελλῶν, ὅπου τά σχολικά βιβλία περιεῖχαν ξεκάθαρα τούς ψευδεῖς ἰσχυρισμούς τῶν Σλάβων. Φυσικά, ὁ Πρέσβης διαμαρτυρήθηκε ἐντόνως καί τά βιβλία ἄλλαξαν. Ὁ πρόεδρος μεγάλης ἑταιρίας τῆς Συμπρωτεύουσας, ἐπίσης, βρέθηκε σέ πόλη τῆς Ἀμερικῆς καί θέλησε νά ἐπικοινωνήσει τηλεφωνικά μέ Θεσσαλονίκη. Ὅμως, στούς Ἀμερικανικούς τηλεφωνικούς καταλόγους, ἡ Θεσσαλονίκη δέν ἀναφερόταν! … Ἀντίθετα, ὑπῆρχε ὁ γνωστός χάρτης μέ τά σύνορά μας στόν Ὄλυμπο! Ὁ ἄνθρωπος ἔστειλε ἐπιστολή στόν τηλεφωνικό ὀργανισμό, στήν ὁποία ἀνέφερε μόνον τό ἀπόσπασμα ΙΖ’ 4.12 ἀπό τίς «Πράξεις τῶν Ἀποστόλων», ὅπου ὁ Παῦλος στή Μακεδονία, συνάντησε Ἕλληνες καί Ἑλληνίδες πού ἐπίστευσαν… Καί αὐτό στάθηκε ἀρκετό γιά νά διορθώσουν τούς καταλόγους… Ἐν όνόματι τῆς εἰρήνης ἀξίζει νά συγχωροῦμε, ἀλλά ἐν ὀνόματι τῆς Ἱστορίας, τῆς Ἐλευθερίας καί τῆς ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητας, ἐπιβάλλεται νά μήν ξεχνοῦμε.                                                                                                                                                 Γιά τούς γηγενεῖς Μακεδόνες, ἀλλά καί γιά κάθε Ἕλληνα, ἡ λέξη Μακεδονία εἶναι ταυτόσημη μέ 4.000 χρόνια θυσιῶν καί αἱμάτων στήν αἱματόβρεχτη ἐκείνη ἄκρη τῆς Ἑλληνικῆς πατρίδας, πού ἀπό τά πανάρχαια χρόνια άποτελεῖ τόν προμαχώνα της. Ὅσο θά ἐλλοχεύει ἡ ἀπειλή κατά τῆς Μακεδονίας, ὁ Μακεδονικός Ἀγώνας εἶναι χρέος μας νά συνεχίζεται, μέ ἄλλα βεβαίως μέσα καί μεθόδους, μέ τήν παγρύπνηση καί τήν εγκατάληψη τῆς ἀδιαφορίας καί τοῦ ἐφησυχασμοῦ, μέ τήν μελέτη καί τήν βαθειά γνώση τῆς Ἱστορίας, μέ τήν συντήρηση τῆς Ἐθνικῆς μνήμης, διότι καθώς ἔγραψε ὁ Παλαμᾶς,

. . . . . . . . . . Χρωστᾶμε

καί σέ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν,

θά ‘ρθοῦνε, θά περάσουν,

Κριτές θά μᾶς δικάσουν,

οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί.


ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Π. ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ Π. ΜΕΛΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΩΗ ΠΙΤΑ


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Δέλτα Πηνελόπης,Τά μυστικά τοῦ Βάλτου, Ἀθήνα 1998,

ἐκδ. Παπαδόπουλος.

2. Μελᾶ Π. Ναταλίας, Παῦλος Μελᾶς(Βιογραφία),Ἀθήνα

1999, ἐκδ. Πελασγός.

3. Κωστόπουλου Ἀριστ. καί Κωστοπούλου-Κωτουλοπούλου

Βικτωρίας, Ὁ Μακεδονικός Ἀγώνας – Ἱστορικό ἀνθολόγιο,

Θεσσαλονίκη 1991, ἐκδ. Μάλλιαρη Παιδεία.

4. Ἀθηνᾶς Τζινίκου-Κακούλη, Μακεδονικός Ἀγώνας, περιοδι-

κό Πεμπτουσία, τεῦχος 4, Δεκ. 2000-Μάρτ. 2001.

5. Ἀθην. Τζιν.-Κακούλη, Τά πρώϊμα νειάτα στόν Μακεδονικό

Ἀγώνα, περιοδ. Ἡ Δρᾶσις μας, τεῦχος Σεπτέμβριος 2004.

6. Μιχαήλ Γ. Τρίτου, Ἡ Ἐκκλησία στόν Μακεδονικό Ἀγώνα,

περιοδ. Τόλμη,τεῦχος 18, Ἀπρίλ. 2002.

7. Ἀχιλλέα Γ. Λαζάρου, Μακεδονικός Ἀγώνας-Παῦλος Μελᾶς,

περιοδ. Τόλμη, τεῦχος 42, Ἰούνιος-Ἰούλιος 2004.

8. Νικολάου Μάρτη, Ὀνομασία Σκοπίων-Τό πρόβλημα βρίσκε-

ται στήν κλοπή τῆς Ἱστορίας, ἐφημερ. Ἀπογευματινή τῆς

Κυριακῆς, 23/9/2001.

9. Νικολ. Μάρτη, Τό Μακεδονικό στήν σημερινή του φάση,

ἐφημ. «Ἐστία», 22,23, καί 26/3/2002.

10.Νικολ. Μάρτη, Μακεδονία καί Δυτ. Θράκη-προμαχῶνες τοῦ

Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, περιοδ. Πειραϊκή Ἐκκλησία.

11.Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη, Ἡ γυναίκα στόν Μακεδο-

νικό Ἀγώνα, περιοδ. Πειραϊκή Ἐκκλ.

12.Κων/νου Χολέβα, Φεβρουάριος 1872-Τό προοίμιο τοῦ Μακε-

δονικοῦ Ἀγώνος, περιοδ. Πειραϊκή Ἐκκλ.

13.Γεωργίου Β. Ἀντουράκη, Μακεδονία ἡ Ἑλληνική, Ἡ πλαστο-

γράφηση τῆς Ἱστορίας τῆς Μακεδονίας, περιοδ. Πειρ. Ἐκκλ.,

Μάϊος 1992.

14.Κων/νου Χολέβα, Ὁ ξεχασμένος Ἑλληνισμός τῶν Σκοπίων,

περιοδ. Πειραϊκή Ἐκκλ, Ὀκτώβριος 1992.

15.Κων/νου Χολέβα, Ὁ πικρός Ὀκτώβριος τοῦ 1904 στή Δυτ. Μα-

Μακεδονία, περιοδ. Πειρ. Ἐκκλ., Ὀκτώβρ. 1993.

16. Περιοδικό «Ἡ Δρᾶσις μας », Πρίν ἀπό 100 χρόνια-Μιά

Πίκρα, μιά Ἦττα, μιά Ντροπή στή σκάλα τῆς Ἐλευθερίας,

τεῦχος 352, Νοέμβριος 1997.

17. Νίκολας Χάμοντ, Βιασμός τῆς Ἱστορικῆς Ἀλήθειας ἡ Ἀνα-

γνώριση τῶν Σκοπίων μέ τό ὄνομα Μακεδονία, ἐφημ. Ἀπο-

γευματινή τῆς Κυριακῆς, 27/10/1996.

18. Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου, Μητροπολίτης Καστοριᾶς

Γερμανός Καραβαγγέλης-Ὁ ξεχασμένος ἥρωας τοῦ Μακε-

δονικοῦ Ἀγώνα, ἐφημ. Τύπος τῆς Κυριακῆς, 6/8/2000.

19. Κων/νου Βακαλόπουλου, Ὁ ὅρος «Μακεδονία», ἐφημ. Κυ-

ριακάτικη Ἐλευθεροτυπία, 21/2/1993.