Γιατί οι γυναίκες δεν κάνει να μπαίνουν μέσα στο Ιερό ή να γίνονται κι εκείνες ιερείς ;
Δεν θα απαντούσα αν δεν ήταν ένα σύγχρονο θέμα. Πρέπει να σας έλεγα παιδιά για αυτό το εξής. Η Αγγλικανική «εκκλησία» αυτήν την στιγμή έχει ήδη εισαγάγει στην λατρεία ιέρειες. Δηλαδή οι γυναίκες τελούν την «θεία λειτουργία» πολύ δε παραπάνω αφού είναι ιερείς. Μπαίνουν φυσικά και στον χώρο του ιερού.
Όπως θα ξέρετε η προσφορά θυσίας είναι μία ιερατική πράξις. Ο Κάιν. Ο Άβελ. Ο Αβραάμ. Ο Ιακώβ. Ο Αααρόν. Όλοι αυτοί τί έκαναν; Προσέφεραν θυσίαν. Παρατηρούμε όμως από την Αγίαν Γραφήν, ότι όλοι εκείνοι οι οποίοι προσέφεραν θυσίαν ήταν άνδρες .Δεν αναφέρεται πουθενά σε καμμία περίπτωση, ούτε μία, να έχει προσφέρει θυσία, γυναίκα. Αυτό σήμαινε ότι το ιερατικό μέρος το είχε πάντοτε ο άνδρας και συγκεκριμένα ο κάθε οικογενειάρχης, ο οποίος εξετέλεσε και χρέη ιερατικά θυσιάζοντας τόσο μέσα στον λαό του Θεού, όπως είναι οι Εβαρίοι, όσο και εις τους ειδωλολάτρας. Κάθε οικογενειάρχης ήτο και ιερεύς διότι μπορούσε να προσφέρει θυσία. Αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό.
Έτσι βλέπομε και καθ ‘όλον το μήκος της Καινής Διαθήκης αλλά και της εκκλησιαστικής μας παραδόσεως, να μην φαίνεται πουθενά γυναίκα να ιερατεύει. Ο Χριστός είχε βεβαίως μαθητάς. Αυτοί οι μαθηταί, οι Απόστολοί Του, χειροτόνησαν επισκόπους, πρεσβυτέρους, διακόνους. Πουθενά δεν βλέπομε όμως ανάθεση ιερατείας σε γυναίκα.
Βεβαίως, την συντροφιά του Κυρίου ακολουθούν και κάποιες γυναίκες που είχανε ευεργετηθεί. Και όπως λέγει ο Ιερός Ευαγγελιστής από τα υπάρχοντα τους υπηρετούσαν τον Κύριο και την συνοδεία Του. Δεν βλέπομε όμως να έγινε ανάθεση ιερωσύνης. Πουθενά. Μπορεί οι γυναίκες να έγιναν ιεραπόστολοι να κηρύξουν το Ευαγγέλιο αλλά ιερωσύνη πουθενά.
Σας κάνει εντύπωση, ούτε αυτή η Θεοτόκος δεν εμφανίζεται με ιερατική ιδιότητα. Ούτε η Θεοτόκος. Έτσι, από την Παλαιά Διαθήκη, από την εποχή του Κάιν και του Άβελ μέχρι τον Κύριον τον Ιησούν Χριστόν, και από τον Ιησούν Χριστόν καθ’ όλον το μήκος της Καινής Διαθήκης δεν βλέπουμε πουθενά ανάθεση ιερατικών καθηκόντων σε γυναίκα.
Πώς τώρα, ύστερα από δύο χιλιάδες χρόνια Χριστιανισμού μπορούμε να λέμε ότι μπορεί η γυναίκα να ιερατεύει;
Αυτό παιδιά είναι πολύ κακό. Είναι ένας νεοτερισμός. Είναι ένα ξένο πράγμα από το ήθος της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας και όλα αυτά τα επινοούν μόνον οι αιρετικοί, όπως είναι οι Αγγλικανοί. Γι’ αυτό ας προσέξουμε. Μην νομίζετε πράγματα που γίνονται έξω στην Ευρώπη και στην Αμερική, ύστερα από δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια φτάνουν και σε μας. Δεν έγινε τίποτα έξω που να μην έφτασε και σε μας.
Κάποια μέρα λοιπόν μπορεί να αρχίσει να τίθεται θέμα. Μπορεί κάποιες γυναίκες να αρχίσουν μαινόμενες να βγαίνουν στους δρόμους και να φωνάζουν ότι πέρα από τον φεμινισμό που επικαλούνται, ότι θέλουν ισότητα με τους άντρες και να είναι και αυτές ιερείς. Γιατί τάχα λέγει εσείς μόνοι και όχι και εμείς να ιερατεύουμε;
Σας λέγω, προσέξτε αυτό το σημείο. Αυτό είναι διαβολικό διότι δεν το παρέδωκεν ο Κύριος ούτε υπήρξε εις την ιστορία. Δεν πρέπει λοιπόν έτσι να σκέφτεται μία γυναίκα, ότι μπορεί κάποτε να γίνει ιερεύς.
Μακαριστος π. Αθανάσιος Μυτιληναίος