Παρακάτω θα βρείτε δέκα βασικά ζητήματα που θα προκύψουν με τη “συνθήκη του ΠΟΥ για την πανδημία” και τους τροποποιημένους Διεθνείς Υγειονομικούς Κανονισμούς (IHR-International Health Regulations). Για κάθε θέμα παραθέτουμε τις πηγές.
1 – Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) θα αποκτήσει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει άμεσα στη ζωή σας στο μέλλον σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης υγείας, παρακάμπτοντας έτσι το κράτος δικαίου
Ο ΠΟΥ συνεργάζεται με τους χορηγούς του για μια συνθήκη για την πανδημία και μια τροποποίηση των Διεθνών Υγειονομικών Κανονισμών (IHR). Σχεδιάζει ένα σύνολο κανόνων που αποτελείται από δύο πυλώνες: Την τροποποίηση των υφιστάμενων Διεθνών Υγειονομικών Κανονισμών και τη δημιουργία μιας νέας συνθήκης για την πανδημία.
α) Τροποποίηση των διεθνών υγειονομικών κανονισμών:
Συλλογή των προτεινόμενων τροποποιήσεων των Διεθνών Υγειονομικών Κανονισμών (2005) που υποβλήθηκαν σύμφωνα με την απόφαση WHA75(9) (2022).
Δεύτερη συνεδρίαση της ομάδας εργασίας για τις τροποποιήσεις των διεθνών υγειονομικών κανονισμών (2005) A/WGIHR/2/5, προσωρινό σημείο 4 του θεματολογίου, 6 Φεβρουαρίου 2023
β) Συνθήκη για την πανδημία:
Προσχέδιο από 1.2.2023
Σχέδιο από τον Μάιο 2023
Τρέχον σχέδιο από 2.6.2023
2 – Ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ μπορεί στο μέλλον να σας πει τι να κάνετε, πού να πάτε και ποια φαρμακευτικά προϊόντα πρέπει να πληρώσετε και να λάβετε
Μόνο ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ αποφασίζει πότε προκύπτει μια παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία (άρθρο 12, γραμμή 1 της IHR) και τελειώνει μόνο όταν το αποφασίσει ο Γενικός Διευθυντής.
Στην έκθεσή της της 6ης Φεβρουαρίου 2005 σχετικά με το άρθρο 12, η Ομάδα Εργασίας για την Επέκταση της IHR 2005 δηλώνει σαφώς: “Το άρθρο δίνει έμφαση στη διαβούλευση με το κράτος μέρος στο έδαφος του οποίου συμβαίνει το συμβάν και στην υποχρέωση του Γενικού Διευθυντή να ζητήσει τις απόψεις μιας Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης, ενώ παράλληλα δηλώνει ότι η τελική απόφαση για τον καθορισμό μιας PHEIC (public health emergency of international concern) παραμένει στον Γενικό Διευθυντή”.
Ο Γενικός Διευθυντής οφείλει να διαβουλεύεται με τα κράτη και την Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης σε περίπτωση PHEIC, αλλά η τελική απόφαση για την κήρυξη PHEIC παραμένει σε ένα πρόσωπο: τον Γενικό Διευθυντή.
3 – Είναι δύσκολο έως και απίθανο για κάποιον να “πολεμήσει” ενάντια στην απόφαση αυτή καθώς δεν υπάρχει κανένας επίσημος φορέας για να σας υποστηρίξει – ούτε στη χώρα μας ούτε στον ΠΟΥ
Σύμφωνα με τις νέες συμβάσεις, η απόφαση του Γενικού Διευθυντή δεν μπορεί να προσβληθεί από κανέναν. Είναι δύσκολο να αποδειχθεί κάτι που δεν περιλαμβάνεται στις συμβάσεις.
Τα θεμελιώδη δικαιώματα είναι ουσιαστικά αμυντικά δικαιώματα των ανθρώπων έναντι του κράτους. Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας ενάντια στις καταχρήσεις του κράτους. Με τη Συνθήκη για την Πανδημία και τους τροποποιημένους Διεθνείς Υγειονομικούς Κανονισμούς, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας αναλαμβάνουν “εκ μέρους μας” υποχρεώσεις που πρέπει να τηρήσουμε. Δεν υπάρχουν δικαιώματα άμυνας έναντι των παραβιάσεων του ΠΟΥ, για τις οποίες έχουν εξουσιοδοτηθεί οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας.
4 – Η κυβέρνησή μας πρέπει να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του ΠΟΥ (αποκλεισμοί, εμβολιασμοί κ.λπ.) στο μέλλον.
Η χώρα μας πρέπει να συμμορφωθεί με τους κανονισμούς του ΠΟΥ υπονομεύοντας τις δομές του κράτους δικαίου. Τα άρθρα 13Α και 42 της IHR αποδυναμώνουν τα κράτη μέλη σε περίπτωση εκδήλωσης PHEIC.
Η παράγραφος 1 του νέου άρθρου 13Α έχει ως εξής:
Τα συμβαλλόμενα κράτη αναγνωρίζουν τον ΠΟΥ ως αρχή καθοδήγησης και συντονισμού της διεθνούς αντίδρασης στη δημόσια υγεία κατά τη διάρκεια έκτακτης ανάγκης διεθνούς ενδιαφέροντος για τη δημόσια υγεία και αναλαμβάνουν την υποχρέωση να ακολουθούν τις συστάσεις του ΠΟΥ στο πλαίσιο της διεθνούς αντίδρασής τους στη δημόσια υγεία.
Το άρθρο 42 IHR διευκρινίζει ότι αυτές οι “συστάσεις” πρέπει να εφαρμοστούν “χωρίς καθυστέρηση” – “ξεκινούν και ολοκληρώνονται χωρίς καθυστέρηση”.
5 – Οι πολιτικοί μας δεν επηρεάζουν ενεργά το ποιος θα σας υπαγορεύει και τι θα σας επιβάλλει
Ενώ οι διεθνείς εταιρείες, οι λομπίστες, τα ιδρύματα και η Επιτροπή της ΕΕ διαπραγματεύονται τις συνθήκες μαζί με τον ΠΟΥ, οι εθνικές κυβερνήσεις περιμένουν να εφαρμόσουν αυτό που οι άλλοι έχουν ήδη αποφασίσει.
Σχετικά με τη μεταρρύθμιση των Διεθνών Κανονισμών Υγείας, μπορεί κανείς να διαβάσει, μεταξύ άλλων, στη συνοπτική ανακοίνωση της γερμανικής Μπούντεσταγκ στις 29.06.2023: “Η διαπραγματευτική εντολή για τις τροποποιήσεις των Διεθνών Κανονισμών Υγείας έχει μεταβιβαστεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αποτελεσματική ενοποίηση των ευρωπαϊκών συμφερόντων. Οι διαπραγματεύσεις των ομάδων εργασίας θα συνοδεύονταν επί τόπου από προσωπικό της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Γερμανίας στα Ηνωμένα Έθνη“.
Στην απάντηση (20/7438) της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σε μια ερώτηση (20/7142) μπορεί κανείς στη συνέχεια να διαβάσει στη σελίδα 3:
Ερώτηση: Έχει υποβάλει η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση προτάσεις για την τροποποίηση της IHR εκ μέρους της ή/και σε συνεργασία με άλλες ομάδες ή θεσμούς ή χώρες, και αν ναι, ποιες, και ποιες προτάσεις προέρχονται αποκλειστικά από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, και αν όχι, γιατί όχι;
Απάντηση: Η εντολή διαπραγμάτευσης για τις τροποποιήσεις των διεθνών υγειονομικών κανονισμών μεταβιβάστηκε στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Η Επιτροπή της ΕΕ επεξεργάστηκε και υπέβαλε τις δικές της προτάσεις τροποποίησης μαζί με όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δημοσίως διαθέσιμες στο διαδίκτυο (https://www.eeas.europa.eu/
6 – Ο ΠΟΥ μπορεί να επιλέξει τα προϊόντα που θα χρησιμοποιήσει βάσει των νέων συμβάσεων. Δεν θα προμηθεύονται ανταγωνιστικά προϊόντα από άλλους κατασκευαστές και έθνη
Στο πλαίσιο μιας επείγουσας κατάστασης υγείας, ο ελεύθερος ανταγωνισμός καταργείται. Ο ΠΟΥ επηρεάζει έτσι άμεσα την οικονομία.
Το νέο άρθρο 13Α τα έχει όλα. Στις παραγράφους 2-5, ο ΠΟΥ θα έχει το πάνω χέρι για την κατανομή των “προϊόντων υγείας”. Για το σκοπό αυτό, θα επιτραπεί στον ΠΟΥ να υπαγορεύει στα κράτη μέλη ποια προϊόντα υγείας πρέπει να παράγονται στο έδαφός τους και σε ποιες ποσότητες, καθώς και πώς θα διανέμονται τα προϊόντα αυτά.
7 – Ούτε εμείς οι πολίτες αλλά ούτε και οι κυβερνήσεις μας έχουμε τη δυνατότητα να εκλέξουμε τον Γενικό Διευθυντή του ΠΟΥ ή να επηρεάσουμε τα σχέδια και τους στόχους του
Οι στόχοι του ΠΟΥ καθορίζονται από τις δεσμευμένες συνεισφορές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 80% του προϋπολογισμού του ΠΟΥ. Οι χορηγοί, συχνά επενδυτές, καθορίζουν έτσι το έργο του ΠΟΥ. Η Γερμανία για παράδειγμα υπήρξε κατά τη διάρκεια της επονομαζόμενης πανδημίας ο μεγαλύτερος χορηγός του ΠΟΥ με 1268 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.
8 – Οι πολιτικοί πιθανότατα θα εγκρίνουν τους τελικούς κανονισμούς εξίσου άνευ όρων, αφού ήδη δεν διαπραγματεύονται προς το συμφέρον των πολιτών
Οι πολιτικοί μας θα ψηφίσουν σχετικά με τη Συνθήκη για τις IHR και την Πανδημία στην Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας τον Μάιο του 2024. Οι IHR θα τεθούν αυτομάτως σε ισχύ ένα χρόνο μετά από αυτό, εκτός εάν η χώρα μας ασκήσει βέτο. Η συνθήκη για την πανδημία πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή εντός 1,5 έτους.
α.IHR: Τροποποιήσεις στους Διεθνείς Υγειονομικούς Κανονισμούς, WHA75.12 “Η περίοδος που προβλέπεται σε εκτέλεση του άρθρου 22 του Καταστατικού του ΠΟΥ για την απόρριψη ή την επιφύλαξη των παρόντων Κανονισμών είναι 18 μήνες από την ημερομηνία κοινοποίησης από τον Γενικό Διευθυντή της έγκρισης των παρόντων Κανονισμών από τη Συνέλευση Υγείας. Οποιαδήποτε απόρριψη ή επιφύλαξη που λαμβάνει ο Γενικός Διευθυντής μετά τη λήξη αυτής της περιόδου δεν έχει καμία ισχύ.”
76η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας WHA75.12, θέμα 16.2 της ημερήσιας διάταξης, 28 Μαΐου 2022
β.Συνθήκη για πανδημία: 18 μήνες σύμφωνα με το άρθρο 19 του Καταστατικού του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας: “Κάθε κράτος μέλος αναλαμβάνει την υποχρέωση να λάβει μέτρα για την υιοθέτηση συνθήκης ή συμφωνίας εντός 18 μηνών από την έγκρισή της από τη Συνέλευση Υγείας”.
Προτεινόμενες αλλαγές στο Καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας
9 – Στο μέλλον, η ελευθερία μετακίνησής σας θα εξαρτάται από τις τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ , καθώς ο τελευταίος μπορεί να καθορίσει αν και πού επιτρέπεται στους πολίτες να ταξιδεύουν
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο ΠΟΥ συμφώνησαν για ένα παγκόσμιο πιστοποιητικό υγείας που θα καθορίζει τις ταξιδιωτικές επιλογές, όπως το πιστοποιητικό COVID. Το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ γίνεται το παγκόσμιο ψηφιακό πιστοποιητικό υγείας.
Παγκόσμιο ψηφιακό πιστοποιητικό υγείας – Το Συμβούλιο υιοθετεί τις συστάσεις
10 – Ο Π.Ο.Υ υπαγορεύει τι επιτρέπεται να μαθαίνετε και να συζητάτε με άλλους, καθώς η συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία της έκφρασης πρόκειται να καταλυθεί
Ο ΠΟΥ εξισώνει τις πληροφορίες με τις πανδημίες (“infodemic”), οι οποίες πρέπει να ελέγχονται.
Άρθρο 1 του WHO CA+:””infodemic” σημαίνει υπερβολική πληροφόρηση, συμπεριλαμβανομένων των ψευδών ή παραπλανητικών πληροφοριών, σε ψηφιακά και φυσικά περιβάλλοντα κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης ασθένειας …”.
Ο ΠΟΥ θέλει να αποτρέψει όχι μόνο την “ψευδή πληροφόρηση” αλλά και την “υπερβολική πληροφόρηση”.
Άρθρο 18 παράγραφος 1 στοιχείο β) ΠΟΥ CA+ “[Στο πλαίσιο αυτό, κάθε συμβαλλόμενο μέρος:] διεξάγει τακτική ενημέρωση της κοινότητας, κοινωνική ακρόαση και περιοδική ανάλυση και διαβουλεύσεις με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και μέσα ενημέρωσης, προκειμένου να προσδιορίσει την επικράτηση και τα προφίλ της παραπληροφόρησης, τα οποία θα συμβάλουν στο σχεδιασμό στρατηγικών επικοινωνίας και μηνυμάτων για το κοινό, ώστε να αντιμετωπιστεί η παραπληροφόρηση, η εξαπάτηση και οι ψευδείς ειδήσεις, ενισχύοντας έτσι την εμπιστοσύνη του κοινού και προωθώντας την τήρηση των μέτρων δημόσιας υγείας και των κοινωνικών μέτρων;”
Προκειμένου να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη του κοινού στα μέτρα δημόσιας υγείας και στα κοινωνικά μέτρα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καταπολεμήσουν κάθε μορφή “ψευδούς πληροφόρησης”. Ο ΠΟΥ παίρνει έτσι το θάρρος να καταπολεμήσει τις αντιφατικές απόψεις ή ακόμα και να τις καταπολεμήσει.
