Η πολιορκία τῆς Καστανίτσας υπηρξε μάχη πρὶν ἀπὸ τὴν ἔκρηξη τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821 μὲ σκοπὸ τὴν ἐξόντωση του Κωνσταντὴ Κολοκοτρώνη καὶ του Παναγιώταρου από τους Τούρκους.
Ἡ ἐξέλιξη τῆς μάχης
Μετὰ το μακελειὸ τῆς Ἀρβανιτιάς ο Γαζῆ-Χασᾶν Τσεζάερλης ἔστρωσε σχέδιο νὰ καταστρέψει τον Κωνσταντῆ Κολοκοτρώνη. Πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, καὶ μαζὶ μὲ τον Μαυρογένη επεστρεψαν τὸν Ἰούνιο τοῦ 1780 μὲ 14.000 στρατὸ καὶ καράβια. Βγῆκαν στὸ Γύθειο καὶ διάταξαν τὸν Ἀλήμπεη νὰ τραβήξει ἀπὸ τὴν ξηρὰ γιὰ τὸν πύργο τῆς Καστάνιτσας,(Καστάνια μπαρδουνοχώρια Λακωνίας) ὅπου ἦταν ὁ Κολοκοτρώνης καὶ τὰ παλικάρια του. Ὁ Παναγιώταρος ζήτησε τὴν βοήθεια τῶν Μανιατῶν, ἀλλὰ παρενέβη ὁ Μαυρογέννης καὶ ἔτσι οἱ Μανιάτες δὲν κινήθηκαν. Οἱ Τοῦρκοι πολιόρκησαν τὸν Πύργο καὶ πυρπολῆσαν τὰ κοντινὰ χωριὰ Ἅγιος Νικόλαος καὶ Σελεγούδι. Ἔστησαν κανόνια καὶ βομβοβόλα καὶ ὁ πεζικὸς στρατὸς τῶν Τούρκων σταμάτησε μιὰ ὥρα ἔξω ἀπὸ τοὺς Πύργους τῆς Καστάνιτσας.Τὸ τουρκικὸ στράτευμα ἔγινε ἀντιληπτὸ ἀπὸ τὸν Παναγιώταρο στὴν θέση Ἄβορνα, τοποθεσία κοντὰ στὸ Σελεγούδι τὸ ὁποῖο ἀπέχει 5 χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν Καστάνιτσα. Ὁ Ἀλήμπεης ζήτησε ἀπὸ τὸν Κολοκοτρώνη καὶ τὸν Παναγιώταρο νὰ τοῦ δώσουν ἕνα παιδί τους γιὰ ὅμηρο καὶ ἔτσι νὰ λήσει τὴν πολιορκία. Ὁ Κολοκοτρώνης καὶ ὁ Παναγιώταρος ἀρνήθηκαν, καὶ οἱ Τοῦρκοι ἄρχισαν τὴν πολιορκία. Ἐπὶ δέκα μέρες τὰ κανόνια καὶ τὰ βομβοβόλα, μαζὶ μὲ 20 χιλιάδες ντουφέκια ἔριχναν ἀσταμάτητα. Ὡστόσο οἱ πύργοι βαστοῦσαν γερά. Οἱ τύχοι ἄνοιξαν ἀπὸ τὶς ἀκατάπαυστες βολές, ἀλλὰ οἱ ὑπερασπιστὲς τοὺς ἀμύνονταν γενναία καὶ οἱ Τοῦρκοι δὲν τολμοῦσαν νὰ κάνουν ἕφοδο. Ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ὅμως δὲν ἔφτανε καμιὰ βοήθεια. Ὁ Κολοκοτρώνης καὶ ὁ Παναγιώταρος πῆραν τὴ μεγάλη ἀπόφαση νὰ κάνουν ἔξοδο τὴ νύχτα τῆς 19ης Ἰουλίου 1780.
Ἡ ἔξοδος πραγματοποιήθηκε μόλις βασίλεψε τὸ φεγγάρι. Μὲ τὰ γυναικοπεδα στὴ μέση καὶ τὸ γιαταγάνι στὸ χέρι ὅρμησαν μέσα στοὺς Τούρκους καὶ σκόρπισαν τὸν ὄλεθρο. Οἱ Τοῦρκοι αἰφνιδιάζονται καὶ σφάζονται κατὰ δεκάδες. Σύντομα ὅμως ἡ καταθλιπτικὴ διαφορὰ σὲ ἀριθμούς, θὰ φέρει τὴν μάχη σὲ ἔξοδο θανάτου. Πρῶτος ἔπεσε ὁ Παναγιώταρος. Γύρω του οἱ Τοῦρκοι σαστισμένοι, ἀκόμα δὲν πανηγυρίζουν, ἔχουν πληρώσει βαρὺ φόρο σὲ αἷμα. Ἀναπάντεχα Μανιάτες καὶ ἀρκετοὶ ἀπὸ τὴν οἰκογένεια τοῦ Κολοκοτρώνη, καταφέρνουν νὰ διαφύγουν στὸν Ταύγετο, ὄχι ὅμως καὶ ὁ Κωσταντής. Ξέροντας ὅτι οἱ Τοῦρκοι δὲν θὰ σταματήσουν νὰ τὸν κυνηγοῦν, ἀποφασίζει νὰ δώσει τὴν τελευταία του μάχη στὰ Μαῦρα Λαγκάδια, ψηλὰ στὶς κορφὲς τοῦ Ταϋγέτου.
Αὐτὴ εἶναι ἡ μάχη τῆς Καστανίτσας, μιὰ μάχη κατὰ τὴν ὁποία οἱ Ἕλληνες μαχητές, ἔγραψαν μερικὲς ἀκόμα χρυσὲς σελίδες μὲ τὸ αἷμα τους.
«Ἑλλάδα εἶναι ἡ Μάνα μου καὶ ΜΑΝΗ τὸ ὄνομά μου καὶ Τοῦρκος δὲν ἐπάτησε ποτὲ τὰ χώματά μου».
ΧΑΙΡΕ ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ
ΠΗΓΕΣ
ΑΔΕΙΑ : https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.el#