«Καθένας μας ἔχει μέσα εἰς τήν καρδίαν του ἕνα ἀπό τά δύο ἤ τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διά μέσου τῆς πίστεως καί καλῶν ἔργων, ἤ τόν πονηρόν διάβολον διά μέσου τῆς ἀπιστίας καί ἀμέλειας τῶν θείων ἐντολῶν καί τῆς ἐργασίας τῶν κακῶν».
(ἁγίου Συμεῶνος τοῦ νέου Θεολόγου).
«Ὁ Θεός δέν χαίρεται τόσον πολλά οὔτε εἰς τήν νηστεία, οὔτε εἰς τήν ἀγρυπνίαν, οὔτε εἰς ἄλλον σωματικόν κόπον, οὔτε εἰς κανένα ἄλλο καλόν ἔργον, οὔτε φανερώνεται εἰς ἄλλον τινά, ἔξω μόνον εἰς τήν ταπεινήν καί ἀπερίεργον καί ἀγαθήν ψυχήν καί καρδίαν».
(ἁγίου Συμεῶνος τοῦ νέου Θεολόγου).
«Ἡ ζωή μας εἶναι ἀγάπη – ναί ἀγάπη. Καί ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, ἐκεῖ εἶναι καί ὁ Θεός καί ὅπου ὁ Θεός, ἐκεῖ ὅλα τά ἀγαθά».
(ἁγίου Συμεῶνος τοῦ νέου Θεολόγου).
«Διά τήν ἡδονήν ἀγαπῶμεν τά πάθη καί διά τήν ὀδύνην τήν ἀρετήν ἀποφεύγομεν».
(ἁγίου Συμεῶνος τοῦ νέου Θεολόγου).
«Οἶμαι κατά τέσσαρας τρόπους ἁμαρτάνειν τόν ἄνθρωπον· κατά συναρπαγήν, κατά ἀπάτην, κατά ἄγνοιαν, κατά διάθεσιν· καί οἱ μέν πρῶτοι τρεῖς, εὐχερῶς εἰς ἐπίγνωσιν καί μετάνοιαν ἔρχονται· ὁ δέ ἐκ διαθέσεως ἁμαρτάνειν καί μήτε τῇ πείρα, μήτε τῷ χρόνῳ εἰς μετάνοιαν ἐρχόμενος ἀνήκεστον ἔχει τήν κόλασιν».
(ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ).
«Εἰ ἔγνως ὅτι ἡ φορά τῆς τῶν παθῶν ἐνεργείας ἐστίν ἐν σοι ἄπρακτος καί ἡ κατάνυξις ἐκ ταπεινοφροσύνης πηγάζει ἀπό τῶν ὀφθαλμόν σου, γνῶθι ὅτι ἦλθεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπί σέ καί ἐγκώμιον ἐγένου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
(Ὁσίου Νικήτα τοῦ Στηθάτου).