ΑΠΟ ΤΟ «ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΛΑΜΠΡΟ» ΣΤΑ «ΦΩΤΑ» ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ

Μιά φο­ρά κι ἕ­να και­ρό, τό­τε πού ἡ Ἑλ­λά­δα βρι­σκό­ταν κά­τω ἀ­πό Ὀ­θω­μα­νι­κή κυ­ρι­αρ­χί­α καί τό Γέ­νος περ­νοῦ­σε μί­α ἀ­πό τίς πιό δύ­σκο­λες φά­σεις τῆς ἱ­στο­ρί­ας του, ζοῦ­σε ἕ­νας κα­λό­γε­ρος, ὁ πα­πα–Μάρ­κος. Τό Μο­να­στή­ρι του, κτι­σμέ­νο μέ­σα σέ μία χα­ρά­δρα ἦ­ταν ὁ πιό ἰ­δα­νι­κός τό­πος ἡ­συ­χί­ας, πε­ρι­συλ­λο­γῆς καί προ­σευ­χῆς. Τόν τε­λευ­ταῖ­ο και­ρό ὅ­μως ὁ κα­λός καί φι­λό­τι­μος μο­να­χός εἶ­χε ἀ­πο­κτή­σει μό­νι­μους ἐ­πι­σκέ­πτες. Μό­λις ἔ­πε­φτε τό σού­ρου­πο, λί­γα–λί­γα παι­διά ἀ­πό τό κον­τι­νό χω­ριό, ἔρ­χον­ταν γιά νά κα­θί­σουν ἕ­να γύ­ρω ἀ­πό τόν πα­πα–Μάρ­κο καί νά ἀρ­χί­σουν τό μά­θη­μα. Κά­θε μέ­ρα το­ύς δι­ά­βα­ζε Ψαλ­μούς ἀ­πό τό Ψαλ­τῆ­ρι, το­ύς μά­θαι­νε Τρο­πά­ρια ἀ­πό τήν Πα­ρα­κλη­τι­κή, το­ύς ἐ­ξη­γοῦ­σε τά Ἀ­να­στά­σι­μα ἀ­πό τήν Ὀ­κτά­η­χο.

Ἔ­τσι μά­θαι­ναν γράμ­μα­τα τά παι­διά ἐ­κεῖ­νο τόν και­ρό. Καί κον­τά στά γράμ­μα­τα, μά­θαι­ναν ν᾿ ἀ­γα­ποῦν τόν Θε­ό καί τήν Πα­τρί­δα τους, πού τό­τε ἦ­ταν σκλα­βω­μέ­νη στο­ύς Τούρ­κους.

Μέ πό­ση λα­χτά­ρα ἄ­κου­γαν κά­θε μέ­ρα τόν πα­πα–Μάρ­κο νά το­ύς δι­η­γεῖ­ται ἱ­στο­ρί­ες γιά τόν Τρω­ϊ­κό πό­λε­μο, γιά τόν Ὀ­δυσ­σέ­α, γιά το­ύς Περ­σι­κούς πο­λέ­μους… Πό­σο πο­λύ το­ύς εἶ­χε ἐν­τυ­πω­σιά­σει ὁ Μέ­γας Ἀ­λέ­ξαν­δρος μέ τίς κα­τα­κτή­σεις του σέ ὅ­λη τήν Οἰ­κου­μέ­νη! Ἀλ­λά κι ὁ Μέ­γας Κων­σταν­τῖ­νος, τό Βυ­ζάν­τιο, ἡ Ἁ­γιά–Σο­φιά, ὁ θρῦλος γιά τόν Μαρ­μα­ρω­μέ­νο Βα­σι­λιά, ἔ­κα­ναν τίς καρ­δι­ές τους νά κτυ­ποῦν τό­σο δυ­να­τά καί νά ὁ­ρα­μα­τί­ζον­ται τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α τους!…

Σή­με­ρα ὅ­μως, στό Κρυ­φό Σχο­λει­ό τους, δέ­χθη­καν ξαφ­νι­κά μί­α ἀ­πρό­σμε­νη ἐ­πί­σκε­ψη. Ὄ­χι, δέν το­ύς ἀ­να­κά­λυ­ψαν φα­να­τι­κοί Μω­α­με­θα­νοί. Τρεῖς κα­λον­τυ­μέ­νοι κύ­ριοι εἶ­ναι, πού δεί­χνουν μᾶλ­λον Εὐ­ρω­παῖ­οι. Προ­χώ­ρη­σαν πρός τόν Δά­σκα­λο καί το­ύς μα­θη­τές, ἐ­νῶ λί­γο πιό πί­σω ἔ­μει­νε ὁ ὁ­δη­γός τους. Αὐ­τός ἔ­μοια­ζε μέ Ἑ­βραῖ­ο ἔμ­πο­ρο. Δέν τόν εἶ­δε ὅ­μως κα­νείς, δι­ό­τι δέν μπῆ­κε μέ­σα. Κρύ­φτη­κε ἔ­ξω καί πε­ρί­με­νε. Οἱ ἐ­πι­σκέ­πτες πε­ρί­με­ναν μέ εὐ­γέ­νεια νά τε­λει­ώ­σει τό μά­θη­μα καί ὕ­στε­ρα ἀ­πο­κά­λυ­ψαν τό σκο­πό τῆς ἐ­πι­σκέ­ψε­ώς τους.

–          Ἐρ­χό­μα­στε ἀ­πό τό μέλ­λον… Ἀ­πό τήν Ἑλ­λά­δα τοῦ 2010… Ἀ­νή­κου­με στό «Συ­νή­γο­ρο τοῦ Μα­θη­τή» καί μέ τή μη­χα­νή τοῦ χρό­νου τα­ξι­δεύ­ου­με σέ δι­ά­φο­ρους τό­πους κι ἐ­πο­χές, προ­κει­μέ­νου νά ἐ­ξε­τά­σου­με κα­ταγ­γε­λί­ες γιά πα­ρε­κτρο­πές καί ση­μαν­τι­κά λά­θη σέ τα­κτι­κές τῆς Ἐκ­παί­δευ­σης. Σή­με­ρα θά ἐ­ξε­τά­σου­με τίς κα­ταγ­γε­λί­ες πού ὑ­πάρ­χουν εἰς βά­ρος σας.

–          Δέν κα­τα­λα­βαί­νω εἶ­πε μέ ἔκ­πλη­ξη ὁ πα­πα–Μάρ­κος. Γιά ποι­ές κα­ταγ­γε­λί­ες μι­λᾶ­τε; Τό ὅ­τι μα­ζεύ­ω τά παι­διά καί το­ύς κά­νω μά­θη­μα γιά τή Γλώσ­σα, τήν Ἱστο­ρί­α, τή Θρη­σκεί­α μας, εἶ­ναι κα­κό;

–          Θά σᾶς ἐ­ξη­γή­σω, ἀ­πάν­τη­σε ψυ­χρά ὁ με­γα­λύ­τε­ρος ἀ­πό το­ύς πα­ρά­ξε­νους ἐ­πι­σκέ­πτες, καί μέ σο­βα­ρό ὕ­φος ἄρ­χι­σε νά δι­α­βά­ζει: 

   «Ὁ Συ­νή­γο­ρος τοῦ Μα­θη­τῆ ὕ­στε­ρα ἀ­πό σχε­τι­κές κα­ταγ­γε­λί­ες καί σέ μία προ­σπά­θεια νά συμ­βά­λει στήν ἐ­ξυ­γί­αν­ση τῆς Ἐκ­παί­δευ­σης στή χώ­ρα μας καί στήν προ­α­γω­γή της σέ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κό ἐ­πί­πε­δο μέ βά­ση τίς ἀρ­χές τῆς πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κό­τη­τας καί τῆς ἰ­σό­τη­τας, μέ ὁ­μό­φω­νη ἀ­πό­φα­σή του κα­τα­δι­κά­ζει τό «Κρυ­φό Σχο­λει­ό» καί ὅ­λους το­ύς φο­ρεῖς πού συ­νε­τέ­λε­σαν στήν ὀρ­γά­νω­σή του, γιά τή μο­νό­πλευ­ρη καί μο­νο­με­ρῆ Παι­δεί­α πού προ­σφέ­ρει. Συγ­κε­κρι­μέ­να ἐ­πι­ση­μαί­νει τά ἑ­ξῆς: Α. Ἰ­δε­ο­λο­γι­κή μο­νο­με­ρεί­α: Τά παι­διά δι­δά­σκον­ται Ἑλ­λη­νι­κή γλώσ­σα καί Θρη­σκευ­τι­κά μέ βά­ση τή Χρι­στι­α­νι­κή δι­δα­σκα­λί­α, τή στιγ­μή πού στήν χώ­ρα συγ­κα­τοι­κοῦν Ἕλ­λη­νες καί Τοῦρ­κοι. Συ­νε­πῶς, τό ἀ­να­λυ­τι­κό πρό­γραμ­μα σπου­δῶν θά ἔ­πρε­πε ἀ­πα­ραι­τή­τως νά πε­ρι­λαμ­βά­νει Τουρ­κι­κή γλώσ­σα, δι­δα­σκα­λί­α τοῦ Ἰσ­λάμ καί ἄλ­λα συ­να­φῆ μα­θή­μα­τα. Ἔ­τσι θά προ­ά­γον­ται οἱ δι­α­πο­λι­τι­σμι­κές σχέ­σεις τῶν δύ­ο λα­ῶν καί θά ἐ­ξο­μα­λύ­νον­ται οἱ ἀν­τι­θέ­σεις πού προ­κύ­πτουν, κα­θώς συμ­βι­ώ­νουν στό ἴ­διο πε­ρι­βάλ­λον. Β. Πα­ρα­βί­α­ση τῆς Θρη­σκευ­τι­κῆς Ἐ­λευ­θε­ρί­ας. Γιά Σχο­λι­κά ἐγ­χει­ρί­δια στό «Κρυ­φό Σχο­λει­ό» χρη­σι­μο­ποι­οῦν­ται τά Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κά βι­βλί­α ἀ­πο­κλει­στι­κά. Ἔ­τσι οἱ τυ­χόν μή Ὀρ­θό­δο­ξοι, ἄ­θε­οι καί ἀλ­λό­θρη­σκοι μα­θη­τές ὑ­πο­χρε­οῦν­ται νά με­λε­τοῦν βι­βλί­α τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας. Οἱ μα­θη­τές θά πρέ­πει νά ἐ­πι­λέ­γουν, ἄν τό ἐ­πι­θυ­μοῦν, νά δι­δά­σκον­ται ἀ­πό τό Κο­ρά­νιο ἤ κι ἀ­πό ἄλ­λες πη­γές τῆς πα­ρα­δό­σε­ως τοῦ Ἰσ­λάμ. Μία τέ­τοι­α δυ­να­τό­τη­τα δέν θά ἐ­ξυ­πη­ρε­τή­σει μό­νο το­ύς Ὀ­θω­μα­νούς, ἀλ­λά θά ὠ­φε­λή­σει καί τά μι­κρά Ἑλ­λη­νό­που­λα, τά ὁ­ποῖ­α θά ἐ­ξοι­κει­ώ­νον­ται στα­δια­κά μέ τά ἤ­θη καί τά ἔ­θι­μα τῶν Τούρ­κων Ὀ­θω­μα­νῶν. Γ. Ἐ­ρω­τη­μα­τι­κά δη­μι­ουρ­γεῖ ὁ δι­ο­ρι­σμός Ἐκ­παι­δευ­τι­κῶν μό­νο ἀ­πό τόν χῶ­ρο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας καί μά­λι­στα κλη­ρι­κῶν. Τό γε­γο­νός ὅ­τι τά παι­διά δι­δά­σκον­ται ἀ­πό πα­πᾶ­δες καί κα­λο­γέ­ρους δη­μι­ουρ­γεῖ σο­βα­ρές ὑ­πο­ψί­ες καί πολ­λα­πλά προ­βλή­μα­τα. Ὑ­πάρ­χει κίν­δυ­νος ὑ­πο­κί­νη­σης καί ἀ­νά­πτυ­ξης ρεύ­μα­τος Θρη­σκευ­τι­κοῦ φα­να­τι­σμοῦ καί Ἐ­θνο­κεν­τρι­κοῦ φυ­λε­τι­σμοῦ μέ ἀ­πρό­βλε­πτες συ­νέ­πει­ες (ἐ­πα­να­στα­τι­κές τά­σεις, ἐ­ξε­γέρ­σεις κ.λ.π.). Δ. Τέ­λος, ἐκ­κρε­μεῖ καί ἡ κα­ταγ­γε­λί­α στόν «Συ­νή­γο­ρο τοῦ Πο­λί­τη» εἰς βά­ρος τοῦ Κρυ­φοῦ Σχο­λει­οῦ, ὅ­τι μέ τό νά γί­νον­ται τά μα­θή­μα­τα κρυ­φά στο­ύς Να­ούς καί τά Μο­να­στή­ρια δέν πα­ρέ­χον­ται ἴ­σες εὐ­και­ρί­ες καί δι­καί­ω­μα συμ­με­το­χῆς στά παι­διά τῶν Ὀ­θω­μα­νῶν πού εἶ­ναι ὄ­χι ἁ­πλά ἰ­σό­τι­μοι πο­λί­τες, ἀλ­λά κα­τέ­χουν καί τήν Κυ­βερ­νη­τι­κή ἐ­ξου­σί­α στή χώ­ρα. Ὕ­στε­ρα ἀ­πό ὅ­λα αὐ­τά ἀ­παι­τοῦ­με τήν ἄ­με­ση ἐ­φαρ­μο­γή τῶν κά­τω­θι δι­α­τά­ξε­ων:

1.      Τήν ἄ­με­ση ἐ­ξα­φά­νι­ση κά­θε στοι­χεί­ου πού θά θυ­μί­ζει τήν ὕ­παρ­ξη καί τήν ἱ­στο­ρι­κή ὑ­πό­στα­ση τοῦ Κρυ­φοῦ Σχο­λει­οῦ.

2.      Τή μό­νι­μη ἀ­παλ­λα­γή τῆς Παι­δεί­ας στήν Ἑλ­λά­δα ἀ­πό φον­τα­μεν­ταλ­τι­στι­κά μα­θή­μα­τα, ὅ­πως Θρη­σκευ­τι­κά, Ἱ­στο­ρί­α, κ.λ.π.

3.      Τόν ἀ­πο­κλει­σμό πρό­σβα­σης τῶν Ἱ­ε­ρέ­ων στά Σχο­λεῖ­α καί τόν πε­ρι­ο­ρι­σμό κά­θε δρα­στη­ρι­ό­τη­τας τοῦ Σχο­λεί­ου πού θά σχε­τί­ζε­ται μέ τήν Ἐκ­κλη­σί­α.

4.      Τόν δι­ο­ρι­σμό Ἱ­ε­ρο­δι­δα­σκά­λων τοῦ Ἰσ­λάμ σέ μου­φτεί­ες καί Σχο­λεῖ­α ἐν­τός Ἑλ­λα­δι­κοῦ χώ­ρου, ὡς ἔν­δει­ξη κα­λῆς θέ­λη­σης ἔ­ναν­τι τῶν Τούρ­κων καί ὡς ἀ­πο­κα­τά­στα­ση τῆς ἀ­δι­κί­ας γιά τήν πα­ρα­βί­α­ση τῶν δι­και­ω­μά­των τους.

5.      Τή δέ­σμευ­ση ὅ­τι στό ἑ­ξῆς κά­θε πρά­ξη τῆς Ἐκ­παι­δευ­τι­κῆς δι­α­δι­κα­σί­ας στήν Ἑλ­λά­δα θά ἐ­ναρ­μο­νί­ζε­ται πλή­ρως μέ τίς ἀ­πο­φά­σεις τοῦ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κοῦ Δι­κα­στη­ρί­ου καί τίς Ἀ­νε­ξάρ­τη­τες Ἀρ­χές τῆς χώ­ρας. Ἄν ἀρ­νη­θεῖ­τε τήν ἐ­φαρ­μο­γή τῶν ἀ­νω­τέ­ρω δι­α­τά­ξε­ων, τό­τε γιά 500 χρό­νια νά μήν πε­ρι­μέ­νε­τε καμ­μιά βο­ή­θεια ἀ­πό τήν Εὐ­ρώ­πη. Ἄν ὅ­μως δε­χθεῖ­τε, τό­τε εἴ­μα­στε πρό­θυ­μοι νά σᾶς με­τα­φέ­ρου­με μα­ζί μας στό ἔ­τος 2010. Αὐ­τό γιά σᾶς ση­μαί­νει ὁ­λο­κλή­ρω­ση τῶν μα­θη­μά­των σας σέ πρό­τυ­πα Ἑλ­λη­νι­κά Σχο­λεῖα­, δυ­να­τό­τη­τα σπου­δῶν στά κα­λύ­τε­ρα Εὐ­ρω­πα­ϊ­κά Πα­νε­πι­στή­μια καί τε­ρά­στια οἰ­κο­νο­μι­κά ὀ­φέ­λη ἀ­πό Εὐ­ρω­πα­ϊ­κά κον­δύ­λια γιά τήν ἀ­νά­πτυ­ξη τοῦ Σχο­λεί­ου σας καί τῆς εὐ­ρύ­τε­ρης πε­ρι­ο­χῆς. Ἡ ἐ­πι­λο­γή εἶ­ναι δι­κή σας. Ἐ­μεῖς τώ­ρα πρέ­πει νά γυ­ρί­σου­με στά κα­θή­κον­τά μας…».

…………………………………………………………………………………

 

Ὁ πα­πα–Μάρ­κος καί τά παι­διά κοί­τα­ζαν ἀ­πο­ρη­μέ­νοι. Ὅ­ταν ἔ­φυ­γαν οἱ πα­ρά­ξε­νοι ἐ­πι­σκέ­πτες, οἱ μα­θη­τές ξέ­σπα­σαν:

–Πα­πα–Μάρ­κο, πι­στεύ­εις ὅ­τι τά Σχο­λεῖ­α στήν Ἑλ­λά­δα τοῦ 2010 εἶ­ναι κα­λύ­τε­ρα ἀ­πό τό δι­κό μας; Ρώ­τη­σε ἕ­νας μα­θη­τής.

–Ἐ­γώ θά ἤ­θε­λα νά το­ύς ἐ­πι­σκε­φθοῦ­με ἔ­τσι ἀ­πό πε­ρι­έρ­γεια… Νά δοῦ­με πό­σο κα­λύ­τε­ρα γνω­ρί­ζουν ὀρ­θο­γρα­φί­α, γραμ­μα­τι­κή, συν­τα­κτι­κό…, πε­τά­χτη­κε κά­ποι­ος ἄλ­λος.

–Ἄς γρά­ψου­με καί δι­α­γώ­νι­σμα!… Στήν Ἱ­στο­ρί­α, στά Θρη­σκευ­τι­κά, ὅ­που θέ­λουν!

–Συμ­φω­νῶ μα­ζί σας, παι­διά, εἶ­πε μέ ἐν­θου­σια­σμό κι ὁ πα­πα– Μάρ­κος. Νά πᾶ­με, νά γνω­ρί­σου­με ἀ­πό κον­τά τά πε­ρί­φη­μα «Πρό­τυ­πα Σχο­λεῖ­α» τους καί νά δοῦ­με ἄν πράγ­μα­τι ἔ­χουν γί­νει κα­λύ­τε­ρα μέ ὅ­λα αὐ­τά τά μέ­τρα πού ἐ­φαρ­μό­ζουν.

Ἔ­τσι ὁ πα­πα–Μάρ­κος καί οἱ μα­θη­τές του ξε­κί­νη­σαν τό με­γά­λο τα­ξί­δι στό χρό­νο. Κά­πο­τε ἔ­φθα­σαν καί στήν Ἑλ­λά­δα τοῦ 2010.

Ἀ­να­ζή­τη­σαν κά­ποι­ο Σχο­λεῖ­ο νά ἐ­πι­σκε­φθοῦν, μά­ται­α ὅ­μως. Ὅ­λα ἦ­ταν κλει­στά! Τε­λοῦ­σαν ὑ­πό κα­τά­λη­ψη… Κι οἱ μα­θη­τές στίς κα­φε­τε­ρί­ες.  

 

Γ. Κ.

 

(Περιοδικό, ‘ Ἡ Δρᾶσις μας ‘ , Τεῦχος 471, ΑΥΓ.-ΣΕΠ. 2009)