Στις 13 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω μια επερώτηση σχετικά με τις πιθανές βλάβες που προκαλούν τα πειραματικά εμβόλια mRNA έναντι του Covid-19 με χρήση έκτακτης ανάγκης. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι, εκείνο το βράδυ, η ζωή μου άλλαξε. Κατά την ομιλία εκείνη, στα τεκμηριωμένα στοιχεία που παρουσίασα στη Βουλή, τα οποία ουσιαστικά κανείς δεν έχει αντικρούσει, τόνισα στον Υπουργό το μέγεθος των βλαβών που προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν αυτά τα πειραματικά εμβόλια. Έχοντας εκφωνήσει αυτή την ομιλία σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα, σε αυτό το πλέον σημαντικό ζήτημα -κυριολεκτικά ζωής και θανάτου- μου συνέβησαν αμέσως δύο πράγματα: Πρώτον, με αγνόησαν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Παρά το γεγονός ότι τους έστειλα ένα φύλλο δεδομένων στον απόηχο της συζήτησης, που να τεκμηριώνει επιστημονικά κάθε σημείο που έθεσα, κανένα μέσο ενημέρωσης δεν ήθελε να μιλήσει για το ζήτημα των σοβαρών βλαβών ή θανάτων που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των εμβολίων mRNA. […]
Στην πραγματικότητα, ελάχιστα με νοιάζει το ότι με αγνοούν τα μέσα ενημέρωσης, γιατί, μετά από αυτήν την ομιλία, συνέβη κάτι πολύ πιο σημαντικό: επικοινώνησαν μαζί μου χιλιάδες άνθρωποι που μου πρόσφεραν την υποστήριξή τους και έλαβα πολλές εκατοντάδες email από όλο τον κόσμο που μου διηγούνταν τις δικές τους ιστορίες για τις βλάβες που προκλήθηκαν μετά τον εμβολιασμό τους (ή των αγαπημένων τους) κατά του Covid. Επικοινώνησαν μαζί μου γονείς από τη δική μου και τις γύρω εκλογικές περιφέρειες, ευχαριστώντας με που ρώτησα γιατί κάναμε αυτούς τους πειραματικούς εμβολιασμούς σε υγιή παιδιά και νέους που προφανώς δεν τους χρειάζονται και δεν έχουν καμία προστασία από αυτούς. Ήρθανε σε επαφή μαζί μου πάρα πολλοί συγγενείς που είχαν χάσει τους αγαπημένους τους ξαφνικά, αφού τους έβαλαν στο μπράτσο τις πειραματικές γονιδιακές θεραπείες Moderna, Pfizer ή AstraZeneca. Πολλοί από αυτούς ρωτούσαν στα email τους γιατί αυτό το ζωτικής σημασίας ζήτημα δεν λαμβανόταν πιο σοβαρά από πολλούς από τους αξιότιμους φίλους και συναδέλφους μου. Αυτό, κύριε Αντιπρόεδρε, είναι ένα ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουν οι συνάδελφοί μου.
Πολλοί περισσότεροι ρωτούσαν γιατί -καθώς τα στοιχεία συνεχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια σχεδόν σε καθημερινή βάση- η τέταρτη εξουσία ήταν τόσο απαξιωτική στην ανάδειξη των στοιχείων. Αυτή, κύριε Αντιπρόεδρε, είναι μια ερώτηση στην οποία πρέπει να απαντήσουν τα ΜΜΕ. Αλλά όλοι όσοι επικοινώνησαν μαζί μου, μου ζήτησαν να συνεχίσω τον αγώνα και να συνεχίσω να ευαισθητοποιώ το κοινό για τις βλάβες από τα εμβόλια και τους θανάτους από τα εμβόλια. Αυτό είναι το αίτημα στο οποίο έρχομαι να ανταποκριθώ σήμερα.
Παρά τη σιωπή των μέσων ενημέρωσης, υπάρχει πολύ μεγάλο, τεράστιο και αυξανόμενο ενδιαφέρον για αυτό το θέμα. Σήμερα, ρωτάω για άλλη μια φορά τον Υπουργό γιατί δεν γίνονται περισσότερα, τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και παγκοσμίως, για να διερευνηθούν και να δημοσιοποιηθούν οι σαφείς και καλά τεκμηριωμένες αρνητικές επιπτώσεις των εμβολίων κατά του Covid-19 -εμβόλια που έχουν αποφέρει δισεκατομμύρια στις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, και επίσης εμβόλια που έχουν οδηγήσει σε εντελώς πρωτόγνωρα επίπεδα αναφοράς κίτρινων καρτών. Τα δεδομένα της ίδιας της κυβέρνησης από αυτή την άποψη είναι καταδικαστικά. Είναι ενδιαφέρον ότι μόλις αυτή την εβδομάδα, η Ρυθμιστική Υπηρεσία Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας ανακοίνωσε ότι δεν θα αναφέρει πλέον δημόσια τις ενημερώσεις για τις κίτρινες κάρτες σχετικά με τις αναφερόμενες βλάβες από αυτές τις πειραματικές θεραπείες. Μπορεί ο Υπουργός να εξηγήσει το σκεπτικό αυτής της απόφασης, ειδικά δεδομένου ότι ο αριθμός των αναφορών κίτρινης κάρτας για ανεπιθύμητες ενέργειες είναι πολύ υψηλότερος για το πειραματικό εμβόλιο για τον Covid-19 από ό,τι για τις συνολικές αναφορές κίτρινης κάρτας όλων των συμβατικών εμβολίων που χορηγήθηκαν τα τελευταία 50 χρόνια; […]
Τα δεδομένα που τηρούνται από την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής της Κυβέρνησης των ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκαν για έρευνα από τον Δρ Joseph Fraiman, όπου περιγράφει λεπτομερώς τη συχνότητα σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών μετά τον εμβολιασμό με τα εμβόλια mRNA τόσο της Pfizer, όσο και της Moderna. Για λόγους σαφήνειας, ως σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια ορίζεται οποιαδήποτε έχει ως αποτέλεσμα θάνατο, ή είναι απειλητική για τη ζωή τη στιγμή του συμβάντος, ή οδηγεί σε νοσηλεία σε νοσοκομείο ή παράταση της υπάρχουσας νοσηλείας, επίμονη ή σημαντική αναπηρία ή ανικανότητα, συγγενή ανωμαλία ή εκ γενετής ελάττωμα ή κάτι που θεωρείται ιατρικά σημαντικό με βάση την ιατρική κρίση.
Χρησιμοποιώντας αυτόν τον ορισμό, η εν λόγω μελέτη επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν 10,1 σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες για κάθε 10.000 χορηγούμενους εμβολιασμούς με το σκεύασμα της Pfizer. Αυτό σημαίνει ότι ένα στα 990 άτομα που εμβολιάζονται με την αναμνηστική δόση της Pfizer θα έχει μια σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια. Ο κίνδυνος με το εμβόλιο Moderna είναι ακόμη μεγαλύτερος: υπάρχουν 15,1 σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες για κάθε 10.000 εμβόλια Moderna. Αυτό σημαίνει ότι ένα στα 662 άτομα που εμβολιάζονται με την αναμνηστική δόση της Moderna θα έχει κάποιο σοβαρό ανεπιθύμητο συμβάν. Συνδυάζοντας τα δεδομένα για τα εμβόλια ή τις αναμνηστικές δόσεις mRNA Pfizer και Moderna, μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν κατά μέσο όρο 1.250 σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες για κάθε 1 εκατομμύριο αναμνηστικές δόσεις εμβολίου που χορηγούνται -με άλλα λόγια, κατά μέσο όρο μία στις 800 πιθανότητες για ένα σοβαρό ανεπιθύμητο συμβάν κάθε φορά που κάποιος λαμβάνει αναμνηστική δόση.
Ας προχωρήσουμε τώρα στα δεδομένα της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου. Στις 25 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας δημοσίευσε στοιχεία από μια παρουσίαση που δόθηκε από τον Οργανισμό Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου στη Μικτή Επιτροπή Εμβολιασμού και Ανοσοποίησης. Τα δεδομένα που δημοσιεύθηκαν χώρισαν τον πληθυσμό σε ομάδες ανά ηλικία και χώρισαν περαιτέρω αυτές τις ηλικιακές ομάδες σε εκείνες που θεωρούνταν υγιείς και σε αυτές που θεωρούνται σε κίνδυνο. Υπολογίστηκαν τα άτομα που θα έπρεπε να εμβολιαστούν (για καθεμία από αυτές τις υποομάδες) προκειμένου να αποτραπεί, πρώτον, μία μόνο νοσηλεία και, δεύτερον, μία μόνο σοβαρή νοσηλεία που απαιτεί οξυγόνο ή διασωλήνωση -ουσιαστικά, το να μπει κανείς σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
Οι αριθμοί είναι απόλυτοι. Για να αποτραπεί η εισαγωγή μόνο ενός υγιούς ενήλικα, ηλικίας μεταξύ 50 και 59 ετών, λόγω του κορωνοϊού, τα δημοσιευμένα στοιχεία της ίδιας της κυβέρνησης αναφέρουν ότι χρειάστηκε να υποβληθούν σε αναμνηστική δόση εμβολίου 43.600 άτομα το φθινόπωρο. Με ένα ποσοστό σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών 1 στους 800, αυτό σημαίνει ότι στην υγιή ομάδα ηλικίας 50 έως 59 ετών, ως αποτέλεσμα της χρήσης αναμνηστικών δόσεων mRNA, 55 άτομα θα πέθαιναν ή θα μεταφέρονταν στο νοσοκομείο με παρενέργειες ώστε να αποφευχθεί ένα μεμονωμένο κρούσμα Covid από το να πάει στο νοσοκομείο. Τα ίδια δεδομένα δείχνουν ότι, για τα υγιή νεότερα άτομα, ο αριθμός που χρειάζεται να λάβει αναμνηστική δόση για να αποτραπεί μία και μόνο εισαγωγή στο νοσοκομείο με Covid-19 είναι πολύ υψηλότερος. Χρειάστηκε να χορηγηθούν περίπου 92.500 αναμνηστικές δόσεις για να αποτραπεί μία νοσηλεία λόγω του κορωνοϊού στους υγιείς από 40 έως 49 ετών, γεγονός που θα έθετε ταυτόχρονα 116 άτομα σε πιθανότητα θανάτου ή σοβαρής παρενέργειας (με εισαγωγή στο νοσοκομείο) από το εμβόλιο. Για τους υγιείς από 30 έως 39 ετών χρειάστηκαν 210.400 αναμνηστικές δόσεις για να αποτραπεί μία μόνο νοσηλεία από κορωνοϊό, επομένως 263 από αυτήν την ομάδα θα έχουν νοσηλευτεί στο νοσοκομείο ή, δυστυχώς, θα έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα των παρενεργειών από τις αναμνηστικές δόσεις, μόνο και μόνο για να κρατήσουν ένα κρούσμα Covid εκτός νοσοκομείου.
Ωστόσο, τα δεδομένα χειροτερεύουν γιατί η νοσηλεία δεν σημαίνει απαραίτητα μια σοβαρή ιατρική παρέμβαση όπως διασωλήνωση ή παροχή οξυγόνου. Για να αποφευχθεί η σοβαρή νοσηλεία από τον Covid-19, οι αριθμοί αναμνηστικών δόσεων που χρειάζονται γίνονται αστρονομικοί. Θα πρότεινα αυτό να είναι το πραγματικό σημείο αναφοράς για σύγκριση με τους κινδύνους θανάτου ή σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών από τις ίδιες τις αναμνηστικές δόσεις.
Τα δεδομένα της ίδιας της κυβέρνησης δείχνουν ότι, για τους υγιείς ενήλικες ηλικίας 50 έως 59 ετών, ήταν απαραίτητο να γίνουν 256.400 αναμνηστικές δόσεις για να αποτραπεί μόνο μία σοβαρή νοσηλεία, εισάγοντας 321 άτομα στο νοσοκομείο με σοβαρές παρενέργειες από τις αναμνηστικές δόσεις, κάτι που περιλαμβάνει, προφανώς, και τον κίνδυνο θανάτου. Για τους υγιείς από 40 έως 49 ετών, αυτός ο αριθμός αυξάνεται σε 932.500 αναμνηστικές δόσεις που χρειάστηκαν προκειμένου να κρατήσουν έναν ασθενή με Covid εκτός της μονάδας εντατικής θεραπείας, μεταφέροντας δυνητικά 1.165 άτομα στο νοσοκομείο με σοβαρές βλάβες, θάνατο ή αναπηρία. Και για υγιείς από 30 έως 39 ετών, κανείς δεν γνωρίζει την απάντηση στον αριθμό των αναμνηστικών δόσεων που χρειάζονται για να αποφευχθεί μια σοβαρή νοσηλεία, επειδή τα στοιχεία της ίδιας της κυβέρνησης λένε ότι δεν υπήρξε ποτέ τέτοια περίπτωση αυτή η ηλικιακή ομάδα να μπει σε μονάδα εντατικής θεραπείας λόγω της τρέχουσας παραλλαγής του Covid-19. Αλλά πολλοί -στην πραγματικότητα περίπου ένας στους 800 αυτής της ομάδας που έχει λάβει αναμνηστική δόση- θα έχει πεθάνει ή θα έχει αναπηρία ή θα έχει υποστεί σοβαρή βλάβη από την ίδια την αναμνηστική δόση.
Επιτρέψτε μου να εστιάσω στην πιο ευάλωτη ομάδα για την οποία είναι διαθέσιμα τα κυβερνητικά δεδομένα, τους άνω των 70 ετών με υποκείμενα νοσήματα -την πιο ευάλωτη ομάδα στην κοινωνία μας. Σύμφωνα με τα δεδομένα της ίδιας της κυβέρνησης, θα ήταν απαραίτητο να χορηγηθούν 800 αναμνηστικές δόσεις εμβολίου για να αποτραπεί μόνο μία νοσηλεία για έναν ασθενή ηλικίας άνω των 70 ετών σε αυτήν την ομάδα υψηλότερου κινδύνου. Αυτό σημαίνει ότι το μόνο που κάνει η πιο ευάλωτη ομάδα στην κοινωνία μας με το να λαμβάνει αναμνηστικές δόσεις είναι να ανταλλάσσει έναν κίνδυνο νοσηλείας από τον Covid με τον ίδιο ακριβώς κίνδυνο από την ίδια την αναμνηστική δόση -αλλά φυσικά στο μεταξύ οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες αποκομίζουν τεράστια κέρδη.
Εξετάσαμε τις επιπτώσεις του εμβολιαστικού προγράμματος στην υγεία. Τώρα θέλω να δούμε μερικές από τις επιπτώσεις στο κόστος του προγράμματος αναμνηστικών δόσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η συνολική χρηματοδότηση του προγράμματος εμβολιασμού κατά του Covid-19 στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι το τέλος Μαρτίου του τρέχοντος έτους υπολογίζεται σε 8,3 δισεκατομμύρια λίρες. Τον Φεβρουάριο του 2022, ο ιστότοπος GPonline, που είναι η φωνή των επαγγελματιών γενικής ιατρικής, δημοσίευσε ότι οι γιατροί και τα κοινοτικά φαρμακεία αμείβονταν με 24 £ ανά δόση για τη χορήγηση εμβολίων. Αυτός ο αριθμός αυξήθηκε σε 34 £ ανά δόση σε ειδικά κέντρα εμβολιασμού. Σε αυτές τις δαπάνες φυσικά δεν συμπεριλαμβάνεται το κόστος των ίδιων των πειραματικών εμβολίων. Για ευκολία στον υπολογισμό, θα υπολογίσω 20 £ ανά δόση. Θα είμαι γενναιόδωρος και θα χρησιμοποιήσω το χαμηλότερο από τα δύο νούμερα για τη χορήγηση του εμβολίου, δίνοντας συνολικό κόστος 44 £ ανά δόση, αλλά ακόμα κι έτσι, βλέπουμε, από τα δεδομένα της ίδιας της κυβέρνησης σχετικά με τις αναμνηστικές δόσεις, ότι κόστισε πάνω από 1,9 εκατομμύρια λίρες για την πρόληψη μιας μόνο νοσηλείας μεταξύ υγιών ατόμων ηλικίας 50 έως 59 ετών και πάνω από 11 εκατομμύρια λίρες για την πρόληψη μιας σοβαρής νοσηλείας λόγω του Covid-19 σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Το κόστος για τον φορολογούμενο για την αποτροπή νοσηλείας ενός υγιούς 40 έως 49 ετών είναι πάνω από 4 εκατομμύρια λίρες και για υγιείς από 30 έως 39 ετών το κόστος της πρόληψης μόνο μιας νοσηλείας είναι πάνω από 9 εκατομμύρια λίρες. Φυσικά, για να αποτραπεί η σοβαρή νοσηλεία σε αυτές τις ομάδες, το κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο.
Αξίζει φυσικά να σημειωθεί ότι, κατά τη δημιουργία του εμβολιαστικού προγράμματος, η κυβέρνηση έδωσε νομική ασυλία στους κατασκευαστές των εμβολίων, γεγονός που τους παρείχε πλήρη κάλυψη έναντι όλων των μελλοντικών ισχυρισμών ως προς τις αρνητικές επιπτώσεις των προϊόντων τους. Δεδομένων των όσων έχω ήδη εξηγήσει σχετικά με την εμφάνιση σοβαρών παρενεργειών, αυτό το κόστος μπορεί κάλλιστα να είναι εξαιρετικά σημαντικό για τον φορολογούμενο, πέρα από την προφανή ανθρώπινη τραγωδία και απώλεια που αποδεδειγμένα συμβαίνει.
Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: για όλους τους υγιείς ανθρώπους και όλους όσους θεωρούνται σε κίνδυνο κάτω των 70 ετών, η πιθανότητα σοβαρής βλάβης από τον Covid αντισταθμίζεται σοβαρά από τους κινδύνους που σχετίζονται με τα πειραματικά εμβόλια και τις αναμνηστικές δόσεις. Ακόμη και για την πιο ευάλωτη ομάδα –τα άτομα άνω των 70 ετών με προβλήματα υγείας- οι κίνδυνοι είναι απολύτως πανομοιότυποι. […]
Τον χειμώνα του 2020, τα πειραματικά εμβόλια mRNA ανακοινώθηκαν στο βρετανικό κοινό ως “ασφαλή και αποτελεσματικά”. Αυτό το αφήγημα επαναλήφθηκε από την υπουργό εμβολίων στην απάντησή της στην ομιλία μου σε αυτήν την αίθουσα στις 13 Δεκεμβρίου. Είναι ενδιαφέρον ότι ο ιστότοπος του NHS σήμερα περιγράφει τα πειραματικά εμβόλια ως “ασφαλή και σημαντικά” και περιγράφει τις σοβαρές παρενέργειες ως “πολύ σπάνιες”. Αλλά η αλήθεια, όπως ξέρουμε, είναι κάπως διαφορετική. Ένας στους 800 δεν είναι σπάνιος, ειδικά όταν το κοινό αναμένεται να λάβει πολλαπλές δόσεις, εκθέτοντας τον εαυτό του ξανά και ξανά στον ίδιο κίνδυνο.
Η κυβέρνηση πρέπει να είναι ειλικρινής σχετικά με αυτό, όπως πρέπει να είναι ειλικρινής για το γεγονός ότι το MHRA χρηματοδοτείται κατά 86% από τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες. Με βάση τα δεδομένα δοκιμών των ίδιων των κατασκευαστών, τα πειραματικά εμβόλια mRNA δεν είναι ασφαλή, με κατά μέσο όρο έναν στους 800 ανθρώπους που τα λαμβάνει να κινδυνεύει με θάνατο ή σοβαρή βλάβη ως αποτέλεσμα. Με βάση τα δεδομένα της ίδιας της κυβέρνησης, παρά τις αρχικές και επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις, τα πειραματικά εμβόλια mRNA δεν είναι αποτελεσματικά στην πρόληψη της μόλυνσης, της μετάδοσης ή της νοσηλείας από τον Covid-19. Τα πειραματικά εμβόλια mRNA δεν είναι αναγκαία, δεδομένων των κινδύνων και των οφελών της θεραπείας και κοστίζουν στη χώρα μια περιουσία και δημιουργούν τεράστια πίεση στο NHS από τις παρενέργειες.
Δεδομένου ότι τα στοιχεία που κυκλοφόρησαν στις 25 Ιανουαρίου από την Υπηρεσία Ασφάλειας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου παρουσιάστηκαν πράγματι στο JCVI στις 25 Οκτωβρίου 2022, ρωτάω τον Υπουργό: γιατί δεν διακόπηκε η χορήγηση των αναμνηστικών δόσεων τον περασμένο Οκτώβριο υπό το πρίσμα της σαφούς έλλειψης αποτελεσματικότητας και των αποδείξεων ότι οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι από τα οφέλη για όλες τις ηλικιακές ομάδες, εκτός πιθανώς των άνω των 70 ετών με υποκείμενα νοσήματα, για τους οποίους ο κίνδυνος ήταν απολύτως πανομοιότυπος; Τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο JVCI διαβιβάστηκαν στο MHRA; Αν ναι, πότε; Και αν όχι, γιατί όχι;
Γιατί το MHRA εξακολουθούσε να ζητά από την κυβέρνηση να εξουσιοδοτήσει τη χορήγηση πειραματικών εμβολίων σε παιδιά ηλικίας έως έξι μηνών τον Δεκέμβριο του 2022, έξι εβδομάδες μετά τη λήψη των δεδομένων σχετικά με την αποτελεσματικότητα των αναμνηστικών δόσεων από το JCVI; Αν τα δεδομένα δεν δόθηκαν στο MHRA, σίγουρα το JCVI θα έπρεπε να είχε μιλήσει κατά του εμβολιασμού των μικρών παιδιών τον περασμένο Δεκέμβριο. Μέλη του JCVI δήλωσαν μεταξύ τους συμφέροντα άνω του 1 δισεκατομμυρίου λιρών για επενδύσεις σε μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, αλλά είμαι βέβαιος ότι αυτό δεν θα επηρέαζε ποτέ την κρίση τους… Μπορεί επίσης ο Υπουργός να επιβεβαιώσει ότι τα δύο τρίτα του προσωπικού του NHS αρνήθηκαν την λήψη αναμνηστικής δόσης το φθινόπωρο του περασμένου έτους;
Τα απλά γεγονότα είναι ότι, υπό το φως των δεδομένων της ίδιας της κυβέρνησης, οι εμβολιασμοί και οι αναμνηστικές δόσεις κατά του Covid δεν έχουν αποτέλεσμα. Από τα στοιχεία του συστήματος των κίτρινων καρτών δεν είναι ασφαλείς, και για τους φορολογούμενους του Ηνωμένου Βασιλείου δεν έχουν συμφέρουσα σχέση ποιότητας-τιμής. Πράγματι, δεδομένων των παρενεργειών τους, ακόμα κι αν ήταν δωρεάν, δεν θα μπορούσαμε να τις αντέξουμε οικονομικά.
Οι μόνοι που πραγματικά επωφελούνται από την κυκλοφορία των αναμνηστικών δόσεων είναι οι μεγάλες φαρμακευτικές, που έχουν άδεια να “κόβουν χρήμα” και νομική ασυλία για τις βλάβες που προκαλούν τα προϊόντα τους. Για άλλη μια φορά, οι μεγάλες φαρμακευτικές έχουν θέσει τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους και, με την ευκαιρία αυτή, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο υπήρξαν πρόθυμοι υπεύθυνοι προώθησης [σ.σ. των προϊόντων τους].
Ολόκληρο το αφήγημα για το εμβόλιο κατά του Covid-19 ξετυλίγεται σιγά σιγά. Όπως -πιστεύω ότι- έχω αποδείξει, κανείς δεν θα έπρεπε να έχει λάβει αναμνηστική δόση μετά τη λήψη των δεδομένων αποτελεσματικότητας στις 25 Οκτωβρίου πέρυσι και, με βάση αυτά τα δεδομένα, κανείς δεν θα πρέπει να λάβει αναμνηστική δόση στο μέλλον. Δεδομένων των αποδείξεων για τις βλάβες που προκαλούνται από τις αναμνηστικές δόσεις, πιστεύω τώρα ότι έχουμε την πλήρη εξήγηση και για τους συνεχιζόμενους υπερβολικούς θανάτους που έχουμε δει από την πανδημία -63.000 στην Αγγλία και την Ουαλία τους τελευταίους 12 μήνες-, και για την τεράστια και αδυσώπητη πίεση στο NHS για απαντήσεις, σχετικά με τα εμβόλια, τις αναμνηστικές δόσεις και τις παρενέργειές τους.
Δυστυχώς, είμαι βέβαιος ότι θα αποδειχθώ σωστός, αλλά εύχομαι ειλικρινά να μην ήταν έτσι. Αλλά όσο περισσότερο χρειάζεται η κυβέρνησή μας για να αποδεχθεί την αλήθεια, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα υποστούν βλάβη και θα πεθάνουν. Το πρώτο βήμα για να διορθωθεί το πρόβλημα είναι πάντα να παραδεχτεί κανείς ότι υπάρχει πρόβλημα. Το κυβερνητικό αφήγημα του “ασφαλούς και αποτελεσματικού εμβολίου” έχει καταρρεύσει, όπως αποδεικνύεται από τα δικά τους δεδομένα. […]
Ως εκ τούτου, καλώ την κυβέρνηση να σταματήσει αμέσως το πρόγραμμα των αναμνηστικών δόσεων με εμβόλια mRNA και να ξεκινήσει μια πλήρη δημόσια έρευνα όχι μόνο για τις βλάβες του εμβολίου αλλά και για το πώς κάθε οργανισμός και θεσμός που έχει συσταθεί για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος απέτυχε τόσο απίστευτα στα καθήκοντά του. Αναμένω την απάντηση του Υπουργού. Γνωρίζω ότι δεν είναι ούτε τομέας ευθύνης ούτε τομέας της ειδικότητάς του. Αποδέχομαι ότι, εάν υπάρχουν ερωτήσεις που δεν μπορεί να απαντήσει προφορικά σήμερα, θα απαντήσει