Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης, Αναπλ. Καθηγητής Ποινικού Δικαίου Νομικής Σχολής ΔΠΘ
“Αγαπητέ συμπολίτη μου”, για όσα υποφέρεις από σήμερα, δεν φταίει ο κ. Μητσοτάκης και το επιτελείο του! Εσύ φταις: θυμήσου την δυστοπική καραμέλα της “ατομικής ευθύνης” που αθροιστικά γίνεται συλλογική. Διότι όταν ο θηριοδαμαστής δεν ακούει κραυγή από το μαστιγωνόμενο θηρίο, θα κλιμακώνει ασταμάτητος τις βουρδουλιές του.
Στο lockdown ΙΙ, για την περίπτωση που τολμήσεις να αφήσεις ελεύθερο το πρόσωπό σου, οι υγειονομικοί δικτάτορες θέσπισαν πρόστιμο 300 ευρώ, και δη εντελώς αιφνιδιαστικά – ο πρωθυπουργός σου δεν σε προετοίμασε καν για τον διπλασιασμό του προστίμου. Δηλαδή, αν αμείβεσαι με τον κατώτατο μισθό, το “έγκλημα μαμούθ” π.χ. της μοναχικής βόλτας δίπλα στην ακρογιαλιά με ακάλυπτο το πρόσωπό σου θα στοιχίζει όσο περίπου ένα δεκαπενθήμερο του μισθού σου.
Κι όμως δεν κραύγασες!
Στην καλύτερη περίπτωση μονολόγησες, κουνώντας αποδοκιμαστικά το κεφάλι σου. Άρα άντεξες και πάλι στο νέο μαστίγωμα.
Απολύτως αναμενόμενο!
Προηγουμένως σου είχαν φορέσει “μάσκα παντού” και πάλι δεν κραύγασες!
Στο lockdown II σε ξαναξεφτίλισαν αξιώνοντας να γνωστοποιείς στις αρχές μέσω του μαγικού αριθμού …33 προς ποια κατεύθυνση έχεις πρόθεση να μετακινηθείς.
Και πάλι δεν κραύγασες!
Αλλά ξεφτίλισαν προπάντων εσένα, πτυχιούχε Νομικής, μουντζουρώνοντας το πτυχίο σου. Διότι στο Συνταγματικό Δίκαιο οι καθηγητές σου σε είχαν διδάξει ότι μια τέτοια υποχρέωση αποτελεί σχολικό παράδειγμα αντισυνταγματικότητας, αφού θίγει τον ίδιο τον πυρήνα μιας ελευθερίας που το Σύνταγμα διακηρύσσει ως απαραβίαστη. Κι εφόσον δεν κραύγασες στο lockdown Ι, το μαστίγωμα επανελήφθη.
Σου κλείδωσαν ξανά τις εκκλησίες, τις μόνες που θα μπορούσαν να σου εξαφανίσουν τον φόβο για τον “αόρατο εχθρό” ανταλλάσσοντάς τον με την πίστη στον “αόρατο Φίλο” σου.
Και πάλι δεν κραύγασες!
Ξανάδωσαν χρήματα στα Μέσα Μαζικού Τρόμου για την προώθηση της υγειονομικής προπαγάνδας αντί να τα επενδύσουν στην βελτίωση του Συστήματος της Υγείας για την οποία τόσο κόπτονται.
Και πάλι δεν κραύγασες!
Τώρα, λοιπόν, οι υγειονομικοί δικτάτορες τρίβουν τα χέρια τους. Δεν μπορούν να πιστέψουν με πόση ευκολία σε ξαναμαστίγωσαν χωρίς να ακούσουν κιχ! Θυμήσου πώς γελούσε ο πρωθυπουργός σου στην τελευταία του συνέντευξη δίπλα στον Σωτήρη. Πήρε αποφάσεις που ο ίδιος τις είχε προ καιρού αποκαλέσει τραγικές για την οικονομία, την κοινωνία και την ζωή σου, αλλά τώρα γελούσε. Και γελούσες κι εσύ μαζί του από τον καναπέ σου. Τον κορόιδευες που αποκάλεσε Σωτήρη τον πάλαι ποτέ σωτήρα σου, αλλά δεν μπήκες στον κόπο να δεις τα δικά σου χάλια:
Φόρεσες πάλι πιτζάμα και παντόφλα για να κάνεις ό,τι δεν πρόλαβες όσο έτρεχες να βγάλεις χρήματα για τα παιδιά και τους γονείς σου μέσα στην ψευτοκανονικότητα του ημιχρόνου ανάμεσα σε lockdown I και lockdown II.
Και το σκορ στα μάτριξ των αθηναϊκών δρόμων πρέπει τώρα να δείχνει: Νέα Δικτατορία vs Κοινωνία πολιτών: 10-0.
Θυμήσου ότι ο θηριοδαμαστής σου δεν χαμπαριάζει όσο βλέπει την άνευ όρων υποταγή σου στον βούρδουλά του. Κι έτσι, “συμπολίτη μου”, στο τρίτο ημίχρονο, δηλ. στο lockdown III:
– Θα σου βάλουν μάσκα και μέσα στο σπίτι σου!
– Θα σε επιτηρούν με drones!
– Θα σου επιτρέπουν σωματική άσκηση μία φορά την ημέρα σε συγκεκριμένη ώρα και υπό τον όρο ότι δεν θα απομακρύνεσαι παρά μόνο σε ακτίνα 500 μέτρων από το σπίτι σου, πάει να πει: από την φυλακή σου!
“Αγαπητέ συμπολίτη μου”, μελέτησε την “Νέα Ουτοπία” (1891) του Τζερόμ Τζερόμ για να αποκωδικοποιήσεις τη Νέα Δικτατορία και τους στόχους της:
Στον 29ο αιώνα, όταν ο ήρωας του έργου ξύπνησε μετά από 1.000 ώρες ύπνου και έπρεπε να πλυθεί γιατί ένιωθε βρόμικος, ο ξεναγός του τον πληροφόρησε ότι δεν επιτρεπόταν να πλένεται όποτε ήθελε αυτός. Έπρεπε να περιμένει μέχρι τις 16.30. Κι όταν ρώτησε τον ξεναγό ποιος θα τον έπλενε, πήρε την αποσβολωτική απάντηση:
«Το Κράτος»!
Εσύ, αγαπητέ “συμπολίτη μου”, πόσα χρόνια κοιμάσαι και για πόσα ακόμη χρόνια θα συνεχίσεις να κοιμάσαι;
Τόσα χρόνια ήθελες να ζεις το ουτοπικό σου όνειρο αλλά τώρα βιώνεις τον δυστοπικό εφιάλτη σου.
Κραυγές υπάρχουν – βγάλτες!
Αλλιώς θα σου βγάλουν ακόμη και την ψυχή σου.