Θ.Π.
Μᾶς λείπει ἡ σκλαβωμένη μανούλα μας! Μᾶς λείπει ἡ ἀφροκαμωμένη τοῦ Βοσπόρου νεράιδα ποὺ μᾶς ἔκλεψαν.
Περιηγηθεῖτε ἐκκλησιαστικὰ τὴν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα. Ξεκινῆστε ἀπ’ τὰ χαμηλὰ μέρη τοῦ Νότου, ἀνεβαίνοντας πρὸς Βορρᾶ. Παντοῦ στὶς ἐπαρχίες θὰ βρεῖτε περικαλλὴ μνημειακὴ βυζαντινὴ κληρονομιά. Διάσπαρτες οἱ ὀμορφιὲς καὶ ἱερότητες τῆς Ρωμανίας.
Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὅμως, τὸ νιώθεις! Κάτι λείπει! Λείπει τὸ σπουδαιότερο! Λείπει τὸ κέντρο ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀνδρώθηκαν πνευματικὰ οἱ ἐπαρχίες. Λείπει ἡ πολιτισμικὴ πρωτεύουσα.
Λείπει ἡ μητέρα μας! Λείπει ἡ αἰώνια παραμυθένια Πόλη, ἡ Κωνσταντινούπολη, ἡ ντυμένη στὴν αἴγλη τοῦ θρύλου καὶ τὰ χρυσαφένια χρώματα τῶν αἰώνων. Λείπει ἡ Πόλη ποὺ γνώρισε ὅσο καμιὰ στὸν κόσμο τὴν ὀμορφιά, τὴν ἀρχοντιὰ καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα τὴν πίστη. Λείπουν οἱ μεγάλες βυζαντινὲς ἐκκλησίες, τὰ παλάτια, οἱ ὀνειρεμένοι κῆποι, τὰ κάστρα καὶ οἱ ἐπάλξεις μὲ τρόπαια. Λείπει ἡ φυσικὴ κεφαλὴ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους, λείπει ἡ ἀστικὴ ρωμαίικη Πολίτικη κοινότητα ποὺ ἀκτινοβολεῖ καὶ καταμαρτυρᾶ πὼς ἡ Ρωμηοσύνη ἀξίζει νὰ ‘χει πολλὰ περισσότερα κι ἀπὸ ὁλόκληρη αὐτοκρατορία.
Στὸν ναὸ τῆς Ἑλλάδος, σταυρὸς τοῦ τρούλου ἡ Βασιλεύουσα!