Δημητρίου Κόκορη
δρ. Νεοελληνικῆς φιλολογίας – συγγραφέως
ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΟΡΑ
Οἱ Ἕλληνες ἀπό τά πολύ πρώϊμα χρόνια ἔχοντας ὡς βάση ἐκκινήσεως τόν ἑλλαδικό χῶρο ἀποίκισαν ἄλλες χῶρες καί τίς ἐγγύς καί τίς μακράν. Ἦσαν διασκορπισμένοι σέ ὅλη τήν κατοικούμενη γῆ, ἀπό Παλαιστίνη ἕως Ἱσπανίας, ἀπό Εὐρώπη καί Ρωσσία ἕως τίς χῶρες τῆς Μαύρης Ἠπείρου καί ὥς τά βάθη τῆς Ἀσίας.
Ὁ Μ. Ἀλέξανδρος κατέκτησε ὅλη τήν τότε γνωστή Ἀνατολή, τήν Αἴγυπτο καί τήν Ἰουδαία. Παντοῦ ἵδρυε πόλεις, τίς γνωστές Ἀλεξάνδρειες, ἐγκαθιστοῦσε Ἕλληνες κυρίως, καί ἐκπολίτιζε τούς γηγενεῖς μεταδίδοντας τόν πολιτισμό, τά γράμματα, τήν φιλοσοφία, τήν γλῶσσα καί τίς ἐπιστῆμες, ἐφεύρημα τῶν Ἑλλήνων. Ἀπό τότε παρατηρεῖται διασπορά τῶν Ἑλλήνων πού ὥς καί σήμερα συνεχίζεται. Ὅπου γῆς, εἶναι ἔντονη καί δραστήρια ἡ παρουσία τους. Ἀπό Εὐρώπη ἕως Ἀφρική, ἀπό Δύση ἕως τήν Ἄπω Ἀνατολή, ἀπό Ἀσία ἕως Ἀμερική, Βόρειο καί Νότιο, μέχρι Αὐστραλία καί Νέα Ζηλανδία καί σέ νήσους τῶν Ὠκεανῶν, συναντᾶται ἡ ράτσα τῶν Ἑλλήνων. Ζοῦν ἐκεῖ δραστηριοποιημένοι, οἰκονομικά, κοινωνικά, ἐπιστημονικά, καλλιτεχνικά, θρησκευτικά, πολιτικά, ἐπιτυχημένοι.
Στά πρεσβυγενῆ πατριαρχεῖα Ἱεροσολύμων, Ἀλεξανδρείας, Κωνσταντινουπόλεως, Ἀντιοχείας καί Ρώμης, παλαιώτερα προΐσταντο Ἕλληνες, πλήν Ρώμης, καί πρόσφατα Ἀντιοχείας πού χάσαμε (πολύ πρόσφατα). Στίς χῶρες τῆς Ἀνατολῆς, τῆς Ἀφρικῆς καί τῆς Ἀμερικῆς, Βορείου καί Νοτίου, ἀποστολές τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας μέ τά ἐλάχιστα οἰκονομικά μέσα πού ἔχουν στήν διάθεσή τους, μέ τόν ὀβολό τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν, ἀγωνίζονται νά ἐκχριστιανίσουν ὀρθοδόξως τούς γηγενεῖς τῶν χωρῶν αὐτῶν μέ ἐνθαρρυντικά ἀποτελέσματα. Βλέπουν οἱ ἰθαγενεῖς τόν πακτωλό τῶν χρημάτων τῶν πρωτεσταντικῶν καί παπικῶν ἀποστολῶν μέ τό κοσμικό φρόνημα, ἀλλά μένουν ἀσυγκίνητοι.
Πανάγιος Τάφος
Βλέπουν τό μεγαλεῖο καί τήν ἁγιότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν ἐνστερνίζονται. Στήν γῆ Ἰσραήλ σέ ὅλα σχεδόν τά προσκυνήματα προΐστανται ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ρασοφόροι. Ἐλάχιστοι στόν ἀριθμό καί ὅμως μέ θυσίες κρατοῦν Θερμοπύλες, παρά τίς ἀπειλές καί τούς διωγμούς. Χρειάζονται στήριξη. Μποροῦν νά ἐνισχυθοῦν; Βεβαιότατα. Στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν, ἐπιτρέψτε μου τήν ἔκφραση, “ἀργόσχολοι” θρησκευόμενοι, ἰδιῶτες καί κληρικοί, κοπτόμενοι γιά ἐσωτερικό ἐπανευαγγελισμό τῆς ἐνδοχώρας, ἀσυγκίνητοι γιά τούς μακράν. Ὅλοι χωρίς ἐξαίρεση τοῦ ἑαυτοῦ μας, θά μπορούσαμε νά ἐνισχύσουμε τήν ἐξωτερική Ἱεραποστολή. Νά μεταβοῦμε στό Ἰσραήλ καί γιατί ὄχι καί στήν Τουρκία, ὡς προσκυνηταί, νά παραμείνουμε ὅσο χρονικό διάστημα μποροῦμε καί οἱ νόμοι τό ἐπιτρέπουν, νά συμπαρασταθοῦμε στούς θεματοφύλακες τῆς πίστεως σέ ὅ,τι χρειάζονται, στήριξη, συμπαράσταση, βοήθεια, μέ τήν παρουσία μας καί μόνο. Ἐποφθαλμιοῦν τά Ὀρθόδοξα προσκυνήματα καί ἄλλες ὁμολογίες, Πρωτεστάντες, Λατῖνοι, ἀλλά καί Ρῶσσοι. Θά μποροῦσαν νά ἀποσπασθοῦν πλεονάζοντες ὀρθόδοξοι ρασοφόροι, ἔστω καί γιά σύντομο χρονικό διάστημα, ἄγαμοι καί ἔγγαμοι ἀπό ὅλη τήν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδοξία. Ἄν ἕνας ὀρθόδοξος Ἕλληνας, κληρικός ἤ λαϊκός, μετέβαινε διαθέτοντας λίγο ἀπότόν χρόνο του, θά βοηθοῦσε τούς φρουρούς τῶν προσκυνημάτων.
Στήν Ἀφρική καί στήν Ἄπω Ἀνατολή, Ἕλληνες ἱεραπόστολοι μεταλαμπαδεύουν τήν Ὀρθοδοξία καί προβάλλουν τήν Ἑλλάδα. Ξένοι μαθαίνουν γιά τήν Πατρίδα μας καί διδάσκονται τήν γλῶσσα μας. Στήν Αὐστραλία διαπρέπουν σέ ὅλους τούς κοινωνικούς τομεῖς. Οἱ ἑλληνικές οἰκογένειες προβάλλονται ὡς παραδείγματα οἰκογενειακῆς συνοχῆς καί ὁμαδικότητος. Στήν Ἀμερική, Βόρειο καί Νότιο, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ὁ συνδετικός κρίκος τῶν ἐκεῖ Ἑλλήνων καί ὄχι μόνο στίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες. Χάρη στήν Ἐκκλησία διατηροῦνται ἡ γλῶσσα, τά ἤθη καί τά ἔθιμα, οἱ παραδόσεις, ὁ θεσμός καί δεσμός τῆς οἰκογενείας. Καί κυρίως ἡ Ὀρθοδοξία. Ἡ ἵδρυση Μονῶν εἶναι κέντρα προσελκύσεως στήν Ὀρθοδοξία.
Χιλιάδες οἱ ἐπιστήμονες μέ ἐπιτυχημένη σταδιοδρομία. Χιλιάδες οἱ καθηγητές στά Πανεπιστήμια μέ διακεκριμένη ἐπίδοση. Ἀμέτρητοι καί δυναμικοί οἱ ἐπιδιδόμενοι στόν πολιτικό στίβο.
Ὑπερέχουν τῶν Ἑβραίων καί ἀνταγωνίζονται τούς Ἀρμενίους στόν οἰκονομικό τομέα. Οἱ ξένοι, κατά ὁμολογία Ἑλβετίδος συγγραφέως, μισοῦν τήν Ἑλλάδα καί τούς Ἕλληνες γιά τίς ἐπιδόσεις τους ἀπό τά πολύ πρώϊμα χρόνια σ᾿ ὅλες τίς ἐπιστημονικές πτυχές.