Ως ανακριβείς χαρακτηρίζονται οι πληροφορίες που κάνουν λόγο για απελευθέρωση των δύο Σύριων Μητροπολιτών και μεταδόθηκαν από Μέσα Ενημέρωσης δυτικών χωρών αλλά και της Μέσης Ανατολής, σε ανακοίνωση της Αντιοχειανής Ορθόδοξης Χριστιανικής Αρχιεπισκοπής Βορείου Αμερικής του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Η εξέλιξη αυτή περιπλέκει την υπόθεση απαγωγής καθώς αργά το απόγευμα της Τρίτης έγινε γνωστό ότι ο ελληνορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος και ο Συρορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Χαλεπίου Ιωάννης απελευθερώθηκαν.
«Εμφανίσθηκαν πολλά ρεπορτάζ και στον Τύπο της Δύσης και της Ανατολής ότι οι δύο Ιεράρχες, που απήχθησαν χθες από τρομοκράτες στην Συρία, ο Μητροπολίτης Παύλος, Αντιοχειανός Ελληνορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Χαλεπίου, και ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, Συρορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Χαλεπίου, έχουν απελευθερωθεί. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φίλιππος επικοινώνησε τηλεφωνικά σήμερα το πρωί (σ.σ. τοπική ώρα ΗΠΑ) με τον Πατριάρχη Ιωάννη Ι, Πατριάρχη Αντιοχείας και πάσης Ανατολής, ο οποίος είπε ότι αυτές οι αναφορές είναι λανθασμένες, και δεν έχει πραγματοποιηθεί η απελευθέρωση των δύο Ιεραρχών», σημειώνεται στο ανακοινωθέν της Αντιοχειανής Αρχιεπισκοπής Βορείου Αμερικής.
«Σας ζητούμε να συνεχίσετε να προσεύχεστε για την ασφάλειά τους και εντέλει για την απελευθέρωσή τους», καταλήγει η ανακοίνωση.
«Εμφανίσθηκαν πολλά ρεπορτάζ και στον Τύπο της Δύσης και της Ανατολής ότι οι δύο Ιεράρχες, που απήχθησαν χθες από τρομοκράτες στην Συρία, ο Μητροπολίτης Παύλος, Αντιοχειανός Ελληνορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Χαλεπίου, και ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, Συρορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Χαλεπίου, έχουν απελευθερωθεί. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φίλιππος επικοινώνησε τηλεφωνικά σήμερα το πρωί (σ.σ. τοπική ώρα ΗΠΑ) με τον Πατριάρχη Ιωάννη Ι, Πατριάρχη Αντιοχείας και πάσης Ανατολής, ο οποίος είπε ότι αυτές οι αναφορές είναι λανθασμένες, και δεν έχει πραγματοποιηθεί η απελευθέρωση των δύο Ιεραρχών», σημειώνεται στο ανακοινωθέν της Αντιοχειανής Αρχιεπισκοπής Βορείου Αμερικής.
«Σας ζητούμε να συνεχίσετε να προσεύχεστε για την ασφάλειά τους και εντέλει για την απελευθέρωσή τους», καταλήγει η ανακοίνωση.
Στη γενική αβεβαιότητα που επικρατεί σχετικά με τη δοκιμασία που υφίστανται οι δύο μητροπολίτες θα πρέπει ως Ενωμένη Ρωμηοσύνη να επισημάνουμε όμως δύο αδιαμφισβήτητες και πικρές αλήθειες.
Η πρώτη είναι ότι οι χαϊδεμένοι της Δύσης «αντικαθεστωτικοί αγωνιστές» της Συρίας, είναι στην πραγματικότητα φανατικοί ισλαμιστές, στην πλειονότητά τους μη Σύροι που ενισχύονται απροκάλυπτα από την Τουρκία, φανατικές ισλαμιστικές οργανώσεις και «παραδόξως» χώρες όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Μόλις πριν λίγες ημέρες, το Σάββατο 20 Απριλίου, συνεδρίασε μάλιστα στην Κωνσταντινούπολη η σύνοδος των χωρών που φέρει τον γλυκύτατο τίτλο «Φίλοι της Συρίας». Στην εκεί σύνοδο συμμετείχε και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι που ανακοίνωσε τον διπλασιασμό της άμεσης βοήθειας των Ηνωμένων Πολιτειών προς την αντιπολίτευση της Συρίας και την παράδοση «αμυντικού» (sic) στρατιωτικού εξοπλισμού. Το ποσό αυτής της ενίσχυσης ανέρχεται πλέον σε 250 εκατομμύρια δολάρια. Ο δε υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας κ. Βεστερβέλε ανακοίνωσε ότι η βοήθεια που θα δοθεί από τη χώρα του στη Συριακή αντιπολίτευση θα αυξηθεί κατά 15 εκατ. ευρώ για να φτάσει συνολικά τα 145 εκατομμύρια ευρώ. Προφανώς οι Γερμανοί φορολογούμενοι δε διαμαρτύρονται όταν χαρίζουν τα χρήματά τους για να γίνονται σφαγές αλλά μόνο όταν δανείζουν χρήματα στους Έλληνες με υψηλό επιτόκιο και εμπράγματες ασφάλειες.
Στην Ελλάδα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι σημαντικός αριθμός αυτών των «αγωνιστών» πρωταγωνίστησε και στις εχθροπραξίες στη Λιβύη και ακολούθως νοσηλεύτηκε και αναπαύτηκε σε πανάκριβα ξενοδοχεία και κλινικές της χώρας μας προτού συνεχίσει τον «αγώνα» του στη Συρία. Με τίνος άραγε κονδύλια πληρώθηκαν οι δαπάνες νοσηλείας και διαμονής αυτών των ανθρώπων στη χώρα μας; Στη Συρία οι Ορθόδοξοι αδελφοί μας υφίστανται την «αγωνιστικότητα» αυτών των μισθοφόρων ως διωγμό χωρίς όρια. Από την αρχή των εχθροπραξιών διαφάνηκε ότι εκτός των κυβερνητικών δυνάμεων πρωταρχικός στόχος ήταν η Ορθόδοξη Εκκλησία της Συρίας. Οι δολοφονίες πιστών και ιερέων, οι βιασμοί και οι λεηλασίες σε βάρος των ορθοδόξων είναι η καθημερινότητα εκεί και η χθεσινή απαγωγή των δύο μητροπολιτών και η θανάτωση του οδηγού τους είναι το αποκορύφωμα και παράλληλα το πλήρες ξεσκέπασμα των πραγματικών προθέσεων των μισθοφόρων φανατισμένων ισλαμιστών που δραστηριοποιούνται στη Συρία.
Η δεύτερη και εξίσου πικρή αλήθεια είναι ότι παρά το γεγονός ότι οι ανωτέρω διωγμοί στον Ελληνορθόδοξο και Ορθόδοξο γενικά πληθυσμό της Συρίας είναι γνωστοί από την πρώτη στιγμή, στην Ορθόδοξη χώρα μας, τα περισσότερα από τα Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης –ηλεκτρονικά και έντυπα- συνεχίζουν να αποκαλούν τους διώκτες τους «αντικαθεστωτικούς αγωνιστές» ή “ακτιβιστές” ενώ οι αναφορές «στα κατορθώματά τους» σε βάρος των αδελφών μας είναι από ελάχιστες έως μηδενικές. Επειδή θεωρούμε ότι δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο καθολικά ανεπαρκείς στα καθήκοντά τους οι Έλληνες δημοσιογράφοι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι προφανώς μια κοινή γραμμή τους έχει επιβληθεί από τους εργοδότες τους. Το πρόβλημα όμως καθίσταται ακόμη μεγαλύτερο καθώς την αυτή γραμμή ακολουθεί και η πολιτική ηγεσία της χώρας μας. Δύο ημέρες μετά τη Σύνοδο των «Φίλων της Συρίας» στην Κωνσταντινούπολη, τη Δευτέρα 22 Απριλίου η σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. με τη σύμφωνη ψήφο του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών αποφάσισε τη μερική άρση του πετρελαϊκού εμπάργκο που επιβάλλει σε βάρος της Συρίας, προκειμένου να βοηθήσει την αντιπολίτευση, η οποία ελέγχει ορισμένες από τις περιοχές με τα πετρελαϊκά κοιτάσματα. Κατά τη σύνοδο αυτή για άλλη μια φορά δεν εκφράστηκε η παραμικρή επιφύλαξη ή έστω επισήμανση από Ελληνικής πλευράς για το διωγμό των Ελληνορθόδοξων της Συρίας.
Λίγες ώρες μετά οι «αντικαθεστωτικοί αγωνιστές» μας επιβράβευσαν με την απαγωγή των δύο μητροπολιτών και τη δολοφονία του οδηγού τους…
Η πρώτη είναι ότι οι χαϊδεμένοι της Δύσης «αντικαθεστωτικοί αγωνιστές» της Συρίας, είναι στην πραγματικότητα φανατικοί ισλαμιστές, στην πλειονότητά τους μη Σύροι που ενισχύονται απροκάλυπτα από την Τουρκία, φανατικές ισλαμιστικές οργανώσεις και «παραδόξως» χώρες όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Μόλις πριν λίγες ημέρες, το Σάββατο 20 Απριλίου, συνεδρίασε μάλιστα στην Κωνσταντινούπολη η σύνοδος των χωρών που φέρει τον γλυκύτατο τίτλο «Φίλοι της Συρίας». Στην εκεί σύνοδο συμμετείχε και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι που ανακοίνωσε τον διπλασιασμό της άμεσης βοήθειας των Ηνωμένων Πολιτειών προς την αντιπολίτευση της Συρίας και την παράδοση «αμυντικού» (sic) στρατιωτικού εξοπλισμού. Το ποσό αυτής της ενίσχυσης ανέρχεται πλέον σε 250 εκατομμύρια δολάρια. Ο δε υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας κ. Βεστερβέλε ανακοίνωσε ότι η βοήθεια που θα δοθεί από τη χώρα του στη Συριακή αντιπολίτευση θα αυξηθεί κατά 15 εκατ. ευρώ για να φτάσει συνολικά τα 145 εκατομμύρια ευρώ. Προφανώς οι Γερμανοί φορολογούμενοι δε διαμαρτύρονται όταν χαρίζουν τα χρήματά τους για να γίνονται σφαγές αλλά μόνο όταν δανείζουν χρήματα στους Έλληνες με υψηλό επιτόκιο και εμπράγματες ασφάλειες.
Στην Ελλάδα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι σημαντικός αριθμός αυτών των «αγωνιστών» πρωταγωνίστησε και στις εχθροπραξίες στη Λιβύη και ακολούθως νοσηλεύτηκε και αναπαύτηκε σε πανάκριβα ξενοδοχεία και κλινικές της χώρας μας προτού συνεχίσει τον «αγώνα» του στη Συρία. Με τίνος άραγε κονδύλια πληρώθηκαν οι δαπάνες νοσηλείας και διαμονής αυτών των ανθρώπων στη χώρα μας; Στη Συρία οι Ορθόδοξοι αδελφοί μας υφίστανται την «αγωνιστικότητα» αυτών των μισθοφόρων ως διωγμό χωρίς όρια. Από την αρχή των εχθροπραξιών διαφάνηκε ότι εκτός των κυβερνητικών δυνάμεων πρωταρχικός στόχος ήταν η Ορθόδοξη Εκκλησία της Συρίας. Οι δολοφονίες πιστών και ιερέων, οι βιασμοί και οι λεηλασίες σε βάρος των ορθοδόξων είναι η καθημερινότητα εκεί και η χθεσινή απαγωγή των δύο μητροπολιτών και η θανάτωση του οδηγού τους είναι το αποκορύφωμα και παράλληλα το πλήρες ξεσκέπασμα των πραγματικών προθέσεων των μισθοφόρων φανατισμένων ισλαμιστών που δραστηριοποιούνται στη Συρία.
Η δεύτερη και εξίσου πικρή αλήθεια είναι ότι παρά το γεγονός ότι οι ανωτέρω διωγμοί στον Ελληνορθόδοξο και Ορθόδοξο γενικά πληθυσμό της Συρίας είναι γνωστοί από την πρώτη στιγμή, στην Ορθόδοξη χώρα μας, τα περισσότερα από τα Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης –ηλεκτρονικά και έντυπα- συνεχίζουν να αποκαλούν τους διώκτες τους «αντικαθεστωτικούς αγωνιστές» ή “ακτιβιστές” ενώ οι αναφορές «στα κατορθώματά τους» σε βάρος των αδελφών μας είναι από ελάχιστες έως μηδενικές. Επειδή θεωρούμε ότι δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο καθολικά ανεπαρκείς στα καθήκοντά τους οι Έλληνες δημοσιογράφοι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι προφανώς μια κοινή γραμμή τους έχει επιβληθεί από τους εργοδότες τους. Το πρόβλημα όμως καθίσταται ακόμη μεγαλύτερο καθώς την αυτή γραμμή ακολουθεί και η πολιτική ηγεσία της χώρας μας. Δύο ημέρες μετά τη Σύνοδο των «Φίλων της Συρίας» στην Κωνσταντινούπολη, τη Δευτέρα 22 Απριλίου η σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. με τη σύμφωνη ψήφο του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών αποφάσισε τη μερική άρση του πετρελαϊκού εμπάργκο που επιβάλλει σε βάρος της Συρίας, προκειμένου να βοηθήσει την αντιπολίτευση, η οποία ελέγχει ορισμένες από τις περιοχές με τα πετρελαϊκά κοιτάσματα. Κατά τη σύνοδο αυτή για άλλη μια φορά δεν εκφράστηκε η παραμικρή επιφύλαξη ή έστω επισήμανση από Ελληνικής πλευράς για το διωγμό των Ελληνορθόδοξων της Συρίας.
Λίγες ώρες μετά οι «αντικαθεστωτικοί αγωνιστές» μας επιβράβευσαν με την απαγωγή των δύο μητροπολιτών και τη δολοφονία του οδηγού τους…
Λίγα πράγματα μπορούμε να κάνουμε σαν Έλληνες για την πρώτη πικρή αλήθεια. Η προσευχή μας για τους διωγμούς και τα μαρτύρια των αδελφών μας είναι το σημαντικότερο όλων και είναι βέβαιο ότι σύντομα οι διώκτες τους θα λάβουν από το Θεό κατά τα έργα τους.
Για τη δεύτερη πικρή αλήθεια όμως μπορούμε και πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Πρέπει να απαιτήσουμε την υπεύθυνη και αντικειμενική ενημέρωσή μας για το τι συμβαίνει στην Συρία και να διαμαρτυρηθούμε για τις στημένες ειδήσεις και την προπαγάνδα. Πρέπει να πιέσουμε τους πολιτικούς μας να πάρουν θέση ξεκάθαρα για τους διωγμούς που λαμβάνουν χώρα και να πάψουν να μιλάνε “για εμφύλιο σπαραγμό” και ταυτόχρονα να ρίχνουν λάδι στη φωτιά ενισχύοντας τη μία από τις δύο πλευρές που “κατά σύμπτωση” διώκει τους αδελφούς μας και τη μακραίωνη κληρονομιά της Ρωμηοσύνης στους τόπους αυτούς. Το οφείλουμε στους εκεί αδελφούς μας και τις Εκκλησιές τους μα πρωτίστως, το οφείλουμε στο πλήθος των Αγίων μας που έλαμψαν εκεί όπως ο άγιος Ιωάννης το Χρυσόστομος, ο Όσιος Εφραίμ και ο Αββάς Ισαάκ.
ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ, 24-ΑΠΡΙΛΙΟΥ-2013