Η ελευθερία του λόγου και ο φασισμός της μισαλλοδοξίας στην Ελλάδα του 2019

   Η Ελευθερία της Εκφράσεως και η Παρρησία του Λόγου είναι δύο από τις θεμελιώσεις αξίες του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού μας, του Ρωμαίικου Γένους μας, οι οποίες γεννήθηκαν μέσα στα σπλάχνα της αρχαίας Ελληνικής διανόησης και διατηρήθηκαν αλώβητες μέσα στην μακρόχρονη ιστορία της Ρωμηοσύνης και έφθασαν μέχρι τις μέρες μας. Συνδέονται απόλυτα με την έννοια της Αλήθειας, τόσο στο Θεολογικό επίπεδο όσο και στο εθνικό επίπεδο, διότι η Αλήθεια ενυπάρχει μόνο σε καθεστώς Ελευθερίας και Παρρησίας Λόγου, Σκέψεως και Εκφράσεως.

   Το Γένος μας θεμελίωσε την Πνευματική του υπόσταση αλλά και όλες τις εθνικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτειακές του δομές πάνω σε αυτό το πρότυπο, της Αγιοπατερικής Αλήθειας και της Πνευματικής και Εθνικής Ελευθερίας. Γι’ αυτό και αντιστάθηκε και νίκησε σε κάθε ολοκληρωτική προσπάθεια καταδυνάστευσης, η οποία έγινε εναντίον του τόσο στο εθνικό όσο και στο Πνευματικό του βίωμα, αυτό της Ορθόδοξης κατήχησης και Σωτηρίας. Αυτή εξάλλου είναι και η ειδοποιός διαφορά της Ρωμαίικης παραδόσεώς μας με την δυτική εκλογικευμένη, πεπερασμένη, χοϊκή και τετράγωνη λογική, από την ουσία της οποία απουσιάζει παντελώς Ο Θεός και η οποία χοΐκή λογική , γέννησε εκ των υστέρων τον δήθεν Διαφωτισμό και την δήθεν ευρώπη των λαών της συναδέλφωσης και της ειρήνης.

   Δυστυχώς, όμως για άλλη μία φορά στην ιστορία της η πατρίδα μας αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της τον κίνδυνο της φίμωσης της Ελεύθερης γνώμης, της επιβολής μίας και μόνο άποψης, αυτής της πολιτικής ορθότητος, η οποία εκπορεύεται και επιβάλλεται από τον εγγενή ολοκληρωτισμό της δήθεν ελεύθερης και δημοκρατικής ευρώπης των λαών, αυτής της ευρώπης στην οποία δεν χωρούν οι ελεύθεροι πνευματικά και εθνικά άνθρωποι, γιατί διάφοροι κοσμικά ισχυροί παράγοντες νομίζουν εσφαλμένως, ότι μπορούν να καθορίζουν τις τύχες των ανθρώπων.

   Ο νόμος στις ανθρώπινες κοινωνίες εκτός των άλλων ορίζει και το σημασιολογικό περιεχόμενο εννοιών και  αξιών και τις μεταφέρει, τις εναρμονίζει για την ακρίβεια στην βιωτή τους ως πρότυπο συμπεριφοράς και τις καθιστά προσωπικό τους αξιακό σύστημα ζωής και επιλογών, την προσβολή των οποίων και προστατεύει. Βέβαια οι αξίες αυτές, έχουν μέσα τους αυταπόδεικτη την ουράνια πνευματική τους αξία, σημασία και το κυριότερο ερμηνεία.

   Οι απολυταρχικές και αυταρχικές κοινωνίες και πολιτεύματα, έδιναν μέσω των νόμων στρεβλές και κίβδηλες ερμηνείες, προκειμένου να εδραιώσουν τα σκοτεινά και εμπαθή θελήματά τους, για απόκτηση και άσκηση καταδυναστευτικής εξουσίας, ώστε  ο πολιτισμός και η ελευθερία να καταλύεται απολύτως.

  Αντιθέτως στις κοινωνίες όπου θεμέλιο είναι η Ελευθερία της Εκφράσεως και της Παρρησίας του Λόγου εν καθεστώς Αληθείας οι αξίες αυτές αναπτύσσονταν υγιώς χωρίς παρερμηνείες και στρεβλώσεις, αφήνοντας το ίδιο το νόημα και την σημασία που κρύβονται μέσα τους, να απλωθούν φυσικά και χωρίς πιέσεις μέσα στις κοινωνίες. Οπότε και οι κοινωνίες αυτές υψώνονταν στα ουράνια και αποκτούσαν ανδρείους, φωτεινούς και Ελεύθερους πολίτες, τόσο εθνικά όσο και Πνευματικά. Αν μάλιστα προστεθεί και η Αγιοπατερική μας παράδοση, τότε εκτός των άλλων οι πολίτες αυτοί καθίσταντο Ουρανοπολίτες με βιωματική κατάσταση νήψεως.

   Στην Ελλάδα λοιπόν του 2019, σε αυτόν εδώ τον τόπο, τον οποίο τον Καθαγίασαν και τον τίμησαν Άγιοι, ήρωες και σοφοί, όπου παγκοσμίως πρώτα αναπτύχθηκαν οι αξίες αυτές και δόθηκαν μάχες μέχρις εσχάτων για την υπεράσπισή τους, η ίδια η Ελληνική Πολιτεία αποφάσισε αυταρχικά, ότι έπρεπε να δώσει νέο νόημα στις αξίες αυτές, νομοθετώντας με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε πλέον απλά και μόνο η έκφραση αντίθετης απόψεως από αυτήν, την οποία επιβάλλει η πολιτική ορθότητα, θα διώκεται ποινικά και θα χαρακτηρίζεται ως κοινωνικά απορριπτέα και κατακριτέα.

Συγκεκριμένα ο  λόγος γίνεται για τρία νομοθετήματα, δύο του εθνικού μας δικαιϊκού συστήματος και ένα του ευρωπαϊκού δικαϊκού συστήματος. Τα δύο πρώτα είναι οι νόμοι :

α) 4285/10-09-2014// ΦΕΚ Α-191/2014 ,

β)  4356/24-12-2015// ΦΕΚ Α-181/2015 ,

γ) : ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΌ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ της Οδηγίας 2013/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις επιθέσεις κατά συστημάτων πληροφοριών και την αντικατάσταση της απόφασης – πλαισίου2005/222/ΔΕΥ του Συμβουλίου.

Το πρώτο νομοθέτημα είναι ο λεγόμενος αντιρατσιστικός νόμος ενώ το δεύτερο είναι ο λεγόμενος νόμος του συμφώνου συμβίωσης. Μια ενδελεχής ματιά και ανάγνωση στα τρία αυτά νομοθετήματα μας πληροφορεί, ότι :

Α) πλέον στην χώρα μας έχει συσταθεί ένα Εθνικό Συμβούλιο, το λεγόμενο Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, αποτελούμενο από γενικούς γραμματείς υπουργείων, στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας,  μέλη του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων,του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης,της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών,της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και αρκετούς άλλους φορείς, οι οποίοι θα σχεδιάζουν τις πολιτικές και άρα και τις μεθόδους και προφανώς και τους σχετικούς νόμους για την πρόληψη και καταπολέμηση του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, της ομοφυλοφιλίας και όλων των συναφών εκδηλώσεων και απόψεων,θα επιβλέπει την εφαρμογή όλων των σχετικών νόμων και θα φροντίσει να εναρμονίζονται όλοι οι νόμοι και η εφαρμογή τους με το Ευρωπαϊκό – Κοινοτικό Δίκαιο, θα εκπονεί μελέτες, κατευθυντήριες οδηγίες και ερμηνείες και θα προτείνει μέσα καταστολής, θα αναπτύσσει πάσης φύσεως δραστηριότητες στον τομέα της τυπικής εκπαιδεύσεως, θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την επιμόρφωση δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, υπηρετούντων στα σώματα ασφαλείας και υπαλλήλων υπηρεσιών και φορέων του στενού και του ευρύτερου δημοσίου τομέα σε θέματα αντιμετώπισης του ρατσισμού και της ρατσιστικής βίας, θα προωθεί την πρόληψη και την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας, καθώς και την ενίσχυση των μηχανισμών καταγραφής του φαινομένου, εκτός των άλλων θα μπορεί να συνεργάζεται το συμβούλιο και με Μ.Κ.Ο., δηλαδή όλες οι χρηματοδοτούμενες από το εξωτερικό Μ.Κ.Ο.

Β) θεσπίστηκε το έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, το οποίο πλέον θα είναι το άρθρο 81Α Ποινικού Κώδικα, με ποινές τόσο για την πλημμεληματική μορφή όσο και για την κακουργηματική επί το αυστηρότερο.

Γ) ότι όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων θα τιμωρείται. Τόπος πράξεως των αδικημάτων του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας είναι το διαδίκτυο και εκτός των άλλων θα το διαπράττει και όποιος συγκροτεί ή συμμετέχει σε οργάνωση ή ένωση προσώπων οποιασδήποτε μορφής που επιδιώκει συστηματικά την τέλεση των πράξεων αυτών.

Δ) τα αδικήματα του αντιρατσιστικού νόμου διώκονται αυτεπάγγελτα και μάλιστα ο παθών θα μπορεί να παρίσταται ως πολιτικώς ενάγων χωρίς την καταβολή παραβόλου.

Ε) Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου ο ορισμός «ρατσιστικό και ξενοφοβικό υλικό» περιλαμβάνει κάθε είδους έγγραφο υλικό (π.χ. κείμενα, βιβλία, περιοδικά, δηλώσεις, μηνύματα κ.λπ.), εικόνες (π.χ. αναπαραστάσεις, φωτογραφίες, σχέδια κ.λπ.) και οποιουδήποτε είδους ανάπτυξη ιδεών ή θεωριών, ρατσιστικής ή ξενοφοβικής φύσης, με μορφή που να επιτρέπει την αποθήκευση, την επεξεργασία ή τη μετάδοσή τους, μέσω συστήματος υπολογιστή, τα οποία προάγουν το μίσος και την διάκριση μεταξύ ατόμων με διαφορετικές εθνικές, φυλετικές, θρησκευτικές προσεγγίσεις

Ζ) οι προβλεπόμενοι από τις διατάξεις του Προσθέτου Πρωτοκόλλουτου Συμβουλίου της Ευρώπης, περιορισμοί στην ελευθερία έκφρασης των ατόμων, σε ό,τι αφορά τη διάδοση ιδεών και πληροφοριών ρατσιστικής και ξενοφοβικής φύσης που βλάπτουν τα δικαιώματα άλλων ατόμων είναι, εν όψει των προεκτεθέντων, συμβατοί τόσο με την ΕΣΔΑ όσο και το Σύνταγμα και εφόσον διαπιστωθεί ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουν τηρηθεί οι τασσόμενες από τη νομολογία του Δικαστηρίου του Στρασβούργου προϋποθέσεις, οι σχετικοί περιορισμοί είναι νόμιμοι.

Και διερωτάται εύλογα κάποιος :

Ποιος ορίζει τελικά το τι είναι Αγάπη ; το τι είναι Ελευθερία ; το είναι Κοινωνικός αποκλεισμός ; το είναι Ρατσισμός και Μισαλλοδοξία ; το τι είναι Ελευθερία επιλογών και Έκφρασης ; το τι είναι Κοινωνικά ωφέλιμο και τι όχι ; το πότε μία γνώμη θεωρείται επιλήψιμη και ρατσιστική ή μισαλλόδοξη ; το ποια είναι η Πνευματική και Εθνική προοπτική σε μία κοινωνία ; το ποιες ανθρώπινες επιλογές και συμπεριφορές είναι όντως ωφέλιμες και χρήζουν προστασίας, πόσο μάλλον δε να γίνουν πρότυπα συμπεριφοράς και να προστατεύονται νομικά ; το ποια είναι τα ήθη, τα έθιμα και οι δομικές αξίες και ιδανικά του Γένους μας ; ποια η Πνευματική και Εθνική μας ταυτότητα και προοπτική ; το πότε και πώς θα εκφράζεται  κάποιος  και με ποιους τρόπους ; ποιος θα καθορίζει το τι από τα ανωτέρω θα διδάσκεται στα σχολεία και στα παιδιά μας ;

Ποιος καθορίζει τελικά το μέτρο διακρίσεως όλων των ανωτέρω εννοιών και ερωτημάτων ;

Γιατί, τόση βιασύνη να νομοθετηθούν όλα τα ανωτέρω, γιατί αυτήν χρονική περίοδο στην χώρα μας ; Λές και μέχρι τώρα η πατρίδα μας δεν αγωνίστηκε για το ιδανικό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ανθρώπινης ζωής ;  Η Ελλάδα πότε απέκτησε πρόβλημα δημοκρατίας ή ρατσιστικής συμπεριφοράς ; Λές και η κοινωνία μας δεν έχει Σταυρωθέντα και Αναστάντα Θεό στην καρδιά της και δεν ξέρει τι σημαίνει κατατρεγμένος, ταλαίπωρος, αδύναμος , εξευτελισμένος και δυστυχής ;

Οι Έλληνες είναι εκείνοι, οι οποίοι άνοιξαν την αγκαλιά και τα σπίτια τους στους κατατρεγμένους πρόσφυγες, την ώρα που άλλα ευρωπαϊκά δήθεν πολιτισμένα κράτη τους πνίγανε στην θάλασσα και τους έκλειναν τα σύνορά τους.

Γιατί, τόση βιασύνη δήθεν να προστατευθούν νομικά και να προωθηθούν ως υγιή πρότυπα συμπεριφοράς παρεκλίνουσες από το κατά φύσιν επιλογές στον τομέα της οικογένειας και της επιλογής συντρόφου ; Γιατί να χρήζουν περισσότερης προστασίας οι ομοφυλόφιλοι από τους πολύτεκνους ; Γιατί να επιβραβεύεται η σαρκικότητα και ο πανσεξουαλισμός και όχι η κατά Θεόν ένωση των ανθρώπων ; Εδώ δεν εισάγεται αδικαιολόγητη κοινωνική διάκριση ;

Γιατί, να χρήζουν περισσότερης κοινωνικής ευαισθησίας οι μετανάστες, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις λαθραία και με αμφίβολες προθέσεις εισρρέουν στην χώρα μας, ενώ άτακτα και χωρίς πρόγραμμα εντάσσονται στο εσωτερικό της και επιβαρύνουν ήδη την δύσκολη κατάσταση ; Γιατί να μην απολαμβάνουν πλήρως τις κοινωνικές παροχές του κράτους πρόνοιας, τις οποίες δικαιούνται οι Έλληνες ; εδώ δεν εισάγεται αδικαιολόγητη εθνική – φυλετική διάκριση ;

Γιατί, να διώκεται η Θρησκευτική συνείδηση του Γένους μας, η νηπτική Ρωμαίικη Αγιοπατερική Σωτηριολογική παράδοση και κομπλεξικά να τίθεται στο σκοτάδι ως δήθεν αναχρονιστική και ως προσβλητική για πάσης φύσεως αλλόθρησκους, άθεους ή νεοταξίτες οικουμενιστές ; εδώ δεν εισάγεται αδικαιολόγητη θρησκευτική διάκριση ; 

Γιατί, τόση βιασύνη να θεσμοθετηθούν ποινικές κυρώσεις για όσους επιθυμούν απλά να εκφραστούν και να πράξουν διαφορετικά από αυτά που επιτάσσει η νέα τάξη πραγμάτων είτε λεκτικά, είτε γραπτά, είτε στο διαδίκτυο, είτε στην τηλεόραση, είτε στο ραδιόφωνο , είτε σε οποιαδήποτε έκφανση του δημόσιου βίου τους ;  Ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους διώξεις δήθεν μισαλλόδοξων και ρατσιστικών  απόψεων στην κοινωνία μας, από όσους τόλμησαν να εκφράσουν με παρρησία την γνώμη τους χωρίς να προσβάλουν κανέναν. Απλά και μόνο μίλησαν για Αλήθεια και Ελευθερία! Επισήμαναν και κάποιες άλλες προοπτικές και προσεγγίσεις! Πρέπει αυτό να είναι επιλήψιμο και να διώκεται ποινικά ; Το εκφράσει κάποιος Ελεύθερα και με Ευγένεια την άποψή του γιατί είναι επιλήψιμο ;

Μήπως ξεκινάει μία νέα εποχή φίμωσης της Ελευθερίας της Γνώμης και της Παρρησίας του Λόγου ; Μήπως ο φασισμός της μισαλλοδοξίας φόρεσε ένα περιτύλιγμα δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας και ψευτοαγάπης προς τον πλησίον και δημιουργεί ένα νέο σκοταδιστικό και αυταρχικό κοινωνικό πλαίσιο ; Μήπως Η Αλήθεια του Αναστάντος Χριστού και η ελευθερία, την οποία  περιέχει, στέκεται εμπόδιο στην δικτατορία της νέας τάξης πραγμάτων ;

Έτσι είναι όμως, Η Αλήθεια και η Ελευθερία Του Χριστού, οι οποίες είναι ζυμωμένες με την αλήθεια και την εθνική ελευθερία του Γένους μας, πάντοτε ανά τους αιώνες θα αποτελούν τροχοπέδη και εμπόδιο για πάσης φύσεως αυταρχικά καθεστώτα, τα οποία πρώτο στόχο έχουν την απώλεια της ανθρώπινης ψυχής και ακολούθως την υποδούλωση των εθνών. Έννοιες όπως Δημοκρατία και Ελευθερία πάντοτε θα εμπνέουν ελεύθερες προσωπικότητες και θα τις ορίζουν!

Πάντοτε το αντίπαλο δέος των αστεριών που κρέμονται επάνω από το κτήριο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου θα είναι τα λαμπερά 4Β της Ρωμηοσύνης!

Αυτά τα 4Β της Ρωμηοσύνης πάντοτε θα γεννούν ανθρώπους με ανδρείο και θυσιαστικό φρόνημα, που έχοντας στην καρδιά τους την Αλήθεια και την Ελευθερία Του Χριστού, θα αφήνουν ανεξίτηλα στην ανθρώπινη ιστορία  το παράδειγμά τους, το οποίο θα λέει ότι : λίγοι ανδρείοι και ελεύθεροι άνθρωποι στάθηκαν παλληκαρίσια απέναντι σε πολλούς, φαύλους και σκλαβωμένους δυνάστες και τους νίκησαν!

 

Γεώργιος Ναπ. Ρούντας