Κατά την Μ. Παρασκευή το θείο Πάθος φτάνει στην κορύφωσή του. Το εκκλησίασμα πηγαίνει στις εκκλησίες για να προσευχηθεί με την απαραίτητη κατάνυξη.
Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να συμβεί στην Βουδαπέστη γιατί η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία στεγάζεται σε όροφο. Το διαμέρισμα, που είναι περίπου 25 τετραγωνικά ο λατρευτικός χώρος και άλλα τόσα μία άλλη αίθουσα, βρίσκεται στον πρώτο όροφο. Κατά την διάρκεια λοιπόν της ακολουθίας του Επιταφίου συνεχώς κτυπούσε το κουδούνι για να ανοίξει η πόρτα της οικοδομής. Αν τυχόν θελήσει να εκκλησιαστεί κάποιος ηλικιωμένος είναι δύσκολο γιατί πρέπει να ανέβη τα 32 σκαλοπάτια. Περιφορά του επιταφίου δεν μπορεί να γίνει και η «περιφορά»περιορίζεται στο κατέβασμα της σκάλας μέχρι την είσοδο της οικοδομής, δίνοντας και στους διερχομένους τουρίστες αφορμή για φωτογράφηση. …
Θα αναφερθώ μόνο στην σημερινή ημέρα για τον επιτάφιο Θρήνο που μπόρεσαν να τον παρακολουθήσουν μόνο 23 άτομα μέσα στον λιτό χώρο του παρεκκλησίου μαζί με τον Πρόξενο της Ελληνικής Πρεσβείας Λ. Τσώκο και άλλα περίπου 50 άτομα ήταν στο παρακείμενο δωμάτιο ή και στη σκάλα της οικοδομής. Δείτε από τις φωτογραφίες την περιφορά του πιό λιτού επιταφίου ο οποίος αφού κατέβηκε την σκάλα σταμάτησε μπροστά στην είσοδο της οικοδομής όπου και έγινε δοξολογία.
Οι Εκκλησίες και η περιουσία των Ελληνικών ιδρυμάτων θα είχαν επιστραφεί όταν γινόταν οι διαπραγματεύσεις για την είσοδο της Ουγγαρίας στη Ευρωπαϊκή Ένωση .Ο τότε Υπουργός των εξωτερικών Γεώργιος Παπανδρέου με δηλώσεις του στον Ουγγρικό είπε ότι δεν τον ενδιαφέρει το θέμα της εκκλησίας, στην συνέντευξη του στην Ουγγρική εφημερίδα ΝΕPSZABADSÁG της 25/10/2001
Το 1951 η λειτουργία της «Υπό Ελλήνων Ιδρυθείσας Ορθόδοξου Ουγγρικής Εκκλησιαστικής Κοινότητας Βουδαπέστης» τερματίζεται με κρατική παρέμβαση.Οι ναοί μετατράπηκαν σε ενοριακούς και υπήχθησαν στην Ουγγρική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία αποτελεί ουσιαστικά παράρτημα του Πατριαρχείου Μόσχας. Ο ναός μαζί με όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία της κοινότητας περνούν στην ιδιοκτησία του νεοσύστατου: «Προσωρινού Οργανισμού Ορθοδόξων Κοινοτήτων Ουγγαρίας», που ιδρύεται από τον αρχιερέα Ivan Kopolovits. Ο Kopolovits νωρίτερα υποχρεώνει την κοινότητα στην παράδοση του ναού και της περιουσίας στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας,έτσι οι ναοί της Ουγγαρίας πέρασαν στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας το οποίο παράνομα και με την ανοχή της κρατικής εξουσίας τα έχει ακόμη υπό κατοχή. Επιπλέον, όλα τα ελληνικά ιδρύματα, Χαρίση, Λέπορα, κατάσχονται από το κουμουνιστικό καθεστώς του 1951 χωρίς μέχρι σήμερα να υπάρχει η σχετική αποζημίωση ή επιστροφή. Σε όλα αυτά σημαίνοντα ρόλο έπαιξε και ο Ιερέας Φέρεντς Μπέρκι.
Εάν θέλουμε να έχουμε ορθοδοξία του Οικουμενικού Πατριαρχείου η οποία συνεχώς να μεγαλώνει, πρέπει να συνεννοηθούμε με την Ουγγρική Κυβέρνηση, με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τον Έξαρχο Ουγγαρίας, την Αυτοδιοίκηση Ελλήνων Ουγγαρίας και με όλους τους Πολιτιστικούς Συλλόγους να κτιστεί ένα μεγάλο Παρεκκλήσι σε χώρο που θα παραχωρήσει το Ουγγρικό κράτος και μεταξύ των άλλων να συνδράμει στην ανέγερση χωρίς να απεμπολήσουμε το δικαίωμα της επιστροφής της Ελληνικής εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της περιουσίας της, για να μπορούμε να πραγματοποιούμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα, τις κηδείες, τους γάμους και τα Βαφτίσια.
http://sofiatimes.com/index.php?option=com_content&view=article&id=522:%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%86%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CF%85%CF%86%CE%AE-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B1%CF%80%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%82&catid=143:%CE%BF%CF%81%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%AF%CE%B1&Itemid=572&lang=el-GR