Οδηγία του ΠΟΥ υποστηρίζει ότι «η σεξουαλική αγωγή ξεκινά από τη γέννηση»
Γράφει ο Michael Murphy, 13 Μαΐου 2023
H οδηγία του ΠΟΥ αναφέρει ότι τα παιδιά ηλικίας 4 ετών και κάτω θα πρέπει να διδαχθούν για την «απόλαυση και ευχαρίστηση κάποιου από το άγγιγμα του σώματός του και τον αυνανισμό της πρώιμης παιδικής ηλικίας» (μεσαία στήλη πάνω – τα εύσημα ανήκουν στον ΠΟΥ)
Ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, World Health Organization – WHO) δέχεται πιέσεις να αποσύρει μια οδηγία του για σχολεία στην οποία προτείνει ότι τα βρέφη θα πρέπει «να κάνουν ερωτήσεις για τη σεξουαλικότητα» και «να εξερευνούν τις ταυτότητες φύλου».
Η οδηγία αναφέρει ότι «η σεξουαλική αγωγή ξεκινάει από τη γέννηση» και περιγράφεται ως ένα «πλαίσιο για αυτούς που χαράσσουν πολιτικές, για αρχές και ειδικούς της εκπαίδευσης και της υγείας».
Η σύσταση που περιλαμβάνει η οδηγία που εξέδωσε ο ΠΟΥ για το πώς να «συζητάει κανείς για σεξουαλικά θέματα» με νεαρά παιδιά απευθυνόταν σε αυτούς που χαράσσουν πολιτικές σε όλη την Ευρώπη, μεταφράστηκε σε διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες και παρουσιάστηκε σε εγχώριες και διεθνείς εκδηλώσεις, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.
Το εν λόγω έγγραφο, επίσης, αναφερόταν ως παραπομπή σε μια μελέτη που διεξήχθη για λογαριασμό υπουργών της Ουαλίας, οι οποίοι το περασμένο έτος παρουσίασαν για πρώτη φορά ένα πρόγραμμα υποχρεωτικής σεξουαλικής αγωγής για σχολεία στην Ουαλία που προκάλεσε αντιδράσεις από την Κυβέρνηση, μέλη της Βουλής και ακτιβιστές.
Η οδηγία του ΠΟΥ συστήνει να διδάσκονται νήπια τεσσάρων-με-έξι ετών να «συζητούν για σεξουαλικά θέματα» και «να κατοχυρώνουν την ταυτότητα φύλου τους».
Η οδηγία προτείνει να λέγεται στα παιδιά κάτω των τεσσάρων ετών ότι έχουν «το δικαίωμα να κάνουν ερωτήσεις για τη σεξουαλικότητα» και «το δικαίωμα να εξερευνούν ταυτότητες φύλου» (3η γραμμή – 2η στήλη, τα εύσημα και πάλι ανήκουν στον ΠΟΥ)
Προτείνει επίσης (όπως φαίνεται και στον παραπάνω πίνακα από την οδηγία του ΠΟΥ*) να λέγεται στα παιδιά κάτω από την ηλικία των τεσσάρων ετών πως έχουν «το δικαίωμα να κάνουν ερωτήσεις για τη σεξουαλικότητα» και «το δικαίωμα να εξερευνούν ταυτότητες φύλου».
Η οδηγία του ΠΟΥ επίσης αναφέρει (όπως φαίνεται στον πρώτο πίνακα) ότι τα παιδιά τεσσάρων ετών και κάτω πρέπει να διδάσκονται για την «απόλαυση και ευχαρίστηση κάποιου από το άγγιγμα του σώματός του και τον αυνανισμό της πρώιμης παιδικής ηλικίας».
Αυτά τα θέματα περιγράφονται ως οι «πλέον ελάχιστες προδιαγραφές που πρέπει να καλύπτει η σεξουαλική αγωγή».
Ένας εκπρόσωπος της Κυβέρνησης δήλωσε: «Η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου δεν παραδέχεται αυτή την οδηγία του ΠΟΥ και δεν συμφωνούμε με τις συστάσεις της. Δεν την έχουμε διανείμει ή προωθήσει σε σχολεία».
«Προσφέρουμε τις δικές μας οδηγίες για να βοηθήσουμε τα σχολεία να διδάσκουν τα παιδιά και τους νεαρούς για τις σχέσεις και την υγεία».
Παρά ταύτα, η οδηγία του ΠΟΥ, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2010, αναφέρθηκε ως παραπομπή σε μια μελέτη του 2017 που διεξήχθη για λογαριασμό υπουργών της Ουαλίας και είχε τίτλο «Ενημερώνοντας το Μελλοντικό Πρόγραμμα Σπουδών για το Σεξ και τις Σχέσεις στην Ουαλία».
Νομικά εφαρμόσιμο (εκτελεστό) το νέο Πρόγραμμα Σπουδών στην Ουαλία
Η μελέτη διεξήχθη για να «ενημερώσει, κατά την ανάπτυξή του, το μελλοντικό Πρόγραμμα Σπουδών για το Σεξ και τις Σχέσεις (SRE – Sex and Relationships curriculum)», το οποίο και τελικά έγινε νομικά εκτελεστό και τέθηκε σε εφαρμογή στα σχολεία της Ουαλίας τον περασμένο χρόνο, αν και δεν υιοθέτησε τελικά όλες τις συστάσεις της μελέτης του Πανεπιστημίου του Cardiff.
Η Laura Anne Jones, μέλος της Βουλής της Ουαλίας και υπουργός παιδείας-«σκιά» (οι λεγόμενοι «shadow ministers» ή υπουργοί-«σκιές» στο πολιτικό σύστημα της Ουαλίας ανήκουν στην αντιπολίτευση και τίθενται ως «σκιές», δίπλα στους κανονικούς υπουργούς, δηλαδή με την αρμοδιότητα να τους ελέγχουν εξονυχιστικά σε κάθε τους βήμα και απόφαση), δήλωσε ότι ο ΠΟΥ «πρέπει άμεσα να ανακαλέσει τη σύσταση».
Η κ. Jones κάλεσε επίσης την κυβέρνηση της Ουαλίας να «αποστασιοποιηθεί» από την «ειλικρινά ενοχλητική» οδηγία του ΠΟΥ, η οποία «προκαλεί και αναστατώνει».
Πρόσθεσε: «Πρέπει να σταματήσουμε αυτή την προώθηση και διακίνηση της επιβλαβούς και επικίνδυνης ιδεολογίας των φύλων μέσα στην σεξουαλική αγωγή στην Ουαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, με άμεση συνέπεια».
Ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης της Ουαλίας δήλωσε ότι δεν «προσυπογράφει» την οδηγία του ΠΟΥ, προσθέτοντας: «Το τι διδάσκεται στα σχολεία καθορίζεται ξεκάθαρα στον κώδικα Σχέσεων και Σεξουαλικής Αγωγής (RSE – Relationships and Sexuality Education code). Ο κώδικας δίνει σαφέστατη κατεύθυνση στα σχολεία έτσι ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν μόνο για πράγματα που είναι κατάλληλα για την ηλικία και την ανάπτυξή τους».
«Σε μια μικρότερη ηλικία τα παιδιά θα διδαχθούν μόνο να συμπεριφέρονται μεταξύ τους και να αντιμετωπίζουν το ένα το άλλο με ευγένεια και ενσυναίσθηση».
«Πρόωρη σεξουαλικοποίηση (πρόσδοση σεξουαλικών χαρακτηριστικών σε μικρά παιδιά)»
Παρά ταύτα, οι νόμοι (για την εφαρμογή του ανανεωμένου προγράμματος σπουδών) έχουν καταδικαστεί από μέλη της Βουλής, συλλόγους γονέων και ομάδες ακτιβιστών, που ανησυχούν για την πρόωρη «σεξουαλικοποίηση» των παιδιών (πρόσδοση σεξουαλικών χαρακτηριστικών σε αυτά) στα σχολεία της Ουαλίας.
Η Tanya Carter, εκπρόσωπος του Συνασπισμού για Ασφαλή Σχολεία (Safe Schools Alliance), ο οποίος αγωνίζεται για την ασφάλεια των παιδιών, έχει απαιτήσει να διεξαχθεί «επείγουσα έρευνα» για το εάν υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στο «πρόγραμμα σπουδών για τις σχέσεις και τη σεξουαλική αγωγή (RSE) στη χώρα» με την οδηγία για τη σεξουαλική αγωγή που εκδίδεται από οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών, όπως ο ΠΟΥ και η UNESCO.
«Χρειάζεται επειγόντως να διεξαχθεί μια έρευνα για το πώς αυτή η ιδεολογία… έφτασε να επηρεάζει τόσο μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης», πρόσθεσε η κ. Carter.
Ένας εκπρόσωπος του ΠΟΥ δήλωσε στον The Telegraph (ΣτΜ: που φιλοξενεί το παρόν άρθρο) ότι ο οργανισμός εμμένει στην οδηγία που εξέδωσε και ότι παραμένει στη διάθεση του κοινού.
Ο εκπρόσωπος προσέθεσε: «Οι συστάσεις μας ανακλούν εξακριβωμένα ψυχολογικά γεγονότα σχετικά με την αντίληψη των παιδιών για τα σώματά τους και την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη, που βασίζονται σε έρευνα δεκαετιών».
Το έγγραφο αξιώνει ότι τα παιδιά ξεκινούν το ταξίδι της σεξουαλικής τους αγωγής από τη γέννησή τους.
Αναφέρει: «Από τη γέννηση, τα μωρά μαθαίνουν την αξία της ευχαρίστησης της σωματικής επαφής, της ζεστασιάς και της οικειότητας των στενών επαφών. Σύντομα μετά από αυτό μαθαίνουν τι είναι ‘αγνό’ και τι ‘βρώμικο’».
Κατόπιν τούτου το έγγραφο καταλήγει: «με άλλα λόγια, εμπλέκονται σε σεξουαλική αγωγή».
«Ο ΠΟΥ έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα»
Μια εκπρόσωπος του Συνασπισμού για Ασφαλή Σχολεία του Ηνωμένου Βασιλείου επεσήμανε ότι αυτή η προσέγγιση «επαναπροσδιορίζει ολόκληρη την παιδική ύπαρξη και όλες τις σχέσεις των παιδιών, ως κατά κάποιο τρόπο πάντοτε συνδεόμενη (και συνδεόμενες αντίστοιχα) με την σεξουαλικότητα και τις σεξουαλικές συμπεριφορές».
Ο βουλευτής John Hayes δήλωσε: «Ο ΠΟΥ έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα, ότι δεν μπορεί να παίζει με τις ευαισθησίες των παιδιών και τις ανησυχίες των γονέων κατά αυτόν τον τρόπο».
«Η παιδική ηλικία είναι μια περίοδος αθωότητας. Μια περίοδος για ανάπτυξη της φαντασίας, για παραμύθια, για παιχνίδι και χαρά. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν μια ιδιαίτερα διεστραμμένη αντίληψη για τον χαρακτήρα της παιδικής ηλικίας, που στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλός από ότι ισχυρίζονται στην οδηγία τους».
Το έγγραφο του ΠΟΥ παρουσιάζει τρία μοντέλα σεξουαλικής αγωγής – τους «Τύπους» ένα, δύο και τρία – τα οποία κυμαίνονται από μια προσέγγιση «μόνο-εγκράτειας» (ΣτΜ: δηλαδή που σύμφωνα με το πνεύμα της οδηγίας πρεσβεύει την άρνηση και αποχή και «λέει μόνο ‘όχι’») μέχρι την ενθάρρυνση των παιδιών να επιδιώκουν την «σεξουαλική τους ανάπτυξη και εξέλιξη» (ΣτΜ: με αυτόν τον απλοϊκό και μάλλον χονδροειδή στη σύλληψή του τεχνητό διαχωρισμό σε Τύπους, το έγγραφο επιχειρεί προφανώς να υπερτονίσει τα υποτιθέμενα οφέλη από τις «προοδευτικές» συστάσεις του μέσα από την αντίθεση που προκύπτει από τη σύγκριση του «προοδευτικού» Τύπου με τον παραδοσιακό).
Το έγγραφο (πράγματι) συνηγορεί υπέρ της πιο «προοδευτικής» προσέγγισης, την οποία αναφέρει ως «Τύπο 3» ή «ολιστική σεξουαλική αγωγή», χαρακτηρίζοντάς την ως μια πηγή «επιστημονικά ορθής» και «χωρίς προκαταλήψεις» πληροφόρησης πάνω σε «όλες τις μορφές σεξουαλικότητας».
Από την άλλη, παρουσιάζει το πιο συντηρητικό μοντέλο, το οποίο αναφέρει ως μια προσέγγιση «μόνο-εγκράτειας», ως αποδεδειγμένα «χωρίς καμιά θετική επίδραση πάνω στην σεξουαλική συμπεριφορά» ή στον «κίνδυνο εγκυμοσύνης στην εφηβεία».
Παραπομπές:
* Η πλήρης αναφορά του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (World Health Organization – WHO) για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο και από την οποία ελήφθησαν οι παραπάνω πίνακες, συγκεκριμένα από σελ. 38 της αναφοράς (σελ. 40 με αρίθμηση του pdf) και μετά.