Σύντομος Βίος
Ἡ καταγωγή του ἦταν ἀπό τά Βουρλά τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Μικρό παιδί ἦρθε στό Ἅγιον Ὄρος καί μόνασε στήν Καλύβη τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στή Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννης καί κατόπιν στήν Καλύβη τῶν Ἀρχαγγέλων, ὅπου γηροκόμησε τόν Γέροντα Ἀντώνιο ἀπό τά Κύθηρα καί τόν παραδελφό του Χρύσανθο, πού ἀπό τήν ὀρθο-στασία εἶχαν σαπίσει τά πόδια του. Στή συνέχεια προσκλήθηκε ἀπό τόν Γέροντα Ἀζαρία τῆς Καλύβης τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἦταν ἁγιογράφος. Ἔργο του εἶναι ἡ θαυματουργή εἰκόνα τῆς ἁγίας Εἰρήνης τῆς Χρυσοβαλάντου στή Λυκόβρυση Ἀττικῆς.
Ο παπα-Χρύσανθος (†1981) ἔγραψε πώς ὁ Νεκτάριος «ἦτο τόσο ἐλεήμων, ὅπου, ἄν ἦτο δυνατόν, καί τούς τοίχους τῆς Καλύβης τοῦ Τιμίου Προδρόμου νά ἔδιδεν ἐλεημοσύνην εἰς τούς ἐρημίτας καί τούς ὑποδού-λους εἰς τόν Τοῦρκον ἀδελφούς. Τήν ἐργασίαν του τήν ἤξευρεν μόνον ὁ μακαρίτης ὁ γερο-Αζαρίας. Καί μίαν ἡμέραν σκάπτοντας τούς κήπους μοῦ εἶπεν: Ξέρεις τήν ἐργασίαν τοῦ Γερο-Νεκταρίου; Φεύγει μετά τό Ἀπόδει-πνον καί πηγαίνει εἰς τούς ἐρημίτας καί δίδει ὅ,τι ἔχει».
Τό 1922 θέλησε μαζί μέ ἕναν ἄλλο Ἁγιαννανίτη Γέροντα νά πᾶνε στήν πατρίδα τους, τά Βουρλά. Στή Σμύρνη ὅμως οἱ Τοῦρκοι εἶχαν συγκεντρώσει πολλούς κληρικούς καί μοναχούς σ’ ἕνα ρέμα πρός σφαγή. Ὅλοι μέ φόβο περίμεναν τόν θάνατο καί μόνον ὁ Γέροντας Νεκτάριος τούς παρηγοροῦσε: «Ἀδελφοί, ἡμεῖς ἀφήσαμε τόν κόσμο ἀπό μικρά παιδιά διά τόν Χριστόν καί τώρα ὅπου οἰκονόμησεν ἡ ἀγαθότης Του νά ἀποθάνωμεν μέ μαρτυρικόν τέλος φοβούμεθα; Ὅ,τι ἔχομεν σφάλλει νά ἐξομολογηθοῦμε διά νά φύγη ἀπό ἐπάνω μας ὁ φόβος τοῦ θανάτου». Ὑπάκουοι ὅλοι στά λόγια του, ἐξομολογήθηκαν, πῆραν θάρρος καί εἶχαν μαρτυρικό τέλος. Μόνο ἕνας διάκονος σώθηκε καί διηγήθηκε τό γεγονός στόν παπα-Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος καταλήγει: «Βλέπετε τί κάμνει, ἡ ἐλεημοσύνη; Ἐπειδή εἶχε εἰς μέγαν βαθμόν τήν ἐλεημοσύνην ὁ Γερο-Νεκτάριος, εἰς τό τέλος του ἡ πρώτη αὐτή θυγατέρα τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐεημοσύνη, τόν ἐβοήθησε νά ἀψηφήση καί αὐτόν τόν θάνατον καί νά μαρτυρήση διά τόν Χριστόν».
Κατά πληροφορίες μαρτύρησε λίγο ἔξω ἀπό τό Ἀϊβαλί.
Πηγή: Χρυσάνθου Ἁγιαννανίτου, ἱερομονἀχου, Γεροντικαί ἐνθυμήσεις καί διηγήσεις, Μώλος Λοκρίδος 2008, τ. Α’, σσ. 148-151.
Ἀντιγραφή ἀπό: Μοναχού Μωυσέως Ἁγιορείτου, Μέγα Γεροντικό ἐναρέτων Ἁγιορειτῶν τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος, Τόμος Α’ 1901-1955, Ἐκδόσεις Μυγδονία, Σεπτέμβριος 2011.
ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ