Καθώς πολλοί Αυστραλοί βγαίνουν από τους περιορισμούς των lockdowns, έρχονται αντιμέτωποι με πλήθος νέων σημείων ελέγχου – σε καταστήματα, στο χώρο εργασίας, σε χώρους διασκέδασης και στα σύνορα των πολιτειών.
Πολλοί από εμάς όχι μόνο πρέπει να κάνουμε ταυτοπροσωπία σε διάφορες τοποθεσίες με σάρωση κωδικών QR, αλλά απαιτείται πλέον να επιδεικνύουμε απόδειξη εμβολιασμού – και σε ορισμένες περιπτώσεις, απόδειξη αρνητικών εξετάσεων COVID-19.
Το αποτέλεσμα είναι η ολοένα και πιο οικεία εικόνα ανθρώπων να παίζουν με τα smartphones τους στο πεζοδρόμιο, μπροστά από οποιονδήποτε χώρο στον οποίο προσπαθούν να εισέλθουν.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να συνεπάγεται απογοητευτικές περιπέτειες με τις εφαρμογές όπως: «Ποιος ήταν ο κωδικός PIN για την εφαρμογή Medicare;», «Τη σύνδεσα με το λογαριασμό MyGov;», «Πού είναι το μήνυμα με τα αποτελέσματα των εξετάσεών μου;», «Ωχ… η μπαταρία μου τελειώνει!».
Η Αυστραλία δεν είναι η μόνη. Η πανδημία έχει συμβάλει σε μια νέα σειρά πρωτοκόλλων για τα ταξίδια και την πρόσβαση σε κάθε είδους δραστηριότητες – όλα στο όνομα του ελέγχου της μετακίνησης των ανθρώπων, για να εμποδιστεί η εξάπλωση του ιού.
Αυτά τα νέα επίπεδα επαλήθευσης και ελέγχου θέτουν τις βάσεις για μια τεχνολογία που προσφέρει τη δυνατότητα να κόψει τον γόρδιο δεσμό των κωδικών πρόσβασης, των ονομάτων χρήστη, των κωδικών PIN και QR, καθώς και των διαβατηρίων, των καρτών εμβολίων και των χάρτινων εισιτηρίων – αυτή η τεχνολογία είναι η βιομετρία.
Με βάση την επιτυχία της χρήσης της τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου για τον έλεγχο των συνόρων, η Διεθνής Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (ΙΑΤΑ) εισήγαγε μια νέα πρόταση για την έκδοση ταξιδιωτικού δελτίου που θα επιτρέπει την «απρόσκοπτη» διέλευση, τηρώντας παράλληλα τους περιορισμούς της πανδημίας.
(Σ.Ι. Ασκητής : Περισσότερα για τη Διεθνή Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (IATA) θα βρείτε εδώ )
Σύμφωνα με τον ισχυρισμό της ΙΑΤΑ ότι «το μέλλον των αερομεταφορών είναι βιομετρικό», η λύση “One ID” δεν θα ταυτοποιεί μόνο τα ταξιδιωτικά διαπιστευτήρια ενός επιβάτη, αλλά θα τα συνδέει διεθνώς, με την εμβολιαστική κατάσταση των ταξιδιωτών, τα αποτελέσματα των διαγνωστικών ελέγχων και / ή το «πιστοποιητικό νόσησης».
Η λύση “One ID” αντιμετωπίζει ένα ζήτημα που δεν περιορίζεται στα αεροπορικά ταξίδια – ή στην αντιμετώπιση του COVID-19, αλλά επιδεινώνεται από την προοπτική των ταξιδιών σε περιόδους πανδημίας.
Γενικότερα, βρίσκουμε τους εαυτούς μας να περιηγούμαστε σε μια αυξανόμενη σειρά από προτροπές σύνδεσης (σε εφαρμογές του κινητού για ταυτοποίηση) και σημεία ελέγχου – τόσο σε απευθείας σύνδεση (στο διαδίκτυο) όσο και εκτός σύνδεσης.
Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, ο μέσος άνθρωπος με πρόσβαση σε έξυπνες συσκευές και διαδικτυακούς πόρους έχει περίπου 100 κωδικούς πρόσβασης – και ο αριθμός αυτός αυξάνεται ραγδαία.
Ο πολλαπλασιασμός των διαδικτυακών υπηρεσιών μπορεί να διευκολύνει την πρόσβαση, αλλά δημιουργεί εμπόδια με τη μορφή των διαπιστευτηρίων πρόσβασης – όπως πιθανότατα ανακάλυψε όποιος χρειάστηκε ποτέ να επαναφέρει το σύστημα ταυτοποίησης δύο παραγόντων (two-factor identification system).
Χρησιμοποιούμε κωδικούς πρόσβασης για να παρακολουθήσουμε τηλεόραση και ταινίες, για να έχουμε πρόσβαση στην τράπεζα, στη βιβλιοθήκη, στα βιβλία μας, στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο, στις εφημερίδες μας, στο εσωτερικό δίκτυο της εργασίας μας, στις βαθμολογίες των παιδιών μας, στις ιστοσελίδες αγορών μας, στον πάροχο υπηρεσιών διαδικτύου, στον λογαριασμό μας στις κυβερνητικές υπηρεσίες, στον λογαριασμό διοδίων στον αυτοκινητόδρομο, στη μουσική μας, στους λογαριασμούς μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα διαδικτυακά μας παιχνίδια, στα έγγραφα και στα ημερολόγιά μας, και πάει λέγοντας.
Η συνεχιζόμενη προσπάθεια ελέγχου της εξάπλωσης του COVID-19 σημαίνει ότι ο φυσικός χώρος, θα μοιάζει περισσότερο με τους διαδικτυακούς χώρους που προστατεύονται με κωδικό πρόσβασης. Θα πρέπει να επιδεικνύουμε διαπιστευτήρια για να επαληθεύουμε την εμβολιαστική κατάσταση μας και για να σημειώνουμε τις κινήσεις μας κατά τη διάρκεια της καθημερινής μας ζωής – όταν εμφανιζόμαστε στη δουλειά, όταν πηγαίνουμε σε μια καφετέρια για μεσημεριανό γεύμα ή σε ένα θέατρο το βράδυ.
Αυτές οι πολλαπλασιαζόμενες μορφές «τριβής» κατά την κίνηση στον φυσικό και εικονικό χώρο, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια ενιαία βιομετρική λύση – μια τεχνολογική απάντηση στα ψηφιακά εμπόδια που πολλαπλασιάζονται γύρω μας.
Η λύση “One ID” που οραματίζεται η Διεθνής Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (IATA) για τα αεροπορικά ταξίδια προβλέπει έναν κόσμο στον οποίο, αντί να παλεύουμε με διαβατήρια και άλλες μορφές ταυτότητας, θα μας αναγνωρίζουν αυτοματοποιημένα συστήματα που θα μας επιτρέπουν να κινούμαστε απρόσκοπτα μέσα από αυτά τα σημεία ελέγχου.
Καλούμαστε να φανταστούμε πώς θα ήταν να απαλλαγούμε από τους κωδικούς πρόσβασης, τις έντυπες ταυτότητες, τις κάρτες του μετρό, τις άδειες οδήγησης, τις εφαρμογές ταυτοποίησης και πολλά άλλα.
Το διαφημιστικό υλικό των εταιρειών αναγνώρισης προσώπου είναι γεμάτο με περιγραφές συστημάτων, που επιτρέπουν στους ανθρώπους να κινούνται απρόσκοπτα σε σημεία ελέγχου, από τα ταμεία λιανικής πώλησης, μέχρι σιδηροδρομικούς σταθμούς και ασφαλείς χώρους εργασίας, όπου κατανεμημένοι αισθητήρες τους «αναγνωρίζουν», συνδέοντας τους με το προφίλ τους, ακόμη και με τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Η τεχνολογία της βιομετρίας θα μπορούσε επίσης να διευκολύνει την πρόσβαση στις διάφορες διαδικτυακές υπηρεσίες και τους λογαριασμούς μας, καταργώντας την ανάγκη να θυμόμαστε ή να αποθηκεύουμε κωδικούς πρόσβασης και επιτρέποντάς μας να μετακινούμαστε απρόσκοπτα από συσκευή σε συσκευή.
Τέτοιες λύσεις είναι ακόμη κάπως μακρινές, αλλά έχουμε ήδη αρχίσει να βλέπουμε την ευρύτερη ανάπτυξη μιας σειράς βιομετρικών λύσεων.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση για παράδειγμα, συνεχίζει να εργάζεται για την ευρεία ανάπτυξη μιας εθνικής βάσης δεδομένων αναγνώρισης προσώπου – μια βάση δεδομένων που φέρεται να χρησιμοποιείται ήδη από ορισμένες αστυνομικές αρχές, παρά την έλλειψη εξουσιοδοτικής νομοθεσίας. Ενσωματώνει επίσης την τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου στην “MyGov” πλατφόρμα για την πρόσβαση σε κυβερνητικές πληροφορίες και υπηρεσίες. Στο βαθμό που μια τέτοια εφαρμογή είναι επιτυχής, τότε το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι η «στροφή» προς τη βιομετρική ταυτοποίηση, ως τον προεπιλεγμένο τρόπο ελέγχου ταυτότητας για τα πάντα – από την πρόσβαση σε φορολογικές πληροφορίες έως τις εμπορικές συναλλαγές, όπως το άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού και η εγγραφή για την παροχή υπηρεσιών διαδικτύου.
Τα Βιομετρικά στοιχεία και οι κίνδυνοι ασφαλείας
Η ώρα να εξεταστούν οι επιπτώσεις της ευρείας χρήσης των βιομετρικών στοιχείων είναι τώρα.
Η συλλογή βιομετρικών δεδομένων μπορεί να είναι ιδιαίτερα καταχρηστική και είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι χρησιμοποιείται υπεύθυνα και με μέτρο.Μπορεί να φαίνεται απελευθερωτικό το να μπορείτε να μπαίνετε σε ένα κατάστημα, να παίρνετε ένα μπουκάλι γάλα και να πληρώνετε αυτόματα με το πρόσωπό σας, αλλά πολλά εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο συλλέγονται, αποθηκεύονται και χρησιμοποιούνται οι πληροφορίες σας.
Η ευρεία συλλογή βιομετρικών δεδομένων θα μπορούσε να οδηγήσει στη συλλογή δεδομένων προσωπικών πληροφοριών, που δημιουργούν κίνδυνο για την ασφάλεια.
Όταν οι βιομετρικές πληροφορίες τίθενται σε κίνδυνο, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν από ότι για παράδειγμα, οι επιπτώσεις της διαρροής ενός κωδικού πρόσβασης. Δεν μπορείτε να καλέσετε το τμήμα πληροφορικής (IT department) και να τους ζητήσετε να επαναφέρουν το πρόσωπό σας.
Ορισμένοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι είναι σε θέση να προσδιορίσουν πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση, τις προθέσεις και την ψυχική κατάσταση των ανθρώπων μέσα από τα βιομετρικά δεδομένα.
Πρόκειται για πολλές πληροφορίες που μπορεί να δοθούν με αντάλλαγμα ένα μπουκάλι γάλα – και μπορούν να οδηγήσουν σε πλήθος πιθανών καταχρήσεων.
Ο πειρασμός του να μπορούμε να περιηγηθούμε απρόσκοπτα στα σημεία ελέγχου πληροφοριών και στα σύνορα που μετασχηματίζουν την online και offline ζωή μας είναι ισχυρός.
Αλλά μια βιομετρική λύση πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσοχή και επιμέλεια.
Οι συγκεντρωτικές λύσεις επιτρέπουν τον κεντρικό έλεγχο – και η χρήση του σώματός μας ως καθολικού (παγκόσμιου) διαβατηρίου εγείρει σοβαρές ανησυχίες για τον έλεγχο των προσωπικών πληροφοριών και της σωματικής αυτονομίας.
Σ.Ι. Ασκητής: Δείτε ένα παράδειγμα εταιρείας (Επαυξημένη Tαυτότητα της IDEMIA) που επιδιώκει να βγάλει μια και μοναδική ταυτότητα με τα βιομετρικά στοιχεία του καθένα, για να πουλάει και να αγοράζει στον φυσικό και στον ψηφιακό κόσμο.
https://www.youtube.com/watch?