Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Ο ψευδομουφτής κ. Ιμπραήμ Σερήφ και πρόεδρος της παρακρατικής δομής ΑΣΕΤΜΔΘ, κάνοντας δηλώσεις στην τουρκόφωνη ιστοσελίδα ÜLKÜ, στα πλαίσια της αποτίμησης της επίσκεψης του Ρ.Τ. Ερντογάν στην Ελλάδα, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι θα ιδρυθεί παράρτημα του Ινστιτούτου Yunus Emre στην Αθήνα τονίζοντας ότι “η απόφαση για την ίδρυση ενός Ινστιτούτου Yunus Emre μας κάνει να ελπίζουμε για τη λύση των προβλημάτων μας σε σχέση με το παρελθόν”.
Το ινστιτούτο Yunus Emre είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που έλαβε το όνομά του από τον ποιητή και Σούφι μυστικιστή (ασκητή του Ισλάμ) του 14ου αιώνα Γιουνούς Εμρέ. Σκοπός του οργανισμού, που αποτελεί ένα μορφωτικό και πολιτιστικό ίδρυμα, είναι η διάδοση και η εκπαίδευση στο εξωτερικό της γλώσσας, του πολιτισμού και των τεχνών της Τουρκίας.
Τα κέντρα Yunus Emre ιδρύθηκαν στην Αλβανία, το Βέλγιο, τη Βοσνία, τη Γεωργία, την Αγγλία, το Ιράν, την Ιαπωνία, το Καζακστάν, την Τουρκική Βόρεια Κύπρο, το Κοσσυφοπέδιο, το Λίβανο, την Ουγγαρία, την Αίγυπτο, την Πολωνία, τη Ρουμανία και τη Συρία. Οι τοποθεσίες των κέντρων αντικατοπτρίζουν την έμφαση που δίνεται στα Yunus Emre Enstitüsü (Ινστιτούτο Γιουνούς Εμρέ) του οποίου τα παραρτήματα βρίσκονται σε 42 χώρες ενώ διαθέτει 135 συνεργάτες σε 60 χώρες.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι αν και λειτουργεί ένα παράρτημα ανά κράτος του εξωτερικού, στα Δυτικά Βαλκάνια τα παραρτήματα είναι περισσότερα, ανά κράτος. Στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στο Κόσοβο υπάρχουν από 3 παραρτήματα,2 στην Αλβανία και από ένα σε π ΠΓΔΜ/Βόρεια Μακεδονία, Σερβία και Μαυροβούνιο. Η ίδρυση πολυάριθμων παραρτημάτων του Ινστιτούτου προσβλέπει στην μετατροπή της τουρκικής γλώσσας και της τουρκικής κουλτούρας σε πολιτισμικό εργαλείο.
Εκ της δράσεώς του, προκύπτει ότι αποτελεί τον βραχίονα της τουρκικής πολιτιστικής διπλωματίας και προπαγάνδας ενώ διαβαθμισμένες εκθέσεις υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών την συνδέουν με τις δομές των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Ιδιαίτερη είναι η δράση των κέντρων Yunus Emre στην Αφρική, όπου τα επτά Ινστιτούτα Yunus Emre και το Τουρκικό Ίδρυμα Maarif, που δραστηριοποιείται σε 31 αφρικανικές χώρες, αποτελούν μέρος αυτής της δυναμικής. Στον απόηχο του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, το Maarif, κατέλαβε πολλά σχολεία που προηγουμένως διοικούσαν το κίνημα Γκιουλέν.
Στο Διαχειριστικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου, την θέση του Προέδρου καταλαμβάνει ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, ενώ μέλη του Συμβουλίου είναι υφυπουργοί διαφόρων τουρκικών υπουργείων (Εξωτερικών, Οικονομικών, κ.ά.) καθώς και Πρόεδροι τουρκικών, κρατικών ιδρυμάτων όπως το Ίδρυμα Μααρίφ (Türkiye Maarif Vakfı). Ομοίως, και στο Διοικητικό Συμβούλιο συμμετέχουν ενεργά πολιτικά πρόσωπα ή αξιωματούχοι κρατικών ιδρυμάτων όπως TİKA, Προεδρία για τους Τούρκους του Εξωτερικού και τις Συγγενείς Κοινότητες (Y.T.B.). Είναι προφανές ότι το Ινστιτούτο αποτελεί κρατική Υπηρεσία αφιερωμένη στην προώθηση της κυβερνητικής γραμμής σε θέματα πολιτισμού και κουλτούρας.
Να υπενθυμίσουμε , ότι και το 2017, ο τότε ΥΠΕΞ κ. Μ. Τσαβούσογλου είχε παραδώσει στις ελληνικές αρχές λίστα αιτημάτων με αιχμή κυρίως τα εκπαιδευτικά, την αναγνώριση των ψευτομουφτήδων, την εκλογή διαχειριστικών επιτροπών στην Θράκη όπως απαιτούν οι ακραίοι της μειονότητας, διεύρυνση της μειονοτικής εκπαίδευσης ίδρυση παραρτήματος του Ινστιτούτου Yunus Emre.