Μια μελέτη του 2022 από τον Καναδά που χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για την επιβολή σκληρών περιορισμών σε ανεμβολίαστους σε σχέση με την πρόσβασή τους σε δημόσιους χώρους, τώρα αποκαλύπτεται πως ήταν κείμενο προπαγάνδας.
Οι ερευνητές Joseph Hickey, Ph.D., και Denis Rancourt, Ph.D., δημοσίευσαν τη δική τους μελέτη (αξιολογημένη από ομότιμους) όπου εξετάζουν την προαναφερθείσα παραπλανητική μελέτη, η οποία συντάχθηκε από τον επιδημιολόγο Δρ. David Fisman από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Διαπίστωσαν ότι τα μαθηματικά μοντέλα του Fisman είναι λανθασμένα, και δεν προσφέρουν πραγματική επιστημονική τεκμηρίωση για την επιβολή δημόσιας πολιτικής κατά των ανεμβολίαστων.
Σύμφωνα με τον Fisman, τα ανεμβολίαστα άτομα αποτελούν δυσανάλογο κίνδυνο για τα εμβολιασμένα άτομα, παρόλο που τα δεύτερα υποτίθεται ότι προστατεύονται από την ασθένεια λόγω των εμβολίων τους. Ο ισχυρισμός του Fisman είναι λανθασμένος, φυσικά, και υπάρχει καλός λόγος γι’ αυτό: φαίνεται πως είναι άνθρωπος που σχετίζεται με τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες.
Το Defender (Children’s Health Defense) ανέφερε ότι ο Fisman έχει εργαστεί ως σύμβουλος σε κατασκευαστές εμβολίων όπως η Pfizer, η Seqirus, η AstraZeneca και η Sanofi-Pasteur. Ήταν επίσης απευθείας σύμβουλος της καναδικής κυβέρνησης σχετικά με τις πολιτικές και τους περιορισμούς της για τον κορωνοϊό της Wuhan (Covid-19)
Λέγοντας ψέματα για το κέρδος
Μιλώντας σε δημοσιογράφους σχετικά με την ελαττωματική μελέτη του, ο Fisman εξήγησε ότι οι ανεμβολίαστοι δεν πρέπει να έχουν επιλογή να παραμείνουν ως τέτοιοι, επειδή “δημιουργούν κίνδυνο για τους γύρω τους”. Το πώς ένα ανεμβολίαστο άτομο θα μπορούσε ποτέ να αποτελέσει την όποια απειλή για ένα εμβολιασμένο άτομο παραμένει άγνωστο, αφού τα εμβόλια υποτίθεται ότι παρέχουν ανοσία έναντι της ασθένειας. Παραδέχεται ο Fisman ότι τα εμβόλια δεν προστατεύουν την υγεία κάποιου; Ακόμα κι έτσι, τα μέσα ενημέρωσης στα οποία μίλησε ο Fisman υιοθέτησαν τις αντιεμβολιαστικές ανοησίες του, δημιουργώντας περίεργους τίτλους, όπως:
Salon: “Η απλή παρέα με ανεμβολίαστους θέτει τους εμβολιασμένους σε υψηλότερο κίνδυνο, σύμφωνα με μία μελέτη”
Forbes: “Μελέτη δείχνει ότι οι ανεμβολίαστοι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να μολύνουν τους εμβολιασμένους”
Medscape: “Η επιλογή μου; Οι ανεμβολίαστοι ενέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τους εμβολιασμένους”
Περισσότερα από 100 άλλα μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν παρόμοιους περίεργους και ανόητους τίτλους βασισμένα στη μελέτη του Fisman, ενώ το καναδικό κοινοβούλιο την χρησιμοποίησε ως “απόδειξη” για να κρατήσει τους ανθρώπους μέσα στο σπίτι, να κλείσει μικρές επιχειρήσεις και να εξαναγκάσει το κοινό να φορέσει μάσκα και να “εμβολιαστεί” για τον Covid.
Η μελέτη διάψευσης των Hickey και Rancourt αποκαλύπτει ότι το μοντέλο του Fisman “ευάλωτοι-μολυσματικοί-αναρρώσαντες (SIR)”, το οποίο χρησιμοποίησε για να βγάλει τα συμπεράσματά του, περιέχει ένα σημαντικό σφάλμα στη συχνότητα επαφής, μια από τις βασικές παραμέτρους του. “Όταν προσάρμοσαν αυτή την παράμετρο για να λάβουν υπόψη τα δεδομένα του πραγματικού κόσμου, το μοντέλο παρήγαγε μια ποικιλία αντιφατικών αποτελεσμάτων, συμπεριλαμβανομένου ενός που δείχνει ότι ο διαχωρισμός των ανεμβολίαστων ατόμων μπορεί να αυξήσει τη σοβαρότητα της επιδημίας μεταξύ των εμβολιασμένων -το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υποστήριξαν οι Fisman και συνεργάτες”, γράφει η Brenda Baletti, Ph.D. του The Defender.
Οι Hickey και Rancourt, ερευνητές στο Canada’s Correlation: Έρευνα για το Δημόσιο Συμφέρον, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι χωρίς αξιόπιστα εμπειρικά δεδομένα για την ενημέρωση τέτοιων μοντέλων SIR, τα μοντέλα είναι “εγγενώς περιορισμένα” και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως βάση για [σ.μ. να ασκηθεί η όποια] πολιτική”. Οι δύο ερευνητές προσπάθησαν να δημοσιεύσουν την μελέτη τους εκεί όπου εμφανίζεται και αυτή του Fisman, στο Canadian Medical Association Journal (CMAJ), αλλά απορρίφθηκε επειδή ο εκδότης του περιοδικού, συνεργάτης του Fisman, δεν δέχτηκε καν να τη δει. Παρά τις ευνοϊκές αξιολογήσεις από ομότιμους, η έκδοση ανοιχτής πρόσβασης του CMAJ αρνήθηκε επίσης να δημοσιεύσει τη μελέτη των Hickey και Rancourt.
Σύμφωνα με τους Hickey και Rancourt, το όλο θέμα ήταν μια “κουραστική ιστορία”, που σημαδεύτηκε από συντάκτες περιοδικών που “επινόησαν ένα πλήθος βοηθητικών και περιττών αντιρρήσεων, προφανώς με σκοπό να αποτελέσουν ανυπέρβλητα εμπόδια” προκειμένου να αποφύγουν τη δημοσίευση της μελέτης τους. “Ποιο είναι το νόημα του εμβολιασμού, αν όχι για να προστατέψουμε (υποτίθεται) κάποιον από το να κολλήσει τον ιό;” ρώτησε ένας σχολιαστής ως απάντηση στα λανθασμένα συμπεράσματα του Fisman.