Γράφει ο Γάκης Δημήτριος, πρ. Διοικητής Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ
ΝΕΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΩΝ ΗΠΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΑ ΔΙΟΤΙ, ΠΛΕΟΝ, ΔΙΩΚΕΤΑΙ!
Μία από τις πιο φρικτές επιβολές που έγινε αφορούσε τους πολίτες που θρηνούσαν την απώλεια προσφιλούς του. Έπρεπε να ταφεί με κλειστό φέρετρο και κλεισμένος μέσα σε σάκο. Για την προστασία της δημόσιας υγείας, είπαν…
Το μέτρο είναι γελοίο, διότι ο πεθαμένος δεν αναπνέει, δεν βήχει, κ.λπ. Θα αρκούσε, λοιπόν, η χρήση μέτρων προστασίας από τους χειριστές του πτώματος (νεκροτόμους, ιατροδικαστές, νεκροπομπούς) που είναι πιθανόν να έρθουν σε επαφή με εσωτερικά όργανα και υγρά του πτώματος ΟΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ. Επίσης η απόφραξη των στομίων του σώματος με βαμβάκι (που γίνονταν πάντα επί 100 και πλέον χρόνια) και η σύσταση για αποφυγή φιλήματος του νεκρού.
Ας μην ξεχνάμε ότι όλοι οι οικείοι φορούσαν μάσκα, και ότι όλοι πλένουν τα χέρια τους, κατά παράδοσιν πριν φύγουν από το νεκροταφείο.
Ο κίνδυνος, της μετάδοσης, αγαπητοί μου, δεν ήταν από τον νεκρό, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ.
Και όμως, επέβαλαν το πρωτόκολλο ταφής του Embola που είναι νόσος μεταδιδόμενη δι επαφής ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΕΡΟΓΕΝΩΣ.
Γιατί το έκαναν αυτό; Είναι βλάκες;
Κάθε άλλο. Είναι πανούργοι. Διότι έτσι χτυπούσαν και τσάκιζαν τους πολίτες σε μία από τις πιο ευαίσθητες στιγμές τους! Καθαρή τακτική ΕΠΙΒΟΛΗΣ.
Τώρα, όμως, έφτασε η ώρα της πληρωμής. Και μεταξύ των χιλιάδων μηνύσεων στις ΗΠΑ, όπου η Δικαιοσύνη λειτουργεί ακόμη, είναι και μηνύσεις για το εξωφρενικό πρωτόκολλο ταφής.
Τώρα, όλως αιφνιδίως εμφανίζονται δύο μελέτες , οι οποίες αναφέρουν τα αυτονόητα. Λένε ότι ο ιός δεν πεθαίνει με τον θάνατο του ατόμου, αλλά συνεχίζει να ζει έως και 17 ημέρες μέσα στο νεκρό σώμα.
Τεράστια ανακάλυψη, θα καγχάσω! Γιατί; Διότι, απο φοιτητές μάθαμε ότι όλα τα κύτταρα του σώματος ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Απόδειξη; Τα νύχια και τα γένια του νεκρού συνεχίζουν να μεγαλώνουν για αρκετό χρονικό διάστημα! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ. Άρα και ιοί μέσα σε αυτά.
Τεράστια, επίσης, ανακάλυψη ότι οι ιστοί του νεκρού σώματος μπορούν να μεταδώσουν… Θα καγχάσω επίσης! Διότι εδώ και πάνω από 1,5 αιώνα ξέρουμε ότι στα πτώματα η αυτόλυση γίνεται από πανίσχυρα μικροβιακά στελέχη, και για αυτό οι ασχολούμενοι παίρνουν τα μέτρα προστασίας τους. Ειδικά αν ο θανών νοσηλεύτηκε, τότε αυτά είναι πολυανθεκτικά στελέχη, καλοταϊσμένα με πληθώρα αντιβιοτικών.
Εάν με ρωτούσατε ποια θεωρώ πιο επικίνδυνα μεταξύ του ιου και αυτών , θα σας πω, ανυπερθέτως τα δεύτερα! Επομένως πολύ μικρή σημασία έχουν επιδημιολογικά, τα πτώματα, όσον αφορούν τον ιό.
Και για να πειστείτε και οι πιο δύσπιστοι, θα σας πω ότι η ανάγκη αντισηψία ανακαλύφθηκε τυχαία το 1847 από το Ignaz Semmelveiss που παρατήρησε ότι όταν πήγαινε να κάνει τοκετούς μετά από νεκροτομές, οι τεκούσες πάθαιναν συχνά επιλόχειο πυρετό (από μεταφορά αναεροβίων μικροβίων από το πτώμα) και πέθαιναν. Έτσι, άρχισε να πλένει τα χέρια του σε λεκάνη με sublime (διχλωριούχο υδράργυρο), ένα τοξικό αλλά σωτήριο αντισηπτικό, και έτσι ξεκίνησε η χρήση αντισηψίας στην ιατρική.
Με όλα τα παραπάνω , καταλαβαίνετε ότι η πρόθεση των New York Times που προ-δημοσίευσαν τις μελέτες, δεν ήταν να προστατεύσουν την δημόσια υγεία ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΩΜΌΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ και οτι οι «Επιστήμονες» που δημοσίευσαν τις μελέτες, δίνουν την εντύπωση μελετών κατά παραγγελία…
Η χρονική συγκυρία είναι που τις κάνει ύποπτες! Εάν τις έκαναν στην αρχή της επιδημίας θα ήταν διαφορετική αντιμετώπιση.
Ούτως ή άλλως μελέτη πρέπει να κάνει ο Επιστήμονας για να προσθέσει νέες γνώσεις και όχι για να αναμασήσει πράγματα γνωστά παλαιόθεν…