Φίλοι Ρωμνιοί και Ρωμνίες, σε μια συνέχεια 3 (τριών) δημοσιεύσεων, θα παρουσιάσουμε ένα πλήρες άρθρο από τον κύριο Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλο που γράφτηκε στον Ορθόδοξο Τύπο.
Ξεκινώντας απο το Α’ ΜΕΡΟΣ, τα μέρη και τα κεφάλαια που θα παρουσιαστούν είναι :
ΜΕΡΟΣ Α’ (δείτε την ανάρτηση)
* Διατί με Τατουάζ;
* Η ονομασία του
* Η Ιστορία του
* Η νεότερη ιστορία και η διάδοση – επιβολή του
ΜΕΡΟΣ Β’ (δείτε την ανάρτηση)
* Πως και με τι μέσα γίνεται η όλη διαδικασία
* Ποιοι στιγματίζονται με Τατουάζ;
* Τι έδειξε η Επιστημονική Έρευνα;
* Το Παγανιστικό περιεχόμενο του Τατουάζ
* Τα είδη των σχεδίων τους
ΜΕΡΟΣ Γ’
* Η Αγία Γραφή και η εκκλησία τα καταδικάζουν
* Τι γίνεται με τα θρησκευτικού περιεχομένου Τατουάζ;
* Για ποιο λόγο φτάνει κανείς στα Τατουάζ;
* Ποιες είναι οι επιπτώσεις;
* Τι είναι τα Τατουάζ χένας;
* Το συμπέρασμά μας
Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία τὰ καταδικάζουν!
Στὴν Ἁγία Γραφὴ (Λευϊτ. ιθ´, 28) ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς χαρακτηριστικά: «… Καὶ ἐντομίδας οὐ ποιήσετε ἐπὶ ψυχῇ ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ γράμματα στικτὰ οὐ ποιήσετε ἐν ὑμῖν. Ἐγὼ εἰμί Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν» Δηλαδή, δὲν θὰ κάνετε ἐντομὲς στὸ σῶμα σας, οὔτε θὰ χαράξετε γράμματα στὸ δέρμα σας. Ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεός σας.
Ἀναφέρεται ὅτι οἱ πρῶτες ἀντιδράσεις τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράστηκαν ἐπὶ τῆς ἐποχῆςτοῦ Μ. Κωνσταντίνου. Τὸν 8ο μ.Χ. αἰώνα ἡ Ἐκκλησία καταδίκασε τὴν ἀποτύπωση ὁποιουδήποτε συμβόλου ἐπὶ τοῦ σώματος τῶν πιστῶν ὡς «εἰδωλολατρικὸ ἔθιμο» καὶ ὡς «πρακτικὴ τῶν βαρβάρων»! Τὸ ἴδιο καταδικάζονται ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας (ὅπως π.χ. ἀπὸ τὸν Μ. Βασίλειο).
Αὐτὰ εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἐξαλειφθεῖ τὸ τατουὰζ τουλάχιστον στὴν Εὐρώπη γιὰ μία χιλιετία περίπου, ἐπέστρεψε δὲ στὸ προσκήνιο μὲ τὶς μεγάλες γεωγραφικὲς ἐξερευνήσεις καὶ τὶς ἐπαφὲς μὲ τοὺς ἄλλους πληθυσμοὺς τῆς γῆς (κυρίως αὐτοὺς τῆς Ἀφρικῆς).
Τί γίνεται μὲ τά… θρησκευτικοῦ περιεχομένου τατουάζ;
Ναί, ὑπάρχουν καὶ αὐτά, ποὺ κάθε τόσο μάλιστα ἔρχονται στὴ μόδα, οὐσιαστικὰ σὲ χῶρες τῆς Δύσης. Ἔχουν ὡς θέμα τους συνήθως τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸ ἀκάνθινο στεφάνι, τοῦ Σταυροῦ κ.λπ.
Αὐτοὶ ποὺ τὰ χαράζουν στὸ σῶμα τους δὲν εἶναι ὁπωσδήποτε πιστοί, μπορεῖ νὰ εἶναι ἀκόμη καὶ ἀπέλπιδες κατάδικοι ἢ καὶ ἄνθρωποι, ποὺ θέλουν νὰ δηλώσουν πὼς ἀπαρνήθηκαν ὁριστικὰ τὴν ἁμαρτωλὴ ζωή τους!
Λέγεται πὼς ἡ τακτικὴ αὐτὴ χάνεται στὰ βάθη τοῦ χρόνου. Εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ σταυροφόροι εἶχαν χαραγμένο τὸν Σταυρὸ στὸ στῆθος ἢ τὰ μέτωπά τους, πράγμα ποὺ ἔκαναν μετὰ τὴν ἄφιξή τους στοὺς Ἁγίους Τόπους!
Ἆραγε πόσο σωστὴ εἶναι μία τέτοια τακτική; Νομίζουμε πὼς εἶναι τελείως λάθος! Γιατί πέραν τῶν ὅσων ἀναφέραμε προηγουμένως, γι αὐτὰ ποὺ λέει ἡ Ἁγ. Γραφή, θὰ προσθέσουμε καὶ τὰ ἑξῆς:
α. Ὁ Χριστὸς αὐτό, ποὺ θέλει ἀπό μᾶς, εἶναι νὰ χαράζουμε τὸ ὄνομά Του στὶς καρδιές μας καὶ ὄχι στὸ… δέρμα μας! Ἡ πίστη καὶ ἡ ἀφοσίωσή μας νὰ φαίνεται ἀπὸ τὰ ἔργα μας, ἔργα μετανοίας, καὶ ὄχι ἀπὸ τὶς ζωγραφιές μας, ἀκόμη κι ἂν αὐτὲς εἶναι πάνω στὸ σῶμα μας.
Μᾶς εἶπε: «Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε, Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλὰ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 7, 21). Αὐτὸ ἀκριβῶς ἔκαναν οἱ Μάρτυρες καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐξάλλου, ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Ἀπ. Παῦλος «ὅσοι βαπτισθήκατε μὲ πίστη στὸν Χριστό, ἐνδυθήκατε τὸν Χριστὸ (καὶ ἑνωθήκατε μαζί Του)» (Βλ. Γαλ. γ΄ 27).
β. Ὁ Ἀπ. Παῦλος, πάλι, ἀναφέρει σὲ ἄλλο σημεῖο: «Ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω» (Γαλ. στ΄ 17). Ποιὰ εἶναι αὐτὰ τὰ στίγματα; Δὲν εἶναι ἄλλα ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ σημάδια τῶν πληγῶν, ποὺ ὑπέστη ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς (δηλ. μαστιγώσεις, ραβδισμούς, λιθοβολισμοὺς κ.λπ.) χάριν τοῦ Χριστοῦ καὶ αὐτὰ εἶναι ἐκεῖνα, ποὺ ἀποδεικνύουν ὅτι εἶναι, ὄχι μόνο ἀφοσιωμένος πιστός Του, ἀλλὰ καὶ γνήσιος Ἀπόστολός Του. Τέτοια στίγματα ἔφεραν ὅλοι οἱ μάρτυρες, στίγματα μαρτυρίας ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες καὶ τοὺς ἀπίστους.
γ. Στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη, ἐνῶ ὁ Χριστὸς μᾶς ἀποκαλύπτει ἀλλὰ καὶ μᾶς προειδοποιεῖ γιὰ τὸ γνωστὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου πάνω στὸ σῶμα μας (τὸ δεξὶ χέρι ἢ τὸ μέτωπο ὅπως εἴπαμε), ἕνα χάραγμα, ποὺ δὲν θὰ περιέχει τίποτ ἄλλο ἀπὸ τὸ ὄνομα ἢ τὸν ἀριθμό του, δὲν ζητάει νὰ γίνει τὸ ἴδιο καὶ ἀπὸ τοὺς πιστούς του μὲ τὸ δικό Του Πρόσωπο, Ὄνομα ἢ Σύμβολα! Αὐτὸ ποὺ θέλει ὁπωσδήποτε ἀπὸ μᾶς εἶναι νὰ μὴ δεχθοῦμε ποτὲ νὰ γίνει κάτι τέτοιο σὲ βάρος μας ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο!
δ. Μὴ ξεχνᾶμε πὼς ποτὲ ὁ σκοπὸς δὲν ἁγιάζει τὰ μέσα. Καὶ τὰ μέσα ἐδῶ εἶναι σαφῶς εἰδωλολατρικά, ἀποκύημα σκοτεινῶν προλήψεων καὶ δεισιδαιμονιῶν!
Γιὰ ποιοὺς λόγους φθάνει κανεὶς στὸ τατουάζ;
Οἱ λόγοι αὐτοὶ εἶναι πολλοί, ὅπως:
α. Ἀποτελεῖ ἐπαναστατικὴ πράξη!
Οἱ νέοι σήμερα, λένε, στιγματίζουν τὸ σῶμα τους μὲ παραστάσεις ἀπὸ τὸν δικό τους ἰδεατὸ κόσμο, προκειμένου νὰ ἀνοίξουν δρόμο πρὸς τὴν ἀπελευθέρωσή τους!
Ὡστόσο κάτι ἀνάλογο ἔλεγαν καὶ οἱ Χίππυς: «Ἔστω κι ἂν ὑποφέρουμε ἀπὸ τοὺς βελονισμούς, τὸ τατουὰζ ἀποτελεῖ κι αὐτὸ ἕνα μέσο πρὸς την ἀπελευθέρωσή μας ἀπὸ τὶς πουριτανικὲς προκαταλήψεις»! Καὶ οἱ Χίππυς ἦταν ὡς γενεά, οἱ παπποῦδες τῶν σημερινῶν παιδιῶν!
Τί οὐτοπία λοιπόν! Μὲ τὰ μέσα αὐτὰ τῶν πρωτογόνων καὶ τὰ τεχνάσματα τοῦ περιθωρίου, γίνονται στ ἀλήθεια ἐπαναστάσεις καὶ μάλιστα σήμερα; Μ αὐτὰ ποὺ χρησιμοποιοῦσαν οἱ γονεῖς, οἱ παπποῦδες καὶ ὅλοι οἱ… ἀρχαῖοι μας πρόγονοι;
β. Γιὰ τὴ μόδα!
Ποιὰ μόδα; Αὐτὴν ποὺ ἔρχεται καὶ παρέρχεται στὸ διάβα τῶν αἰώνων ἢ αὐτὴν πού μὲ χίλιους δυὸ τρόπους μᾶς ἐπιβάλλει ἡ «διεθνὴς τῶν πονηρῶν»; Αὐτὸ καὶ μόνο θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς ἐπαναστατεῖ!
γ. Εἶναι σύμβολο ἀπειθαρχίας!
Ἡ γενικὴ ἐντύπωση ποὺ ὑπάρχει εἶναι ὅτι σὲ κάθε περίπτωση τὸ τατουὰζ εἶναι σύμβολο ἀπειθαρχίας.
Ρώτησαν κάποιον ποὺ εἶχε στὸ μπράτσο του ἕνα ἀσπρόμαυρο λύκο σὲ τατουάζ, μὲ ποιὰ κριτήρια τὸν ἐπέλεξε. Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε ὡς ἑξῆς: «Γιατί εἶναι δυναμικὸς καὶ ἀνυπότακτος»!
Τί πλάνη κι αὐτή! Ἀφοῦ τὸ τατουὰζ δὲν σβήνεται ποτὲ ἀπὸ τὸ σῶμα, σαφῶς τότε πρόκειται γιὰ ὑποταγή, γιὰ τὴν πιὸ σκληρὴ ὑποτέλεια, γιὰ ἐφ ὅρου ζωῆς ὑπακοὴ καὶ μάλιστα ἀκόμη καὶ σὲ κάποιες μυστικιστικές, παγανιστικὲς καὶ ἄλλες ξεπερασμένες προκαταλήψεις! Ὁπότε, ἐνῶ θέλει νὰ ξεφύγει κανεὶς ἀπὸ τὴ μία κατάσταση τελικὰ ὑποδουλώνεται στὴν ἄλλη!
Εἶναι πιὰ αὐτὸ ἕνα εἶδος στράτευσης καὶ τῆς χειρότερης δουλείας, ὅπως τὸ εἴδαμε πιὸ πάνω καὶ στὶς συμμορίες!
δ. Γιὰ διαμαρτυρία καὶ προκειμένου νὰ τραβήξει κανεὶς τὴν προσοχὴ τῶν ἄλλων!
Ὡραῖα! Μόνο ποὺ τὰ μέσα ποὺ χρησιμοποιοῦνται εἶναι τελείως λάθος, εἶναι σαφῶς σὲ βάρος ἐκείνου ποὺ τὰ χρησιμοποιεῖ. Ἂς τὸ σκεφθοῦμε!
ε. Γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸν θαυμασμὸ τῶν φίλων!
Ἀλλὰ τότε, μήπως δὲν ἔχουμε σωστοὺς φίλους; Μήπως βρισκόμαστε σὲ λάθος παρέα; Ἂς προβληματιστοῦμε!
στ. Ἀποτελεῖ χαρακτηριστικό τῆς ὁμάδας στὴν ὁποία ἀνήκουμε!
Ἀλλ αὐτό, ἐπιβεβαιώνει πλήρως τὰ πιὸ πάνω.
ζ. Σὲ κάνει νὰ ξεχωρίζεις! Αὐτό, ὅμως, γίνεται σαφῶς μὲ τὸν χειρότερο τρόπο κι ὄχι μὲ τὸν καλύτερο, τὸν ἀνώτερο, τὸν μεγάλο. Ἐξάλλου ἂν αὐτὴ ἡ μόδα ἐπικρατήσειπαντοῦ -γιατί αὐτὸς εἶναι ὁ στόχος- τότε πῶς θὰ ξεχωρίσει κανείς;
η. Σὲ κάνει σέξι!
Αὐτὸ κι ἂν εἶναι! Δηλαδὴ ὁμολογοῦμε πὼς χρησιμοποιοῦμε τὸ τατουάζ, γιατί προσφέρεται βέβαια, γιὰ ταπεινοὺς σκοπούς, ἀπόλυτα ὑλιστικούς, γιὰ ἁμαρτωλὲς βλέψεις καὶ σκοπούς! Ἆραγε εἶναι ὅραμα αὐτό;
Σύμφωνα μὲ τὴν προαναφερθεῖσα ἐπιστημονικὴ ἔρευνα στοὺς 16.500 στρατιῶτες:
– Οἱ λόγοι ποὺ ὁδήγησαν τοὺς 703 ποὺ ἐξετάστηκαν ἦταν, ὅπως δήλωσαν, περιέργεια, μιμητισμὸς–ἐπιπολαιότητα, ἡ μέθη καὶ ἡ στέρηση τοξικῆς οὐσίας!
– Τὸ 30% μάλιστα, δὲν γνώριζαν τὴ σημασία τῶν τατουὰζ καὶ οἱ ἐξηγήσεις, ποὺ ἔδωσαν, ἦταν ἀνεπαρκεῖς, δηλ. τοῦ τύπου «εἶναι ὡραῖο», «μοῦ ἀρέσει», «μὲ ἐκφράζει» κ.λπ.
Παρατηρήθηκε δὲ πὼς στὴν πραγματικότητα μεγαλύτερη σημασία ἔχει ἡ διαδικασία τῆς πράξης αὐτῆς καθ ἑαυτῆς παρὰ τὰ ἴδια τὰ τατουάζ! Ὁπότε, μέσα ἀπ αὐτὲς τὶς ἀντιλήψεις ἢ καὶ τὴν ἄγνοια, τὸ τατουὰζ περνᾶ στὴ νεολαία, καὶ μάλιστα ἡ ἄλλη του πλευρά, ἡ παγανιστική, ἡ ἀποκρυφιστικὴ καὶ ἡ μυστικιστική. Δὲν εἶναι φοβερό;
Ποιὲς εἶναι οἱ ἐπιπτώσεις;
Ἂς ἀπαριθμήσουμε μερικὲς ἀπ αὐτές…
α. Εἶναι ἐπώδυνα!
Σὲ ἐξελιγμένο στάδιο γίνεται συνήθως μ ἕνα μηχάνημα, τὸ ὁποῖο ἐκχύνει ὑγρὸ μὲ μία βελόνα. Ἡ βελόνα διαπερνᾶ τὸ δέρμα μὲ μεγάλη ταχύτητα, σὰν ραπτομηχανή!
Ἀπὸ τὴ διαδικασία αὐτὴ δημιουργεῖται πληγὴ καὶ φλεγμονὴ, ποὺ πονοῦν. Πολλοὶ λιποθυμοῦν ἀπὸ τὸν πόνο, ἐνῶ σὲ ἄλλους δίδονται ἀκόμη καὶ ναρκωτικὲς οὐσίες, γιὰ νὰ ἀντέξουν!
β. Ἔχουν συνέπειες στὴν ὑγεία!
Συχνὰ ἐπέρχεται φλόγωση τοῦ δέρματος, ποὺ σὲ ἀκραῖες περιπτώσεις μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ θανατηφόρα. Γι αὐτὸ καὶ πρέπει νὰ ἀκολουθεῖται ἡ κατάλληλος θεραπευτικὴ ἀγωγὴ γιὰ ἕνα διάστημα (ἀντι-φλεγμονώδη, ἀπολύμανση τῆς πληγῆς, μὴ ἔκθεση στὸν ἥλιο κ.λπ.).
Πέραν τοῦ ὅτι τὰ ἐργαλεῖα, ποὺ δὲν εἶναι ἀποστειρωμένα, μποροῦν νὰ μεταδώσουν μολύνσεις, ἡπατίτιδα, τέτανο, ἀκόμη δὲ καὶ AIDS! Γι αὐτὸ καὶ ὅποιος κάνει τατουὰζ δὲν πρέπει νὰ δώσει αἷμα γιὰ ἕνα χρόνο! Ἀνάλογα προβλήματα δημιουργοῦνται καὶ κατὰ τὴν ἀφαίρεσή του, ἀκόμη κι ἂν χρησιμοποιοῦνται τὰ πλέον σύγχρονα μέσα.
γ. Εἶναι ἀνεξίτηλα!
Στὴν ἀρχὴ πηγαίνει κανεὶς μὲ μεγάλο ἐνθουσιασμὸ καὶ ἀποφασιστικότητα γιὰ ἕνα τατουάζ. Τί γίνεται ὅμως ἂν στὴ συνέχεια τὸ μετανιώσει, πού εἶναι πολὺ συνηθισμένο ἢ οἱ συνθῆκες τὸν ἀναγκάσουν νὰ τὸ ἀφαιρέσει; Γι αὐτὸ καὶ πολλοὶ, ποὺ ἀπέκτησαν τὴν ἐμπειρία τοῦ τατουὰζ λένε τοῦτο: «Εἴτε τὸ πιστεύετε εἴτε ὄχι, ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ μεγάλα ρίσκα, ποὺ παίρνετε εἶναι νὰ τὸ μετανιώσετε»!
Δυστυχῶς τὰ τατουὰζ εἶναι ἀνεξίτηλα, ὅπως φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο τοῦ Otzi, ποὺ βρέθηκε στὶς Ἄλπεις μὲ αὐτά, 5000 χρόνια μετά! Γι αὐτὸ καὶ κάποιοι συμβουλεύουν νὰ μὴ τοποθετοῦνται σὲ ἐμφανῆ σημεῖα τοῦ σώματος ἢ νὰ χρησιμοποιοῦνται αὐτὰ τῆς χένας.
Βέβαια καλὸ ἀποτέλεσμα (ὄχι καὶ τὸ ἰδανικό!) μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἀπὸ τὴ σύγχρονη ἰατρικὴ (μὲ λέιζερ καὶ πλαστικὴ χειρουργική), ὅμως τὸ κόστος εἶναι ὑψηλὸ καὶ ἡ διαδικασία δὲν εἶναι καθόλου ἁπλή, ἰδιαίτερα δὲ ἂν τὸ τατουὰζ εἶναι μεγάλο καὶ ἔχει χρώματα. Μάλιστα οἱ γιατροὶ ὑποστηρίζουν ὅτι δὲν μποροῦν νὰ προβλέψουν τὸν ἀκριβῆ βαθμὸ τῆς ἀφαίρεσης, ὅταν μάλιστα χρησιμοποιοῦνται κάπου 100 εἴδη μελανιῶν!
δ. Δημιουργοῦν ψυχολογικὲς βλάβες!
Στὴ Δανία ἡ ἀφαίρεση τατουὰζ καλύπτεται ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ ἀσφάλιση. Γιὰ νὰ γίνει ὅμως αὐτό, πρέπει κανεὶς νὰ ἐπικαλεσθεῖ καὶ νὰ ἀποδείξει ὅτι τοῦ προκαλοῦν ψυχολογικὲς βλάβες! Συνεπῶς ὑπάρχουν κι αὐτές, τὶς ὁποῖες ποιὸς εἶχε ὑπολογίσει πρὶν τὸ τατουάζ;
ε. Μᾶς μετατρέπουν σὲ φορεῖς ἀποκρυφιστικῶν –μυστικιστικῶν – παγανιστικῶν συμβόλων!
Αὐτὸ δὲ ἀπὸ μόνο του, εἶναι φοβερώτατο, δὲν τὸ συζητᾶμε. Ἀκόμη καὶ ὅταν δὲν τὸ γνωρίζει ἢ κάποιος δὲν πιστεύει ὅτι συμβαίνει κάτι τέτοιο!
στ. Μᾶς ὁδηγοῦν στὴ λογική τοῦ σφραγίσματος!
Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, αὐτὸς ποὺ ἔχει πάνω στὸ σῶμα του τατουάζ, ὅποιο σχέδιο κι ἂν ἔχει, ὡς καὶ τὸ πλέον ἀθῶο, ἔχει ἤδη μπεῖ στὴ λογική τοῦ σφραγίσματος. Πού δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ αὐτὸ τῆς Ἀποκάλυψης τοῦ Ἰωάννη, στὴν ὁποία μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ἀναφέρεται:
«Καὶ ἐπιβάλλει σὲ ὅλους, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, τοὺς πλούσιους καὶ τοὺς φτωχούς, τοὺς ἐλεύθερους καὶ τοὺς δούλους, νὰ δεχθοῦν στοὺς ἑαυτοὺς τους χάραγμα (δηλ. σφραγίδα πλήρους ὑποτέλειας στὸν Ἀντίχριστο!) στὸ δεξί τους χέρι ἢ στὰ μέτωπά τους…» (Ἀποκ. ιγ΄ 16-18).
Τί εἶναι τὰ τατουὰζ χένας;
Προκειμένου νὰ ἀμβλύνουν τὶς ἀντιστάσεις, τὶς ἀντιρρήσεις, τὶς ἐπιφυλάξεις, ἀκόμη δὲ καὶ τὴν ἀτολμία μερικῶν λόγῳ τοῦ πόνου, ποὺ προκαλοῦν καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι εἶναι ἀνεξίτηλα στὸ σῶμα μας, προωθοῦν κάποια ἄλλου εἴδους τατουὰζ, ποὺ μοιάζουν ἀνώδυνα.
Αὐτὸ ἀπ τὴν ἄλλη βολεύει πολλούς, οἱ ὁποῖοι γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὰ προβλήματα μονιμότητας, ὑγείας καὶ τὶς ὀδύνες, καταφεύγουν στὴν λύση τῶν αὐτοκόλλητων τατουὰζ (τὸ κάνουν αὐτὸ τὰ παιδιὰ ὡς… τύπον παιχνιδιοῦ!) καὶ σ’ αὐτὰ χένας, ὅπως λέγονται, ποὺ τὰ κάνουν συνήθως τὰ κορίτσια.
Τὰ τατουὰζ αὐτὰ λέγονται καὶ “ἐφήμερα” ἢ “μὴ μόνιμα” καθ ὅσον πρόκειται γιὰ προσωρινὸ “στολισμὸ” τοῦ δέρματος καὶ διαρκεῖ μόλις γιὰ δύο ἕως τρεῖς βδομάδες. Στὴν οὐσία δὲν πρόκειται γιὰ πραγματικὰ τατουάζ, γιατί δὲν εἰσάγεται χρωστικὴ οὐσία κάτω ἀπὸ τὸ δέρμα. Ἡ χένα εἶναι φυτικὸ προϊὸν, ποὺ χρησιμοποιεῖται καὶ ὡς βαφὴ μαλλιῶν, χωρὶς νὰ ἔχει ἀντενδείξεις.
Παρ’ ὅλα αὐτά, μερικὲς φορὲς γιὰ νὰ γίνει τὸ χρῶμα της πιὸ λαμπερὸ προστίθεται μία χημικὴ οὐσία, ἡ παραφαινυλενδιαμίνη, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ προκαλέσει ὀξεῖες δερματικὲς ἀλλεργίες σὲ ἄτομα μὲ προδιάθεση.
Τὰ “ἡμιμόνιμα” τατουὰζ χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὸ χρωματισμὸ τοῦ περιγράμματος τῶν χειλέων καὶ τῶν βλεφάρων. Γίνονται μὲ εἰδικὰ ἐργαλεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα σχεδιάζεται μία διακεκομμένη γραμμὴ σὲ μία σειρὰ ἀπὸ τέλειες. Μὲ τὸ χρόνο σβήνουν, δημιουργώντας ἄσχημο αἰσθητικὸ ἀποτέλεσμα. Ὅποιος κάνει αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὰ τατουὰζ πρέπει ν’ ἀκολουθεῖ ὅλους τούς κανόνες ὑγιεινῆς, ποὺ τηροῦνται καὶ στὰ μόνιμα τατουάζ.
Ἂς σημειωθεῖ πὼς αὐτὰ ἔφθασαν μάλιστα νὰ ἀποτελοῦν καὶ μία ἀπ τὶς κυρίαρχες τάσεις τοῦ τατουάζ! Ὡστόσο δὲν παύουν καὶ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὰ τατουὰζ νὰ παίζει κατὰ τὰ ἄλλα τὸν ρόλο τῶν ἄλλων καὶ νὰ προετοιμάζουν τὸ ἔδαφος γιὰ ἕνα πραγματικό!
Ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνο τὰ αὐτοκόλλητα καὶ τὰ τατουὰζ χένας σὰν πρακτικὲς γιὰ τὴν «ἀνώδυνη» προώθηση τοῦ τατουὰζ ἀκόμη καὶ στὰ παιδιά. Οὔτε καὶ τὸ ὅτι τὸ πλασάρουν ὡς μόδα, καὶ σφράγισαν μ αὐτὸ τὰ πρόσωπα, ποὺ προβάλλουν ὡς ἥρωες (ἠθοποιούς, τραγουδιστές, ἀκόμη κι αὐτὰ τοῦ μόντελινγκ). Εἶναι καὶ τὰ ἴδια τους τὰ παιχνίδια. Ναί! Πρόκειται γιὰ τὰ κλασσικὴς μορφῆς παιχνίδια, ἀλλὰ καὶ γι αὐτὰ τὰ ἠλεκτρονικά, ὅπως τὰ game boy γιὰ παράδειγμα, καὶ μάλιστα μὲ τὴν σφραγίδα τῆς Nintendo!
Τὸ συμπέρασμά μας
Δὲν θὰ μποῦμε βέβαια στὴ λογικὴ ἂν τὸ τατουὰζ εἶναι τέχνη ἢ ὄχι, ὅπως κυρίως παρουσιάζεται. Μονάχα στὴ λογικὴ ἐκείνη θὰ μποῦμε ποὺ λέει ὅτι τὸ τατουὰζ δὲν εἶναι παιχνίδι, δὲν εἶναι «μαγκιὰ» ἀνεξίτηλη, δὲν εἶναι ἀφοσίωση σὲ κάτι (πρόσωπο ἢ ἰδέα) καὶ μάλιστα μὲ ἐμμονή! Μόδα εἶναι, γι αὐτὸ καὶ δὲν θὰ τὸ βρεῖτε πιὰ στὸ περιθώριο ἀποκλειστικά, ἀλλὰ καὶ στὰ ἰλουστρασιὸν περιοδικὰ καὶ στὶς κολεξιόν! Κι ὅλα τὰ ἄλλα, βεβαίως εἶναι, ποὺ ἀναπτύξαμε καὶ ποὺ ἡ μόδα ἀνέλαβε νὰ προωθήσει…
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
(ἀπό τόν «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠ