Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Σὲ ἔγκριτο περιοδικὸ διαβάσαμε τὴ φράση «ὁ ἀπεγνωσμένος ἑλληνικὸς λαός». Τὸ ἐπίθετο ἀπεγνωσμένος ἀναφέρεται σὲ ἐνέργεια ποὺ γίνεται συνήθως χωρίς ἐλπίδα ἐπιτυχίας, ἀπὸ κάποιον ποὺ βρίσκεται σὲ ἀπόγνωση: Ἔκανε ἀπεγνωσμένες προσπάθειες. Ὁ ἀπεγνωσμένος ἀμυντικὸς ἀγῶνας τῶν Κούρδων ἐνάντια στὸν τουρκικὸ στρατό. H ἀντίστασή τους ἦταν ἀπεγνωσμένη. Ἀπεγνωσμένη ἔκκληση γιὰ βοήθεια. Ἡ ἀπεγνωσμένη μάχη ἑνὸς ἀθώου νὰ βγῆ ἀπὸ τὴ φυλακή. Ὁ ἀρθρογράφος ἔπρεπε νὰ γράψη «ὁ ἀπελπισμένος ἑλληνικὸς λαός». Τὸ ἀπελπισμένος ἀναφέρεται κυρίως σὲ πρόσωπα. Τὸ ἀπονενοημένος χρησιμοποιεῖται μόνο γιὰ ἐνέργειες, ὄχι γιὰ πρόσωπα: ἀπονενοημένη πράξη, ἀπονενοημένη ἀπόπειρα, ἀπονενοημένο διαβημα.