ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

O πρωταγωνιστής της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών Ζόραν Ζάεφ έτυχε θερμής υποδοχής από την Κυβέρνηση στην Αθήνα…Κύριοι Πολιτικοί, οι Ελληνες βλέπουν και καταλαβαίνουν περισσότερα από όσα θα θέλατε! Εμείς ως οι Μακεδόνες της Αμερικής παραμένουμε πιστοί στις θέσεις μας, σε αντίθεση ως φαίνεται με εσας κύριοι της Κυβέρνησης! Για εμάς δεν υπάρχει Βόρεια Μακεδονία, αλλά μόνο μία χώρα Βόρεια της Μακεδονίας μας, της μιας και Ελληνικής Μακεδονίας.

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάσθηκε στη Σχολή ΣΑΧΕΤΙ η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940, το ιστορικό ΟΧΙ των Ελλήνων απέναντι στην φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι και στις δυνάμεις του άξονα.
Οι εκπαιδευτικοί του Ελληνικού Τμήματος σε συνεργασία με το Μουσικό και Θεατρικό Τμήμα, παρουσίασαν με εκατοντάδες μαθητές άλλο ένα υπερθέαμα, εθνικής μνήμης.

Με μεγαλοπρέπεια, όπως κάθε χρόνο, γιορτάστηκε και φέτος στην Ελληνική Κοινότητα Κινσάσας η Εθνική Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Θεωρεῖται ἐκδήλωση φιλοπατρίας καί ἐθνικῆς ἀξιοπρεπείας, ἄν ὄχι καί ἐθνικοῦ χρέους, νά ἀπαιτοῦμε νά ἐπιστρέψουν στήν χώρα μας τά ἔργα τῶν ἀρχαίων προγόνων πού εἶναι διασκορπισμένα στά Μουσεῖα ὅλου τοῦ κόσμου στίς τέσσερις γωνιές τῆς γῆς.

Ὁ λόγος, γιά ἕνα ζευγάρι συμπατριωτῶν μας ἀπό ἕνα μικρό ὀρεινό χωριό τῆς Κοζάνης, τόν Κτενᾶ, πού σήμερα εἶναι ἐγκαταλελειμμένο χωρίς οὔτε ἕναν μόνιμο κάτοικο. Ὁ Τάσος καί ἡ Μαρία Τσεπραηλίδη ἐγκατέλειψαν τό  1964 τό χωριό τους μέ τά δύο μικρά παιδιά τους, τήν Δέσποινα καί τήν Ἑρμιόνη, καί πῆραν τόν δρόμο γιά τήν μακρινή Αὐστραλία.

Μοῦ φάνηκε ὅτι μέ τίς ἐλάχιστες λέξεις του, μοῦ ἀποκάλυψε ξαφνικά μιάν ἀλήθεια, ἡ ὁποία ἐνῶ θά ἔπρεπε νά εἶναι αὐτονόητη, σπάνια μᾶς ἀπασχολεῖ.

Ὁ ξενιτεμός εἶναι πολύ παλιός πόνος γιά τόν Ἕλληνα. Στόν καθένα ὑπῆρχε καί ὑπάρχει μέσα του τό κληρονομικό βίωμα ἑνός Ὀδυσσέα, πού, κατά τόν Καβάφη, ἀψηφοῦσε καί ἀψηφᾶ «τούς Λαιστρυγόνες καί τούς Κύκλωπες καί τόν ἄγριο Ποσειδῶνα».

Τά τελευταῖα χρόνια πολλές ἔρευνες Τούρκων ἐρευνητῶν ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ στρατηγική πολιτική τοῦ Κράτους τῆς Τουρκίας γιά πάρα πολλά χρόνια βασιζόταν στό ὅτι τά μέλη τῶν μή Μουσουλμανικῶν μειονοτήτων ἦταν “ξένοι πολῖτες τῆς χώρας” καί ἑπομένως “ἐν δυνάμει ἐπικίνδυνα στοιχεῖα”.

Ὡς γνωστόν, ὁ Ἑλληνισμός τοῦ ἐξωτερικοῦ ἀντιπροσωπεύει ἕνα σημαντικό μέρος τοῦ πολιτικοῦ, οἰκονομικοῦ, ἐπιχειρηματικοῦ, πολιτιστικοῦ καί ἐπιστημονικοῦ δυναμικοῦ τοῦ ἔθνους καί τό ἐνδιαφέρον του γιά τήν γενέτειρα γῆ, ἰδίως κατά τήν σημερινή οἰκονομική κρίση τήν ὁποία διέρχεται ἡ χώρα μας
ἔχει ἰδιαίτερη σημασία.

Οἱ Ἕλληνες ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων ἀποδημοῦσαν (ἀπομακρύνονταν ἀπό τόν Δῆμο τους) γιά νά ἐγκατασταθοῦν σέ μία περιοχή, ὅπου οἱ συνθῆκες διαβιώσεως θά ἦταν καλύτερες, δηλαδή τό ἔδαφος θά ἦταν πιό εὔφορο ἤ οἱ ἀκτές καταλληλώτερες γιά ἁλιεία ἤ ἡ θέση τῆς ἀποικίας τους πέρασμα ἐμπορίου κ.λπ.

Ἡ Βόρειος Ρηνανία ― Βεστφαλία εἶναι μέ 18,8 ἑκτ. πληθυσμό, τό πολυπληθέστερο ἀπό τά 16 κρατίδια τῆς Γερμανίας. Ἔτσι προκύπτει πώς τό κρατίδιο αὐτό φιλοξενεῖ ἐδῶ καί πάνω ἀπό 60 χρόνια καί τήν μεγαλύτερη Ἑλληνική Κοινότητα μέ περισσοτέρους ἀπό 130.000 Ἕλληνες.

Γλωσσικός ρατσισμός απ’ την Υφυπουργό Τουρισμού της Αλβανίας – η καθεστωτική νοοτροπία καταπίεσης της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Αποκαλυπτική για τη νοοτροπία που επικρατεί στην ανώτερη διοίκηση  της πολιτείας, είναι η δήλωση της Υφυπουργού Τουρισμού και Περιβάλλοντος της Κυβέρνησης Ράμα, κα. Ορνέλα Τσούτσι.

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάστηκε η επέτειος του ‘’ΟΧΙ’’ στην Αδδίς Αμπέμπα. Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν το πρωί της Κυριακής 27ης Οκτωβρίου στον Ιερό Ναό του Αγίου Φρουμεντίου με την δοξολογία την οποία τέλεσε ο Μητροπολίτης Αξώμης κ.κ. Δανιήλ (συνεπικουρούμενος από τον Πανοσολογιότατο Μέγα Αρχιμανδρίτη Πατέρα Χρυσόστομο και τον Πρωτοπρεσβύτερο Πατέρα Εμμανουήλ Κλάψη).

Ἡ εθνικὴ ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου γιορτάστηκε στὸ Χαράρε, μὲ ἐκδηλώσεις ποὺ ἔλαβαν χώρα στὰ Ἑλληνικὰ Σχολεῖα Χαράρε καὶ στὸν καθεδρικὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Σε ποια σχολεία ανά τον κόσμο διδάσκονται τα αρχαία

Ὁ Σύνδεσμος τῶν Φίλων τῆς Μαριούπολης εἶναι μή κερδοσκοπικό Σωματεῖο ἀναγνωρισμένο ἀπό τό Πρωτοδικεῖο Ἀθηνῶν. Δραστηριοποιεῖται γιά τήν ἐνίσχυση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ἀζοφικῆς καί εἰδικά γιά τήν ἐκμάθηση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας στούς Ἕλληνες τῆς περιοχῆς

Γιά πρώτη φορά στά χρονικά τῆς ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ, Ἀπόδημοι Ἕλληνες τοῦ οἰκουμενικοῦ ἑλληνισμοῦ ἐκλήθησαν νά παρουσιάσουν τίς ὑπεύθυνες θέσεις τους σέ ὅλα τά θέματα πού τούς ἀφοροῦν.

Τίς ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομά δος, θυμᾶμαι πάντα μιά Μεγάλη Παρασκευή στήν Ἀλεξάνδρεια, στά μέσα περίπου τῆς δεκαετίας τοῦ 1950, ὅταν δέν εἶχε ἀρχίσει ἀκόμα ὁ ξερριζωμός τῶν Ἑλλήνων ἀπό τήν Αἴγυπτο, τήν δεύτερη πατρίδα τους

Ἡ ἐκκλησιαστική ὑπαγωγή τῶν χριστιανῶν ἀπασχόλησε τήν Ἐκκλησία ἀπό τά πρῶτα χρόνια της καί κυρίως ἀπό τήν ἐποχή τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἀπό τότε οἱ Πατέρες εἶχαν τήν ἀντίληψη…

Σέ κάθε Ἤπειρο πού φιλοξενεῖ τήν ἑλληνική παρουσία, τό κύριο μέλημα ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς μεταναστεύσεως τῶν Ἑλλήνων ἦταν νά δημιουργήσουν τήν δική τους ἑλληνική γωνιά, νά ἑδραιώσουν πολιτιστικά τήν δική τους παρουσία, νά διασώσουν τήν γλῶσσα τους, τήν Πίστη τους καί τήν ξεχωριστή τους ταυτότητα σέ κοινωνίες  πολυπολιτισμικές.

Συνολικός ἀριθμός Ὁμογενῶν: 5.188.523
Στό συνολικό ἀριθμό Ὁμογενῶν δέν συμπεριλαμβάνονται ἐννοεῖται ― οἱ ἱστορικές ἐθνικές μειονότητες στήν Τουρκία καί Ἀλβανία (π.χ. Κωνσταντινοπολῖτες, Βορειοηπειρῶτες).

Ὑπάρχουν ἴσως ἀνάμεσά τους ἅγιοι πού μπορεῖ νά μήν τούς ἀναγνώρισε ἀκόμα ἡ Ἐκκλησία ὡς ἁγίους, ἀλλά ὁ Θεός ἤδη τούς δόξασε. Νά ξέρετε, ἀγαπητοί μου, μή ἀναγνωρισμένοι ἅγιοι, ἀλλά πραγματικά ἅγιοι ὑπῆρχαν καί ὑπάρχουν πάντα στήν ζωή μας, γύρω μας. Αὐτοί κρατᾶνε καί στηρίζουνε τίς χῶρες.

Η 9η Φεβρουαρίου καθιερώθηκε με απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Παιδείας-Θρησκευμάτων και Εξωτερικών ως Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας (ΦΕΚ Β 1384 /24.4. 2017), θεσμοθέτηση που από τη μια αποτελούσε διαχρονικό αίτημα του Απόδημου και Ομογενειακού Ελληνισμού και από την άλλη φανερώνει την σημαντικότητα και την αναγνώριση της προσφοράς της Ελληνικής Γλώσσας.

Την Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019 εορτάστηκε μέσα σε κλίμα εθνικής συγκίνησης και υπερηφάνειας το Έπος του 1940, στην Ελληνική Κοινότητα του Λουμπουμπάσι της Λ.Δ του Κονγκό. Ο εορτασμός ξεκίνησε με τη Θεία Λειτουργία και Δοξολογία που τελέστηκε χοροστατούντος Μητροπολίτου Κατάνγκας κ. Μελετίου.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή να αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλη σου θα ματώσουν από τις φωνές μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε!

Ἡἐκδρομὴ αὐτὴ ἦταν οὐσιαστικὰ ἡ πρώτη μου ἐπαφὴ μὲ τὴν ΕΡΩ. Ὁ κυριότερος λόγος ποὺ ἀποφάσισα νὰ συμμετέχω ἦταν ὁ προορισμός, Β. Ἤπειρος- Ἀλβανία. Ἕνας τόπος μὲ ἐνδιαφέρουσα ἱστορία καὶ ἔντονο ἑλληνισμό

Ἡ Ἑλλάδα ἀπό τά τέλη τοῦ 19ου καί σχεδόν ὁλόκληρο τόν 20ό αἰῶνα θά μποροῦσε νά χαρακτηριστῆ «ὡς χώρα ἀποστολῆς μεταναστῶν». Οἱ Ἕλληνες ἰδιαίτερα μετά τήν κρίση τῆς σταφίδος πού ξέσπασε τό 1893, ἄρχισαν μαζικά νά ἀναζητοῦν τήν τύχη τους σέ χῶρες ὅπου ἡ ἀνάπτυξη τῆς βιομηχανίας θά τούς παρῆχε μία εὐκαιρία γιά ἀνεύρεση ἐργασίας.

Τό ἄρθρο αὐτό γράφεται μέ βάση τήν πολυετῆ ἐμπειρία μου στίς Η.Π.Α. Χωρίς νά θεωρηθῆ μιά ἐπιστημονική μελέτη, παρακολουθεῖ τά ἴχνη μιᾶς ἀκόμη ἐποποιΐας τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Ἀπουσιάζω ἀπό τήν Πατρίδα μου πάνω ἀπό ἑξήντα χρόνια, ἀλλά προσπάθησα ὅλα αὐτά τά χρόνια νά κρατηθῶ κοντά της ἀπό ὅλες τίς ἀπόψεις.

Ὡς Ἀπόδημος Ἑλληνισμός ἤ ἑλληνική Διασπορά χαρακτηρίζεται τό σύνολο τῶν ἐκπατρισμένων Ἑλλήνων πού μολονότι ἐγκαταστάθηκαν, ἔστω καί μέ σχετική μονιμότητα σέ χῶρες ἤ περιοχές ἐκτός τοῦ ἐθνικοῦ χώρου, ἐξακολουθεῖ νά συντηρῆ σέ ἐπίπεδο συλλογικό ἤ καί ἀτομικό, τίς ὑλικές, πολιτιστικές καί συναισθηματικές του σχέσεις μέ τήν χώρα τῆς ἄμεσης ἤ τῆς παλαιώτερης καταγωγῆς του.

Οἱ Ἕλληνες ἀπό τά πολύ πρώϊμα χρόνια ἔχοντας ὡς βάση ἐκκινήσεως τόν ἑλλαδικό χῶρο ἀποίκισαν
ἄλλες χῶρες καί τίς ἐγγύς καί τίς μακράν. Ἦσαν διασκορπισμένοι σέ ὅλη τήν κατοικούμενη γῆ, ἀπό Παλαιστίνη ἕως Ἱσπανίας, ἀπό Εὐρώπη καί Ρωσσία ἕως τίς χῶρες τῆς Μαύρης Ἠπείρου καί ὥς τά βάθη τῆς Ἀσίας. 

Ὁ Ἀπόδημος Ἑλληνισμός καί δή τῆς Βορείου Ἀμερικῆς θά μποροῦσε νά χαρακτηριστῆ ὡς ἕνα θαῦμα πού μεγαλουργεῖ καί θέτει τήν ἐπιτυχία του στήν διάθεση τῆς Πατρίδος. Ποιός, λοιπόν, εἶναι αὐτός ὁ Ἀπόδημος Ἑλληνισμός τῆς Ἀμερικῆς σήμερα καί ποῦ ὁδεύει;

Μετά τήν κατάκτηση τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας ἀπό τούς Ὀθωμανούς Τούρκους τό 1453, πολλοί Ἕλληνες ἄρχισαν νά μεταναστεύουν στό ἐξωτερικό. Μικρές ὁμάδες τῶν Ἑλλήνων ἐγκαταστάθηκαν τόν 16ο αἰῶνα καί στήν Κεντρική Εὐρώπη.