Οἱ Ἕλληνες ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων ἀποδημοῦσαν (ἀπομακρύνονταν ἀπό τόν Δῆμο τους) γιά νά ἐγκατασταθοῦν σέ μία περιοχή, ὅπου οἱ συνθῆκες διαβιώσεως θά ἦταν καλύτερες, δηλαδή τό ἔδαφος θά ἦταν πιό εὔφορο ἤ οἱ ἀκτές καταλληλώτερες γιά ἁλιεία ἤ ἡ θέση τῆς ἀποικίας τους πέρασμα ἐμπορίου κ.λπ.
Ἡ Βόρειος Ρηνανία ― Βεστφαλία εἶναι μέ 18,8 ἑκτ. πληθυσμό, τό πολυπληθέστερο ἀπό τά 16 κρατίδια τῆς Γερμανίας. Ἔτσι προκύπτει πώς τό κρατίδιο αὐτό φιλοξενεῖ ἐδῶ καί πάνω ἀπό 60 χρόνια καί τήν μεγαλύτερη Ἑλληνική Κοινότητα μέ περισσοτέρους ἀπό 130.000 Ἕλληνες.
Γιά τήν Ὁμογένεια ἡ Ἑλληνική γλῶσσα, ἡ Ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη καί ἡ Ἑλληνική πολιτιστική κληρονομιά ἀποτελοῦν τά θεμέλια τῆς θρησκευτικῆς, ἐθνικῆς καί πολιτισμικῆς της ταυτότητος. Γιά τήν διατήρηση καί ἀξιοποίηση αὐτῶν τῶν στοιχείων, ὁ ρόλος τῶν ὁμογενειακῶν Κοινοτήτων, Ναῶν καί Σχολείων εἶναι καθοριστικός.
Ἡ Ἑλληνική παροικία εἶχε καί ἐξακολουθεῖ νά ἔχη μία δυναμική παρουσία στήν Αὐστραλία. Ὑπολογίζεται ὅτι σήμερα ζοῦν στήν Αὐστραλία γύρω στό μισό ἑκατομμύριο Ἕλληνες, συμπεριλαμβάνοντας καί τούς Ἑλληνοκυπρίους. Οἱ περισσότεροι βρίσκονται στήν πόλη τῆς Μελβούρνης …
Συνολικός ἀριθμός Ὁμογενῶν: 5.188.523
Στό συνολικό ἀριθμό Ὁμογενῶν δέν συμπεριλαμβάνονται ἐννοεῖται ― οἱ ἱστορικές ἐθνικές μειονότητες στήν Τουρκία καί Ἀλβανία (π.χ. Κωνσταντινοπολῖτες, Βορειοηπειρῶτες).
Ὑπάρχουν ἴσως ἀνάμεσά τους ἅγιοι πού μπορεῖ νά μήν τούς ἀναγνώρισε ἀκόμα ἡ Ἐκκλησία ὡς ἁγίους, ἀλλά ὁ Θεός ἤδη τούς δόξασε. Νά ξέρετε, ἀγαπητοί μου, μή ἀναγνωρισμένοι ἅγιοι, ἀλλά πραγματικά ἅγιοι ὑπῆρχαν καί ὑπάρχουν πάντα στήν ζωή μας, γύρω μας. Αὐτοί κρατᾶνε καί στηρίζουνε τίς χῶρες.
Ἡ Ἑλληνική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τήν θρησκευτική, κοινωνική καί ἐκπαιδευτική της δράση, ἀποτελεῖ βασικό σημεῖο ἀναφορᾶς στήν ζωή τῆς ὁμογενείας. Ἡ Ὀρθοδοξία εἴτε ὡς μεταφυσική ἀγωνία καί ἔκφραση, εἴτε ὡς καθημερινό βίωμα τοῦ ὁμογενοῦς, εἶναι βασικός παράγοντας αὐτοπροσδιορισμοῦ καί ἑτεροπροσδιορισμοῦ.
Μέ μεγάλο ἐνδιαφέρον οἱ Ἕλληνες παρακολουθοῦμε τά γεγονότα πού συμβαίνουν στήν Οὐκρανία. Ὁ λόγος δέν εἶναι μόνο ὅτι αὐτά καθ᾿ ἑαυτά εἶναι σημαντικά, ἀλλά ὅτι ἀφοροῦν ἄμεσα καί χιλιάδες ὁμογενεῖς μας πού ζοῦν στίς περιοχές αὐτές.
Ὁ Ἀπόδημος Ἑλληνισμός καί δή τῆς Βορείου Ἀμερικῆς θά μποροῦσε νά χαρακτηριστῆ ὡς ἕνα θαῦμα πού μεγαλουργεῖ καί θέτει τήν ἐπιτυχία του στήν διάθεση τῆς Πατρίδος. Ποιός, λοιπόν, εἶναι αὐτός ὁ Ἀπόδημος Ἑλληνισμός τῆς Ἀμερικῆς σήμερα καί ποῦ ὁδεύει;
Μετά τήν κατάκτηση τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας ἀπό τούς Ὀθωμανούς Τούρκους τό 1453, πολλοί Ἕλληνες ἄρχισαν νά μεταναστεύουν στό ἐξωτερικό. Μικρές ὁμάδες τῶν Ἑλλήνων ἐγκαταστάθηκαν τόν 16ο αἰῶνα καί στήν Κεντρική Εὐρώπη.
Ἡ πορεία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θεωρεῖται Σταυροαναστάσιμη, μέ Σταυρό καί Ἀνάσταση στήν καθημερινή της πρακτική, ὡστόσο μπορεῖ ἀσφαλῶς ὁ πιστός νά ἐγκαυχᾶται ἐν Χριστῷ γιά τήν πρόοδο τῆς Ἐκκλησίας μας «ἐν γῇ ἀλλοτρία».
Στήν μνήμη μας εἶναι βαθειά χαραγμένο ἐκεῖνο τό θλιμμένο πρωϊνό πού μέ τήν καρδιά σφιγμένη καί τόν καϋμό δεμένο κόμπο στόν λαιμό πήραμε τόν δρόμο τῆς ξενιτειᾶς. Στόν σάκκο μέ τίς ἀποσκευές μας, ψωμί ἀπό τόν φοῦρνο τοῦ σπιτιοῦ, νερό ἀπό τήν βρύση τῆς αὐλῆς, θολά ὄνειρα καί ἡ ἐλπίδα πώς μιά μέρα θά γυρίσουμε πάλι.
Σελίδες
