Ἡ πόλη τοῦ Τυρνάβου στίς 30 Δεκεμβρίου κάθε ἔτους ἑορτάζει τή μνήμη τοῦ πολιούχου καί προστάτη της, Ἁγίου Γεδεών τοῦ Νέου Ὁσιομάρτυρος. Ἡ κληρονομιά τῆς πόλης στή πίστη, τά γράμματα, τίς ἐπιστῆμες καί τίς τέχνες εἶναι βαριά. Μάλιστα, εἶχε τήν εὐλογία μέσα στό ἴδιο ἔτος, τό 1818, στά δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, νά μαρτυρήσουν σ’ αὐτήν ὑπέρ Χριστοῦ δύο Νεομάρτυρες. Ὁ ἕνας ἦταν ἕνας νεαρός δάσκαλος ἀπό τήν Ραψάνη, ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ ἐκ Ραψάνης καί ὁ δεύτερος ἦταν ἕνας μοναχός ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, ὁ Ἅγιος Γεδεών ὁ Καρακαλληνός.
Ὁ Ἅγιος Γεδεών, κατά κόσμο Νικόλαος, γεννήθηκε τό 1766 στό χωριό Κάπουρνα τοῦ Νομοῦ Μαγνησίας. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του ὀνομάζονταν Αὐγερινός καί Κυράτζα. Ὁ πατέρας τοῦ Ἁγίου δυστύχησε, λόγω τῆς βαριᾶς φορολογίας τῶν Τούρκων καί ἔτσι δώδεκα χρονῶν μέ τήν οἰκογένεια του ἦλθε στό χωριό Γιερμή καί ἀπό ‘κει στό Βελεστῖνο, ὅπου ἐργαζόταν στό παντοπωλεῖο τοῦ θείου του. Τόν ἅρπαξε ὅμως κάποιος Τοῦρκος καί τόν ὁδήγησε σέ ἕνα χαρέμι.
Ὁ γιός τοῦ Ἀγαρηνοῦ (Τούρκου) ἀφέντη τοῦ Νικολάου, βλέποντας τίς ἀρετές τοῦ μικροῦ ἑλληνόπουλου σκέφτηκε νά γίνει ὁ Νικόλαος μωαμεθανός, γιά νά τόν κρατήσουν γιά πάντα στό χαρέμι. Ἄρχισε λοιπόν ὁ πονηρός νά κολακεύει τόν Νικόλαο καί νά τόν περιποιεῖται ἰδιαιτέρως. Ὁ Νικόλαος ὡς μικρός στήν ἡλικία ἀπατήθηκε καί ἀρνήθηκε τόν γλυκύτατο Ἰησοῦ. Ἀμέσως ἔκαμαν καί τήν περιτομή στό Νικόλαο καί τόν ὀνόμασαν Ἰμπραήμ. Δύο μῆνες ἔμεινε μουσουλμάνος καί στό διάστημα αὐτό ἔνιωθε βαθιά θλίψη στήν καρδιά του.
Προσπαθοῦσε νά βρεῖ τρόπο νά διαφύγει ἀπό τό χαρέμι. Τελικά, μέ τήν βοήθεια τοῦ πατέρα του, φυγαδεύτηκε στό χωριό Κεραμίδι, ὅπου κοντά σέ κάποιους οἰκοδόμους πῆγε στήν Κρήτη. Ἐκεῖ ἔβαλε μετάνοια, ἐξομολογήθηκε σέ κάποιο Ἱερέα καί βρῆκε ἄσυλο στό ἐξωκκλήσι του. Μετά τόν θάνατο τοῦ ἱερέα, ὁ Νικόλαος ἔφυγε γιά τό Ἅγιον Ὄρος. Ἐκεῖ στή Μονή Καρακάλλου ἔγινε μοναχός μέ τό ὄνομα Γεδεών. Στή Μονή τῆς μετανοίας του ἔμεινε 35 χρόνια, ὅπου διακρίθηκε στήν ἀρετή, τήν ἁγιότητα καί τούς ἀσκητικούς ἀγῶνες. Ὁ μοναχός Γεδεών, ἐξαιτίας τῆς ἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ στή νεαρή του ἡλικία, ἔνιωθε βαθιά μέσα του τόν θεῖο ἔρωτα καί τήν δίψα τοῦ ὑπέρ Χριστοῦ μαρτυρίου, πρός ἐξάλειψη τῆς ἀρνήσεώς του.
Πληροφορημένος μέ θεϊκό τρόπο γιά τό στέφανο πού τοῦ ἑτοίμαζε ὁ Θεός, ἔφθασε στό Βελεστῖνο, βρίσκοντας τόν Τοῦρκο πού τόν ἐξαπάτησε μικρός. Σέ διάφορες περιπτώσεις, ἔβριζε τήν θρησκεία τῶν μουσουλμάνων, μέ σκοπό νά προκαλέσει τόν θυμό τους. Ὁ σκληρός διοικητής τῆς Θεσσαλίας τῆς ἐποχῆς λίγο πρίν τήν ἑλληνική ἐπανάσταση, ὁ Βελῆ Πασᾶς, γιός τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ τῶν Ἰωαννίνων, εἶχε τήν ἕδρα καί τό παλάτι του στόν Τύρναβο. Ὅταν πληροφορήθηκε γιά τή στάση τοῦ Ἁγίου στήν Μαγνησία, ζήτησε νά τόν συλλάβουν καί νά τόν ὁδηγήσουν σ’ αὐτόν γιά νά δικαστεῖ. Μάλιστα, προσκάλεσε τούς ἐπισημότερους Ὀθωμανούς τῆς Λάρισας γιά νά ἀποφασίσουν τί θά πράξουν μέ τόν καλόγερο πού προσέβαλε τήν θρησκεία τους. Αὐτοί μέ τίς συνήθεις κολακεῖες τους προσπάθησαν νά παρασύρουν καί πάλι τόν Ἅγιο. Ὅμως ὁ Ἅγιος Γεδεών ἀφοῦ ἐξήγησε στόν ἡγεμόνα Βελῆ γιά τήν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ στήν παιδική του ἡλικία, συνέχισε νά ὑβρίζει τήν θρησκεία τους, φέροντας ἐπιχειρήματα γιά τήν πλάνη τῶν δοξασιῶν τους.
Αὐτοί μή μπορώντας πλέον νά ἀκούσουν τά λόγια τοῦ Ἁγίου, τοῦ ἔβγαλαν τά δόντια, ἐνῶ ὁ ἡγεμόνας ἔδωσε διαταγή νά τόν καβαλικεύσουν καί νά τόν σύρουν ἀπό ἕνα γαϊδούρι, μέ σκοπό νά τόν διαπομπεύσουν σέ ὅλο τόν Τύρναβο. Ἔτσι, ὁ Ἅγιος ἁγίασε μέ τήν ἄθλησή του, τούς δρόμους τοῦ Τυρνάβου. Τελικά ὁ Βελῆ Πασᾶς διέταξε νά τοῦ κόψουν τά χέρια καί τά πόδια. Ὁ Ἅγιος χωρίς νά φέρει ἀντίσταση, χωρίς κραυγή πόνου, χωρίς νά ἀλλοιωθεῖ ἡ ὄψη του, ὑπέμεινε γενναία τόν πέλεκυ. Ὁ Ἅγιος παρέδωσε στόν δημιουργό του τήν ἁγία ψυχή του στίς 30 Δεκεμβρίου τοῦ 1818.
Πιστοί Χριστιανοί ἔλαβαν κρυφά τό ἅγιο καί θαυματουργό λείψανο τοῦ Ἁγίου καί τό μετέφεραν στόν ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὅπου βρίσκεται σήμερα ὁ τάφος καί ἡ νεόδμητη περικαλλής ἐκκλησία τοῦ Πολιούχου τοῦ Τυρνάβου. Ἡ τίμια κάρα τοῦ μάρτυρα βρίσκεται ἐπίσης στόν Τύρναβο, ἐνῶ μέρος τῶν λειψάνων τοῦ βρίσκεται στή μονή πού μόνασε ὁ Ἅγιος, στή Ἱερά Μονή Καρακάλλου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπου ἐπίσης ἑορτάζεται πανηγυρικά. Τέτοιους γενναίους νεομάρτυρες τοῦ Χριστοῦ ἀνέδειξε ἡ περιοχή μας, ἡ Ὀρθοδοξία καί τό Ἅγιον Ὄρος. Ἡ μαρτυρική τους στάση χαλύβδωσε λίγο ἀργότερα καί τό πνεῦμα τῶν ἐπαναστατημένων Ἑλλήνων.
Ἀπολυτίκιο Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Γεδεών τοῦ νέου
(Ἦχος γ΄. Θείας Πίστεως)
Ρείθροις ἔπνιξας τῶν σῶν αἱμάτων καί κατήσχυνας τοῦ ἐπαράτου, τήν
ἀσέβειαν Βελῆ καί τό φρύαγμα, ὑπέρ Χριστοῦ ἐναθλῶν γενναιότατα, Ὁσιομάρτυς
Γεδεών Παναοίδημε, πρέσβυν ἀκοίμητον Χριστοῦ σέ προσάγομεν, ρυσθῆναι ἐκ
κινδύνων τάς ψυχάς ἡμῶν.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ 29/12/2015