Σχόλιο: Οι «δικαιωματιστές» μεταχειρίζονται κατά το δοκούν τα ανθρώπινα δικαιώματα προκειμένου να εισαγάγουν και να επιβάλουν δεσμευτικές για τις κοινωνίες ερμηνείες ξένες προς την ίδια την ανθρώπινη φύση. Κάπως έτσι έχει νομοθετηθεί και νομολογηθεί σε πλείστα δυτικά κράτη το περιλάλητο «δικαίωμα στο θάνατο» του οποίου το πεδίο κάποιοι προσπαθούν με διάφορες αφορμές να διευρύνουν ώστε να περιλαμβάνει πληθώρα περιπτώσεων και ασθενειών… Ενδεικτική είναι η παρακάτω είδηση από την Ολλανδία που θεωρείται πρωτοπόρος στο ζήτημα…
Σύμφωνα με απόφαση του Ανώτατου Ολλανδικού Δικαστηρίου της 21ης Απριλίου 2020, επιτρέπεται σε γιατρούς στην Ολλανδία από εδώ και στο εξής να κάνουν ευθανασία σε ασθενή με άνοια, με την προϋπόθεση ο ασθενής να έχει υποβάλλει έγγραφο αίτημα από πριν, ακόμη και αν αργότερα ο ασθενής δε δίνει συγκατάθεση.
Η πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου ακολουθεί μια δικαστική υπόθεση-σταθμό, που είχε αναφερθεί παλαιότερα στην ιστοσελίδα Live Action News, στην οποία ένας γιατρός έκανε ευθανασία σε γυναίκα με σοβαρή περίπτωση άνοιας. Η γυναίκα είχε συγγράψει προκαταβολική συγκατάθεση ζητώντας ευθανασία στην περίπτωση που τοποθετούνταν σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμενων και ένοιωθε ότι η στιγμή ήταν «κατάλληλη». Ο γιατρός της προχώρησε στην ευθανασία της, παρά το γεγονός ότι η γυναίκα δίσταζε και δεν έδωσε, εν τέλει, τη συγκατάθεσή της. Για την ακρίβεια, έπρεπε να συγκρατείται από τα μέλη της οικογένειάς της όση ώρα ο γιατρός την σκότωνε. Προς γενική κατάπληξη, στη δίκη που ακολούθησε, ο γιατρός κρίθηκε αθώος από την κατηγορία για φόνο.
«Ένας γιατρός μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα γραπτό αίτημα για παροχή ευθανασίας σε άτομα με προχωρημένη άνοια. Σε μια τέτοια περίπτωση, όλες οι νομικές προϋποθέσεις για ευθανασία πρέπει να πληρούνται, συμπεριλαμβανομένης της προϋπόθεσης ότι υπάρχει ανυπόφορος πόνος και καμία ελπίδα βελτίωσης. Ο γιατρός τότε δεν είναι αξιόποινος» είπε το Ανώτατο Δικαστήριο σε δήλωση. «Ακόμη και αν είναι ξεκάθαρο ότι το αίτημα προορίζεται για την κατάσταση προχωρημένης άνοιας, και φτάνει σε αυτήν την κατάσταση, οπότε δεν είναι πια ικανός να έχει και να εκφράσει θέληση, μπορεί να υπάρχουν συνθήκες στις οποίες καμία επανεξέταση του αίτηματος δεν είναι εφικτή. »
Ο καρδινάλιος William Eijk, πρόεδρος του Συμβουλίου των Επισκόπων Ολλανδίας επέκρινε την απόφαση, λέγοντας ότι απλά διευκολύνει τους γιατρούς να αφαιρούν τις ζωές των πιο ευάλωτων ασθενών τους. Υποστήριξε επίσης ότι η οδηγία θα πιέζει περισσότερο τους γιατρους να προβαίνουν σε ευθανασία. «Κάποιος μπορεί να φοβάται ότι η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, παρόλο που κάνει τους γιατρούς ενδεχομένως πιο αβέβαιους για το αν πρέπει να κάνουν ευθανασία σε ασθενείς με προχωρημένη άνοια, δε θα οδηγήσει γενικά σε μείωση των περιπτώσεων ευθανασίας και ιατρικώς υποβοηθούμενης αυτοκτονίας», είπε στην ιστοσελίδα Catholic News Service. «Γιατροί μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων συνεπώς φοβούνται ότι θα τους ασκηθεί πίεση από τους ασθενείς με άνοια και τους συγγενείς τους για να κάνουν ευθανασία ως αποτέλεσμα της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου.»
Η απόφαση είναι απλώς η πιο πρόσφατη προσθήκη στους συνεχώς επεκτεινόμενους νόμους περί ευθανασίας της χώρας. Όντας το πρώτο κράτος του κόσμου που νομιμοποίησε την ευθανασία, η Ολλανδία ηγείται της προσπάθειας να θανατωθούν οι λιγότερο τυχεροί, συμπεριλαμβανομένων και των ατόμων με ψυχικές ασθένειες και αναπηρίες. Όπως δείχνει η νέα απόφαση, δεν υπάρχει τέλος στο γλιστερό κατήφορο της ευθανασίας και της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.
Μετάφραση για λογαριασμό της Ενωμένης Ρωμηοσύνης