Περσυνάκη Ἐμμανουήλ
Καθηγητοῦ-Ιεροψάλτου
Η Γενέθλιος ημέρα του Σωτήρος Χριστού «η πασών εορτών σεμνότατη, η μητρόπολη των εορτών» κατά τον Αγ. Ιωάννη Χρυσόστομο δεν εορτάζετο στην Ανατολή τους πρώτους Χριστιανικούς αιώνες. Από το τέλος του τρίτου αιώνα άρχισε να εορτάζεται στις 6 Ιανουαρίου μαζί με τα Θεοφάνια. Στα μέσα του τέταρτου αιώνος μετά από πολλές συζητήσεις καθορίστηκε στη Δύση να γιορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου. Αυτή η συνήθεια ήρθε στην Ανατολή από τη Δύση γύρω στο 376.
Αν διαβάσουμε το Ιερό Ευαγγέλιο διαπιστώνουμε ότι ορθά η Εκκλησία καθόρισε να γιορτάζουμε τη Γέννηση του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου.
Μια φορά το χρόνο τον μήνα Σεπτέμβριο έμπαινε μόνος του ο Αρχιερεύς στα Άγια των Αγίων. Τότε μπήκε και ο Ζαχαρίας και πήρε την πληροφορία ότι η Ελισάβετ θα γεννήσει τον Ιωάννη και επομένως αρχίζει η εγκυμοσύνη της Ελισάβετ. Όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε στην Παναγία ότι θα γεννήσει τον Ιησού εκείνη έκπληκτη ζήτησε να μάθει τον τρόπο που θα γίνει αυτό και εκείνος της απάντησε «πνεύμα Άγιο επελεύσεται επι σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι…. Και ιδού Ελισάβετ η συγγενής σου και αυτή συνειληφυΐα Υιόν εν γηρεί αυτής, και ούτος μην έκτος εστίν αυτή τη καλούμενη στείρα….» (Λουκ. 1, 35-37). Από το χωρίο αυτό φαίνεται ότι όταν έγινε η σύλληψη του Χριστού η Ελισάβετ ήτο έγκυος στον έκτο μήνα. Αν προσθέσουμε στο Σεπτέμβριο έξη μήνες φθάνουμε στο Μάρτιο που είναι ο μήνας συλλήψεως του Χριστού. Επειδή ο Χριστός ως άνθρωπος εκυοφορήθη εννέα μήνες βρίσκουμε ότι ο Χριστός γεννήθηκε το Δεκέμβριο. Τότε η Παναγία ήταν 15 ετών. Διαπιστώνουμε επίσης ότι ο Ιωάννης ήλθε στον κόσμο έξη μήνες πιο μπροστά από τον Χριστό γι’ αυτό και η Εκκλησία τον ονόμασε Πρόδρομο.
Πολλοί δέχθηκαν και την εορτή και την ημερομηνία, δεν έλειψαν όμως και οι αντιρρήσεις. Αυτές θέλοντας να καταπολεμήσει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος εκφώνησε την ομιλία: «Εις την Γενέθλιον ημέρα του Σωτήρος» στις 25 Δεκεμβρίου 386 στην Αντιόχεια. Στις 15 Δεκεμβρίου 397 χειροτονείται Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος και γιορτάζεται για πρώτη φορά στη Κωνσταντινούπολη η Γενέθλιος ημέρα του Σωτήρος στις 25 Δεκεμβρίου του 397.
Από τότε με τη βοήθεια του Αγίου Γρηγορίου και άλλων Ιεραρχών ορίσθηκε και γιορτάζεται και στην Ανατολική Εκκλησία η Γενέθλιος ημέρα του Σωτήρος στις 25 Δεκεμβρίου.
Την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως καθόρισε η Εκκλησία μας να διαβάζεται Ευαγγελικό ανάγνωσμα από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (Κεφ Α’ 1,25) που αναφέρεται στην ανθρώπινη καταγωγή του Χριστού. Στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της εορτής των Χριστουγέννων ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας βεβαιώνει ότι ο Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, προσδιορίζοντας έτσι τον ακριβή τόπο που γεννήθηκε ο Χριστός. Κανένας ποτέ δεν αμφισβήτησε τα δύο αυτά στοιχεία που αναφέρονται στη Γέννηση του Χριστού. Πολλοί όμως μέχρι σήμερα προβληματίσθηκαν και διερωτήθηκαν για το ποια ακριβή χρονιά γεννήθηκε ο Χριστός. Με δεδομένο ότι η Γέννηση του Χριστού αποτέλεσε ορόσημο στον κόσμο η απάντηση στον προβληματισμό αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Βρισκόμαστε στο 2012 μ.Χ. έτος; ή όχι;
Στα ιερά κείμενα δεν υπάρχει καμιά συγκεκριμένη αναφορά για το έτος Γέννησης του Χριστού και αυτό γιατί η Γέννηση του Χριστού είναι ένα γεγονός διαχρονικό για την εκκλησία του Χριστού. Υπάρχουν όμως περιγραφές και αναφορές που συνδέουν το γεγονός της Γέννησης με τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που είναι σήμερα από όλους αποδεκτά από τον συνδυασμό των οποίων προκύπτει αβίαστα ότι βρισκόμαστε στο 2000 μΧ. Έτσι κάθε προβληματισμός πρέπει να εκλείψει. Πρέπει οι άνθρωποι να βιώσουν τη Γέννηση του Χριστού τώρα και οι προετοιμαζόμενοι να εορτάσουν την τρίτη χιλιετία, να είναι σίγουροι πως η εορτή τους γίνεται στην ακριβή χρονική στιγμή. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς (Κεφ Γ’ 23) μας αναφέρει ότι ο Χριστός μας αρχίζει τη δημόσια ζωή του σε ηλικία 30 περίπου ετών. Στο Κεφ. ΙΘ, 31 ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας γνωρίζει ότι, η ταφή του Χριστού μας έγινε την παραμονή της εορτής του Πάσχα το οποίο εόρταζαν οι Εβραίοι την 15 Νισσάν. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Αστρονομίας η ημέρα έπεφτε Σάββατο το 26 μ.Χ. και το 33 μ.Χ. Από τα στοιχεία που αναφέραμε παραπάνω και προέρχονται από το Ιερό Ευαγγέλιο πρέπει να αποκλεισθεί το έτος 26 μ.Χ. ως έτος σταυρώσεως του Χριστού, άρα απομένει το έτος 33, έτος κατά το οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός.
Από τη μελέτη της Ρωμαϊκής ιστορίας διαπιστώνουμε ότι κατά τους χρόνους του Χριστού βασίλευαν στη Ρώμη οι αυτοκράτορες Κλαύδιος 13 χρόνια, Γάϊος Καλιγούλας 5 χρόνια, Τιβέριος 24 χρόνια, και ο Οκταβιανός 42 χρόνια. Μεγάλη γιορτή οργάνωσε ο Κλαύδιος στο 7° έτος της βασιλείας του για να γιορτάσει το κοσμοϊστορικό γεγονός των 800 χρόνων από το κτίσιμο της Ρώμης. Αν αφαιρέσουμε από το 800, 7 χρόνια φθάνουμε στο έτος 794. Προχωρώντας προς τα πίσω αφαιρούμε 5 χρόνια του Γάϊου Καλιγούλα 794-5 και φθάνουμε στο 790. Ο Τιβέριος βασίλευσε 24 χρόνια, άρα αναλαμβάνει την εξουσία της Ρώμης το 790-24, δηλαδή το 767.
Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Λουκά (Κεφ. Γ.1) ο Πρόδρομος βάπτιζε το 15ον έτος της βασιλείας του Τιβέριου δηλαδή 767+15, το έτος 782, κατά το οποίο βαπτίζεται ο Χριστός σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Λουκά (Κεφ. Γ.23).
Τρία χρόνια κράτησε η δημόσια ζωή του Χριστού 782+3 μέχρι το 785 έτος, οπότε σταυρώθηκε σε ηλικία 33 ετών. Αν γυρίσουμε πίσω 33 χρόνια 785-33 το 752 από κτίσεως Ρώμης είναι το έτος που γεννήθηκε ο Χριστός.
Επομένως ο άναρχος Θεός εγεννήθη στη Βηθλεέμ πριν από 2012 χρόνια και το έτος 2012 θα είναι πράγματι το 2012 μΧ.
Το πρόβλημα όμως είναι κατά πόσο στα 2012 χρόνια η ανθρωπότητα έζησε τη Γέννηση του Χριστού, ο οποίος «άναρχος ων εκών κατήλθε ίνα ημάς ελευθερώση της δουλείας του εχθρού».