ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ
Στις 08:20 τnς 5ης Ιανουαρίου, το ανιχνευτικό “ΛΕΩΝ” ανέφερε με αστραπιαίο σήμα σε ανοικτή γλώσσα; “Ολόκληρος ο στόλος εξέρχεται”. Με νεώτερα σήματα ανέφερε ότι το “MEDJIDIEH”, τα τρία θωρηκτά και τα οκτώ Α/Τ, κατευθύνοντο πρός τη Λήμνο. Ο Ελληνικός Στόλος απέπλευσε από το Μούδρο στις 09:45 και στιs 10:30 συναντήθηκε με το “ΛΕΩΝ” στο ακρωτήρι Ειρήνη τns Λήμνου. Σχηματίσανε τρείs γραμμές παραγωγής όπου στο μέσον ήταν τα τέσσερα θωρηκτά, δεξιά τα τέσσερα ανιχνευτικά και αριστερά τά 3 Α/Τ με Ν,,Α πορεία (Σχ.4). 0 Τουρκικός στόλος εκινείτω με Ν.Α πορεία.
Στις 11:35 η απόσταση ’ των αντιπάλών ελλαττώθηκε στα 8200 m σημείο που άρχισαν τα πυρά εκατέρωθεν. Από την αρχή της ναυμαχίας το: “ΑΒΕΡΩΦ” και “ΣΠΕΤΣΑΙ” συγκέντρωσαν τα πυρά τους στα δύο προπορευόμενα “BARBAROSSA” και “T0URG0UT REIS” ενώ τα “ΥΛΡΑ” και “ΨΑΡΑ” είχαν για στόχο το “MESSOUDIEH”. To “MEDJIDIEH” και τα Α/Τ απομακρύνθηκαν Β.Α και λίγο αργότερο: 11:55 τα ακολούθησε και το “MESSOUDIEH” μέσα σε καπνούς πυρκαγιάς Βλήματα των “ΥΛΡΑ” και “ΨΑΡΑ” ανατίναξαν 3 πύργους πυροβόλων σκοτώνοντας 68 άνδρες. Στις 11:59 μια πετυχημένη ομοβροντία του Αβέρωφ ανατίναξε το μεσαίο πύργο του “BAREfAROSSA” μαζί με την ομοχειρία του. Η Τουρκική ναυαρχίδα στρέφει προς Βορρά και λίγο αργότερο: Β.Α.
Ετσι μετά από μια εικοσάλεπτη ναυμαχία ο Τουρκικος στόλος είχε τραπεί σε φυγή. Στις 12:10 ο Κουντουρίώτης επανέλαβε την τακτική της ναυμαχίas της Ελλης κινούμενος ανεξαρτήτως και ολοταχώς προς τα στενά.
Ετσι ο Αβέρωφ βρέθηκε πρύμα τους σε μία λυσσώδη καταδίωξη κανοντας ελιγμούς δεξιά και αριστερά δίνοντας τη δυνατότητα: να ρίχνει και από τις δύο πλευρές μειώνοντας τον κίνδυνο υπερθερμάνσεως των πυροβόλων του. Τα “ΥΛΡΑ”, “ΣΠΕΤΣΕΣ” και “ΨΑΡΑ” δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν στην καταδίωξη, αν και σε μια στιγμή πέτυχαν την αξιομνήμόνευτη ταχύτητα των 15 μ ι λ ί ω ν „ Κατά την διάρκεια της καταδίωξης (Ex.5) ο Τουρκιkos στόλος δέχθηκε τα χειρότερα πλήγματα από το “Αβέρωφ”. Στις 13:50 ένα βλήμα βρήκε το “TQURG01JT–REIS” στην ίσαλο γραμμή προκαλώντας ρήγμα σε ένα λεβητοστάσιό του και δίνοντας του καταφανή κλίση δεξιά. Αυτή τη φορά και τα τρία θωρηκτά είχαν υποστεί σημαντικές ζημιές. Ο Αβέρωφ δέχθηκε δυο βλήματα που έπεσαν στα αθωράκιστα μέρη του και προκάλεσαν ελαφριές ζημιές και τον τραυματισμό ενός δίοπου σαλπιστή» Οι Τούρκοι έχασαν συνολικά και απο τα τρία θωρηκτά 183 άνδρες.
Το Αιγαίο πέλαγος περιήλθε υπό τον πλήρη έλεγχο του Ελληνικού στόλου. 0 ναύαρχος Κουντουριώτης έστειλε το ακόλουθο μήνυμα “Εχθρικού στόλου διευθυθέντα είς Λήμνον κατεναυμαχήσαμεν μέχρι στενών, εν οις και κατέφυγεν εν αταξία. Διάρκεια ναυμαχίας τρίωρος. Εχομεν μόνον τραυματίαν ΦΙΛΙΓΚΑΤΗΝ Α» Ζημίαι “ΑΒΕΡΩΦ” επουσιωδεστάτη. Μαχητική δύναμις πλοίου ανέπαφος. ” 0 ναύαρχος ανενόχλητος, αφού ελευθέρωσε όλα τα νησιά, έστρεψε τις δραστηριότητέε του πρός το θρακικό πέλαγος υποστηρίζοντας δια θαλάσσης την νικηφόρον προέλαση του Ελληνικού στρατού προς ανατολάς από τη Μακεδονία στη Θράκη μέχρι την Αλεξανδρούπολη- Αξίζει να σημειώσουμε ότι για πρώτη φορά στον κόσμο σε αυτές τις επιχειρήσεις, ανήκει η τιμή χρησιμοποιήσεως σε πολεμικές επιχειρήσεις “σύγχρονου υποβρυχίου” (ΔΕΛΦΙΝ-Ξ ΙΦΙΑΣ ) (Σκ.1) καθώς και “αεροσκάφους ναυτικής συνεργασίας” (Ναυτίλος) τύπου FARMAN.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στίς κρίσιμες στιγμές της ιστορίας του Ελληνικού έθνους όπου ο κίνδυνος αφανισμού της φυλής μας υπήρξε άμεσος, οι Ναυτικές δυνάμειs έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαιώνιση ταυ Ελληνισμού. Στην Αρχαία Ελλάδα τα” Ξύλινα Τείχη” του Θεμιστοκλή στην περίφημη ναυμαχία της Σαλαμίνος το 480 π.χ. (Σx., 7) έσωσαν την Αθήνα από την Περσική απειλή και την αλλοτρίωσή του Ελληνικού πνεύματος. Η τεράστια πείρα που αποκτήθηκε σε περιόδους ειρήνης με την ανάπτυξη του εμπορίου σε ξένες χώρες, ανέδειξε κατά καιρούς πόλειs-κράτη που στήριξαν την πολιτιστική και οικονομική άνθησή τους στη θαλασσοκρατία τους (Μινωικός, Μυκηναϊκός πολιτισμάς).
Στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το ναυτικό με επικεφαλής τον Λέοντα τον Α’τον Θράκα: (457-474 μ.χ) το 468 μ.χ., οργάνωσε έναν από τους μεγαλύτερους στόλους που αναφέρει η ιστορία: (1130 πλοία). Το 533 μ.χ. ο Ιουστινιανός επιχειρεί εκστρατείες σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου, ενώ ο Ηράκλειος (610-641 μ.χ.) αναδιοργανώνει τον Βυζαντινό στόλο ο οποίος σε αλλεπάλληλες συγκρούσεις του Περσικού και κυρίως του Αραβικού στόλου επιβάλλεται αφενός γιατί υπερείχε σε έμψυχα υλικό, αφετέρου γιατί ανακάλυψε τα “Υγρό Πυρ” ή “Ελληνικό Πυρ”. Η αναβάθμιση του ναυτικού συνεχίστηκε μέχρι τον ένατο αιώνα την εποχή του Βασιλείου Α’
(867 886) ενώ με την έναρξη της νέας χιλιετίας άρχισε να πληρώνει το βαρύ τίμημα για τη εγκατάλειψη του δόγματος της vαυτικής δυνάμεως. Το αποτέλεσμα γνωστό και οδυνηρό, το ναυτικό παραμελημένο τον 13ο και 14ο αιώνα δεν ήταν σε θέση να προσφέρει ουσιαστική Βοήθεια στην Βασιλεύουσα στίς τελευταίες στιγμές της. Μετά την άλωση της Πόλης και καθ’όλο το διάστημα της Τουρκοκρατίας, οι Ελληνες ουδέποτε απομακρύνθηκαν από τη· ναυτική τέχνη, παρά τις αντίξοες συνθήκες. Ετσι μέσα από τούς ηρωικούς καπεταναίoυς και μπουρλοτιέρηδες του 1821 ξεκίνησε η απελευθέρωση του γένους μας. Με τα κατορθώματα και την αυτοθυσία τους έβγαζαν εκτός μάχης σημαντικές μονάδες του Τούρκικου ναυτικού. As μην ξεχνούμε ότι πολεμούσαν “γιά του Χριστού την πίστη την Αγία, και της Πατρίδας την ελευθερία“. Για αυτά τα ιδανικά αγωνίστηκε ο Παύλος Κουντουριώτης σε όλη του τη ζωή· Χαρακτηριστική είναι η πρώτη παράγραφος της διαθήκης του “Εζησα πιστός εις την Χριστιανικήν θρησκείαν και εις την Ανατολικήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Ηγάπησα δι όλης της ψυχής μου την πατρίδα μου… Κατά το μέτρον των δυνάμεών μου και την Βοήθεια του θεού εξετέλεσα το καθήκον μου… Ατενίζω ήρεμος την κρίσιν της Ιστορίας…αφήνοντας στις επερχόμενες γενεές, το βαρύ χρέος της συνέχισης της ένδοξης πορείας του πολεμικού μας ναυτικού και της Ιερής παρακαταθήκης των Αξίων στελεχών της. (8).
Το 1900 η Ελλάδα ήταν στην ουσία πτωχευμένη, ηττημένη ενός τραγικού πολέμου, με ηθικό μηδενισμένο και σκοτεινό μέλλον. Όπως σήμερα… Δανείστηκε και τότε. Αλλά τα τότε δάνεια δεν σκορπίστηκαν στον άνεμο. Αναδιοργανώθηκαν οι διαλυμένες Ένοπλες Δυνάμεις γιατί χωρίς Ε.Δ. ήταν φανερό ότι η ήττα στον πόλεμο θα οδηγούσε σε ανεπίστρεπτη καταστροφή. Εκτός, όμως, από τα δάνεια, έβαλαν το χέρι βαθιά στην τσέπη και οι πλούσιοι ευπατρίδες που σήμερα …αναζητούνται στην Ελβετία και όπου γής μέσω του ΣΔΟΕ! Όμως λίγα χρόνια αργότερα από την πτώχευση και την ταπεινωτική ήττα, η Ελλάδα του τότε αναστήθηκε και μεγαλούργησε.
Η αγορά, ο εξοπλισμός, η δράση και το αποτέλεσμα του ΑΒΕΡΩΦ δεν περιορίζεται ως ιστορία ενός πλοίου. Ο ΑΒΕΡΩΦ και η ζωή του μέχρι σήμερα απεικονίζει την πραγματική Ελλάδα. Η Ελλάδα που όταν θέλει, μπορεί. Μπορεί κάποιοι να θέλουν και να βλέπουν την Ελλάδα ως ΤΙΤΑΝΙΚΟ. Εμείς όμως την βλέπουμε ως την πορεία του ΑΒΕΡΩΦ! Δυνατή, Αποφασιστηκή και Νικηφόρα. Ναύαρχε Παύλε Κουντουριώτη ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη σου.