Η Ελληνική γλώσσα είναι συνυφασμένη με την ψυχή, την ταυτότητα και την ιστορική συνέχεια του Ελληνικού λαού και η μέριμνα γι’ αυτήν είναι αυτονόητη, ακόμη και κάτω από τις δραματικές οικονομικές συνθήκες που βιώνει σήμερα η χώρα μας. Η Ελληνική γλώσσα είναι ταυτόχρονα, με την απαράμιλλη οικουμενική κληρονομιά της, παρακαταθήκη πολιτισμού και πηγή εμπνεύσεως για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Με το πνεύμα αυτό, η Ένωση Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝΠΕ), η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) και η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά (ΕΓΚ) συνδιοργάνωσαν από 8-10 Μαρτίου 2013, μεγάλη εκδήλωση στην Ακαδημία Αθηνών, με θέμα:
«Η Ελληνική Γλώσσα χθες, σήμερα, αύριο».
Από πλευράς επισήμων στην εκδήλωση παρέστησαν: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, ο Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Χ. Σαρτζετάκης, ο Υπουργός Παιδείας κ. Κ. Αρβανιτόπουλος, αρχηγοί και κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι κομμάτων, Υπουργοί, οι πρώην Πρόεδροι της Βουλής κ. Βύρων Πολύδωρας και κ. Απόστολος Κακλαμάνης, ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Γ. Καμίνης, οι Πρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων, η Στρατιωτική ηγεσία και λοιπές αρχές, προς τις οποιες απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό ο Πρόεδρος της Ακαδημίας κ. Σπύρος Ευαγγελάτος.
Στην συνέχεια την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ κ. Κ. Ασκούνης, μέλη της ΕΓΚ που ανήκουν σε διάφορους πολιτικούς χώρους (Ι. Μιχελάκης, Α. Σγουρίδης, Λ. Κανέλλη). Ακολούθως έλαβε τον λόγο ο επίτιμος Πρόεδρος της ΕΓΚ ομ. καθηγητής ΕΜΠ-Ακαδημαϊκός κ. Αντώνης Κουνάδης που αναφέρθηκε στο ιστορικό και τους σκοπούς της εκδηλώσεως. Τον λόγο έλαβε μετά ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος ο οποίος αναφέρθηκε στον ρόλο της εκκλησίας για την διαφύλαξη, προαγωγή και διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας, κηρύσσοντας στην συνέχεια την έναρξη των εργασιών της διημερίδας. Ακολούθησε η κεντρική ομιλία της εκδηλώσεως από τον διεθνούς εμβέλειας ελληνιστή και γλωσσολόγο καθηγητή κ. F. R. Adrados, ξένο εταίρο της Ακαδημίας Αθηνών και εκδότη του μεγάλου Αρχαιοελληνο-Ισπανικού λεξικού, ο οποίος ανέπτυξε σε άπταιστα ελληνικά το θέμα:
Από τις ρίζες της Ελληνικής Γλώσσας έως την πρόσληψή της στις Ευρωπαϊκές Γλώσσες».
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ
«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ»
του Αντωνίου Ν. Κουνάδη
ομ. καθηγητού ΕΜΠ – Ακαδημαϊκού
Εξοχώτατε Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Η αποψινή εκδήλωση με θέμα «Η Ελληνική Γλώσσα: χθες, σήμερα, αύριο»
έχει για την Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά (ΕΓΚ), συνδιοργανώτρια της εκδήλωσης, συμβολική σημασία˙
συμπίπτει με την 12η επέτειο από της ιδρύσεώς της το 2001 που αναγγέλθηκε στον ίδιο αυτό χώρο κατά την πρώτη δημοσία εκδήλωσή της, την οποία εχαιρέτησε ο τότε Πρόεδρος της Ακαδημίας και ιδρυτικό μέλος της ΕΓΚ, ομ. Καθηγητής της Κλασσικής Φιλολογίας κ. Ν. Κονομής. Αποτελεί εξαιρετική τιμή και ευτυχή συγκυρία ότι την εκδήλωση αυτή λαμπρύνουν με την παρουσία τους όλες οι ηγεσίες του τόπου, η Πολιτειακή, Πολιτική, Θρησκευτική, Δικαστική, Στρατιωτική και λοιπές αρχές προς τις οποίες οφείλονται θερμότατες ευχαριστίες.
Η σημερινή εκδήλωση δεν απευθύνεται σε γλωσσολόγους (όπως θα μπορούσε να νομισθεί), διότι δεν έχει ως αντικείμενο την επιστήμη της γλωσσολογίας. Απευθύνεται σε κάθε Έλληνα πατριώτη, διότι σκοπός της είναι η διαφύλαξη ενός ύψιστης σημασίας αγαθού της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, της Ελληνικής Γλώσσας, θεμελιακού στοιχείου της εθνικής μας οντότητας. Η γλώσσα μας είναι εθνική υπόθεση που αφορά όλους μας, ιδιαίτερα μάλιστα μετά τα πλήγματα που αυτή δέχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες με αποτέλεσμα την πανθομολογουμένη λεξιπενία και αδυναμία εκφράσεως της νέας γενιάς. Σήμερα η διαφύλαξη αυτή είναι περισσότερο επιτακτική, λόγω της βαθειάς και πολύπλευρης κρίσης: πολιτικής, κοινωνικής και ιδιαίτερα οικονομικής. Κρίσης οφειλομένης όχι μόνο σε κακοδιαχείριση της χώρας, αλλά και στο σοβαρό έλλειμμα Ανθρωπιστικής Παιδείας με όλα τα παρεπόμενα απαξίωσης θεσμών, ιδανικών και εθνικών παραδόσεων επί των οποίων στηρίχθηκε η συνέχεια, η επιβίωση και η μεγαλουργία του Ελληνικού Έθνους. Μιάς Παιδείας αναγκαίας σήμερα ιδιαίτερα για την Νεολαία μας για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, της εγκληματικότητας, των ναρκωτικών, της ανεργίας, της καταθλίψεως και της απογνώσεως με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αλλά μέ μία Νεολαία χωρίς όραμα, χωρίς ελπίδα, βυθισμένη στην απογοήτευση και μεταναστεύουσα κατά κύματα στο εξωτερικό, το μέλλον του τόπου μας διαγράφεται ζοφερό.
Κυρίαρχη, όμως, έκφανση της Ανθρωπιστικής Παιδείας είναι η Κλασσική Παιδεία, βασικό στοιχείο του Ελληνικού Πολιτισμού, τον οποίο η Ελληνική γλώσσα – γραπτή και προφορική – διαφύλαξε, προήγαγε και κατέστησε γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα .
Πράγματι, η γλώσσα μας με τα τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά της, την διαχρονικότητά της, τον πλούτο του λεξιλογίου της, την τελειότητα της Γραμματικής της δομής και την ποικιλία των εκφάνσεών της, καλλιεργούμενη εδώ και 3.500 χρόνια από τον ίδιο λαό, στον ίδιο τόπο συνεχώς και αδιασπάστως, αποτελεί φαινόμενο συνέχειας και ακτινοβολίας. Η Ελληνική, έχει θέσει ανεξίτηλα την σφραγίδα της σε όλες, εν γένει, τις δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες κατά τον διακεκριμένο αποψινό ομιλητή μας, τον καθηγητή γλωσσολογίας και ελληνιστή Φραντζίσκο Ροντρίγκεζ Αντράντος, θεωρούνται κ ρ υ φ ο ε λ λ η ν ι κ έ ς. Π.χ. η γαλλική γλώσσα σύμφωνα με μελέτη του γαλλικού Υπουργείου Παιδείας περιλαμβάνει λέξεις με ελληνικές ρίζες σε ποσοστό περίπου 60%. Το 80% των λέξεων της πορτογαλικής γλώσσας, έχει ελληνικές ρίζες, όπως μου εγνώρισε η καθηγήτρια Alcina Dos Martires Lopes, συντάκτης του πρόσφατα εκδοθέντος Αρχαιοελληνο-πορτογαλλικού λεξικού. Η αγγλική γλώσσα, σύμφωνα με το ογκώδες Λεξικό του κ. Αρ. Κωνσταντινίδη, έχει πάνω από 155.000 λέξεις με ρίζες ελληνικές. Η σημερινή γερμανική γλώσσα διαμορφώθηκε από τον Μαρτίνο Λούθηρο το 1534 με πρότυπο τους κανόνες γραμματικής και συντακτικού της ελληνικής γλώσσας.
Ωστόσο, το 1976 ξεκίνησε μία φθίνουσα πορεία της γλώσσας μας με την κατάργηση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών απὸ το πρωτότυπο, συνεχίστηκε με τὴν επιβολή τοῦ μονοτονικού συστήματος γραφής το 1982, και την δεκαετία του ΄90, με την συρρίκνωση των ωρών διδασκαλίας των γλωσσικών μαθημάτων. Επακόλουθο της αποκοπής της Νεοελληνικής από τις ρίζες της – τα Αρχαία Ελληνικά – ήταν ἡ υποβάθμιση της Γραμματικής, του Συντακτικού, τῆς Ετυμολογίας, ο κακός τονισμός των λέξεων, οι βαρβαρισμοὶ, οι σολοικισμοὶ και η παραμορφωτικὴ εκφορά λόγου ποὺ ακούμε ἀκόμη καὶ απὸ παρουσιαστὲς εἰδήσεων.
Ο Παπαδιαμάντης διδάσκεται πλέον από μετάφραση. Ανησυχητική είναι επίσης η αδικαιολόγητη εισδοχή στο καθημερινό μας λεξιλόγιο ξένων (κυρίως αγγλικών) λέξεων. Από διενεργηθείσα έρευνα προέκυψε ότι ξενόφερτες λέξεις χρησιμοποιεί το 64,8% των κατοίκων της Αττικής, το 60,9% των αναγνωστών αθλητικών εφημερίδων, το 55,8% των ιδιωτικών υπάλληλων και το 51,4% ατόμων που παρακολουθούν καθημερινώς 4 έως 5 ώρες τηλεόραση. Χαρακτηριστική είναι εν προκειμένω η ρήση του Γ. Σεφέρη: «Ο Θεός μας χάρισε μια γλώσσα ζωντανή, εύρωστη, πεισματάρα, χαριτωμένη που αντέχει, μολονότι έχουμε εξαπολύσει όλα τα θεριά να την φάνε».
Αλλά ο μεγάλος και μαχητικὸς δημοτικιστὴς Ιωάννης Κακριδής το 1986 (10 χρόνια μετά την μεταρρύθμιση του 1976) εδήλωσε: « Ἡ γλώσσα μας αργοπεθαίνει, της λείπει το οξυγόνο (δηλαδή τα αρχαία)» και συμπλήρωσε ο Ελύτης «και μόνο όποιοι γνωρίζουν Αρχαία Ελληνικά μπορούν να χρησιμοποιούν σωστά τὴν Νεοελληνικὴ Δημοτική». Ο Ελύτης είχε επίσης πει: «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μόνο μια γλώσσα, η ενιαία ελληνική γλώσσα, όπως εξελίχθηκε από την αρχαία, που έπρεπε να είναι το μεγάλο καμάρι μας και το μεγάλο στήριγμα. Οι ρίζες μας βρίσκονται εκεί, στα αρχαία, και λυπάμαι που καταργήθηκαν από τα γυμνάσια».
Και όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν υπήρχε συνταγματική προστασία της γλώσσας μας, όπως σε άλλες χώρες, χωρίς μάλιστα αυτές να έχουν τέτοια γλωσσική κληρονομιά. Π.χ. Γαλλία, Ρωσία, Γερμανία, Ισπανία, Ιαπωνία, Κορέα, Κίνα, Αίγυπτος κλπ. Προ 25ετιας περίπου ανετέθη σε επιτροπές από ειδικούς στην Ιαπωνία και στην Κορέα να εισηγηθούν το ενδεχόμενο εκσυγχρονισμού της παραδοσιακής τους γραφής. Το πόρισμα στο οποίο κατέληξαν σύντομα άρχιζε ως εξής: «Κάτω τα χέρια από την ιστορική μας γραφή, αναγνωρίζουμε τις δυσχέρειες που έχουν οι νέοι στην εκμάθηση των ιδεογραμμάτων αλλά η προσπάθεια που καταβάλλουν αποτελεί πνευματική άσκηση, η οποία οξύνει το νου. Με αυτή τη γραφή επιβιώσαμε. Με αυτή την γραφή επιτύχαμε το οικονομικό θαύμα της Άπω Ανατολής». Η Ισπανία, προ 20ετίας περίπου, εσείετο επί δύο χρόνια από λαϊκές αντιδράσεις προκειμένου να περιληφθεί στο πληκτρολόγιο των Η/Υ που της είχαν προμηθεύσει πολυεθνικές εταιρείες ένα και μόνο σύμβολο. Και το επέτυχαν! Στην Ρωσία επιβάλλονται μεγάλα χρηματικά πρόστιμα σε περίπτωση αλλαγής, ακόμη και ενός γράμματος του Κυριλλικού αλφαβήτου.
Ἡ κακοποίηση τῆς Ἑλληνικῆς είχε φθάσει στὰ πρόθυρα καθιερώσεως τῆς φωνητικής ορθογραφίας, αφού Φιλόλογοι, Καθηγητὲς Πανεπιστημίων, εισηγούντο πρὸς τὸ Παιδαγωγικὸ Ινστιτούτο την κατάργηση τῶν διπλῶν συμφώνων ως και τοῦ ω καὶ τῶν ει, η, υ, οι. Σέ Τμῆμα μάλιστα τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν ἐδιδάσκετο ὁ τρόπος μεταβάσεως ἀπὸ τὴν φωνητικὴ ὀρθογραφία στὴν λατινοποίηση τῆς ἑλληνικῆς γραφῆς. Σὲ αὐτὸν τὸν ὀλισθηρὸ κατήφορο εὑρίσκετο ἡ γλῶσσα μας στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ’90. Ἀκολούθησε τον Ιανουάριο του 2001 ἡ ἔντονη ἀντίδραση μὲ τὴν διακήρυξη τῶν 40 Ἀκαδημαϊκῶν, κατὰ τῆς λατινοποίησης τῆς ἑλληνικῆς γραφής, ἡ ὁποία ἔτυχε ἐξαιρετικὰ μεγάλης δημοσιότητας. Στην συνέχεια η ΕΓΚ σε πέντε μόνο χρόνια ἀπὸ τῆς ιδρύσεώς της επέτυχε, πρὶν ἀπὸ ὅλα, την εὐαισθητοποίηση τῆς Κοινῆς Γνώμης γιὰ τὴν ἀνάγκη ἀνάσχεσης τῆς φθίνουσας πορείας τῆς γλώσσας μας.
Η πρώτη απόπειρα εκλατινισμού της ελληνικής γραφής έγινε στις αρχές της Μεταπολίτευσης, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ερώτησε τους αείμνηστους Κωνσταντίνο Τσάτσο και Ευάγγελο Παπανούτσο αν συμφωνούσαν με εισηγήσεις που είχε δεχθεί για την υιοθέτηση του λατινικού αλφαβήτου, εν όψει της επικείμενης εντάξεως της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ. Η αντίδραση και των δυο αυτών σοφών ανδρών υπήρξε έντονη και ακαριαία.
Ἡ Ελληνικὴ γλώσσα αποτελεί φαινόμενο συνέχειας, αφού από τὶς 6300 λέξεις τοῦ Ὁμηρικοῦ λεξιλογίου ἐπιβιώνουν μέχρι σήμερα 1800, ἀπὸ τὶς ὁποῖες σχετικὰ μικρὸ μέρος ἔχει ἀλλάξει ἔννοια. Ο επιφανής Γλωσσολόγος Γ. Χατζηδάκης απέδειξε ότι από τις 4900 περίπου λέξεις της Καινής Διαθήκης 2280 (σχεδόν οι μισές) χρησιμοποιούνται και σήμερα, οι υπόλοιπες 2220 κατανοούνται και μόνο 400 είναι ακατανόητες. Γιὰ τὴν διαχρονικότητα τῆς Ἑλληνικῆς ἡ ΕΓΚ ὀργάνωσε ενώπιον πολυπληθῶν ἀκροατηρίων μεγάλες ἐκδηλώσεις.
Την πρώτη ἐκδήλωση, πού έγινε στὴν Παλαιὰ Βουλὴ στὶς 11 Ἰουνίου 2002 μὲ θέμα «Ἡ γλῶσσα τοῦ Ὁμήρου καὶ ἡ ἐποχή μας», ἐχαιρέτησαν ἡ τότε Ἐπίτροπος τῆς Ε.Ε. γιὰ τὶς γλώσσες καὶ θέματα Παιδείας κα Viviane Reding και ο τότε Πρόεδρος τῆς ΕΓΚ καὶ νῦν Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος, μεταξὺ άλλων, εἶπε: «Δυστυχῶς, ἐδῶ καὶ δύο δεκαετίες, παριστάμεθα μάρτυρες μιάς προοδευτικῆς κακοποίησης τῆς γλώσσας μας μὲ τὶς κατὰ καιροὺς ἄστοχες παρεμβάσεις ποὺ ὑποβάθμισαν τὴν γλωσσική μας Παιδεία», συνέχισε δὲ μὲ τὴν ἑξῆς ἐκτίμηση καὶ πρόβλεψη: «Ἡ ὑπάρχουσα χρονικὴ ἀπόσταση ἀπὸ κάποια γεγονότα, πού σημάδεψαν ἀρνητικὰ τὴν πορεία τῆς γλώσσας μας, ἐπιτρέπει σήμερα πιὸ νηφάλια νὰ μελετήσουμε βαθύτερα τὶς δυσμενεῖς σὲ αὐτὴν ἐπιπτώσεις καὶ νὰ προχωρήσουμε στὶς ἀναγκαῖες διορθωτικὲς παρεμβάσεις». Παρεμβάσεις πού ξεκίνησαν μὲ τὴν ἀξιέπαινη ἀπόφαση τῆς τότε Ὑπουργοῦ Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων και νύν ευρωβουλευτού κας Μαριέττας Γιαννάκου γιὰ τὴν αὔξηση στὴν Β/θμια Ἐκπαίδευση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν ἀπὸ τὸ πρωτότυπο κατὰ ἕξι ὧρες ἑβδομαδιαίως. Η ἀπόφαση αυτή συνοδεύτηκε με την ἐπαναφορὰ της ὑποχρεωτικῆς ἐξέτασης στὸ μάθημα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν τῶν μέσῳ ΑΣΕΠ διοριζομένων φιλολόγων, διότι διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχαν επαρκώς κατηρτισμένοι φιλόλογοι για να διδάξουν αρχαία ελληνικά στην Μέση Εκπαίδευση! Σε πανελλαδική έρευνα, που διενήργησε το 2006 το Υπουργείο Παιδείας με θέμα «το μάθημα των αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο», μετείχαν 345 καθηγητές Φιλόλογοι. Το 95% αυτών ετονισε την πολλαπλή ωφελιμότητα του μαθήματος αυτού υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, την συμβολή των αρχαίων ελληνικών στην σωστότερη χρήση της νέας ελληνικής γλώσσας
Ἡ δεύτερη μεγάλη ἐκδήλωση μὲ θέμα «Ἀπὸ τὴν Αττική διάλεκτο στὴ γλῶσσα τῶν Εὐαγγελίων» ἔγινε τὸν Νοέμβριο τοῦ 2003 στὸ Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσία τοῦ τότε ἀρχηγοῦ τῆς Ν.Δ καὶ μετέπειτα Πρωθυπουργοῦ κ. Κώστα Καραμανλῆ, τοῦ τότε Προέδρου τῆς Βουλῆς κ. Ἀπόστολου Κακλαμάνη, Ὑπουργῶν, Βουλευτῶν καὶ ἄλλων προσωπικοτήτων. Τὴν ἐκδήλωση αυτή εχαιρέτησε με μήνυμα του καὶ ὁ πρώην Πρόεδρος τῆς Γαλλικής Δημοκρατίας κ. Valery Giscard d’ Estaing.
Ἡ τρίτη ἐκδήλωση, την οποία εχαιρέτησε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας ἔγινε ἐπίσης στὸ Μέγαρο Μουσικῆς Ἀθηνῶν στὶς 2 Δεκεμβρίου τοῦ 2005 και ἀνεφέρετο στὴν βυζαντινὴ περίοδο. Μία περίοδο ἐπίσης ἀδιάσπαστης συνέχειας τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας.
Η τετάρτη εκδήλωση έγινε στο φιλολογικό σύλλογο «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» στις 8 Δεκεμβρίου του 2006 με θέμα «Η ελληνική γλώσσα από την Άλωση μέχρι την ίδρυση του ελληνικού κράτους». Την εκδήλωση εχαιρέτησε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος.
Η ΕΓΚ ὀργάνωσε δύο ἀκόμα μεγάλες ἐκδηλώσεις στὴν Πνύκα (Πυκνα), ἐκ τῶν ὁποίων ἡ τελευταία μὲ θέμα «Ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ Εὐρωπαϊκὸς Πολιτισμός» έγινε παρουσία τῶν εθνικών εκπροσώπων των χωρών της Ε.Ε. μὲ τὴν ευκαιρία της Ελληνικής Προεδρίας το 2003 .
Και ενώ από το έτος 2001 τα πλήγματα κατά της γλώσσας μας είχαν κοπάσει για κάμποσα χρόνια, τον περασμένο Ιούνιο νέος σάλος ξέσπασε με το περιβόητο βιβλίο της Νέας Γραμματικής της Ε’ και ΣΤ΄ Δημοτικού, που απασχόλησε για πολλούς μήνες τον τύπο.
Στο πλαίσιο, όμως, του παρόντος χαιρετισμού δεν μου επιτρέπεται να αναφερθώ περισσότερο στο βιβλίο αυτό, το οποίο προδήλως απευθύνεται σε μαθητές των οποίων η Ελληνική δεν είναι η μητρική γλώσσα. Όπως δε απέδειξαν έγκριτοι Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι η γραμματική αυτή είναι ακατάλληλη από παιδαγωγικής απόψεως, διότι προκαλεί σύγχυση όχι μόνο σε παιδιά αλλά και σε μεγάλους.
Το προβληθέν προς υποστήριξη του βιβλίου επιχείρημα ότι μόνον γλωσσολόγοι μπορεί να έχουν γνώμη για την γλώσσα μας είναι έωλο και άστοχο, διότι η διαφύλαξη της γλώσσας μας είναι υπόθεση όλων μας με διάφορο βέβαια βαθμό ευθύνης του κάθε ενός μας. Η σωστή εκφορά λόγου δεν ενδιαφέρει μόνο τις θεωρητικές, αλλά και τις θετικές επιστήμες (τις λεγόμενες «ακριβείς»), οι οποίες απαιτούν στον γραπτό λόγο σαφήνεια, ορθότητα και ακρίβεια. Άλλωστε υπάρχουν περιπτώσεις επιστημόνων με σημαίνουσα συμβολή σε εκτός ειδικότητος των θέματα, ως π.χ. σε γλωσσικά του Βρετανού δικαστή William Jones, πρωτεργάτη της «συγκριτικής γλωσσολογίας» το 1776, του Βρετανού αρχιτέκτονα Michael Ventris, που επέτυχε την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β΄ κ.ά.
Η πρωτόγνωρη κρίση που διέρχεται η χώρα μας αλλά και ολόκληρη η Οικουμένη είναι κρίση προεχόντως πνευματικών, ηθικών και πολιτισμικών αξιών λόγω της συρρικνώσεως της Κλασσικής και Ανθρωπιστικής Παιδείας. Η Οικονομική και η Τεχνολογική ανάπτυξη που είναι κυρίαρχη επιδίωξη στα προγράμματα όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, έγινε αυτοσκοπός και όχι ένα μέσο για την πνευματική, ηθική και πολιτισμική ανέλιξη του πολίτου Μια κοινωνία, όμως, υλικώς ευημερούσα αλλά με πολίτες που στερούνται ιδανικών και αρχών, μοιραίως γίνεται ευάλωτη στις μάστιγες του σημερινού κόσμου. Ο ανθρωπιστικός χαρακτήρας της Εκπαίδευσης είναι αναγκαίος για την ηθική εξυγίανση και την ηθική συνοχή της σημερινής κοινωνίας αλλά και την διαφύλαξη της Ιστορίας μας, της εθνικής μας παραδόσεως και οντότητος. Στο πλαίσιο αυτό είναι αναγκαία η χάραξη μιας εθνικής πολιτικής για την Παιδεία από ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο Συμβούλιο προσωπικοτήτων. Μεταξύ δε των μέτρων που θα πρέπει να θεωρηθούν ως επείγοντα είναι: α) Αναμόρφωση των Αναλυτικών Προγραμμάτων Πρ/βάθμιας και Δευτ/βαθμιας Εκπαίδευσης με επαναφορά των ωρών διδασκαλίας στα γλωσσικά μαθήματα και την ιστορία, β) ενίσχυση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο, γ) ίδρυση Κλασσικών Λυκείων, και δ) επανεξέταση όλων των βιβλίων ιστορίας και γλώσσας. Είναι καιρός πλέον τα ανεπανάληπτα εγχειρίδια γραμματικής και συντακτικού του Αχιλλέα Τζαρτζάνου, που τα τελευταία χρόνια συνεχώς ανατυπώνονται και κυκλοφορούν ακόμη και σε καροτσάκια πλανοδίων πωλητών να επανέλθουν στην εκπαίδευση! Αποτελεί χρέος της Πολιτείας να βοηθήσει την νέα γενιά να γευθεί τα κείμενα της ανεπανάληπτης ελληνικής γραμματείας μέσω της ορθής διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών απ’ το πρωτότυπο, ιδιαίτερα μάλιστα όταν τέτοια μέτρα λαμβάνονται από ξένες χώρες. Ενδεικτικώς αναφέρω: Στην Ιταλία, όπου πρόσφατα ιδρύθηκαν εκατοντάδες Κλασσικά Λύκεια, την περασμένη χρονιά στις Πανιταλικές εξετάσεις στα Αρχαία Ελληνικά δόθηκε προς μετάφραση το αρχαίο κείμενο του Αριστοτέλη που βλέπετε στην οθόνη σας. Στην Βρετανία αποφασίστηκε η εισαγωγή στα δημόσια δημοτικά τους σχολεία των Αρχαίων Ελληνικών, διότι, μεταξύ άλλων βοηθούν τα παιδιά να μάθουν σε βάθος τον τρόπο να σκέπτονται και να χειρίζονται τα αγγλικά. Στην Αυστραλία καθιερώθηκε η υποχρεωτική διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης (κατ’ επιλογήν) γλώσσας μετά τα αγγλικά.
Κατά την περίοδο της Παγκοσμιοποίησης και της πορείας της χώρας μας προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι αναγκαία, όσο ποτέ άλλοτε στη νεότερη Ιστορία μας, η θωράκιση και η ενίσχυση της εθνικής μας οντότητος, των πολιτιστικών και εθνικών παραδόσεών μας, η συνταγματική προστασία της γλώσσας μας που υπήρχε σε παλαιότερα Συντάγματα. Τα αρχιτεκτονικά και γλωσσικά μνημεία του ελληνικού πολιτισμού που αποδεικνύουν την συνέχεια και την ταυτότητά μας είναι έργα μοναδικής άξιας και συνεπώς ανεπίδεκτα οποιασδήποτε αλλοιώσεως. Είναι υπέρτατο καθήκον όλων μας να προστατεύσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την γλώσσα μας, διότι αν συνεχισθεί ο σημερινός κατήφορος οι κάτοικοι της χώρας αυτής (την οποία μας κληροδότησαν ελεύθερη οι προγονοί μας χύνοντας ποταμούς αίματος) μετά από κάποια χρόνια δεν θα γνωρίζουν ελληνικά.
Η γεωπολιτική θέση της Ελληνικής Επικράτειας και η Νέα Τάξη πραγμάτων, καθιστούν εθνική επιταγή την συστράτευση των απανταχού της γης Συνελλήνων και όλων των δυνάμεων του έθνους, πολιτικών, πνευματικών, κοινωνικών, οικονομικών με στόχο την ενίσχυση της χώρας μας στους καίριους τομείς της Παιδείας, της Άμυνας και της Οικονομίας. Αυτό το μήνυμα υπαρξιακής σημασίας για την χώρα μας και τον Ελληνισμό, θα πρέπει να εκπέμψει η αποψινή σύναξη.
Κύριες και Κύριοι, η εθνική μας κυριαρχία δεν κινδυνεύει τόσο από τους δανειστές μας, όσο από το ενδεχόμενο να χαθεί η Γλώσσα μας, η οποία είναι η αληθινή πατρίδα μας! Αν η Γλώσσα μας χαθεί, χάνεται και ο λαός μαζί της!