Ευρωπαϊκά κράτη «περιορίζουν» το σύνδρομο Down με εκτρώσεις πασχόντων εμβρύων

Μετάφραση: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Ένα νέο μεγάλο άρθρο στο The Atlantic διερευνά το ανησυχητικό ζήτημα των λόγων για τους οποίους γεννιούνται τόσο λίγα παιδιά με σύνδρομο Down σε όλο τον κόσμο.

Και ενώ κατά τον τίτλο (του εν λόγω άρθρου) οι προγεννητικές εξετάσεις  «αλλάζουν ποιος γεννιέται και ποιος δε γεννιέται», το πρόβλημα είναι πολύ πιο τρομακτικό από αυτό που περιγράφει. Δεν είναι απλά ότι τα έμβρυα με σύνδρομο Down δεν γεννιούνται, τα έμβρυα με σύνδρομο Down σκοτώνονται στη μήτρα δια της έκτρωσης.

Η συγγραφέας Sarah Zhang επικεντρώθηκε στη Δανία όπου το 95% των κυήσεων των οποίων το έμβρυο έχει διαγνωστεί με σύνδρομο Down τερματίζονται. Από τότε που οι προγεννητικοί έλεγχοι έγιναν ευρέως διαθέσιμοι στη Δανία, «ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν με σύνδρομο Down έχει μειωθεί απότομα», δήλωσε ο συγγραφέας.

«Λίγοι άνθρωποι μιλούν δημόσια για το ότι θέλουν να «περιορίσουν» το σύνδρομο Down. Ωστόσο, οι  επιλογές κάθε ατόμου μεμονωμένα -αν ληφθούν υπόψιν συνολικά- υποδεικνύουν κάτι τέτοιο», έγραψε η Zhang.

Η έκτρωση, όπως τονίζουν πολλοί υποστηρικτές του κινήματος υπέρ της ζωής, έχει γίνει ένα σύγχρονο μέσο ευγονικής,  ένας τρόπος να στοχεύονται οι «λιγότερο κατάλληλοι» άνθρωποι για να εξοντωθούν. Οι ιδρυτές της Planned Parenthood και της Marie Stopes International, δύο από τις μεγαλύτερες κλινικες αμβλώσεων στον κόσμο, ήταν και οι δύο γνωστοί για τις αντιλήψεις τους σχετικά με την ευγονική οι οποίοι πίστευαν στην αναγκαστική στείρωση, ονόμαζαν τους ανθρώπους «ζιζάνια» και αντιτάχθηκαν, μεταξύ άλλων, στον διαφυλετικό γάμο. Ουσιαστικά, πιστεύουν ότι ορισμένα ανθρώπινα όντα είναι πιο πολύτιμα από άλλα.

Σήμερα, η βιομηχανία των εκτρώσεων βγάζει δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για να προβεί στην έκτρωση εκατομμυρίων εμβρύων – πολλά από αυτά είναι παιδιά φτωχών  γυναικών και γυναικών που ανήκουν σε μειονότητες, ή έμβρυα που έχουν διαγνωστεί με αναπηρίες όπως το σύνδρομο Down.

Η Zhang συνέδεσε την έκτρωση και την ευγονική στην έκθεσή της και σημείωσε ακόμη  πως αυτή η επικίνδυνη φιλοσοφία οδήγησε σε τρομερές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαστικών στειρώσεων και της μαζικής εκτέλεσης ατόμων με αναπηρία στη ναζιστική Γερμανία.

Σήμερα, αυτές οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βασίζονται στην ευγονική συνεχίζονται μέσω της έκτρωσης – και οι άνθρωποι που συχνά στοχεύονται για έκτρωση το γνωρίζουν.

Ένα από τα πιο σπαραξικάρδια σημεία της έκθεσης της Zhang ήταν η αλληλεπίδρασή της με τον Karl Emil, τον 18χρονο γιο της επικεφαλής της Εθνικής Ένωσης Συνδρόμου Down  Grete Fält-Hansen.

Η Zhang περιέγραψε πώς ο φιλικός, εξωστρεφής νεαρός γρήγορα αποκαρδιώθηκε όταν σκέφτηκε ότι πολλά παιδιά σαν κι αυτόν είχαν θανατωθεί δια της έκτρωσης.

Σύμφωνα με την έκθεση:

Σε ένα σημείο, η Grete θυμήθηκε ένα ντοκιμαντέρ που προκάλεσε δημόσια κατακραυγή στη Δανία. Πήρε πάλι το τηλέφωνό της στα χέρια της για να αναζητήσει τον τίτλο: Død Over Downs (“Death to Down Syndrome”). Όταν ο Karl Emil διάβασε κοιτάζοντας πάνω από τον ώμο της, το πρόσωπό του σκυθρώπιασε. Κουλουριάστηκε στη γωνία και αρνήθηκε να μας κοιτάξει. Είχε καταλάβει, προφανώς, και η λύπη ήταν γραμμένη στο πρόσωπό του.

Η Grete με κοίταξε: «Αντιδρά επειδή είναι ικανός να διαβάσει».

«Πρέπει να έχει επίγνωση της δημόσιας συζήτησης;» Ρώτησα, αν και ένοιωσα ότι ήταν η ανόητη ερώτηση μου. Γνωρίζει λοιπόν ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να γεννηθούν άνθρωποι σαν αυτόν; Ναι, είπε…

Οι αποφάσεις που λαμβάνουν οι γονείς μετά τον προγεννητικό έλεγχο είναι ιδιωτικές και προσωπικές. Αλλά όταν οι αποφάσεις τείνουν να είναι τόσο έντονα προς τη μία μεριά – την έκτρωση – φαίνεται να αντικατοπτρίζει κάτι περισσότερο: την αντίληψη μιας ολόκληρης κοινωνίας για τη ζωή των ατόμων με σύνδρομο Down. Αυτό είδα να αντανακλάται στο πρόσωπο του Karl Emil.

Ωστόσο, η Grete είπε επίσης στην Zhang ότι υποστηρίζει πλήρως «το δικαίωμα μιας γυναίκας να επιλέγει». Σε αντίθεση με τον γιο της, προφανώς δεν αναγνωρίζει ότι η έκτρωση είναι φρικτή, θανατηφόρα υποτίμηση των ανθρώπων.

Το Fox News αναφέρει ότι ορισμένοι υποστηρικτές της ζωής επικρίνουν το άρθρο του The Atlantic επειδή δικαιολογεί τη θανάτωση εμβρύων με αναπηρίες δια της έκτρωσης.

«Όλοι όσοι εργάζονται εκεί πρέπει να ντρέπονται», απάντησε ο διευθύνων σύμβουλος του NewsBusters, Curtis Houck. Είπε ότι το περιοδικό επιδοκίμαζε την ευγονική «και τη δολοφονία ανθρώπων με σύνδρομο Down, απλώς και μόνο για το πώς τους δημιούργησε ο Θεός».

Η διάκριση κατά των ατόμων με σύνδρομο Down είναι ένα πρόβλημα σε όλο τον κόσμο και ξεκινά πριν από τη γέννηση.

Μια μαμά είπε πρόσφατα στο BBC ότι πιέστηκε να προχωρήσει σε έκτρωση στην εγκυμοσύνη  της κόρης της 15 φορές, εως και την στιγμή ακριβώς πριν τη γέννηση του μωρού της. Μια άλλη μητέρα από το Brooklyn της Νέας Υόρκης είπε ότι οι γιατροί προσπαθούσαν να την πείσουν να θανατώσει τον αγέννητο γιο της για εβδομάδες μέχρι που έλαβαν αρνητική απάντηση.

Μια πρόσφατη μελέτη που επισημάνθηκε στο Scientific American έδειξε στοιχεία που υποδεικνύουν ότι οι οικογένειες παιδιών με σύνδρομο Down συχνά αντιμετωπίζουν αρνητική, μεροληπτική συμβουλευτική και πίεση να κάνουν εκτρώσεις.

Τα ποσοστά αμβλώσεων για τα έμβρυα με σύνδρομο Down είναι εξαιρετικά υψηλά. Πριν από αρκετά χρόνια, ένα δελτίο του CBS News συγκλόνισε το έθνος  καθώς εξέθεσε την τάση για διακρίσεις. Σύμφωνα με το δελτίο, σχεδόν το 100% των εμβρύων που έχουν σύνδρομο Down θανατώνονται δια της έκτρωσης στην Ισλανδία. Το ποσοστό στη Γαλλία ήταν 77% το 2015, 90% στο Ηνωμένο Βασίλειο και 67% στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μετάφραση: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

European Nations are “Eliminating” Down Syndrome By Aborting Babies Who Have It