«ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ»

Μια εκδήλωση γεμάτη παλμό, μηνύματα και ελπίδα

ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε, την περασμένη Κυριακή, στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών η εκδήλωση με θέμα: «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», αφιερωμένη στο νόημα και στα μηνύματα της Εθνικής Επετείου του 1821.

Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν το Σωματείο «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Γιαννιτσών «Ο Φίλιππος», η Ενορία Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών, η ΔΗΚΕΠΑ Πέλλας και ο Μορφωτικός Όμιλος Πέλλας και τελούσε υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητρόπολης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του Προέδρου του «Φιλίππου» κ. Χρηστάκη Ιωαννίδη. Σύμφωνα με τον ίδιο έχουν συνεργασθεί ξανά με την «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» στη διοργάνωση εκδηλώσεων, αφού οι θέσεις και οι αξίες τους συμπίπτουν. Αναφορικά με την εκδήλωση ο κ. Χριστάκης υπογράμμισε πως «το θέμα της εκδήλωσης «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» είναι αυτό που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας και της Επαναστάσεως έθεσε ως προμετωπίδα στο ψήφισμα για την κήρυξη της Επανάστασης στις 24 Φεβρουαρίου του 1821. Αυτό, συνάμα με τη ρήση του Γέρου του Μοριά «Πολεμήσατε για του Χριστού την πίστη, την αξία και της πατρίδος την ελευθερία» είναι νομίζω το κεντρικό νόημα της μεγάλης, διπλής και λαμπρής γιορτής της 25ης Μαρτίου. Είναι γιορτή της Εκκλησίας μας, διότι ο Πανάγαθος Θεός μας ευαγγελίσθηκε στην Παρθένο Μαρία δια του Αρχαγγέλου Γαβριήλ τη γέννηση του Υιού του Ιησού Χριστού, ο οποίος θα ελευθέρωνε τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας. Είναι ακόμα και γιορτή της Πατρίδας μας, γιατί στις 25 Μαρτίου 1821 ξεκίνησε η Επανάσταση κατά των Τούρκων, για την παλιγγενεσία του Έθνους μας.

Είναι η καλύτερη απάντηση στους νεωτεριστές σύγχρονους ιστορικούς μας που βάλθηκαν να διαστρεβλώνουν τη σύγχρονη ιστορία μας. Συνάμα είναι και η μεγάλη ελπίδα για τον χειμαζόμενο λαό της Ελλάδας, στα δύσκολα τούτα χρόνια της κρίσης».

 

π. Ελευθέριος Χαραλαμπίδης

Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης περιλάμβανε δύο εισηγήσεις. Την πρώτη, η οποία είχε ως θέμα τις πνευματικές διαστάσεις του Αγώνα του 21, ανέπτυξε ο Πρωτοπρεσβύτερος Ελευθέριος Χαραλαμπίδης (Δρ.Θ.), Υπεύθυνος Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως, ο οποίος και εκπροσώπησε τον Σεβασμιώτατο. «Με βάση το απολυτίκιο του Ευαγγελισμού αναδείχθηκαν οι πνευματικές ρίζες που οδήγησαν στον ανένδοτο αγώνα των Ελλήνων, δηλαδή την πίστη στην Ανάσταση και την αγάπη για την Ελευθερία.

Κάθε φορά που γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου, κάνουμε αναφορά σε δύο ιστορικά γεγονότα. Στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και στην κήρυξη της Επανάστασης του 1821.

Τα δύο αυτά γεγονότα αποτελούν σταθμούς της ιστορίας. Το πρώτο, ο Ευαγγελισμός, είναι σταθμός για ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας. Το δεύτερο, η κήρυξη της Επανάστασης, είναι σταθμός για την ιστορία του Ελληνικού Έθνους, με προεκτάσεις όμως που ξεπερνούν τα όρια του έθνους και της πατρίδας μας.

Κάθε φορά που αναφερόμαστε σ’ αὐτὰ τα γεγονότα, μπορούμε να πούμε ότι εξυπηρετούμε δύο στόχους. Διατηρούμε στη μνήμη μας την αλήθεια και το μεγαλείο τους, ενώ παράλληλα τροφοδοτούμε την συνείδησή μας ως πρόσωπα, ως κοινωνία και ως λαός προκειμένου να καθορίσουμε –με βάση αυτά– την προσωπική αλλά και την κοινή, τη συλλογική πορεία μας.

»Όσοι μεγαλούργησαν τότε, με την πίστη στην Ανάσταση και την αγάπη για την ελευθερία γαλουχήθηκαν και εξαιτίας αυτών θυσίασαν τα πάντα και κέρδισαν την αθανασία.

Αυτή η περιφρόνηση στον θάνατο και η αγάπη για την ελευθερία που πηγάζει από την πίστη στον Χριστό αναδεικνύεται με μύριους τρόπους από την μελέτη των πραγματικών γεγονότων. Φανερώνεται ξεκάθαρα από τα λόγια των ίδιων των πρωταγωνιστών του θαύματος του ’21.

Ας ακούσουμε τον Στρατηγό Μακρυγιάννη: «…εμείς απ οὗλα είμαστε αδύνατοι· όμως ο Θεός φυλάγει και τους αδύνατους· κι ἄν πεθάνωμεν, πεθαίνομεν δια την πατρίδα μας, δια την θρησκεία μας, και πολεμούμεν όσο μπορούμεν αναντίον της τυράγνιας· κι ο Θεός βοηθός. Αυτός ο θάνατος είναι γλυκός. Ότι κανένας δεν θα γένη αθάνατος· κι ὅταν ο Χάρος θαρθή να μας πάρη, όταν θέλη, άρρωστους και δυστυχείς, καλύτερα σήμερα να πεθάνωμεν».

»Κατά τα τελευταία χρόνια πριν την Επανάσταση όλοι σχεδόν οι Αρχιερείς έγιναν μέλη της Φιλικής Εταιρίας. 73 Αρχιερείς πήραν ενεργό μέρος στον αγώνα. 42 Αρχιερείς υπέστησαν διάφορες διώξεις και βασανιστήρια. Δύο Οικουμενικοί Πατριάρχες και 45 Αρχιερείς εκτελέστηκαν η έπεσαν σε μάχες. Οι δε κληρικοί θύματα κατά τον Αγώνα ανέρχονται σύμφωνα με τον Γάλλο πρόξενο Πουκεβίλ σε 6.000.

»Αυτό που πρέπει να προσέξουμε περισσότερο από όλα αυτά, δεν είναι απλά η προσωπική συμμετοχή των μελών της Εκκλησίας στον Αγώνα. Σπουδαιότερο όλων είναι το γεγονός ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία υπηρέτησε με συνέπεια την διαχρονική αποστολή Της. Τροφοδότησε το πνεύμα και την ψυχή του λαού με την πίστη στον Χριστό και την Ανάσταση και την περιφρόνηση για τον θάνατο· με την αγάπη και την δίψα για την ελευθερία. Χωρίς αυτά δεν θα υπήρχε 21.

Να λοιπόν γιατί ψάλλοντας τον ύμνο του Ευαγγελισμού κι εμείς και εκείνοι οι ηρωικοί μας πρόγονοι γνωρίζουμε καλά, ότι από αυτό το ασύλληπτο μυστήριο της ενανθρωπίσεως ξεκίνησαν και ξεκινούν όλα. Και για την Κόσμο ολόκληρο και για την μικρή ένδοξη Πατρίδα μας.»

 

Γ. Παπαλαζάρου

Η δεύτερη εισήγηση αναπτύχθηκε από τον Εκπαιδευτικό και Συγγραφέα κ. Ιωάννη Παπαλαζάρου, ο οποίος παρουσίασε τον άγνωστο για τους πολλούς -ακόμη και για τα σχολικά εγχειρίδια της πατρίδας μας- αγώνα των Μακεδόνων για την απελευθέρωση και τα πρόσωπα των κυριοτέρων αγωνιστών.

Σημαντικές πληροφορίες έδωσε ο κ. Παπαλαζάρου:

«Από τα σχολικά μας χρόνια μας έχουν μάθει να προσδιορίζουμε και να οριοθετούμε την εθνική μας επέτειο τοπικά, χρονικά και ιστορικά στη Νότια Ελλάδα, ως μία σειρά γεγονότων που έχουν πλήρη ταύτιση και αποκλειστική εξάρτηση µε το Μοριά και τη Ρούµελη. Όµως οι πραγµατικές διαστάσεις και οι προεκτάσεις της εξέγερσης για την εθνική μας παλιγγενεσία είναι πολύ μεγαλύτερες και ευρύτερες. Σε όλη τη διάρκεια του 1821 και του 1822 υπήρξαν παράλληλες εξεγέρσεις και επαναστατικά γεγονότα και σε άλλα µέρη όπου διαβιούσαν Έλληνες και κυρίως στην Μακεδονία, για τα οποία τα σχολικά εγχειρίδια δεν αναφέρουν λέξη και οι ιστορικοί και παιδαγωγοί μας, οι συνωστιζόμενοι εις το κλεινόν άστυ, περί άλλα πολλά τυρβάζοντες, μονίμως αδιαφορούν και υπόπτως αμελούν.

»Στην περίπτωση της Μακεδονίας μας, όταν αναζητούμε ερείσματα ή αποδεικτικά στοιχεία για την ελληνικότητά της, το πρώτο κριτήριο που θα πρέπει να λάβουµε υπ’ όψιν µας είναι η συµπεριφορά των Μακεδόνων, από την εγκατάστασή τους στον ελλαδικό χώρο µέχρι σήµερα, η θέση και η στάση τους, η συµµετοχή και η συμπόρευσή τους σε κοινούς αγώνες και σε κοινές εθνικές επιδιώξεις με τους λοιπούς Έλληνες.

Από τα αρχαιότατα χρόνια οι Μακεδόνες ένιωθαν οµόγλωσσοι και οµόθρησκοι των Ελλήνων. Στάθηκαν πρόµαχοι του Ελληνισµού όσες φορές χρειάστηκε, θεωρώντας κοινή την τύχη και τα πεπρωµένα τους. Οι µεγάλοι βασιλείς, Φίλιππος και Αλέξανδρος, υπηρέτησαν την πανελλήνια ιδέα, εφαρμόζοντας στην πράξη το οµόθυµον και οµότροπον των Ελλήνων, απέναντι του εξ ανατολών προαιώνιου κοινού κινδύνου και δίκαια χαρακτηρίζονται προασπιστές και αµύντορες της ελευθερίας των Ελλήνων και του ελληνικού πολιτισµού, με πιο χαρακτηριστική την επισήμανση του ιστορικού Πολύβιου: «Τίνος δε και πηλίκης δει τιμής αξιούσθαι Μακεδόνες, οίτινες ου παύονται τον πλείω αυτών χρόνον, διαγωνιζόμενοι προς τους βαρβάρους υπέρ της των Ελλήνων ασφαλείας».

»Και κάποια ακόμα ιστορικά στοιχεία που είναι ελάχιστα γνωστά:  Στο ολοκαύτωµα των Ψαρών, συµµετείχαν και 1.027 Μακεδόνες εθελοντές πολεµιστές, που έπεσαν στου νησιού την ολόµαυρη ράχη µέχρι και τον τελευταίο.

Στην επανάσταση της Κρήτης το 1866 συμμετείχαν εκατοντάδες εθελοντές Μακεδόνες από τις περιοχές της Φλώρινας και του Μοναστηρίου (Μπίτολα) με επικεφαλής τον Μοναστηριώτη οπλαρχηγό Αναστάσιο Βαφειάδη.

Από τους πρώτους που µυήθηκαν στη Φιλική Εταιρεία ήταν ανώτεροι κληρικοί της Μακεδονίας, όπως οι επίσκοποι Χρύσανθος Σερρών, που καταγόταν από το Γραµµατικό της Έδεσσας, Βενιαµίν Κοζάνης και Αρδαµερίου Ιγνάτιος.

Ακολούθησαν διακεκριµένοι Μακεδόνες πρόκριτοι, λόγιοι και οπλαρχηγοί, όπως ο Λασάνης, ο Κασοµούλης, ο Εµ. Παππάς, ο Γ. Ολύµπιος, ο Φαρµάκης, ο Καρατάσος, ο Ζαφειράκης και ο συντοπίτης µας πολέµαρχος Αγγελής Γάτσος από τους Σαρακηνούς.

» Είναι καιρός όμως να αντιληφθούμε, δάσκαλοι και γονείς, ότι έχουµε ευθύνη, καθήκον επιβεβληµένο και χρέος εθνικό, να ενηµερώνουµε τα παιδιά µας, ότι αυτός ο τόπος έχει και ιστορία και αξιοπρέπεια, ότι έχει αγώνες και θυσίες των προγόνων μας,  για να μας διασφαλίσουν το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας. Η ενημέρωση πρέπει να γίνεται µέσα από οργανωµένα προγράµµατα της τοπικής μας ιστορίας, αβίαστα, ανεπιτήδευτα, µε εύληπτο και ευπρόσδεκτο ιστορικό υλικό, ώστε να προσελκύει την προσοχή τους, να προκαλεί την πρόθυµη συµµετοχή τους και να διεγείρει το πραγµατικό τους ενδιαφέρον και τον σεβασμό για το παρελθόν της πατρίδος μας.

Η ιστορική αλήθεια και η ιστορική µνήµη δεν ερµηνεύουν µόνο το παρελθόν, καλλιεργούν την εθνική αυτογνωσία, γίνονται βίωµατα, πείρα και γνώση που µας προστατεύουν και µας καθοδηγούν στην πορεία μας προς το µέλλον. Οι ρίζες και οι καταβολές μας, η ιστορία της καταγωγής µας, οι συµπεριφορές, τα πάθη και τα λάθη µας, αξίζει να τα σεβόµαστε, να τα τιµούµε, να τα µελετούµε µε τη δέουσα προσοχή, να τα ενστερνιζόμαστε και να παραδειγµατιζόµαστε από αυτά. 

Ο πολύπαθος βίος και η συμπεριφορά των Μακεδόνων σε όλους τους αγώνες του Έθνους, προσφέρουν άπειρα τέτοια παραδείγµατα ηρωισμού και αυτοθυσίας, και εκπέμπουν μηνύματα διηνεκή και πάντα επίκαιρα. Και ιδιαίτερα στις σημερινές δραματικές συγκυρίες και συνθήκες διαβίωσης που διέρχεται ο Ελληνισμός και οι αξίες της ζωής, οικονομικές, κοινωνικές και ηθικές, δοκιμάζονται ανηλεώς, αποτελούν άριστα πρότυπα πίστης προς τον Θεό, αγάπης και υποµονής, ψυχικής και σωματικής αντοχής στα δεινά και στις κακουχίες της ζωής, υπερήφανης και αξιοπρεπούς στάσης απέναντι στους ισχυρούς της γης, γενναιοψυχίας στις μικρότητες και στις αδικίες που συναντούμε και υποδείγματα προσφοράς υπέρ πίστεως και πατρίδος. Είναι πάντα άξιοι μίμησης, τιμής και ευγνωμοσύνης.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση της «ταυτότητας» του Σωματείου «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» απ’ τον Πρόεδρό της κ. Θεόφιλο Παπαδόπουλο.

Στη συνέχεια η Χορωδία του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών, σε συνεργασία με την Παιδική Χορωδία του Μορφωτικού Ομίλου Πέλλας παρουσίασαν δημοτικά και έντεχνα τραγούδια που συνδέονται με τον αγώνα για την ελευθερία, υπό την διεύθυνση του κ. Απόστολου Τσέρνου, μουσικού και εκπαιδευτικού του 2ου Λυκείου Γιαννιτσών. Επίσης συμμετείχε η ορχήστρα του 2ου Ενιαίου Λυκείου Γιαννιτσών με τους μαθητές: Χατζηδήμου Ανδρέα στο τραγούδι, Χατζηδήμου Ανδρέα στην κιθάρα και στο τραγούδι, Καστράνη Κωνσταντίνο στο μαντολίνο και στο τραγούδι, ενώ μουσικά τους πλαισίωσαν ο Στέλιος Σωτηριάδης στο κλαρίνο και ο εκπαιδευτικός, μουσικός Χρήστος Σαμαντάς στο μπουζούκι. Στο πιάνο ήταν η Λίνα Τσέρνου που έχει και την μουσική επιμέλεια της Παιδικής Χορωδίας.

Στην εκδήλωση παρέστησαν βουλευτές, ο Δήμαρχος Πέλλας Γρ. Στάμκος, και άλλοι εκπρόσωποι των τοπικών αρχών και φορέων.