Άδηλος η ζημία τού εχθρικού στόλου, αλλ’ ο τρόμος του κατάδηλος· διότι, αφ’ ού διεχωρίσθησαν οι στόλοι περί τήν εσπέραν, κατέφυγεν ούτος ως εις άσυλον εις τόν φιλικόν του λιμένα τής Ζακύνθου τόσον ατάκτως, ώστε δύο πλοία του έπεσαν τήν νύκτα εις τά ρηχά πρός τό λοιμοκαθαρτήριον.
Το 1825 ο οθωμανικός στρατός άρχισε να σφίγγει και πάλι τον κλοιό γύρω από το επαναστατημένο Μεσολόγγι. Την φορά αυτή οι Οθωμανοί ήταν αποφασισμένοι να το καταλάβουν, o ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης όμως …
Ἡ ὑποχώρηση τοῦ ὀθωμανικοῦ στόλου σήμανε τήν ματαίωση τῶν σχεδίων του γιά τήν καταστροφή τῶν δύο ἑλληνικῶν ναυτικῶν βάσεων στις Σπέτσες καί την Ύδρα καί κατέστησε ἀδύνατο τόν ἀνεφοδιασμό τῶν Τούρκων του Ναυπλίου. Ἔτσι, λίγο ἀργότερα, τό Ναύπλιο πέρασε στά χέρια τῶν Ἑλλήνων.
Η Ενωμένη Ρωμηοσύνη, διοργάνωσε εκδήλωση στην Κάλυμνο την Τετάρτη, 25 Αυγούστου, για να τιμήσει τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 με κεντρικό θέμα τη Ναυμαχία του Γέροντα, που έλαβε χώρα στην περιοχή ανατολικά της Καλύμνου, στον κόλπο του Γέροντα, τον Αύγουστο του 1824 και καθόρισε την πορεία της Ελληνικής Επανάστασης.
Μετὰ τὴν καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν ὁ ἐχθρικὸς στόλος εἶχε ἀποσυρθεῖ στὴν Μυτιλήνη καὶ διέμεινε ἐκεῖ γιὰ περίπου ἕνα μήνα. Ὁ φόβος τῶν Ἑλλήνων ἦταν μεγάλος, ὅτι μετὰ ἀπὸ αὐτὸ θὰ κινδύνευε καὶ ἡ Σάμος.
Ιδόντες οι επί της νήσου τους εχθρούς των αποβάντας, άφησαν όλα τα μέρη της νήσου και έτρεξαν εις τα εν τω λιμένι πλοία των τόσον έντρομοι, ώστε τινές αυτών επνίγησαν.
Βλέπετε λοιπόν, τούς γράφει, πόση ἀνάγκη εἶναι νά ἑτοιμασθοῦν καί νά κατασκευασθοῦν πολλότατα πυρπολικά. Ὅσον καί ἄν κοστίζουν αὐτά εἶναι τό μόνον ἰσχυρόν ὅπλον τῆς Ἑλλάδος κατά τῆς Τουρκίας, μάλιστα εἰς τόν ἐφετεινόν χρόνον…
Ἀπὸ τὴ μάχη ἔμεινε γνωστὴ ἡ φράση «κάνω τσατάλια» (καταστρέφω) ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ κόλπου τῆς Μικρᾶς Ἀσίας κοντὰ στὸν ὁποῖο ἔγινε ἡ ναυμαχία.
Ἀπὸ τὴ μάχη ἔμεινε γνωστὴ ἡ φράση «κάνω τσατάλια» (καταστρέφω) ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ κόλπου τῆς Μικρᾶς Ἀσίας κοντὰ στὸν ὁποῖο ἔγινε ἡ ναυμαχία.
Μετὰ τὴν καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν ὁ ἐχθρικὸς στόλος εἶχε ἀποσυρθεῖ στὴν Μυτιλήνη καὶ διέμεινε ἐκεῖ γιὰ περίπου ἕνα μήνα. Ὁ φόβος τῶν Ἑλλήνων ἦταν μεγάλος, ὅτι μετὰ ἀπὸ αὐτὸ θὰ κινδύνευε καὶ ἡ Σάμος.
Οἱ συχνές ἐπιδρομές τῶν πειρατῶν ἀποσκοποῦσαν στήν λεηλασία τῶν παραλίων οἰκισμῶν, τήν ἀπαγωγή ποιμνίων, ὅπλων, πλοίων, καί τήν σύλληψη σημαντικοῦ ἀριθμοῦ αἰχμαλώτων, οἱ ὁποίοι θά μποροῦσαν νά ἀνταλλαχθοῦν μέ λύτρα.