O Άγιος Μιχαήλ ο Πακνανάς (+ 9 Ιουλίου 1770)
Προστάτης των Διαιτολόγων & Διατροφολόγων
Ο Άγιος Μιχαήλ Πακνανάς ο Αθηναίος (ή Μπακνανάς), γεννήθηκε στην Αθήνα από ενάρετους γονείς το 1753 μ.Χ. και έζησε στη συνοικία της Βλασσαρούς, η οποία βρισκόταν κάτω από την Ακρόπολη, στο σημερινό χώρο της Αρχαίας Αγοράς. Προερχόταν από πολύ φτωχή και ταπεινή οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν κηπουρός και πάσχιζε για το μεροκάματο. Αν και έπαιρνε συχνά τον γιο του στις αγροτικές δουλειές του, επιθυμούσε να τον δει να μαθαίνει γράμματα. Το ίδιο όνειρο άλλωστε είχε και ο ίδιος ο Μιχαήλ. Γι’ αυτό και του άρεσε να παρακολουθεί τη λειτουργία κάθε Κυριακή στην Παναγία τη Βλασσαρού. Και του άρεσε ακόμη περισσότερο που μετά το σχόλασμα της Εκκλησίας ο παπα-Νεκτάριος Πρέντζας μάζευε τα παιδιά στο πεζούλι έξω και τους διηγείτο διάφορες ιστορίες ή τους μάθαινε να ψέλνουν. Περνώντας ο καιρός, ο πατέρας του ήταν πλέον ανήμπορος να εργάζεται και έτσι ανέλαβε ο Μιχαήλ να συντηρήσει την οικογένεια. Τη δουλειά του κηπουρού την είχε μάθει καλά και έτρεχε μέρα-νύχτα να πουλήσει τα προϊόντα του στην Αθήνα και τα περίχωρα της Αττικής.
Την εποχή εκείνη η Αθήνα βρισκόταν σε μεγάλο αναβρασμό λόγω των Ορλωφικών. Οι Τούρκοι είχαν πολιορκήσει την Ακρόπολη και αρκετοί Αθηναίοι είχαν αρχίσει να ξεσηκώνονται. Στις καρδιές όλων είχε ανάψει για τα καλά η φλόγα της λευτεριάς. Αυτός ο πόθος κυριάρχησε και τον Μιχαήλ που άρχισε να παίρνει μέρος στις κρυφές συνάξεις των Αθηναίων, που γίνονταν στο κονάκι του κυρ Αναγνώστη Κυριακού στα Σεπόλια. Εκεί άκουγε και έθρεφε τις γνώσεις του, διδασκόταν και ωρίμαζε.
Μια μέρα μέσα στο καλοκαίρι του 1771, σε ηλικία 18 ετών, ο Μιχαήλ επέστρεφε σπίτι του ξεθεωμένος από τον κάματο της ημέρας. Ενώ έφτασε στη μεγάλη βρύση της Μπουμπουνίστρας και σταμάτησε για να ξαποστάσει και να πιει νερό, δύο Τούρκοι τού είχαν στήσει καρτέρι και τον συνέλαβαν. Ο νέος είχε πέσει θύμα συκοφαντίας ότι τάχα υποστήριζε με αποστολή τροφίμων τούς επαναστάτες στη Σαλαμίνα ή κατά άλλους ότι προμήθευε με μπαρούτι τους κλέφτες των ορεινών περιοχών της Αττικής. Μέχρι το πρωί η Αθήνα είχε πληροφορηθεί το συμβάν.
Για παραπάνω από 30 ημέρες ο Μιχαήλ παρέμεινε φυλακισμένος στο Γουλέ, κάστρο του Βοεβόδα, και εκεί τον επισκεπτόταν ο ευσεβής Γεώργιος για να τον εμψυχώνει. Πάμπολλα μαρτύρια υπέστη από τους Τούρκους, προκειμένου να κατορθώσουν να του αποσπάσουν την ομολογία που θα τον ενοχοποιούσε. Όμως εκείνος ήταν αμετακίνητος.
Μπροστά στην άκαμπτη στάση του αγοριού, οι Τούρκοι παραιτήθηκαν από τα βασανιστήρια και έβγαλαν διάταγμα με το οποίο αποφασιζόταν ο αποκεφαλισμός του. Ωστόσο, ο βοεβόδας δεν βιαζόταν να ξεμπερδέψει με την περίπτωση του νέου. Ως την ύστατη στιγμή προσπαθούσε να τον πείσει να αρνηθεί την πίστη του και να ασπασθεί το Μωαμεθανισμό, οπότε και θα έσωζε τη ζωή του. Όμως ο ευσεβής και έντιμος εκείνος Αθηναίος, απαντούσε σε ύφος αγέρωχο στις συνεχιζόμενες απειλές των Τούρκων με την χαρακτηριστική φράση, «Δεν τουρκεύω».
Η Αθήνα από την άλλη ολοένα και πάσχιζε να σώσει τον δέσμιο. Οι δικοί του άνθρωποι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να συγκεντρώσουν λύτρα για την ελευθέρωσή του. Όμως τα χρήματα δεν ήταν αρκετά. Το μόνο που έμενε ήταν κάποιος να τον επισκεφθεί στον Γουλέ, στον πύργο του Βοεβόδα, και να δώσει θάρρος σε αυτό το γενναίο παιδί που έκανε τα πάντα για να υπερασπιστεί την πατρίδα του. Και αυτό αναλαμβάνει να το κάνει ένας γνωστός του, ονόματι κυρ Γιωργάκης, ο οποίος έμεινε άναυδος με την κατάντια του Ιερού Βράχου της Ακροπόλεως και ακόμη περισσότερο με την όψη του παλικαριού από τη σωματική κακοποίηση.
Το πρωί της 9ης Ιουλίου του 1771, δύο φύλακες μπήκαν στο κελί του Μιχαήλ και του ζήτησαν να τους ακολουθήσει. Αφού τον έβγαλαν έξω από τα τείχη, συνοδευόμενο από μεγάλη πομπή, και τον πέρασαν από τις συνοικίες της Πελεχαρίτης, του Ραγκαβά, της Χρυσοκαστριώτισσας και του Αγίου Παντελεήμονα, έφτασαν στο βοϊβοδαλίκι (Διοικητήριο), στο κέντρο της Αθήνας, δίπλα στους στύλους του Ολυμπίου Διός. Εκεί τον περίμεναν οι Αθηναίοι, που συνέρρευσαν από το πρωί για να αποχαιρετήσουν τον ήρωα και μάρτυρα της πίστης τους.
Ο Μιχαήλ έχαιρε και ευχαριστούσε τον Κύριο που τον αξίωσε της τιμής του μαρτυρίου. Γονάτισε και περίμενε το χτύπημα του δημίου. Ο δήμιος, επειδή ήταν νέος, ήθελε να τον δοκιμάσει και να τον κάνει να δειλιάσει. Χτύπησε τον Άγιο με αντεστραμμένο ξίφος στο λαιμό για να τον εκφοβίσει, προσδοκώντας την μεταστροφή του. Τότε ο Μιχαήλ, πιστός στον Χριστό, του φώναξε: «Κτυπάτε διά την πίστιν». Και όταν ο δήμιος έβαλε το μαχαίρι του στον τράχηλο του Αγίου και τον πλήγωσε λίγο άκουσε από το στόμα του Αγίου την ίδια φράση «Κτυπάτε διά την πίστιν». Τελικά ο δήμιος απέτεμε τη σεπτή κεφαλή του χαρίζοντάς του το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου και πλουτίζοντας την Εκκλησία των Αθηνών με ένα καλλίνικο μάρτυρα. Το χρέος του ενταφιασμού ανέλαβε ο παπα-Νεκτάριος, ο πνευματικός του πατέρας.
Στο χώρο των Στυλών του Ολυμπίου Διός έθαψαν το λείψανο του Μιχαήλ, σε έναν τόπο αναπόσπαστα δεμένο με τη ζωή και την ιστορία της Αθήνας. Εκεί, στον πρώτο νοτιοανατολικό στύλο του Ολυμπιείου στην Αθήνα, διακρίνεται το ακόλουθο επιγραφικό χάραγμα: «1771 Ιουλίου 9 απεκεφαλίσθη ο Πακνανάς Μιχάλης». Ήταν μόλις 18 ετών.
Δεν υπάρχει ναός στη μνήμη του, γιατί στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας δεν επιτρεπόταν η ανέγερση νέων εκκλησιών. Το μοναδικό παρεκκλήσιο σ’ όλη την Πρωτεύουσα αφιερωμένο στον Άγιο νεομάρτυρα Μιχαήλ βρίσκεται στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Κυρίου Νέου Κόσμου (Λαγουμιτζή και Ντελακρουά), όπου κατά την παράδοση στην περιοχή αυτή βρισκόταν οι κήποι του Αγίου.
Προς τιμήν του, ένας από τους κεντρικότερους δρόμους στη συνοικία της Αθήνας «Νέος Κόσμος» φέρει το όνομά του (Οδός Μπακνανά), καθώς και η παρακείμενη στάση του τραμ.
Από το 2010 τελείται κατ’ έτος στη μνήμη του υπαίθρια Θεία Λειτουργία στον αρχαιολογικό χώρο των στύλων του Ολυμπίου Διός που αποτελεί και τον τόπο του ενδόξου μαρτυρίου του, με πρωτοβουλία του Αρχιμανδρίτου π. Μαξίμου Κάππα, Προϊσταμένου του ιστορικού Ιερού Ναού Αγίας Φωτεινής Ιλισσού.
Η πανίερη μνήμη του ενδόξου αυτού Αθηναίου νεομάρτυρος σήμερα τιμάται στην Αθήνα στους Ιερούς Ναούς Αναλήψεως Κυρίου Ν. Κόσμου και Αγίου Φιλίππου Βλασσαρούς.
Τέλος, η Εκκλησία της Ελλάδος λόγω του, ότι ήταν κηπουρός και σύστηνε μια διατροφή πλούσια σε λαχανικά και φρούτα τον εξέλεξε στις 4 Απριλίου 2003 ως προστάτη των Διαιτολόγων – Διατροφολόγων.
Απολυτίκια του Νεομάρτυρος
Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Νεότητι σώματος τον παλαμναίον εχθρόν
αθλήσας κατέβαλες, υπέρ Χριστού του Θεού,
τμηθείς τον αυχένα σου·
Όθεν των Αθηναίων η περίδοξος πόλις
μέλπει την άθλησίν σου, Μιχαήλ Νεομάρτυς·
εκ ταύτης γαρ, ως άνθος ευώδες, εβλάστησας.
Έτερον
Ήχος τρίτος. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, ομολογία, κατηγλάησας την Εκκλησίαν
και αθλοφόρων την χωρείαν κατεύφρανας,
συ των ανόμων κατετρόπωσας φάλαγκας
και αριστείας βραβεία απείληφας.
Μιχαήλ μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,
δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
(φωτογραφία από το αρχείο της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα – 1935, πηγή : www.diakonima.gr ,
πηγή υλικού : kallimasia.blogspot.gr)