Παλαιότερα για τον οικογενειάρχη που μοχθούσε για να θρέψει και αναδείξει τα παιδιά του σε αντίθεση με τον εργένη που δεν είχε να φροντίσει παρά μόνο τον εαυτό του έλεγαν:
Ή θα ζήσεις σαν άνθρωπος (ανέμελος εργένης) και θα πεθάνεις σαν σκύλος (εγκαταλειμμένος) ή θα ζήσεις σαν σκύλος (στερούμενος) και θα πεθάνεις σαν άνθρωπος.
Σήμερα, με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, το δεύτερο θέλει κάποια διόρθωση. Ή θα αγωνιστείς για να αναπτύξεις παιδιά με χριστιανικές αρχές, οπότε μπορείς να ελπίζεις στη θαλπωρή τους ή θα τους ‘’αφήσεις’’ περιουσίες μόνο, οπότε θα μείνεις και εσύ ‘’αφημένος’’.
(Από το άγγελμα της ημέρας του Κ. Κούρκουλα, στις 4-8-2013)