Μέ τήν παροῦσα ἀνάρτηση συνεχίζουμε τήν μελέτη μᾶς σχετικά μέ τό ἐπονομαζόμενο – καί ὄχι ἄδικα ὅπως θά δοῦμε – ‘’δένδρο ἐργοστάσιο’’, τήν Χαρουπιά. Στό προηγούμενο ἄρθρο μᾶς εἴχαμε παρουσιάσει κάποια στοιχεῖα σχετικά μέ τό δένδρο τῆς χαρουπιᾶς καί ἐφαρμογές του.
Ὁ καθένας πρέπει νά κατανοήσει ὅτι αὐτό πού ἔχει ἀνάγκη μία χώρα, πρίν ἀκόμη καί ἀπό τήν ὑψηλή τεχνολογία, εἶναι πολλές καί φθηνές ζωοτροφές, οἱ ὁποῖες θά δώσουν φθηνό γάλα …
Χρησιμοποίηση καί ἀξιοποίηση τοῦ Λιγνίτη, σύμφωνα μέ τήν μελέτη τοῦ Δ. Μπάτση. Τί ἔγραψε ὁ Σωτ. Σοφιανόπουλος γιά τούς Λιγνίτες;
Με το παρόν άρθρο μας θα εστιάσουμε στην παραγωγή ζαχαρότευτλων, ζάχαρης και μελάσας στην πατρίδα μας (σε γενικό μακροοικονομικό πλαίσιο) και πως αυτή καταστράφηκε με αποτέλεσμα ενώ ήμασταν αυτάρκεις –όσον αφορά την ζάχαρη- σήμερα να κάνουμε εισαγωγές.
Οἱ δυνατότητες καὶ οἱ προοπτικὲς ποῦ ἀνοίγονται γιὰ τὴν κτηνοτροφία τῆς πατρίδος μας. Ἡ ἰδιωτικὴ πρωτοβουλία, ἤτοι τὰ μέλη τοῦ συνεταιρισμοῦ βουβαλοτρόφων Ἑλλάδας, στὴν πρώτη γραμμὴ τῆς παραγωγῆς καὶ ἀνάπτυξης.
Μέ τό παρόν ἄρθρο μας συνεχίζουμε τήν μελέτη μας σέ κάποιες ἀπό τίς πτυχές τοῦ Λιγνιτικοῦ ζητήματος οἱ ὁποῖες μᾶς βοηθοῦν νά γνωρίσουμε τίς οἰκονομικές δυνατότητες τῆς πατρίδος μας.
Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι τι πρέπει να κάνουμε ως Έλληνες για την πατρίδα μας για να μην εκλείψουμε σιγά-σιγά ως έθνος. Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Διότι η μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό συνεχίζεται.
Συνεχίζουμε στο παρόν άρθρο την μελέτη μας σχετικά με το θέμα των υδάτων. Αξιοποιούμε –όπως και τις προηγούμενες φορές- το πόνημα του πρώην ιδιοκτήτη και διευθύνοντα συμβούλου της ΧΡΩ.ΠΕΙ. χημικού κ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου (Σ.Σ.) υπό τον τίτλο: ‘’Οι ‘’Άγνωστες’’ πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία’’.
Ἡ κατασκευὴ τῶν πρώτων Ἑλληνικῶν φορητῶν ὅπλων καὶ βαλλιστικῶν Πυραύλων ἀπὸ τὴν ΧΡΩ.ΠΕΙ. Ἠ θωράκιση τῆς χώρας ἀξιοποιώντας τὴν ἐγχώρια πολεμικὴ βιομηχανία ποὺ… δὲν ἔγινε.
Ἡ ζημία πού ἐπέφεραν στό γεωργικό προϊόν (μηδική) οἱ ποσοστώσεις τῆς Ε.Ε.. Ποσοτικά στοιχεῖα γιά τήν παραγωγή τῆς Μηδικής μετά τίς ποσοστώσεις.
Στο σπουδαίο του πόνημα ‘’Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα’’ ο οικονομολόγος (και νομικός) επιστήμονας Δημήτρης Μπάτσης μεταξύ πολλών άλλων οικονομικών (παραγωγικών) ζητημάτων αναπτύσσει και το θέμα της αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων της Ελλάδας μας για την δημιουργία: α. ενεργειακής βάσης και β. βαρειάς βιομηχανίας.
Οἱ δυνατότητες τῆς πατρίδας μας σὲ νερό: ὕδρευση, ἄρδευση. Ὑδραυλικὲς δυνάμεις καὶ ὑδρενέργεια. Οἱ στρατηγικοὶ καὶ κοινωφελεῖς ὀργανισμοὶ πρέπει νὰ μείνουν στὸν ἔλεγχο τῆς Ἑλλάδας.
Σελίδες
